Chronische pulpitis: symptomen, behandelingsmethoden en mogelijke complicaties

Chronische pulpitis kan het gevolg zijn van het acute stadium van ontsteking van de zachte weefsels in de tand, of een onafhankelijke ziekte, maar ongeacht de oorzaak is misschien wel de meest verraderlijke vorm van pulpitis. Als bij het begin van acute pijn, veel mensen snel om hulp vragen, dan zijn bij chronische pulpitis de symptomen meestal niet uitgesproken en soms doet de tand helemaal geen pijn.

Hierin ligt de sluwheid van de ziekte, omdat het asymptomatische of lethargische verloop van de ziekte vroeg of laat resulteert in een exacerbatie van chronische pulpitis met een palet van ondraaglijke pijn, en in het slechtste geval - bij parodontitis, als het gaat om een tand redden van verwijdering. Bovendien, alle pogingen om parodontitis te verduren (zoals vaak vooral "geduldig" gedaan) leiden vaak tot ettering op de wortels - cysten, of tot complicaties van parodontitis - periostitis ("fluxes"), osteomyelitis, abcessen, phlegmon of sepsis, als het gaat om over het redden van iemands leven.

Hoe chronische pulpitis ontstaat, wat de karakteristieke symptomen zijn, kenmerken van herkenning, behandeling en preventie van complicaties - laten we daar later over praten.

 

Wat is chronische pulpitis?

Over het algemeen is pulpitis een ontsteking van de neurovasculaire bundel binnen het coronale deel van de tand- en wortelkanalen. Als het bij acute (focale) pulpitis, is het in bepaalde gevallen mogelijk om het ontstekingsproces te stoppen en conservatief te genezen, dat wil zeggen zonder verwijder de "zenuw"dan is chronische pulpitis bijna altijd een onomkeerbare vorm van de ziekte. In dit geval treedt een geleidelijke degeneratie van de pulp op in de tand: de vorming van fibreus weefsel, necrose (necrose) of de groei van de neurovasculaire bundel totdat deze de carieuze holte vult die leidde tot de pathologie.

Volgens onderzoeksgegevens in een aantal regio's is ongeveer 75% van de bezoeken verantwoordelijk voor chronische pulpitis, dat wil zeggen dat veel mensen hulp zoeken, niet vanwege ernstige pijnklachten die vaak niet voorkomen in deze vorm, maar vanwege de angst om een ​​tand te verliezen. Chronische pulpitis is meestal het gevolg van een acute vorm, hoewel kinderen zich vaak zonder deze vorm ontwikkelen. Voor de interessante kenmerken van acute purulente pulpitis, zie een apart artikel: Karakteristieke symptomen van acute purulente pulpitis en methoden voor de behandeling.

Chronische vormen van pulpitis worden veroorzaakt door pathogene micro-organismen, evenals door hun metabole producten, en in de meeste gevallen wordt de ziekte veroorzaakt door diepe cariës of door onjuiste behandeling.: overtreding van de tandbehandelingstechniek, slecht reinigen van de carieuze holte, slecht aangebrachte vulling, etc. Minder frequente "trigger-mechanismen" voor de ontwikkeling van pathologie zijn:

• tandblessures
• kanaalblokkering met stenen (zoutproppen)
• penetratie van bacteriën door de top van de tandwortel bij maxillofaciale en algemene ziekten (parodontitis, periostitis, osteomyelitis, sinusitis, griep, enz.)

Van de praktijk van de tandarts

Verrassend genoeg proberen sommige waaghalzen serieus om pulpitis thuis te behandelen, en zelfs worden er geen folkmethoden voor gebruikt, maar gewoon barbaarse methoden voor de tand en het lichaam. Ze nemen bijvoorbeeld een dunne stalen naald, verwarmen deze roodgloeiend en injecteren deze in een diepe, carieuze holte, en proberen deze te verbranden met de "zenuw" in de tand. In het beste geval zal door een dergelijke antipotopische methode het acute stadium van ontsteking veranderen in chronische pulpitis.Heel interessante situaties zijn ook bij het proberen"Behandeling" pulpitis knoflook.

Overigens, meer dan 200 jaar geleden vonden mensen met behulp van gewone pianosnaren een methode uit om zacht weefsel uit de kanalen van een tand te halen. Dezelfde string wist vervolgens het kanaal zelf.

 

Symptomen van chronische pulpitis

Zoals reeds vermeld, kan chronische pulpitis, in tegenstelling tot acute vormen, asymptomatisch zijn. Acute pulpitis manifesteer zich altijd als zeer sterke paroxysmale pijnen met kleine "licht" (zonder pijn) intervallen. Voor alle chronische pulpitis, meestal kenmerkende alleen pijn pijn met verschillende intervallen van perioden zonder pijn.

Meest voorkomend in de tandheelkunde chronische fibreuze pulpitis (in bijna 70% van de gevallen van beroep), minder vaak - gangreneus. Hypertrofische pulpitis, die soms wordt gediagnosticeerd op een afspraak met een pediatrische tandarts, komt bijna nooit voor bij volwassenen.

Symptomen van chronische fibreuze pulpitis (soms chronisch eenvoudig genoemd) zijn pijnen van alle soorten irriterende stoffen: koud, warm, zoet, uit koude lucht, enz., Die lang aanhouden nadat het irriterende middel is verwijderd.Ook voor deze vorm van pathologie wordt gekenmerkt door een dergelijk specifiek symptoom als het optreden van langdurige pijn tijdens de overgang van koude naar een warme kamer.

Op een briefje

Chronische eenvoudige pulpitis, zoals gediagnosticeerd, wordt door veel tandartsen niet gebruikt, omdat het niet de essentie weergeeft van de degeneratie van de structuur van de neurovasculaire bundel in zijn naam. Voor veel beoefenaars is het nog steeds de vraag waarom de classificatieauteur Gofung fibreuze pulpitis chronisch eenvoudig noemt, omdat het in feite niet het werkelijke beeld weerspiegelt.

Soms is chronische fibreuze pulpitis asymptomatisch. Dit is het gevolg van een bepaalde lokalisatie van de carieuze holte (bijvoorbeeld onder het tandvlees), wanneer stimuli het niet kunnen beïnvloeden, of met een doorgaande communicatie van de holte en de pulpakamer - in dergelijke gevallen is er geen zwelling en zwelling van de pulp respectievelijk geen pijn.

Wat betreft chronisch gangreneus pulpitismisschien is het meest voorkomende symptoom van deze vorm van de ziekte een onaangename geur die zich vanuit de tand verspreidt. Een vaak voorkomend symptoom is ook toenemende pijn van het hete, die niet lang stopt, zelfs nadat het irriterende middel niet meer in de mond is. Soms is er welbekende pijn in de tand.

Zelfs als een asymptomatisch verloop wordt waargenomen, merken veel mensen een verandering in de kleur van de tand: het uiterlijk van een grijsachtige kleur. In de regel wordt het verschijnen van alle opgesomde symptomen van chronische gangreneuze pulpitis voorafgegaan door acute en spontane pijn, die dan verdwijnt. Dit suggereert dat voor veel mensen het chronische beloop van de ziekte wordt voorafgegaan door de acute vorm.

Bij chronische hypertrofische pulpitis is de tand in de regel van minder belang. Het belangrijkste symptoom in dit geval is pijnlijke pijn bij het kauwen op vast voedsel en zelden bij irriterende temperatuur. Soms is er een bloeding van de tand tijdens de maaltijd, wat gepaard gaat met de groei van pulp in de carieuze holte van het "wild meat" -type en het mechanische trauma. Het is dit symptoom van chronische pulpitis dat iemand vaak angst aanjaagt en hem dwingt om uiteindelijk hulp te zoeken.

 

Symptomen van zeldzame pulpitis

In de praktijk van de tandarts zijn er soms ook pulpitis zonder cariës:

• traumatische;
• Konkrementozny;
• Retrograde.

Onder hen is de meest voorkomende traumatische pulpitis - een acuut ontstekingsproces dat zich ontwikkelt tegen de achtergrond van een tandblessure. Acuut tandtrauma treedt op bij het vallen (van een fiets, van een schommel), als gevolg van het raken van verschillende objecten (een wasmachine, ballen), enz. In de meeste gevallen worden de bovenste voortanden aangetast, waardoor er hevige pijnen zijn van koud en warm, evenals pijn bij het nemen van vast voedsel.

Als de pulp beschadigd is in het geval van een tandblessure, ontwikkelt zich een infectie acute pulpische pijn: langdurig en spontaan, dat wil zeggen, ontstaan, zelfs zonder irriterende stoffen. In de regel gebeurt dit al binnen een dag. Als u in deze periode niet naar een arts gaat, kan de acute vorm van traumatische pulpitis na een tijdje een chronisch stadium worden.

Chronische traumatische pulpitis verloopt traag, bijna zonder symptomen. De boodschap van de geopende "zenuw" met de omgeving doet het lijken op een chronische fibreuze pulpitis met karakteristieke tekens ervoor. Zonder behandeling kan de chronische vorm verergering of parodontitis worden (ontsteking van de weefsels rond de tandwortel).

Chronische calculitis pulpitis wordt gekenmerkt door langzaam toenemende symptomen, zoals:

• langdurige aanvallen van pijn, soms veroorzaakt door thermische prikkels (koud, warm);
• lange spontane pijn, soms stralend naar het oor, tempel, jukbeen, nek;
• soms ontstaat er pijn als de kop in de ene of de andere richting wordt gekanteld.

Deze aard van pijn wordt bepaald door de redenen om het te veroorzaken: knijpen van de tandpulp met denticles of petrifications - steenachtige formaties. Concreties kunnen worden gedetecteerd in de kanalen van de tand met behulp van X-ray.

Retrograde pulpitis: heeft een acuut en chronisch stadium, maar verschilt van klassieke pulpitis doordat het zich ontwikkelt zonder cariës. De infectie komt de pulp binnen via de top van de wortel bij ziekten zoals osteomyelitis, sepsis, sinusitis en andere.In de chronische vorm is retrograde pulpitis asymptomatisch of met slappe symptomen.

 

Tijdige diagnose en de betekenis ervan

Om chronische pulpitis te diagnosticeren, moet de arts niet alleen de geschiedenis van de ziekte kennen (klachten, tijdstip van optreden, duur, enz.), Maar ook een complex van diagnostische maatregelen uitvoeren.

De meest gebruikelijke aanvullende onderzoeksmethoden zijn:

• visuele inspectie;
• thermometrie;
• EDI;
• radiografie.

Visuele inspectie van de tand met een scherpe sonde en spiegel geeft ongeveer 50% van de benodigde informatie. Door het verschijnen van de holte, de pijn van de bodem, de communicatie met de pulpakamer (de plaats waar de "zenuw" zich bevindt) kunnen we al chronische pulpitis aannemen.

Als er een bericht is met een carieuze holte en er is pijn en bloeding bij het sonderen met een scherpe sonde, dan is dit met grote waarschijnlijkheid een chronische fibreuze pulpitis. Wanneer een tand van kleur verandert, verschijnt een grijze tint, met een grote hoeveelheid verzacht carieus weefsel in de holte van de tand, wanneer de "zenuw" gedeeltelijk wordt vernietigd en pijn alleen optreedt bij het onderzoeken van kanalen, dan is het hoogstwaarschijnlijk chronische gangreneuze pulpitis. Het verschijnen van een overgroeid weefsel in de carieuze holte, gecombineerd met pijn bij het onderzoeken ervan, duidt meestal op chronische hypertrofische pulpitis.

Thermometrie. Als aanvullend onderzoek wordt vaak gebruik gemaakt van thermometrie: het analyseren van de reactie van een tand op een koude en minder vaak heet.Wanneer een tand op een koude reageert, kan veilig worden beweerd dat de "zenuw" erin niet sterft, daarom is er geen sprake van parodontitis. Voor nauwkeurige thermometrie kunt u speciale sensoren gebruiken, ontwikkeld door Chepulis en Sirvidene, die het temperatuurverschil tussen een gezonde en een zieke tand vastleggen.

EDI of, als alternatief, elektrische donatiediagnostiek is een van de meest nauwkeurige methoden voor het diagnosticeren van pulpitis. Het principe is gebaseerd op de verschillende elektrische prikkelbaarheid van een gezonde en zieke pulp.

Een gezonde "zenuw" reageert al met zwakke pijn op een stroomsterkte van 2-6 μA. Acute vormen van pulpitis reageren op stromen van 20-25 tot 35 μA. Chronische vezelige pulpitis wordt geregistreerd bij een stroomsterkte van 35-50 μA, met chronisch gangreen - bij 60-90 μA. Chronische hypertrofische pulpitis wordt niet gediagnosticeerd door EDI, en radiografie wordt gebruikt om het te verfijnen.

X-ray is een methode die gebaseerd is op de studie van filmröntgenfoto's van een tand waarvan de omliggende weefsels met behulp van een apparaat op een computer worden overgebracht - een visiografie (tenzij we het natuurlijk over een moderne kliniek hebben).

Om de diagnose van chronische hypertrofische pulpitis te bevestigen, mogen er op de röntgenfoto geen veranderingen optreden in de weefsels rond de tand en in de buurt van het interwortelseptum.Het beeld van een tand met chronische vezelige pulp heeft meestal ook geen veranderingen, maar soms is er een lichte uitzetting van de parodontale opening (tussen de wortel van de tand en het gat), wat de diagnose bemoeilijkt. Chronische gangreneuze pulpitis wordt zelden gekenmerkt door botdefecten in de top van de wortels van de tanden, dus de diagnose wordt bevestigd door thermometrie en EDI.

 

Moderne behandeling van chronische vormen en exacerbaties van pulpitis

Aangezien chronische pulpitis een onomkeerbare vorm van ontsteking van zachte weefsels is, worden deze meestal voor behandeling gebruikt wanneer ze niet langer in de tand kunnen worden opgeslagen. volledige extractie van pulp van alle tandkanalen. Dezelfde benadering wordt gevolgd bij de behandeling van chronische pulpitis in de acute fase.

In de moderne tandheelkunde wordt de voorkeur gegeven aan de methode van vitale (levende) uitroeiing (extractie) van de "zenuw". Tijdens de behandeling van chronische vormen van pulpitis of de exacerbaties ervan, wordt alleen anesthesie gebruikt zonder extra middelen voor het devitaliseren (doden) van de pulp.

In een aantal instellingen, met name in de begroting, worden arseenpasta ("arseen") of arseenvrije producten nog steeds gebruikt om de pulp voorlopig voor te bereiden voor de extractie in drievoudige bezoeken. Anesthesie wordt ook vaak gebruikt, maar het gebrek aan tijd, het onvermogen om de anesthesie tot in de perfectie te brengen, de rush of individuele kenmerken van de kaak van een bepaalde patiënt leiden tot het onvermogen om de "zenuw" onmiddellijk te verwijderen.

Arseenpasta wordt gedurende 24 uur op tanden met één wortel geplaatst, op tanden met meerdere wortels - gedurende 48 uur. Pasta die geen arseen bevat, wordt lange tijd geplaatst: van 2-3 dagen tot een week of langer. In tegenstelling tot arseenpasta, heeft het geen nadelig effect op het omliggende wortelweefsel, het werkt langzaam en voorzichtig. Daarom krijgt het steeds vaker de voorkeur voor middelen die geen arseen bevatten.

Uit de ervaring van de tandarts

Tandkanaalbehandeling is een zeer belangrijke onderneming. Gewoon de zenuwen uit de kanalen halen is niet voldoende, zoals veel mensen denken. Alleen langdurige uitloging van de gehele infectie van het kanaalsysteem, behandeling van de binnenwanden van de wortels van geïnfecteerde weefsels, en vervolgens betrouwbare vulling kunnen op de lange termijn goede resultaten opleveren.Als ten minste één van deze stadia wordt verbroken, dan kunnen er in de nabije toekomst pijnen optreden in de "dode" tand en zullen veranderingen optreden in de weefsels rondom de wortel, tot de vorming van een "cyste" - een zak gevuld met pus en begrensd door een capsule van gezond bot gebieden. Zie ook artikel Procedure voor het verwijderen van cysten en de behandeling ervan zonder chirurgie.

 

Complicaties na behandeling van chronische pulpitis

Na behandeling van chronische pulpitis of exacerbatie voelen patiënten zich vaak pijn die tandartsen na de verzegeling noemen.

Op een briefje

Een aantal auteurs is van mening dat dergelijke pijnen normaliter helemaal niet zouden moeten voorkomen, maar de onvolkomenheid van het technische en professionele component zorgt voor minder pijn direct na het vullen (duurt maximaal een uur), of pijn bij het bijten op een tand die 1 tot 3 dagen aanhoudt.

Postcompactiepijnen die passen in de voorwaardelijke norm treden op als gevolg van een lichte verwonding van de weefsels rond de tand, met een grove scheiding van de "zenuw" tijdens de extractie, vanwege de medicamenteuze behandeling van het kanaal met sterke antiseptica,die in kleine hoeveelheden buiten de wortel vallen, evenals door het loslaten van een dun intra-kanaals instrument voorbij de apicale opening van de wortel.

De grove schendingen van de dokter zijn:

• slechte kwaliteit van het kanaal of kanalen;
• breek de tool af in het kanaal;
• perforaties in het kanaal creëren (gat of schade aan de wortelwand).

Als bij de behandeling van chronische pulpitis of de exacerbaties, de kanalen niet worden opgevuld of hun overmatige vulling (verwijdering van materiaal voorbij de apex), dan treden onmiddellijk of na verloop van tijd (van een dag tot een jaar of langer) symptomen op die overeenkomen met parodontitis bij een exacerbatie. Dit kan meestal acute pijn zijn, het onvermogen om de tand zelfs met de tong aan te raken, de pulserende aard van de pijn, en in sommige gevallen kan na verloop van tijd zwelling van het slijmvlies in het gebied van de tandwortel optreden.

Wanneer het instrument in het kanaal afbreekt, kan de tand zich niet gedurende lange tijd manifesteren, maar vroeg of laat zal de infectie in het "niet-zere" en niet-gevulde wortelgebied ofwel een purulent proces in het kanaal veroorzaken met de vorming van een "flux" ofwel zal het proces een chronische vorm hebben met de vorming van fistel (kanalen,opening op het tandvlees, waardoor pus van de wortel van de tand wordt uitgescheiden in de mondholte), en in het slechtste geval - de vorming van purulente zakjes - cysten.

Perforatie, of op een andere manier, "gat" in de wortel, manifesteert zich vrijwel altijd onmiddellijk. Vaak merkt de patiënt zelf op wanneer de arts ten onrechte ging in plaats van het kanaal in de "tandvlees". In de regel treedt binnen enkele uren na een dergelijke behandeling van chronische pulpitis of exacerbaties ernstige pijnlijke pijn of acute paroxysmale pijn op. Soms zelfs pijnstillers kan niet helpen.

 

Laten we een beetje samenvatten ...

Bij de eerste symptomen van chronische pulpitis of de exacerbatie, moet u onmiddellijk een arts raadplegen. 100% garantie dat er tijdens de behandeling geen complicaties zullen zijn, geen kliniek kan, maar veel van hen hebben een speciale benadering voor de behandeling van chronische en andere pulpitis, waardoor deze risico's minimaal zijn.

Veel dure tandklinieken besteden bijvoorbeeld veel aandacht aan de intracanale behandeling van chronische pulpitis, waarbij ten minste 1 uur aan deze procedure wordt besteed (aan een tand met enkel kanaal). Budgetorganisaties kunnen niet opscheppen over een dergelijke tijdsreserve voor slechts één mechanische en medicamenteuze behandeling van kanalen en hun vulling.Maar elke rush verhoogt het risico op complicaties ...

Het belangrijkste belang bij het voorkomen van complicaties wordt gespeeld door de professionele opleiding van een tandarts en de uitrusting van de kliniek. Daarom is het voor de behandeling belangrijk om zoveel mogelijk informatie te krijgen van familieleden en vrienden over de kliniek en de artsen. De juiste keuze van instelling en arts zal toelaten om met succes de kanalen te behandelen en te vullen, waardoor de tand vele jaren behouden blijft.

 

Een interessante video over de oorzaken van pulpitis en het potentiële gevaar ervan.

 

Een spannend voorbeeld van het verwijderen van een gebroken instrument uit een tandkanaal.