Wat belangrijk is om te weten of cariës de diepgelegen interne weefsels van de tand heeft vernietigd ...

De term "interne cariës", de gewone tandheelkundige kliniek voor patiënten, begrijpt de ziekte meestal, waardoor het weefsel diep onder het tandglazuur wordt aangetast. Tegelijkertijd weten dokters dat cariës in grote lijnen precies de interne weefsels van de tand beïnvloedt, die zachter en gemakkelijker te beschadigen zijn dan glazuur. Daarom kan de uitdrukking "innerlijke cariës" worden toegepast op bijna elk geval van de ziekte en over het algemeen is een tautologie.

In sommige gevallen wordt met interne cariës het pathologische proces bedoeld onder een kroon of een slecht gefixeerde vulling. Hier ontwikkelt de cariës in de tand zich volledig onopgemerkt, zowel voor de arts als de patiënt, en toont alleen zichzelf wanneer het glazuur bedekt is door een pathologisch proces rond de vulling (kronen) of wanneer pijn optreedt. Maar nogmaals, dit is allemaal dezelfde cariës, alleen met niet-standaard lokalisatie.

Echter, de redenen diagnose en behandeling van cariës in de tand hebben hun eigen specifieke kenmerken.

 

Tekenen en uiterlijk van tanden met diepe cariës

Op de onderstaande foto - interne cariës op het weefsel onder het vernietigde glazuur. Dit is een typisch type ziekte dat zich in een tand ontwikkelt. Donkere delen van het getroffen dentine zijn duidelijk zichtbaar:

Het is de veranderde kleur van weefsels beschadigd door cariës, dat is het belangrijkste kenmerkende teken van de ziekte. In de overgrote meerderheid van de gevallen maakt de arts de diagnose 'cariës' ondubbelzinnig precies door de zwarte punten op het glazuur of op de fissuren.

Van de praktijk van de tandarts

Zwarte stippen op de tanden kunnen wijzen op aangeboren of verworven (meestal) pigmentatie ("roker's bloom", etc.), maar vaker - op verborgen cariës. Wanneer u dergelijke punten begint te boren, worden ze zo diep dat 70-80% van de punten in het glazuur volledig worden verwijderd en 20-30% het dentine bereiken en de gevoeligheid verschijnt (als de patiënt vanwege de weigering van de anesthesie heeft gevraagd de voorwaarden te manipuleren) totdat het pijnlijk wordt). Omdat de patiënt altijd gelijk heeft, handelen we volgens de situatie: het wordt pijnlijk - we zullen de anesthesie coördineren en beheren volgens het protocol van de dappere klant.

Soms kunnen zelfs ernstig beschadigde tanden met interne cariës volkomen gezond lijken. Dus, als het oppervlak van waaruit de schade begon, goed aansluit op de andere tand, kan cariës zich diep in de interne weefsels ontwikkelen, en zelfs met een nauwkeurig onderzoek van de mondholte met het blote oog, wordt dit niet opgemerkt. De situatie is vergelijkbaar wanneer de cariës in de tand ontstaat door schade aan het glazuur onder de zachte weefsels van het tandvlees (wortel cariës).

In de meeste gevallen zijn bij de eerste inspectie van de tanden, hun wanden (oppervlakken) aangetast door cariës opvallend. Dit zijn vaak geen carieuze holtes, maar gewoon grijs, dof glazuur, dat zijn gezonde uiterlijk heeft verloren door demineralisatie.

Vaak ziet de tandarts een bepaalde "tunnel" in de opening tussen de tanden, maar de sonde kan, vanwege de dichtheid van de interdentale opening, niet in de verborgen interne carieuze holte terechtkomen. Gewoonlijk toont de arts de patiënt de grijsachtige tinten van het glazuur tegen de achtergrond van de ontwikkelde interne cariës in de spiegel en begint na de anesthesie de behandeling van de tand.

Wanneer een boor grijze glazuur raakt, in bijna 90% van de gevallen, na een paar seconden, breekt het af en valt boor in de binnensteholte met een overvloed aan carieus, gepigmenteerd, geïnfecteerd en verzacht dentine. Als de anesthesie correct door de arts wordt uitgevoerd, is er absoluut geen pijn.

De arts voert het reinigen en vullen van de tand strikt uit volgens het cariësbehandelingsprotocol. Als er al een bericht in de tand is met de pulpakamer (de holte waar de zenuw zich bevindt), dan depulpeert de arts en vult de kanalen met de daaropvolgende productie van permanente vullingen in één of twee bezoeken.

De onderstaande foto toont een tand waarin diepe, inwendige carieuze holtes zichtbaar zijn onder fel licht:

De volgende foto toont spleetcariës, dat is gelokaliseerd in het gebied van het natuurlijke reliëf van de tanden. Onder dergelijke verduistering verbergen zich ook vaak aanzienlijk vernietigd weefsel, dat niet onmiddellijk detecteerbaar is tijdens een routine-inspectie:

Thuis is zo'n 'interne cariës' bijna niet te detecteren. Hij zal zichzelf alleen presenteren als er uitgebreide schade is aan het dentine en pijn in de tand wanneer de pulp wordt aangezet in het pathologische proces. Daarom zijn preventieve bezoeken aan de tandarts zo belangrijk,die met speciale methoden cariës kan detecteren op een van zijn lokalisatie en een tand kan genezen voordat depulpation (zenuwverwijdering) vereist is.

 

Oorzaken van diepe cariës

De oorzaken van cariës in diepgelegen tandweefsels zijn vergelijkbaar met die voor cariës met andere soorten lokalisatie. De ziekte ontwikkelt zich als gevolg van de volgende factoren:

1. De constante aanwezigheid in de mondholte van zuren, zoals hier gevangen met voedsel (fruit, groenten), en geproduceerd door bacteriën die de resten van bijna elk koolhydraatvoedsel consumeren - meel, snoep, granen.
2. Verminderde afscheiding van speeksel of zijn lage bactericide activiteit. Dit kan worden veroorzaakt door andere ziekten of metabole stoornissen.
3. Mechanische en thermische schade aan tandglazuur.
4. Erfelijke factoren.

Cariës ontwikkelt zich gewoonlijk onder de invloed van een complex van verschillende van dergelijke factoren.

In elk geval bevindt zich in de diepte, onder de tandglazuur delen van de tand, het cariës zich het snelst als gevolg van de grotere vatbaarheid van de weefsels voor de werking van zuren. Daarom zijn er vaak situaties waarbij een nauwelijks zichtbaar (en zelfs in het algemeen onzichtbaar voor het blote oog) openen een uitgebreide holte is die door het carieuze proces is vernietigd.

Let op:

Dat is de reden waarom het glazuur bijna altijd wordt afgebroken (eraf komt in een stuk) wanneer een grote carieuze holte al is gevormd die de lagen van zacht geworden geïnfecteerd dentine beïnvloedt. Dat wil zeggen, het email kan de lading lange tijd vasthouden, hangend over de verborgen carieuze holte, vaak zonder het weg te geven.

 

Kenmerken van de diagnose van cariës in de tand

Het is veel moeilijker om cariës in een tand te diagnosticeren dan de gebruikelijke, die zich manifesteren op het glazuuroppervlak. Het kan zeker worden opgemerkt bij het gebruik van de volgende diagnostische methoden:

1. Visueel onderzoek, waarbij de arts holtes waarneemt die donker worden onder het glazuur.
2. Het gebruik van cariëstekens - speciale felgekleurde vloeistoffen die achterblijven op oppervlakken die door cariës zijn beschadigd. Wanneer interne cariës met hun hulp de grenzen bepalen van beschadigd weefsel na het openen van het glazuur. In de tandartspraktijk worden meestal 2% methyleenblauw of op fuchsine gebaseerde preparaten gebruikt.
3. Röntgenstralen, waarbij diepe holtes aangetast door cariës, hebben een aanzienlijk donkerdere kleur.
4. Transilluminatie (transmissie van een tand met een helder licht) en luminescentiediagnostiek (hetzelfde, maar met het gebruik van ultraviolet licht).Met een dergelijke screening worden de interne laesies van de tand duidelijk zichtbaar.
5. Laserdiagnostiek is een methode waarmee een laserstraal naar een tand wordt gestuurd, die zijn eigen luminescentie van een tand initieert. De weefsels die door cariës worden aangetast, geven licht af in een bereik dat verschilt van dat in gezonde gebieden. Dit wordt geregistreerd door het apparaat, dat piept en de resultaten grafisch weergeeft op een computerscherm.

Bovendien veroorzaakt verwaarloosde interne cariës pijn in de patiënt, aanvankelijk niet sterk en komt het vooral voor bij het kauwen van hard voedsel en contact met de tand van zeer koude producten, en verergert naarmate de ziekte vordert. Als een tand regelmatig gaat beschadigen zonder zichtbare schade, moet je zeker voor controle naar de tandarts komen.

De volgende methoden kunnen worden gebruikt als hulpmiddel bij het diagnosticeren en bevestigen van cariës in de tand:

1. Fissurotomie - minimale opening van het glazuur over de (zogenaamd) carieuze holte met behulp van speciale dunne brasjes. Het wordt meestal niet uitgevoerd om de diagnose te bevestigen en om de grenzen van het carieuze gebied te verduidelijken.
2. EOM - galvaniseren.Wanneer het is, wordt een tand beïnvloed door zwakke stromingen om de gevoeligheidsdrempel te bepalen. Dit laat ons toe om interne cariës te onderscheiden van pulpitis.

 

Regels voor ziektebehandeling

In alle gevallen van cariësontwikkeling binnen de tand vereist de behandeling ervan het openen van glazuur, het verwijderen van het aangetaste dentine en het vullen van de gereinigde holten. In zijn geavanceerde vorm leidt interne cariës tot de noodzaak om de zenuw te verwijderen en de kanalen te vullen.

Nog moeilijker zijn situaties waarbij een zeer grote hoeveelheid weefsel wordt beschadigd door cariës van binnenuit de tand, en deze splitst zich na verwijdering ervan of eenvoudigweg door verzachting. In deze situatie is het volgens indicaties vaak nodig om een ​​tand te verwijderen met de daaropvolgende installatie van een implantaat op verzoek van de patiënt, of om te gaan met moderne prothetische technieken.

Op een briefje

Een split-split is anders, dus tandbehoudtechnieken kunnen bijvoorbeeld het herstel van een tand op een titanium (anker, glasvezel) pen omvatten na de grondige intracanale behandeling + installatie van een kroon (metaalkeramiek, gestempeld, vastgevormd, enz.) Kan inhouden dat de tand wordt voorbereid onder het tabblad, tabbladen + kronen instellen.Er kunnen veel opties zijn.

Soms is de schade vrij uitgebreid, maar ze slagen erin om de wortels van de tand te behouden en de pulp te verwijderen. In dergelijke gevallen is het mogelijk om de installatie van de kroon te beheren.

Na het detecteren van de carieuze holte voert de arts in ieder geval de reiniging met boor uit. Als dergelijke weefsels dicht bij de pulp komen, kan het verwijderen ervan pijnlijk zijn en wordt het meestal uitgevoerd met lokale anesthesie.

Van tandartspraktijk

Er zijn dubbelzinnige situaties waarin de pulpzone nog niet is geopend tijdens het reinigen van de carieuze holte, maar de patiënt begint pijn te voelen wanneer de arts aan het werk is. Het is beslist niet mogelijk om te zeggen of het nodig is hier een ontlasting uit te voeren of niet. Zonder depulpatie na het installeren van de verzegeling, kan het de zenuwuiteinden beginnen te verstoren tijdens het kauwen en pijn veroorzaken. Sommige artsen hebben de neiging zo'n tand weg te halen, zodat het geen herhaald werk hoeft uit te voeren als de patiënt pijn begint te ervaren na het installeren van de verzegeling. Andere tandartsen leggen de situatie in detail aan de patiënt voor en nemen een beslissing met hem. Er moet rekening worden gehouden met het feit dat veel patiënten erg gevoelig zijn voor het behoud van hun tanden in een "levende" vorm en bereid zijn om een ​​kans te nemen,om nog een paar jaar te lopen met een tand met bewaard vruchtvlees, als na een eenvoudige vulling de pijn niet zal opkomen.

In het algemeen is het zelfs bij diepe cariës nodig om de zenuw volgens statistieken in minder dan een derde van de gevallen te verwijderen, en het verwijderen van de tand zelf vanwege diep doordrongen cariës is in het algemeen een nogal zeldzame situatie.

 

Preventie van diepe cariës

Om de ontwikkeling van cariës diep in de tand te voorkomen, kunt u, als u regelmatig preventief onderzoek bij de tandarts ondergaat en het uiterlijk van de ziekte in het stadium van de vlek detecteert. Met deze benadering is het met een hoge mate van waarschijnlijkheid mogelijk depulpatie te voorkomen en bij afwezigheid van verborgen cariës kan zelfs worden gedaan zonder een tand te openen en te vullen.

Om het verschijnen van zelfs de vroegste tekenen van cariës te voorkomen, moeten de volgende preventieve maatregelen in acht worden genomen:

• poets je tanden grondig, minstens twee keer per dag - na het ontbijt en voor het slapengaan;
• na het eten, spoel je je mond;
• raak niet betrokken bij snoep en snoep;
• verwijder overgebleven voedsel dat tussen de tanden zit;
• Vermijd te warme of te koude voedingsmiddelen en drankjes op de tanden.

Als u vatbaar bent voor carieuze schade aan uw tanden, moet u uw arts raadplegen en, volgens zijn aanbeveling, calcium- en fluoridepreparaten nemen in de vorm van tabletten of speciale oplossingen.

Kauwgom met xylitol in plaats van suiker kan een extra preventieve maatregel zijn. Ze moeten 10-15 minuten na een maaltijd worden gekauwd om de productie van speeksel te verbeteren en de openingen tussen de tanden te reinigen.

In combinatie met systematisch gebruik zullen dergelijke preventieve maatregelen een betrouwbare bescherming tegen beschadiging van de tanden bieden, en zelfs wanneer de eerste tekenen van cariës verschijnen, kan de arts de pathologie elimineren voordat deze zich verspreidt naar de diepe weefsels onder het glazuur.

 

Interessante video: voorbereiding en restauratie van de tand met diepe cariës

 

Een voorbeeld van een tweestapsbehandeling voor diepe cariës