Καταστροφή δοντιών σε μη αντιρροπούμενη μορφή

Η μη αντισταθμισμένη μορφή τερηδόνας είναι στην πραγματικότητα μια τεράστια ανάπτυξη τερηδόνας, μια παθολογική διαδικασία που λαμβάνει χώρα πολύ ενεργά στους σκληρούς ιστούς του δοντιού και οδηγεί στην ταχεία καταστροφή τους. Συχνά καριές κοιλότητες με αυτή τη μορφή της νόσου είναι πολλαπλά και είναι άμεσα σε πολλά δόντια.

Στην οδοντιατρική υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις τερηδόνας. Κατά την ταξινόμηση κατά τη σοβαρότητα της διαδικασίας, διακρίνονται οι ακόλουθες μορφές της νόσου:

• αποζημίωση ·
• χωρίς αντιστάθμιση;
• αποζημίωση.

Η ανόρθωση (οξεία, ανθισμένη) τερηδόνα είναι η πιο επικίνδυνη μορφή, καθώς αναπτύσσεται πολύ γρηγορότερα από ότι σε αντισταθμισμένες και υποπληρωμένες μορφές. Η οξεία τερηδόνα μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια δοντιών μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες. Σε αυτή την περίπτωση, το σμάλτο και η οδοντίνη καταστρέφονται πολύ γρήγορα και η μετάβαση από το αρχικό σε βαθύ στάδιο είναι πολύ ταχύτερη από ό, τι κατά τη διάρκεια της χρόνιας πορείας της νόσου.

Σε μια σημείωση

Η ίδια η ονομασία "decompensated form" σημαίνει ότι η ανάπτυξη μιας καημένης διαδικασίας δεν αντισταθμίζεται καθόλου από την ανταπόκριση του οργανισμού. Ελλείψει οποιωνδήποτε εμποδίων, η διαδικασία λαμβάνει χώρα ιδιαίτερα γρήγορα και με πολύ σοβαρές συνέπειες.

Οι αιτίες της ανάπτυξης της παθολογίας σε μη αντιρροπούμενη μορφή είναι οι μειωμένες βακτηριοκτόνες ιδιότητες του σάλιου, η έλλειψη στοματικής υγιεινής, η κακή διατροφή και οι κληρονομικοί παράγοντες, ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής. Μερικές φορές αναπτύσσεται οξεία τερηδόνα λόγω της εξασθενημένης ανοσίας.

 

Διάγνωση μη τεμαχισμένης τερηδόνας

Η οξεία τερηδόνα είναι πιο επικίνδυνη όταν δεν θεραπεύεται το δόντι. Αλλά σε αντίθεση με άλλες μορφές, ανιχνεύεται εύκολα. Τα κύρια συμπτώματα που σηματοδοτούν την ανάπτυξη ενός σοβαρού προβλήματος είναι τα εξής:

• πολλαπλές αισθητές εξωτερικές εκδηλώσεις τερηδόνας στην επιφάνεια του σμάλτου των δοντιών.
• ο αιχμηρός, παρατεταμένος πόνος στα δόντια.
• σοβαρή αντίδραση σε κρύο, χημικά, μηχανικά ερεθίσματα.

Αν αισθανθείτε αισθήσεις στην στοματική κοιλότητα, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με τον οδοντίατρό σας.

Είναι σημαντικό:

Αν η κακή επιφάνεια είναι πολύ μικρή,αλλά τα συμπτώματα που περιγράφονται είναι παρόντα, είναι αδύνατο να αναβληθεί η επίσκεψη στο γιατρό. Κάτω από την μικρή είσοδο μπορεί να υπάρχει μια μεγάλη carious κοιλότητα. Μια επιπλέον ένδειξη θα ήταν η απώλεια γυαλιστερότητας του σμάλτου, η γκρίζα ή σκωλή σκιά του.

Ο οδοντίατρος διαγιγνώσκει εύκολα την μη αντιρροπούμενη μορφή της τερηδόνας με τους ακόλουθους τρόπους:

• ευρεία βάρη carious μορφή?
• στενή είσοδος.
• μια μεγάλη ποσότητα μαλακωμένης οδοντίνης.
• ο οξύς πόνος στη διαδικασία ανίχνευσης.

Για τη διάγνωση είναι συνήθως αρκετός ανιχνευτής και οδοντικός καθρέφτης. Αν όμως μια καριάνικη κοιλότητα σε ένα ξεχωριστό δόντι είναι κρυμμένη από την όψη, λαμβάνεται μια ακτινογραφία ή χρησιμοποιείται η διαφωτισμός (η μέθοδος "αναβοσβήνει" κρυμμένες περιοχές φωτεινή ροή λαμπτήρων). Επίσης, με τη μη αντιρροπούμενη μορφή χρησιμοποιείται συχνά φρισοτομή (αυτή είναι μια μέθοδος διαγνωστικής αναζήτησης για κρυμμένη τερηδόνα χρησιμοποιώντας προφυλακτική εκτομή των "σκοτειμένων" φασών και αδαμαντίνων αυλακώσεων στα δόντια μάσησης).

 

Ποιος κινδυνεύει

Η μη αντιρροπούμενη μορφή της τερηδόνας αναπτύσσεται τόσο ταχύτερα όσο χαμηλότερη είναι η αντίσταση του σώματος. Ως εκ τούτου, η οξεία μορφή παρατηρείται συχνότερα σε άτομα με εξασθενημένη ανοσία.

Υπάρχουν διάφορες ομάδες ασθενών που κινδυνεύουν περισσότερο από την εμφάνιση αυτής της παθολογίας:

• παιδιά με δόντια γάλακτος.
• άτομα που έχουν πρόσφατα μολυσματικές ασθένειες ·
• άτομα με μεταβολικές διαταραχές.
• ηλικιωμένοι με εξασθενημένη ασυλία.

Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη οξείας τερηδόνας, συνιστάται να υποβληθεί σε προγραμματισμένη αναδιοργάνωση της στοματικής κοιλότητας 1-3 φορές το χρόνο.

 

Κίνδυνος μη αντιρροπούμενης μορφής

Η οξεία τερηδόνα είναι επικίνδυνη για πολλούς λόγους. Η παραμελημένη μορφή της νόσου συχνά οδηγεί στα ακόλουθα προβλήματα:

• ανάπτυξη πνευμονίτιδας και περιοδοντίτιδας.
• την ανάπτυξη της περιοδοντίτιδας.
• διάσπαση των δοντιών.
• απώλεια δοντιών.

Επιπλέον, η μη αντιρροπούμενη μορφή είναι σήμα καταστροφής ολόκληρου του σώματος. Ακατέργαστη τερηδόνα Συχνά είναι αποτέλεσμα της μείωσης της παραγωγής σάλιου και της μείωσης των βακτηριοκτόνων ιδιοτήτων του, η οποία επηρεάζει τη γενική κατάσταση της στοματικής κοιλότητας ως σύνολο. Στις εγκύους, αυτό μπορεί να επηρεάσει τη γενική φυσική κατάσταση της μέλλουσας μητέρας και την υγεία του εμβρύου.

 

Είδη ασθένειας

Η οξεία τερηδόνα έχει δύο μορφές:

• μέτρια αιχμηρή?
• βαθιά αιχμηρά.

Η διαφορά μεταξύ μέσης και βαθιάς οξείας μορφής έγκειται στο μέγεθος της καριούς κοιλότητας. Με μέση οξεία τερηδόνα, δεν υπάρχει ανάγκη να αφαιρεθεί το νεύρο, και το δόντι μπορεί να αντιμετωπιστεί και να αποκατασταθεί. Με βαθιά οξεία τερηδόνα απαιτείται συνήθως απομάκρυνση και με σοβαρή τερηδόνα, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί.

Δεδομένου ότι στην οξεία μορφή της παθολογίας, η καταστροφή των δοντιών εμφανίζεται πολύ γρήγορα και τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα στη νόσο, στην οδοντιατρική τους οδοντιατρική η ομαδοποίηση τους γίνεται αποδεκτή:

1. Αντισταθμισμένη μορφή (ομάδα I).
2. Υποκαταβαλλόμενη (ομάδα II);
3. Μη αντιρροπούμενη (ομάδα III).

Ομάδες που δημιουργήθηκαν για την εφαρμογή της παρακολούθησης.

Ο οδοντίατρος παιδιών Vinogradova T. F. προσδιόρισε διάφορες ομάδες θεραπευτικών αγωγών:

• πρακτικά υγιή δόντια.
• αντισταθμισμένη μορφή ·
• υπό μορφή αντιστάθμισης.
• μη αντιρροπούμενη μορφή.

Τα παιδιά με αντισταθμισμένη μορφή εξετάζονται μία φορά το χρόνο, με υποπληρωμές - 2 φορές, με μη αντιρροπούμενη - 3 φορές. Η προγραμματισμένη αποκατάσταση μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών στην ανάπτυξη της τερηδόνας, μειώνει τον αριθμό των γεμάτων και των εκχυλισμένων δοντιών. Επίσης, η ανάγκη για θεραπεία μειώνεται σχεδόν κατά το ήμισυ, ο αριθμός των ετήσιων προγραμματισμένων εξετάσεων μειώνεται.

Η παρακολούθηση ομάδων κινδύνου σάς επιτρέπει να τηρείτε αρχεία με διάφορα κριτήρια:

• γενική εμφάνιση τερηδόνας.
• ιστορία της ζωής.
• κατάσταση υγείας
• σοβαρότητα της ασθένειας.

Προγραμματισμένη αποκατάσταση και έγκαιρη διάγνωση της τερηδόνας σε ενήλικες και παιδιά παρέχει μια ευκαιρία όχι μόνο να θεραπευτεί στα αρχικά στάδια αλλά και να αποφευχθεί η ανάπτυξη τερηδόνας.

 

Πώς είναι η θεραπεία της ανθοφορίας τερηδόνα

Η θεραπεία των μη αντιρροπούμενων μορφών τερηδόνας μπορεί να χωριστεί σε τρία στάδια:

• αφαίρεση όλων των ιστών των δοντιών που έχουν προσβληθεί από τερηδόνα.
• απομάκρυνση νεύρων (εάν είναι απαραίτητο).
• αποκατάσταση δοντιών.

Δεδομένου ότι υπάρχει έντονος πόνος κατά τη διάρκεια της τερηδόνας, όλα τα στάδια της θεραπείας πραγματοποιούνται με τοπική αναισθησία ή με γενική αναισθησία (λιγότερο συχνά). Δηλαδή, για τον ασθενή, οι διαδικασίες είναι ανώδυνη. Τα σύγχρονα αναισθητικά είναι απολύτως ασφαλή, υποαλλεργικά, οπότε αυτή η θεραπεία είναι διαθέσιμη ακόμη και για έγκυες γυναίκες.

Η απομάκρυνση του προσβεβλημένου ιστού πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο με ένα τρυπάνι. Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη δυνατότητα. Υπάρχουν περισσότερες σύγχρονες τεχνικές: πλύσιμο με οδοντοσκοπική αμμοβολή, εξάτμιση με οδοντικό λέιζερ.Δυστυχώς, αυτές οι σύγχρονες τεχνικές δεν έχουν ακόμη μια καλή βάση τεκμηρίωσης της αποτελεσματικότητάς τους για τη θεραπεία σοβαρών καρειδών βλαβών και δεν έχουν λάβει μεγάλη διανομή στη χώρα μας.

Στο επόμενο στάδιο της θεραπείας (εάν είναι απαραίτητο), η απομάκρυνση του οδοντικού νεύρου πραγματοποιείται με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού. Στη συνέχεια, τα οδοντικά κανάλια καθαρίζονται και σφραγίζονται.

Η αποκατάσταση είναι το τελευταίο στάδιο της θεραπείας. Με τη βοήθεια των υλικών πλήρωσης, ο οδοντίατρος αποκαθιστά το αρχικό σχήμα του δοντιού.

Η θεραπεία της οξείας τερηδόνας είναι μια περίπλοκη και μακρά διαδικασία. Τις περισσότερες φορές λαμβάνει χώρα σε δύο επισκέψεις. Κατά τη διάρκεια της πρώτης, αφαιρούνται οι προσβεβλημένοι ιστοί και εκτελείται η φαρμακευτική αγωγή. Κατά τη δεύτερη επίσκεψη, το δόντι αποκαθίσταται.

 

Πρόληψη μη αντιρροπούμενων μορφών της νόσου

Αποτρέψτε την ανάπτυξη οξείας τερηδόνας για όλους. Ακόμη και με κληρονομική προδιάθεση, προβλήματα με τα δόντια εμφανίζονται όταν δεν παρατηρείται στοματική υγιεινή και η διατροφή είναι ανώμαλη.

Η πρόληψη των μη αντιρροπούμενων μορφών της νόσου είναι πολύ απλή. Για την εφαρμογή του είναι απαραίτητο:

• βουρτσίστε τα δόντια σας το πρωί και το βράδυ.
• χρήση οδοντόπαστας φθορίου.
• καθαρίστε τους μεσοδόντιους χώρους με οδοντικό νήμα.
• μην τρώτε πολύ κρύο και καίγοντας φαγητό, ποτά.
• να περιορίσετε την ποσότητα μαλακού και γλυκού φαγητού, αφού μετά την παραλαβή του σχηματίζεται μια πλάκα στα δόντια, συμβάλλοντας στην αφαλάτωση του σμάλτου.
• 1-3 φορές το χρόνο για να επισκεφθείτε τον οδοντίατρο.

Η τακτική αναδιοργάνωση της στοματικής κοιλότητας καθιστά εφικτή τα πρώτα στάδια της ταυτοποίησης της τερηδόνας και την αποτροπή της μετάβασης σε οξεία μορφή. Οι τακτικές επισκέψεις στον γιατρό σας επιτρέπουν να εντοπίζετε γρήγορα τις αδυναμίες στη φροντίδα των δοντιών και των ούλων, να κάνετε προσαρμογές και να προλαμβάνετε τις ασθένειές τους. Ως εκ τούτου, μια επίσκεψη στην οδοντιατρική κλινική για να ελέγξει την κατάσταση των δοντιών θα πρέπει να είναι ο κανόνας για όλους όσους ενδιαφέρονται για την υγεία τους.

 

Χρήσιμο βίντεο: τι είναι σημαντικό να γνωρίζετε για τη θεραπεία της τερηδόνας και των επιπλοκών της

 

Και εδώ είναι η πραγματική επεξεργασία του δοντιού με ένα τρυπάνι και η εγκατάσταση μιας σφραγίδας

 

Πώς να βουρτσίζετε σωστά τα δόντια σας με μια οδοντόβουρτσα