Procedure voor het verwijderen van cysten en de behandeling ervan zonder chirurgie

Vervolgens komt u te weten:

• Wat is een tandcyste en waarom moet hij in feite worden verwijderd;
• Wat kan er gebeuren als de tijd een cyste op de wortel van een tand niet geneest (of niet om het te verwijderen) en of het een gevaar voor de aangrenzende tanden betekent;
• Wat zijn de huidige therapeutische opties voor de behandeling van een cyste (dat wil zeggen, conservatief, zonder operatie) en hoe effectief deze technieken zijn op de lange termijn;
• Moeten we hopen depophorese of een laser te gebruiken bij de behandeling van een tandcyste;
• Hoe is de resectie van de top van de tandwortel met een cyste (in fasen), hoeveel is deze operatie vandaag en is het een 100% garantie voor volledige verwijdering van de wortelcyste;
• In sommige gevallen worden tanden met een cyste vaak verwijderd van de zonde, zelfs zonder een behandeling te proberen, en hoe deze procedure wordt uitgevoerd;
• Kan een cyste na een tandextractie overblijven of zich plotseling in het gat vormen en hoe het de toekomst bedreigt;
• Welke zeer onaangename complicaties kunnen optreden wanneer een tand uit een cyste wordt verwijderd en welke aanbevelingen in de postoperatieve periode ongewenste gevolgen kunnen minimaliseren ...

Tegenwoordig zijn zelfs degenen die niet over een medische opleiding beschikken meestal goed op de hoogte van het feit dat in het menselijk lichaam onder bepaalde omstandigheden cysten kunnen verschijnen die een aanzienlijk gevaar vormen voor de algehele gezondheid. Dus, met betrekking tot de tanden, is dit probleem bijzonder relevant - op elke tand, of het nu een voortand, een verstandskies of een andere is, om een ​​aantal redenen kan een zogenaamde wortelcyste worden gevormd. Bovendien kunnen meerdere van dergelijke cysten op één tand vallen.

Wat is een tandcyste? De wortelcyste van een tand is een neoplasma dat zich voornamelijk op de top van de wortel bevindt en een soort capsule vertegenwoordigt, in de schaal waarvan vloeistof zit. Onder bepaalde pathologische omstandigheden kan de cyste in de loop van de tijd groeien en in omvang toenemen.

De onderstaande foto toont een voorbeeld van een uitgetrokken tand met cysten op de wortels:

In veel gevallen is het belangrijk om op tijd een tandcyste te laten verwijderen om ernstige complicaties te voorkomen.Hier moet je begrijpen dat de vorming van een cyste een soort manifestatie is van de verdedigende reactie van het lichaam, die probeert de infectie te isoleren die door het wortelkanaal van een tand in het omringende weefsel is gedrongen. Eerst is er een ontstekingsproces op de wortel van de tand, die vaak in een cyste verandert.

Het lijkt erop, waar je je zorgen over moet maken - er is een cyste ontstaan, de infectie is betrouwbaar geïsoleerd. Het probleem is echter dat een dergelijke isolatie van infectie van gezonde weefsels niet eeuwig is: een carieuze of slecht behandelde tand in de kanalen blijft het neoplasma constant voeden met bacteriën, wat een bepaalde belasting voor het immuunsysteem veroorzaakt. En op een bepaald moment, bijvoorbeeld, na onderkoeling, is het immuunsysteem van het lichaam niet langer in staat om de aanval van infectie te beperken, en wanneer deze "tijdmijn" (dat wil zeggen, een cyste) doorbreekt, dan kunnen we praten over zeer ernstige gevolgen, waaronder levensbedreigend (bijv. bloedvergiftiging, phlegmon).

Daarom is het belangrijk om op tijd een tandcyste te verwijderen of te genezen.

Wat kan er gebeuren als je een tand verlaat met een cyste, kun je hem redden zonder een operatie (zonder incisies van het tandvlees met een scalpel) en welke methoden zijn er vandaag om tanden te redden met cysten - dit alles,evenals enkele andere interessante punten, zullen we doorgaan en meer praten ...

 

Wat gebeurt er als de tijd een cyste op de wortel van een tand niet geneest?

Zoals hierboven opgemerkt, zijn de belangrijkste oorzaken van de vorming van tandcysten:

• Complicaties van cariës (parodontitis);
• Evenals niet-professionele kanaalbehandeling, het veranderen in parodontitis.

In de loop van zijn ontwikkeling ondergaat een tandcyste 2 stadia van parodontitis, waarbij aanvankelijk sprake is van een verdunning van het botweefsel van de kaak nabij de worteltop met onduidelijke randen, en alleen dan worden, vanwege de intensieve desintegratie van gezonde weefsels, granuloom, cystogranuloma en (of) een cyste met duidelijke randen gevormd.

Geen enkele tandarts kan van tevoren precies zeggen wanneer de ontwikkeling van een cyste zo'n hoogtepunt bereikt dat het lichaam de infectie niet meer in een gevormde capsule kan lokaliseren. Tijdens exacerbatie van het chronische proces, verspreidt etterend exsudaat zich ver voorbij de grenzen van de cyste, wat vaak leidt tot zeer gevaarlijke complicaties.

De volgende zijn slechts enkele van de mogelijke gevolgen van continue groei en "tranen" van de cyste:

• Purulent-inflammatoire ziekten van de maxillofaciale regio (periostitis, osteomyelitis, abces, phlegmon, sepsis);
• Odontogene sinusitis;
• Kieming van cyste weefsel in de maxillaire sinus;
• "Verdunnen" van het kaakbot (tot een mogelijke kaakfractuur tijdens het kauwen van vast voedsel);
• Leg cyste wortels vast van gezonde tanden.

De onderstaande foto toont een voorbeeld van een enorme cyste die niet tijdig werd verwijderd en groeide, in volume toegenomen, tot de wortels van de aangrenzende tand:

Commentaar tandarts

In feite is een cyste een tijdbom, een soort etterende zak die kan slaan, zodat het gezicht in het gunstigste geval twee keer zo breed wordt en in het slechtste geval de hele infectie naar het maxillofaciale gebied naar de nek snelt en een bedreiging vormt voor de normale ademhaling. totdat het stopt, of de dood door intoxicatie door hematogene (door het bloed heen) verspreiding van bacteriën door het hele lichaam.

Bij het vinden van een tand met een cyste in de bovenkaak, komen etterende processen, die leiden tot een bedreiging voor het leven, veel minder vaak voor dan in het geval van de onderkaak. Vanwege de nabijheid van de maxillaire sinus tot de top van de zieke tand in de bovenkaak, kan antritis, ongeneeslijk door klassieke methoden, zich echter als een complicatie ontwikkelen. Dat wil zeggen, een KNO-arts die geen ervaring heeft, kan voor een oneindig lange tijd koekoeksessies voorschrijven aan een patiënt.om de maxillaire sinussen vrij te maken van pus, antibiotica en andere middelen, maar het succes zal slechts korte tijd worden bereikt, aangezien de infectieuze focus bij de wortel van de tand het ontstekingsproces zal blijven voeden.

Tegenwoordig is het steeds beter mogelijk om te horen dat er een duidelijk verband bestaat tussen de aanwezigheid van een cyste op een tand en de ontwikkeling van hart- en vaatziekten. Hoe is de situatie eigenlijk?

Ongeveer 10-15 jaar geleden werd informatie over het effect van apicale infectieuze foci op de ontwikkeling van hart- en vaatziekten eerder naar theoretische speculatie verwezen dan naar echte feiten. Vandaag luistert de medische gemeenschap naar de gegevens van een massastudie van 508 mensen met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar, die lijden aan verschillende hartaandoeningen. Acuut coronair syndroom werd opgemerkt in de groep met meerdere infectieuze foci op de wortels van tanden, en een klein percentage van individuen met enkele foci had een niet-onderdrukte coronaire hartziekte. Meer dan de helft van de "kernen" (ongeveer 60%) had ten minste één ontstekingsproces aan de wortel van de tand.

Natuurlijk, vanuit een evidence-based oogpunt, is de studie niet ideaal,sinds de aanwezigheid van cardiovasculaire aandoeningen opdruk en dergelijke momenten zoals obesitas, roken, diabetes, enz. Daarom beschouwen deskundigen vandaag de aanwezigheid van wortelcysten op de tanden alleen als een andere risicofactor voor de gezondheid van het hart en de bloedvaten.

 

Therapeutische (conservatieve) behandeling van cysten

Op basis van het feit dat een cyste zoveel risico's voor de menselijke gezondheid kan inhouden, onmiddellijk na zijn ontdekking (meestal vanaf een momentopname), rijst de vrij natuurlijke vraag naar de noodzaak om het te verwijderen. Vaak wordt een tand geëxtraheerd met een cyste op de wortel.

Maar is er echt geen manier om het niet alleen te doen zonder een tand met een cyste te verwijderen, maar in het algemeen - zonder enige chirurgische ingreep die bijvoorbeeld gepaard gaat met het wegsnijden van een cyste? Misschien kan het op de een of andere manier conservatief worden genezen?

Voordat we moderne methoden voor het "verwijderen" van een cyste zonder operatie overwegen, laten we eerst kennis maken met enkele kenmerken van de tumoren die op de toppen van de tandwortels aanwezig kunnen zijn:

1. Een granuloom is een overgroeid granulatieweefsel in de top van de tandwortel dat verschijnt als reactie op wortelontsteking.Men gaat ervan uit dat het granuloom het beginstadium van de cyste is en dat het granuloom geleidelijk aan toeneemt en vroeg of laat een volwaardige cyste wordt. In de praktijk zijn er soms grote (tot 10-12 mm in diameter) granulomen, hoewel beelden van de tandwortel blijvend een cyste vertonen;
2. Cystogranuloma is een overgangsfase tussen het granuloom en de cyste. Het verschilt van de vorige formatie door enkele kenmerken van weefsels (hoewel momenteel niet alle experts geloven dat cystogranuloma's moeten worden onderscheiden als een afzonderlijk type van neoplasmen);
3. En tenslotte een cyste - in zijn structuur lijkt hij op een ei, dat een bepaalde hoeveelheid vocht (pus) onder de schaal bevat.

Over het algemeen is het niet zo belangrijk of een granuloom of cyste gevormd is op de wortels van een tand. Een cyste verschilt van een granuloom, voornamelijk in termen van histologie, maar in de praktijk van een tandarts om een ​​positief resultaat van de behandeling te verkrijgen, is er geen fundamenteel verschil tussen deze vormen: de behandeling wordt uitgevoerd met dezelfde methoden zonder een biopt te nemen.

Op een briefje

Volgens het doelbeeld en zelfs met behulp van CT is het moeilijk om met 100% nauwkeurigheid te bepalen welke vorm van het ontstekingsproces aanwezig is op de wortel (en) van de tand.Meestal zichtbaar verlichtingsgebied met duidelijke contouren, meestal rond of ovaal. Deze "cirkel" kan zich niet alleen op één wortel bevinden, maar ook 2-3 wortels van één tand vastleggen en kan zelfs plaatsvinden in de nabijheid van de worteltoppen van naburige tanden, wat de tandarts op de schaal van de tragedie doet denken.

Het belangrijkste punt dat in de praktijk ontstaat, is om een ​​beslissing te nemen: is het de moeite waard om een ​​cyste-behandeling te beginnen, of moet je een deel van de tandwortel verwijderen, of moet je de tand volledig met de cyste verwijderen?

De uiteindelijke beslissing wordt beïnvloed door de volgende factoren:

• Er zijn protocollen die de mogelijkheid van het behoud van een bepaalde tand regelen;
• De kwalificaties en ervaring van de tandarts zijn van grote invloed op de uiteindelijke beslissing (een onervaren arts heeft mogelijk geen andere opties dan alleen de probleemtand van de kwaadwillende kant te verwijderen);
• Het hoge niveau van uitrusting van de kliniek creëert de voorwaarden voor de mogelijkheid van conservatieve behandeling van cysten met behoud van de tand.

Wat de protocollen betreft waar artsen zich door laten leiden - het moet duidelijk zijn dat de documentatie op veel manieren niet overeenkomt met de technische vooruitgang,en de hedendaagse composities (pasta's) die in het kanaal worden geplaatst om een ​​cyste "te verwijderen", maken het vaak mogelijk om zelfs met enorme granulomen en cysten succes te behalen.

Bovendien worden de laatste jaren in toenemende mate gevallen van conservatieve behandeling van wortelcneuzen met groot volume zonder het gebruik van klassieke op calciumhydroxide gebaseerde pasta's beschreven. Er is een mening dat het voldoende is om het systeem van tandkanalen kwalitatief te verwerken met behulp van natriumhypochloriet en echografie, waarna, dankzij steriele kanalen, de cyste eenvoudigweg niet meer nodig is voor het lichaam en binnen 4-15 maanden verdwijnt.

Conservatieve behandeling van een tandcyste (dat wil zeggen, de "verwijdering" ervan zonder operatie) is een lang proces, maar vandaag lijkt het niet per se op een routine. Een routinebehandeling voor een cyste is bijna elke dag een arts bezoeken om nieuwe porties calciumhydroxide in de kanalen te injecteren.

Wanneer moderne methoden worden gebruikt, wandelt de patiënt, na een enkel bezoek aan de arts, met de gevulde kanalen en tijdelijke restauratie, en bezoekt hij periodiek de tandarts om de huidige cyste vanuit het tandbeeld te analyseren.De frequentie van bezoeken wordt door de arts gekozen, maar meestal wordt de receptie na 2 weken, een maand, 3 maanden, 6 maanden, een jaar en twee jaar gemaakt.

Een kleine samenvatting: een ervaren arts met de juiste apparatuur kan een tand redden van verwijdering, zelfs met een grote cyste. Het moet echter in gedachten worden gehouden dat mislukkingen ook kunnen zijn - soms na talloze pogingen tot nutteloze behandeling, wordt de tand eenvoudig verwijderd samen met de cyste.

 

Het gebruik van depophorese en een laser om een ​​tandcyste te verwijderen

Een van de moderne methoden voor het verwijderen van een wortelcyste met behoud van tanden is het gebruik van depophorese, evenals een laser. Laten we eens kijken of deze methoden het echt toelaten om voor eens en voor altijd een cyste te vernietigen op de top van een tandwortel.

Het gebruik van depophorese in de tandheelkunde heeft zijn wortels in Duitsland, maar in Rusland wordt het al sinds 1990 actief uitgebuit. Gedurende deze tijd heeft de techniek zowel fans als tegenstanders om zich heen verzameld, die zelfs beweerden dat depophoresis voor endodontische behandeling volstrekt onaanvaardbaar is.

Op een briefje

De betekenis van depophorese is de injectie van moleculen en ionen van sterke ontstekingsremmende en botregenererende preparaten onder invloed van een elektrische stroom. In het geval van behandeling van een cyste van een tand, is één elektrode verbonden met de overgangsvouw van de mondholte, en de andere is geplaatst in het kanaal samen met koper-calciumhydroxide. De behandeling omvat drie bezoeken: de laatste in het kanaal (kanalen) worden geïnjecteerd met alkalisch atatsamit-cement naar het bovenste derde deel.

Een van de toepassingsgebieden van depophorese was de behandeling van ontstekingsprocessen op de toppen van de wortels van de tanden tijdens parodontitis (waaronder radiculaire cysten). In feite is depophorese van koper-calciumhydroxide een soort symbiose van medicamenteuze behandeling en kanaalvulling. En dit is een soort droom van elke slechte tandarts: je hoeft niet het hele kanaal te ontwikkelen, langs de meest onvoorspelbare kromming te lopen, de onbegaanbare kanalen van de resorcin-formaline-tand te bevechten, niet noodzakelijkerwijs ontstekingsremmend materiaal zo dicht mogelijk bij de top te implanteren, en je kunt zelfs per ongeluk de bovenkant van het instrument breken of perforatie - depophorese, volgens de auteurs, "zal alles afschrijven".

Dankzij deze techniek is het herstel van botweefsel in de focus van een ontsteking langzaam maar zeker. Volgens sommige auteurs is de kans op succes van een dergelijke behandeling ongeveer 90-95% met een gemiddelde periode van 10 tot 12 maanden.

Tegelijkertijd zijn veel experts geneigd te geloven dat depophorese met koper-calciumhydroxide alleen als laatste optie moet worden gebruikt, terwijl andere conservatieve methoden voor het verwijderen van een tandcyste niet gunstig zijn. Over het algemeen is depoforese tegenwoordig geen veelgebruikte methode, zelfs niet met de positieve resultaten van de behandeling die in de literatuur wordt beschreven.

In tegenstelling tot depophorese, het gebruik van een laser om cyst flitsen in de promotionele aanbiedingen van de tandheelkunde veel vaker te verwijderen. Hoe gerechtvaardigd is het gebruik ervan?

Sprekend over laserbehandeling van cysten, bedoelen ze twee richtingen van het gebruik, namelijk:

• Extra antiseptische behandeling met laserkanalen (sterilisatie);
• En ook trans-channel laserdialyse.

Wat betreft de eerste richting: laserkanaalsterilisatie van tandheelkundige kanalen heeft hetzelfde doel als bij ultrasone behandeling van kanalen met natriumhypochloriet.Een aantal specialisten beschouwen het gebruik van een laser voor dergelijke kanaalverwerking als niet geheel gerechtvaardigd, omdat een laser, in tegenstelling tot de methode om een ​​kanaal met hypochloriet te laten klinken, organisch materiaal niet even effectief kan verwijderen. De laser kan veel handiger zijn bij chirurgische methoden voor het verwijderen van cysten, die hieronder zullen worden besproken.

Wat betreft trans-channel laserdialyse, deze techniek omvat het introduceren van een laserlichtgeleider in de dentale kanalen, onder de straling waarvan, volgens het reclamemateriaal van de klinieken, microben afsterven (letterlijk verdampen) en de cyst-holte steriel wordt. Helaas is het gebruik van een laser bij het behandelen van een cyste eerder een reclametruc dan een echte behoefte, aangezien deze methode naast de laser ook noodzakelijkerwijs dezelfde medicijnen gebruikt voor het inbrengen van een cyste in de holte, die worden gebruikt zonder een laser te gebruiken.

Maar als modieus en gemakkelijker te rechtvaardigen de verhoogde kosten van de procedure - dit is een laser ...

 

Wat is nuttig om te weten over sommige tandbesparende operaties.

Hierboven hadden we het over de conservatieve (therapeutische) behandeling van een tandcyste, dat wil zeggen wanneer de tandarts de operatie niet uitvoert en de cyste niet uitknipt, maar slechts bepaalde voorwaarden schept voor zijn resorptie.Typisch duurt een dergelijke behandeling gemiddeld 6-12 maanden, soms meer, maar zonder operatie.

Het verwijderen van een cyste in de meest ware zin van het woord wordt uitgevoerd door chirurgische methoden. Onder hen zijn:

1. Resectie van de apex met cystectomie (verwijdering van een cyste);
2. hemisectie;
3. Kroon radiculaire scheiding.

De laatste twee tandbehoudmethoden worden in de praktijk van artsen niet zo vaak gebruikt, en leading is de resectie van de top van de tandwortel samen met de cyste.

Gewoonlijk wordt deze bewerking als volgt uitgevoerd:

1. In het eerste stadium worden voorbereidende trainingen uitgevoerd, waaronder het raadplegen van tandartsen van verschillende profielen (therapeut, orthopedist, parodontoloog) - de vraag of het onderhoud van een tand met een cyste is opgelost en de gezondheidstoestand van de patiënt wordt bepaald;
2. De parodontoloog voert professionele mondhygiëne uit (verwijdering van tandsteen en tandplak), de tandarts-therapeut verzegelt de grachten (met cement, gutta-percha of het Termafil-systeem);
3. In de derde fase start de tandarts-chirurg of maxillofaciale chirurg de operatie om de cyste te verwijderen.Anesthesie wordt uitgevoerd volgens algemeen aanvaarde regels - meestal opereren klinieken onder lokale anesthesie wanneer een persoon bij bewustzijn is, maar in bepaalde klinische situaties en volgens aanwijzingen ze hun toevlucht nemen tot anesthesie - de introductie van een patiënt in een kunstmatige slaap;
4. Nadat het geopereerde gebied is geanesthetiseerd, gaat de kaakchirurg verder met de tandvleesincisie langs de overgangsplooi in de projectie van de top van de tandwortel die wordt beïnvloed door de cyste, en dan maakt het gebruik van de snijder toegang tot de cyste (snijdt een venster in het botweefsel);
5. Vervolgens snijdt de snijder de bovenkant van de tandwortel af (meestal in een hoek om de kwaliteit van de kanaalvulling door de therapeut te zien);
6. Hierna wordt de inhoud van de cyste holte afgeschraapt;
7. Na het schrapen is het nodig om de cyste te vullen. Voor een succesvolle genezing zijn xenograften of materialen gemaakt van botchips en het bloed van de patiënt geschikt;
8. Stikken helpt het lumen van het interventiegebied te verminderen, de wond te verlichten van infectie en de genezing ervan te versnellen met maximaal comfort;
9. Aan het einde van de procedure wordt complexe anti-inflammatoire en antibacteriële therapie voorgeschreven.evenals controle-onderzoeken (foto's worden één keer per maand genomen om de dynamiek van botterugwinning in het gebied van het verwijderde weefsel te volgen).

Professionals voeren resectie van de tandwortel uit met een cyste in ongeveer 20-30 minuten. Deze operatie is vandaag een van de meest voorkomende en effectieve manieren om tanden te behouden, waarvan de wortels worden beïnvloed door een cyste (de kosten van resectie van de tandwortel in klinieken van vandaag bedragen ongeveer 10.000 roebel)

Het succes van de gebeurtenis hangt direct af van elke fase die idealiter wordt uitgevoerd. Als de cyste bijvoorbeeld niet volledig wordt verwijderd, wordt het gebied van de verwijderde cyste niet gevuld met speciale materialen, of wordt antibiotische therapie niet uitgevoerd na de operatie, dan met een grote kans dat dit kan leiden tot een herhaling van het infectieproces. In dergelijke gevallen wordt de tand vrij snel weer bedreigd door verwijdering.

beoordeling:

"Vijf jaar geleden, toen ik viel, sloeg ik op mijn gezicht zodat beide bovenste voortanden naar binnen bewogen. Ik ging toen niet naar de dokter, wachtte gewoon op hen om te stoppen met wankelen. Ik denk dat dat mijn grote fout was. Na een paar maanden, toen de tanden niet meer loszaten, kwam er een klein pukkeltje tevoorschijn over de linker, er lekte er pus uit.Ze rende naar de tandarts, er was een cyste op de röntgenfoto. In eerste instantie wilden ze de tand verwijderen, maar toen besloten ze om een ​​operatie uit te voeren op een cyste en deze te verwijderen. Voordien werden de zenuwen verwijderd van de voortanden en aan elkaar gelijmd met behulp van spalken. Na de operatie zei de dokter te komen en bottransplantatie te doen, omdat de cyste groot was. Maar ik ben nooit gekomen, omdat ik erg bang was dat ze het opnieuw zouden knippen. 5 jaar zijn verstreken, alles komt goed met je tanden ... "

Elena, St. Petersburg

 

In welke gevallen de tanden met een cyste meestal worden verwijderd en hoe deze worden geïmplementeerd

Als een tand met een cyste niet kan worden genezen, wordt aangenomen dat deze zo snel mogelijk moet worden verwijderd - het is al eerder gezegd hoe riskant het is om de cyste te blijven 'laten groeien'. Vooral vaak wordt de tand verwijderd in gevallen waar, als gevolg van een cyste, er al een verslechtering is opgetreden met zwelling van het gezicht, koorts, moeite met het openen van de mond, ernstige pijn, enz.

De uiteindelijke beslissing om een ​​tand met een cyste te verwijderen of om een ​​behandeling uit te proberen, wordt echter door een tandarts genomen. In dit geval wordt de arts niet alleen geleid door officieel bestaande getuigenissen (protocollen), maar vertrouwt hij ook op zijn vele jaren ervaring, en vaak op de mening van collega's uit aanverwante medische specialismen.Dit zijn niet alleen tandartsen van andere profielen (tandartsen-therapeuten, orthopedisten, chirurgen, parodontologen, orthodontisten), maar ook neurologen, cardiologen, keel- en longtumologie, enz.

Voor een beter begrip van de situaties, zijn hier twee typische voorbeelden.

Een 78-jarige patiënt (man) met een belaste geschiedenis werd naar de tandarts-therapeut gebracht over de behandeling van de voortand met een cyste. Namelijk - de patiënt is geregistreerd bij de districtentherapeut voor coronaire hartziekten, de chirurg voor de aandoeningen van het bewegingsapparaat. Simpel gezegd, een persoon is niet alleen moeilijk te verplaatsen, maar men kan van tevoren zeggen dat hij geen langdurige behandeling tolereert.

Is het de moeite waard om een ​​tand met een cyste te verwijderen of is het beter om de voorkeur te geven aan een conservatieve behandeloptie?

Formeel laat de foto een kleine cyste zien (2-3 mm), de voortand is gefixeerd, één wortel, de wortel is gelijk, maar kan een ernstig zieke persoon vele maanden kanaalbehandeling ondergaan en regelmatig naar de dokter? En hoe belangrijk is deze tand voor de toekomst voor prothesen? Als u besluit een tand met een cyste te verwijderen, hoe hoog is het risico op ernstige hartproblemen bij een patiënt dan op de stoel van de arts?

Tegenwoordig zijn deze patiënten in tandartsen veel, en elk geval is individueel. Als gevolg daarvan heeft de arts zelf vaak geen antwoord op al deze vragen, dus het gezond verstand en het advies van collega's komen te hulp.

Op een briefje

Als een patiënt met een zwak hart zich meldt voor spoedeisende zorg (een tand met een cyste is verergerd en tot asymmetrie van het gezicht geleid), dan moet de tandarts-chirurg een dringende tandextractie uitvoeren onder toezicht van de behandelend arts (plaatselijke arts, cardioloog, ambulanceploeg, enz.). ). Vaak is het risico zo groot dat de verwijdering plaatsvindt in een ziekenhuis en permanente bewaking van vitale lichaamsfuncties.

In geval van chronische parodontitis met een cyste, wanneer de symptomen niet zo fel zijn en er geen serieuze risico's voor het leven en de gezondheid zijn, moet de tandarts de voor- en nadelen afwegen, de meningen van collega's achterhalen en vervolgens beslissen of hij moet behandelen of verwijderen.

En nu een voorbeeld uit een andere klinische situatie, die veel vaker voorkomt (bijna elke andere dag). Een 45-jarige mannelijke patiënt draaide zich om met een groot aantal ontbrekende tanden, dat in de nabije toekomst zal worden vervangen.De orthopedisch chirurg heeft nog geen consult gehad, maar de patiënt besloot de rechts-rechts-verstandskies te genezen met de cyste, omdat dit de laatste hoop is op een 'brug' als eindsteun.

Vaak nemen mensen die zich tot de tandarts wenden, door een of ander gevoel of speciale intuïtie, het belang van een bepaalde tand voor de toekomst en op elke mogelijke manier proberen de arts te overtuigen van de noodzaak om de tand te redden. Als de arts onervaren is, zal hij alleen aandacht schenken aan een momentopname van de tand - en zal hij bijvoorbeeld alleen brede vlakke kanalen, gebogen wortels en een kleine cyste (granuloom) zien, evenals gemakkelijke toegang tot de kanalen, omdat de patiënt zijn mond wijd kan openen. Maar de dokter kan 2-3 graad van tandmobiliteit alleen tijdens de behandeling waarnemen, wanneer het zo moeilijk is om de patiënt te vertellen: "Weet je, maar de tand blijkt mobiel te zijn". Het is net alsof je je incompetentie toegeeft.

Daarom komt het vaak voor dat de jonge arts de behandeling van een tand met een cyste (2-4 maanden) met succes beëindigt en de patiënt naar prothesen stuurt, en de tandarts, die de tand op mobiliteit controleert, de noodzaak aangeeft voor verwijdering en absolute ongeschiktheid als ondersteuning van de brug.Vanwege de zware belasting op de "brug", zou de voorste steun, die voorheen de meest betrouwbare was, de komende maanden ook mobiel zijn.

Dat wil zeggen, de eerste arts die de tand niet op mobiliteit heeft gecontroleerd en geen collega heeft geraadpleegd, heeft geen klinisch denken, en eenzijdige oplossingen (door onervarenheid of "op papier") leiden ertoe dat tandbehandeling met een cyste op zijn zachtst gezegd een ver vooruitzicht wordt , nutteloos.

Wat kan een bekwame arts nog meer stoppen om een ​​tand met een cyste te behandelen:

• Ernstige orthodontische anomalieën (bijtwonden);
• Slechte mondhygiëne van de patiënt;
• Aanzienlijk verlies van het coronale deel van de tand;
• Ernstige fouten van vorige artsen in het kanaal (of de kanalen) van de tand, gemaakt tijdens endodontische behandeling;
• Vereisten voor tandoverbelasting bij het kauwen van voedsel;
• Pathologische afslijting van ernstig glazuur;
• De grote omvang van de cyste, wanneer deze ernstige risico's met zich meebrengt voor de wortels van aangrenzende tanden;
• De wens van de patiënt zal zeker de tand verwijderen.

Over het algemeen kan worden gesteld dat er in veel gevallen sprake is van hardnekkige langdurige behandeling van een cyste en een reeks frustraties met zich meebrengt voor de patiënt (en de arts).

Op een briefje

Trouwens, over de wens van de patiënt om de tand in ieder geval te verwijderen. De tandarts heeft niet het recht het verzoek van de patiënt te weigeren, maar daarvoor moet een bekwame arts die de klinische situatie beoordeelt, pleiten voor de eventuele behandeling van de tand. Om vele redenen (waaronder psychologisch en financieel) kan een patiënt niet altijd langdurig een tand met een cyste veroorloven, om nog maar te zwijgen van een conservatieve chirurgische ingreep (resectie van de worteltop). Daarom heeft zijn verzoek recht op voldoening nadat hij het document "Informed voluntary consent to medical intervention" heeft ondertekend.

Technisch gezien is tandextractie met een cyste bijna hetzelfde als het trekken van tanden zonder cyste. Meestal wordt de procedure geïmplementeerd met behulp van tangen en liften.

Hoe wordt een cyste of granuloom verwijderd?

Wanneer een cyste bijna altijd wordt verwijderd, wordt de cyste samen met de wortel van de tand geëvacueerd, maar het gebeurt ook dat deze afbreekt vanaf de bovenkant van de wortel, of zelfs de bovenkant van de wortel breekt af. Wanneer de cyste wordt afgescheurd, schraapt de chirurg de holte met een curettage lepel of een mangel. In het geval van het afbreken van de wortel, kan het worden verwijderd door liften, een curettage lepel,of de methode van het uitsnijden van een boor met de daaropvolgende wondsluiting.

Is het mogelijk om te doen zonder pijn bij het verwijderen van een tand met een cyste?

Vóór een operatie voert de tandarts altijd anesthesie uit. Het resultaat van het werk hangt grotendeels af van de kwaliteit ervan, want alleen in een rustige omgeving kun je een tand met een cyste kwalitatief verwijderen - netjes en met minimale verwonding aan de weefsels rond de tandwortel. Dat is de reden waarom moderne tandheelkunde een groot arsenaal aan gereedschappen (anesthetica en componenten) heeft, die bijna altijd zorgen voor elke, zelfs moeilijke tandextractie zonder pijn bij de patiënt.

 

Kan een cyste na een tandextractie overblijven of zich vormen in het gat, en hoe dreigt dit?

Stel dat alles achterbleef voor de patiënt: de arts haalde veilig de wortels van de tand met een cyste, stopte het bloeden en deed aanbevelingen. Maar de kwaliteit van de verwijdering van de cyste niet gecontroleerd!

Is het in principe mogelijk om te begrijpen dat al het pathologische weefsel wordt geschraapt van de bodem van het gat en de wanden, als door een verhoogde bloeding het zicht vaak wordt afgesloten? En wat gebeurt er als een deel van de cyste in het gat blijft?

Een cyste die de tandarts in het gat achterliet nadat een tand is verwijderd, wordt residueel genoemd. En niets goeds voor de toekomst, deze focus van infectie draagt ​​niet. Residuele cyste kan vele jaren stil blijven staan ​​om te "schieten" in de toekomst in de vorm van zwelling op het gezicht (flux), abces, phlegmon, sinusitis, of uitgroeien tot de maxillaire sinus, mandibulair kanaal, etc. Of, het zal in eerste instantie niet toestaan ​​dat de put normaal in comfortabele omstandigheden geneest - er zal een alveolitis ontstaan, die uiterst moeilijk te genezen is zonder de oorzaak te elimineren.

Er is geen manier dat een cyste zelf, "uit het niets", wordt gevormd na een kwalitatief uitgevoerde tandextractie. Als het werd gevormd, betekent dit dat niet al het pathologische weefsel uit het gat werd verwijderd, of dat zelfs de bovenkant van de tandwortel kon worden afgebroken tijdens de extractieprocedure. Een verlaten cyste of granuloom heeft de neiging om te groeien en ingewikkelder te zijn - het is de moeite waard om te onthouden.

beoordeling:

"Ik ging een paar maanden geleden naar ons ziekenhuis, waar ik de achterste bovenste tand had die me al heel lang martelde. Er is iets gebroken tijdens de verhuizing, maar de dokter zei dat alles goed was. Ik gaf een lijst met medicijnen en stuurde snel naar huis, omdat de mensen een volledige gang hadden. Op de tweede dag realiseerde ik me dat ik aan het sterven was: mijn gezicht was opgezwollen, de temperatuur was 39 en de pijnen werden niet meer verwijderd.Ik rende naar deze dokter en hij kwam bijna vanuit de deuropening naar me toe: ze zeggen dat het gebeurt dat je jezelf moet helen met wat je hebt. Ik spuugde en ging naar een particuliere handelaar, en daar namen ze een foto van mij. De foto vond een stuk wortel met een cyste. Een klein fragment, maar met een enorme cyste, zoals de nieuwe dokter zei. Hij maakte een injectie en verwijderde deze vuile truc in 15 minuten. De pijn verdween als een hand, de temperatuur werd weer normaal en het oedeem zakte weg. Dus in deze kwestie is het belangrijkste om een ​​goede specialist te vinden en niet echt te vertrouwen op Zododer-slagers in klinieken ... "

Vitaly S., Stary Oskol

 

Mogelijke complicaties en methoden voor hun preventie

In sommige gevallen, na het verwijderen van een tand met een cyste, worden patiënten geconfronteerd met situaties die onbegrijpelijk zijn voor hen (en zeer onaangenaam), die soms bijna paniek veroorzaken. In het bijzonder is geen enkele patiënt van de tandarts volledig verzekerd tegen:

• Langdurig bloeden uit het gat;
• alveolitis;
• Perforatie van de maxillaire sinus;
• Breuk van de kaak (al thuis, bijvoorbeeld tijdens maaltijden);
• Paresthesie (aanhoudende gevoelloosheid van een deel van het gezicht);

en zo verder

Gelukkig zijn de laatste drie complicaties na het verwijderen van een tand met een cyste vrij zeldzaam.

Perforatie van de maxillaire sinus treedt soms op als gevolg van de nabijheid van de wortels van de tanden van de bovenkaak (voornamelijk de bovenste 4, 5, 6 en 7 tanden) - bijvoorbeeld wanneer de tandarts-chirurg niet erg voorzichtig werkt. Bovendien is de ontkieming van een cyste in de maxillaire sinus mogelijk - in dit geval, na verwijdering van de tand met de cyste, treedt een boodschap van de sinus en mondholte op.

Een tandarts kan de aanwezigheid van de perforatie van de maxillaire sinus na tandextractie als volgt testen:

1. De patiënt wringt de neus en probeert er doorheen te ademen. Wanneer de perforatie van de sinusholte eruit in de mond evacueert;
2. Als u de wangen opblaast, gaat de lucht bij het perforeren van de maxillaire sinus onmiddellijk in de neusholte (deze techniek zou alleen in het extreme geval moeten worden gebruikt vanwege het risico van het gooien van microflora in de sinus).

Op een briefje

Soms treedt perforatie op als de verkeerde tandextractietechniek: overmatige druk van het instrument op de wortel- of worteltop ervan, of direct op de bodem van de sinus.

Paresthesie van de gezichtszones (gevoelloosheid) is kenmerkend voor gevallen waarin een cyste groeit in het mandibulaire kanaal waar de zenuw passeert. Minder vaak - met overmatige traumatieacties, wanneer de zenuwvezel direct door het instrument wordt beschadigd of door hematoom wordt geperst.

Een kaakfractuur na tandextractie kan optreden als gevolg van aanzienlijk botverlies,wanneer de cyste een aanzienlijk deel van de kaak in beslag nam (meer dan 1 cm in diameter).

Langdurig bloeden uit het gat en alveolitis komen in de praktijk vaker voor dan andere complicaties.

De oorzaken van niet te stoppen bloeden kunnen verschillen: van schade aan grote bloedvaten tijdens het trekken van tanden tot het nemen van geneesmiddelen die het bloed verdunnen, of tegen de achtergrond van hoge bloeddruk. Het risico van verslechtering van de algemene toestand van de patiënt is mogelijk met continu bloedverlies door het gat gedurende meer dan 6-12 uur. Daarom is het bij langdurig bloeden niet zinvol uren te wachten totdat het bloed stopt - het is beter om tijdig maatregelen te nemen.

Alvorens een bezoek te brengen, moet de arts:

1. Meet de bloeddruk en normaliseer deze door medicijnen te nemen die zijn voorgeschreven door de therapeut;
2. Stop met het gebruik van anticoagulantia;
3. Plaats een steriele gaasbol op de well en druk deze 15-20 minuten in. Het belangrijkste is de compressiekracht (maar zonder fanatisme), omdat het hemostatische effect van deze factor afhangt;
4. Met de ineffectiviteit van de vorige methode is het mogelijk om een ​​beetje waterstofperoxide van 3% in het midden van een steriele gaaskogel te laten vallen en ook de tampon stevig tussen het gat en de tegenoverliggende tand te houden (waterstofperoxide heeft hemostatische eigenschappen);
5. In het extreme geval (als er helemaal geen mogelijkheid is om naar de dokter te gaan), kunt u een hemostatische spons in een apotheek kopen en deze op de put of gedeeltelijk in de put plaatsen, en ook gedurende 10-15 minuten op de bovenkant drukken met een steriel gaasje.

Alveolitis (ontsteking van het gat na tandextractie) kan te wijten zijn aan slechte reiniging van de wond door cysten en tandfragmenten. Vaak is de patiënt zelf ook verantwoordelijk voor de ontwikkeling van alveolitis als de aanbevelingen van de arts niet worden opgevolgd. De gevolgen van dergelijk abnormaal gedrag zijn verschillend: ernstige pijn in het gat, zwelling, koorts, bedorven adem (en zelfs ernstiger, tot osteomyelitis en abces).

 

Belangrijkste aanbevelingen na tandextractie met een cyste

Laten we nu kijken wat we moeten doen nadat we een tand met een cyste hebben verwijderd, zodat het gat geen pijn doet en sneller geneest. Als de tactiek van de tandarts om een ​​tand te verwijderen klopte, dan is verdere preventie van complicaties alleen afhankelijk van de patiënt aan wie de arts een lijst met aanbevelingen moet geven.

Helaas komt het vaak voor dat de tandarts de patiënt niet informeert over de acties na het verwijderen van een tand met een cyste (of hij vergeet of wil er simpelweg geen tijd aan besteden).Dit gebeurt zowel in Moskou als in de regio's - in gewone ziekenhuizen, waar elke werkdag een tandarts-chirurg uitgeput door "kilometer" wachtrijen van patiënten tanden in partijen verwijdert, en de prijs van de vraag belachelijk kan zijn (200-300 roebel), of de service is gratis .

Hieronder is een universele lijst van aanbevelingen na het verwijderen van de tand (met en zonder cysten), nogal een "looppas", volgens de positieve beoordelingen van medisch specialisten:

1. 3 uur niet eten;
2. Breng een koud kompres op het gebied van verwijdering aan de zijkant van de wang voor 15-20 minuten om de 2 uur, het vermijden van onderkoeling;
3. 4 dagen lang afzien van grof, pittig en warm eten;
4. Elimineer zware lichamelijke inspanning, warme douches, baden, sauna's, stoombaden, enz.;
5. Verstoor de wond niet (klim er niet in met uw hand en tandenstokers, bescherm tegen irriterende stoffen);
6. Zorg voor voldoende mondhygiëne (gebruik een zachte tandenborstel zonder verwaarlozing van uw tanden bij het gat).

Deze tips zijn maximaal geschikt voor de meeste patiënten. Echter, zelfs met de implementatie van deze aanbevelingen, is er geen 100% garantie dat na het verwijderen van een tand met een cyste, het gat zonder problemen zal genezen.

De kans op problemen bij het naleven van deze aanbevelingen zal worden geminimaliseerd in het geval van eenvoudige tandextracties die zich niet in de acute fase bevinden. Als de cyste groot was en de pus na tandextract letterlijk uit het gat vloeide, dan hebben we het over de noodzaak voor een arts om een ​​extra arsenaal aan hulpmiddelen te gebruiken: antibiotica, antihistaminica, pijnstillers en wondgenezende middelen.

Hoe dan ook, het is nuttig om naar je lichaam te luisteren en je te laten leiden door gezond verstand. En als, bijvoorbeeld, het gat lange tijd pijn doet, of onbegrijpelijke scherpe splinters eruit steken, is het beter om de dokter nog een keer te zien, niet aarzelend om hem te storen.

 

Interessante video over de moderne benadering van het probleem van tandcyste

 

Een voorbeeld van het verwijderen van een enorme mandibulaire cyste