Kenmerken van orthognathic bite

De term "bijten" in orthodontie verwijst naar het type sluiting van beide kaken onderling in een statische (gebruikelijke, moeiteloze) positie. De zogenaamde orthognatische beet wordt door artsen als het meest fysiologisch beschouwd - als het aanwezig is, kan een persoon de functies van kauwen, ademen en spreken volbrengen en daarom een ​​vol leven leiden.

Op een briefje

Orthognathic bite komt vooral overeen met een gelijkmatige en mooie "Hollywood-glimlach", echter, zoals we hieronder zullen zien, kunnen sommige afwijkingen van het ideaal aanwezig zijn, zelfs in dit geval.

Laten we eens kijken wat deze beet is, hoe deze wordt gevormd, wat de belangrijkste kenmerken zijn en of orthodontische behandeling kan worden vereist met orthognatische beet ...

 

Waarom orthognathic bite zo belangrijk is voor gezonde tanden.

Wanneer orthognatische occlusie optimale omstandigheden creëert voor het functioneren van het gehele dentale systeem.De tanden bezetten natuurlijke ruimtes in de rijen, normaal voor hen, zonder de hygiëne te belemmeren met een tandenborstel, en dicht bij elkaar in een positie die het meest geschikt is voor efficiënt kauwen van voedsel.

Met zo'n fysiologische beet bij een volwassene zijn er normaal gesproken geen significante openingen tussen de tanden, wat betekent dat er geen extra voorwaarden zijn voor de opeenhoping van voedselresten. Wanneer er regelmatig voedsel in aanzienlijke hoeveelheden in de interdentale ruimtes verblijft, begint hier rotting, die halitose (adem), gingivitis, demineralisatie en verweking van het glazuur van de zijwanden van de tanden veroorzaakt.

Op een briefje

Het is bekend dat afwijkingen van normale occlusie, of het nu gaat om verdringing van de tanden, hun abnormale positie, de aanwezigheid van drie (grote intervallen), een risicofactor is voor cariës, omdat vaak de onjuiste positie van de tanden bijdraagt ​​aan de ophoping van voedseldeeltjes en niet het email volledig kan reinigen met een borstel van plaque en bacteriële film.

De onderstaande foto laat zien hoe bijtwonden de mondhygiëne kunnen belemmeren:

Met orthognathic beet, parodontale weefsels zijn niet onderworpen aan overmatige stress enstress, terwijl afwijkingen van de tanden van de normale positie vaak tot spanningen in het tandvlees worden gecreëerd, ligamenten, verstoort het natuurlijke proces van de uitwisseling van voedingsstoffen, wat een verlies van het aangrenzende deel van het tandvlees en blootstelling van het cement van de tandwortel kan veroorzaken.

In aanwezigheid van bijtpathologieën, kunnen patiënten het uiterlijk of de verergering van de zogenaamde wigvormige afwijkingen, verhoogde gevoeligheid voor zuur, koud, overmatig wissen van tanden opmerken.

Bovendien denken veel orthodontisten, gebaseerd op uitgebreide klinische ervaring, dat als er zelfs de geringste afwijking van de orthognatische beet is, het temporomandibulair gewricht (TMJ) reageert met een eigenaardige herstructurering van het ligamenteuze apparaat. Knarsen, klikken bij het openen van de mond en kauwen, pijn en spierspanning, regelmatige hoofdpijn, soms niet verlicht door het gebruik van pijnstillers, zijn typische tekenen van een verkeerd werk van de TMJ tegen de achtergrond van afwijkingen van de juiste beet.

Op een briefje

Onder de mogelijke problemen als gevolg van onjuiste beet, is bruxisme met name het vermelden waard - overmatige compressie en knarsetanden, meestal 's nachts.

Een interessant feit: veel huisartsen (kinderartsen, therapeuten) geloven vaak dat de oorzaak van bruxisme helminthiasis is, dat wil zeggen worminfectie. Artsen geloven dat de aanwezigheid van wormen in het lichaam bij een persoon honger veroorzaakt, waardoor hij in een droom een ​​grote hoeveelheid speeksel uitscheidt en onwillekeurig kauwbewegingen uitvoert. Er is echter geen wetenschappelijk bewijs voor deze hypothese ... Terwijl bij de wetenschappelijk bewezen oorzaken van bruxisme, tandartsen een onderscheid maken tussen stress en de hierboven beschreven TMJ-stoornissen.

Met orthognathic bite, in de regel, dictie is niet gestoord, en de glimlach ziet er prachtig uit.

 

Tekenen van orthognatische beet

Orthognathic bite wordt gekenmerkt door een aantal specifieke tekens - laten we ze van dichterbij bekijken om een ​​duidelijk beeld te krijgen van wat de "Hollywood-glimlach" is.

In de taal van orthodontisten is orthognatisch bijten de sluiting van het gebit volgens de eerste klasse van Angle, namelijk: de mesiaal-buccale cusp van de eerste kies van de bovenkaak bevindt zich in de inter-hillock-ruimte (spleet) van de eerste kies van de onderkaak. Aldus wordt de zogenaamde sleutelocclusie gevormd.

Een voorbeeld is te zien in de onderstaande figuur:

Occlusie wordt bepaald door de aard van de verplaatsing van de onderkaak ten opzichte van de bovenste, waarbij een bepaald aantal tanden in contact met elkaar zijn. Dit is een belangrijk concept voor tandartsen, waardoor u de oorzaak van verschillende klachten van patiënten kunt begrijpen.

Er zijn vier hoofdsoorten occlusie: anterieure, rechter laterale, linker laterale en, tenslotte, centrale occlusie. Centrale occlusie (centrale occlusie) is de positie van de onderkaak ten opzichte van de bovenste, waarbij het maximale aantal tanden in gelijktijdig contact met elkaar is.

Dus de centrale occlusie met orthognatische occlusie wordt gekenmerkt door verschillende kenmerken:

• Tandheelkundig teken - in het geval van centrale occlusie, bevinden de kauwvlakken van de achterste tanden en de snijranden van de voortanden zich in nauw contact met elkaar, verbindt elke tand van de bovenkaak zich met twee tanden van de onderkaak (behalve de laatste kies van de bovenkaak en de eerste snijtand van de onderkaak). De bovenste snijtanden overlappen de onderste met een derde van de hoogte van hun kroon, de eerste kiezen zijn gesloten volgens de 1e klasse van Engl, de middelste lijnen passerend tussen de centrale snijtanden van de boven- en onderkaken bevinden zich in hetzelfde vlak;
• Spierteken - de spieren van de onderkaak moeten zich in een staat van myodynamisch evenwicht bevinden (dat wil zeggen dat de juiste sluiting van de tanden op natuurlijke wijze plaatsvindt en geen inspanning van een persoon vereist);
• Gewrichtssymptoom - de kop van het gewricht en de capsule moeten zich aan het begin van het uitsteeksel van het gewricht bevinden - de tuberkel.

Op een briefje

Anterior occlusie, op zijn beurt, wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van contacten alleen in het gebied van de frontale groep van tanden. In zijdelingse occlusies wordt de zijde waarin de onderkaak wordt verplaatst de werkzijde genoemd, en de tegenovergestelde zijde, de in evenwicht brengende.

In 1972 werden zes sleutels voor occlusie voor het eerst beschreven, die orthodontisten tot op de dag van vandaag gebruiken. Ze waren afgeleid van een studie van 120 gipsen modellen van de kaken van mensen met orthognatische beet, en ter ere van de auteur worden deze sleutels Andrews-sleutels genoemd:

• De eerste sleutel valt samen met de definitie van een orthognatische bite door Engel;
• De tweede sleutel beschrijft wat de normaal zou moeten zijn de mate van inclinatie van de kronen van de tanden over de gehele lengte van het gebit;
• De derde sleutel beschrijft de hellingshoek van de tanden op linguale wijze;
• De vierde toets stelt dat normaal gesproken de tanden in een boog moeten worden geplaatst zonder te kantelen en langs de as te draaien, dat wil zeggen, ze moeten precies staan;
• De vijfde toets geeft de afwezigheid van openingen tussen de tanden aan;
• De laatste (zesde) toets zegt dat de occlusale oppervlakken van de kauwtanden niet in hetzelfde vlak, maar driedimensionaal moeten zijn, waardoor occlusale krommen worden gevormd (de Spee-curve en de Wilson-curve). Deze curves worden door tandartsen gebruikt om de behandeling en de juiste tanding van tanden te plannen.

Interessant feit

Patiënten in normale omstandigheden sluiten hun mond in de positie van hun gebruikelijke occlusie en deze positie komt niet altijd overeen met de centrale occlusie. Ondertussen is deze positie belangrijk in orthodontie en prothetische tandheelkunde voor prothesen en tanden, dus artsen moeten vaak hun toevlucht nemen tot verschillende trucs om de centrale tandverhoudingen te bepalen.

 

Welke andere soorten bijten zijn de fysiologische norm

Naast orthognathic zijn er andere soorten bite, waarmee je volledig kunt kauwen op eten, praten en mondhygiëne op een normaal niveau kunt houden:

• Directe beet - wanneer het de verhouding van kiezen is komt overeen met de eerste klasse van Engeland, echter, de snijtanden worden samengevoegd door een gewricht in een gewricht. Een belangrijk nadeel van de directe beet is dat dit type sluiting met de leeftijd leidt tot afslijting van de snijranden van de snijtanden;
• Biprognatisch bijten - wordt gekenmerkt door een normale verhouding van tanden in de zijdelingse scheidingen, maar de snijtanden van de boven- en onderkaken worden overdreven naar voren gedrukt en gesloten door snijkanten;
• Prognatische beet is een ander type fysiologische beet, waarbij het anatomische alveolaire proces en de snijtanden van de bovenkaak schuin naar voren zijn gericht in de richting van de bovenlip;
• Progenetische beet ("pro" - vooruit, "genus" - kin) - in het voorste gedeelte van de dentitie wordt een omgekeerde incisale overlap waargenomen, dat wil zeggen, de kin wordt naar voren geduwd en de lagere snijtanden overlappen de bovenste (meziale beet).

Over het algemeen vereisen deze soorten bijten geen verplichte correctie, maar soms houden patiënten niet van hun uiterlijk, en dan neemt de orthodontist, zonder de molaire ratio te verstoren, zijn toevlucht tot behandeling en probeert hij alleen de positie van de frontale groep tanden te veranderen.

 

Perioden van vorming van een fysiologische beet: wat is belangrijk voor ouders om te weten

De vorming van het gebit van het kind kan in verschillende perioden worden verdeeld. Zelfs als er genetische vereisten zijn voor de vorming van orthognatische beet, is het belangrijk dat elk stadium soepel verloopt, zonder ernstige pathologieën. Laten we eens kijken naar elk van de perioden en zien wat aandacht moet schenken aan de ouders van de baby.

De eerste is de periode van de pasgeborene en het begin van de uitbarsting van tijdelijke tanden. In deze periode domineert de zuigreflex, en dankzij de functie van het zuigen ontstaat de ontwikkeling en groei van de kaken, vooral de onderkaak.

Op dit moment zijn de tandvlees halfronde ruggen zonder tanden zichtbaar in de mond van de baby. De onderkaak bevindt zich in de distale positie ten opzichte van de bovenkaak, d.w.z. daarachter noemen artsen dit fenomeen baby-retrogenie. De structuren van het temporomandibulair gewricht zijn nog niet uitgedrukt, waardoor de baby actieve zuigbewegingen kan uitvoeren.

Op de leeftijd van 6-7 maanden begint de uitbarsting van de eerste tijdelijke tanden, deze barsten in een bepaalde volgorde uit (meestal verschijnen de ondertanden eerst en daarna de bovenste tanden).

De onderstaande tabel toont de standaardprocedure en de voorwaarden voor het krijgen van tanden (tussen haakjes staan ​​de serienummers van de tanden die in de tandheelkunde worden gebruikt):

Tijdelijke tand	Duur van de uitbarsting, maanden
Centrale snijtanden (I)	6-7
Zijsnijders (II)	8-12
Fangs (III)	12-16
De eerste tijdelijke kiezen (IV)	16-20
Tweede tijdelijke kiezen (V)	20-20

Afwijkingen van 2-3 maanden in de ene of andere richting vanaf de datums die in de tabel worden aangegeven, worden als normaal beschouwd, maar als de tanden in deze periode niet zijn losgebarsten, is dit een reden om de pediatrische tandarts te bezoeken om de reden voor de vertraging te achterhalen.

Het is interessant

Soms wordt een kind geboren met natuurtanden in de mond. Dit is geen reden voor paniek, maar is slechts een afzonderlijk kenmerk van de ontwikkeling van de baby.

Dus dit wordt gevolgd door een periode van bijt tijdelijke tanden. De vorming van een dergelijke beet eindigt met 3-3,5 jaar. Deze fase wordt gekenmerkt door de volgende kenmerken:

• Het oppervlak van de achterste tanden is opgesteld in een verticaal vlak;
• In het gebied van de achterste tanden zijn er nauwe contacten, de snijtanden aan de voorkant overlappen de lagere.
• De tanden liggen op een rij zonder drie (gaten).

Wijs ook een tussentijdse voorbereidingstijd toe voor het wisselen van tanden. Voor deze fase is de aanwezigheid van drie karakteristiek - de melktanden lopen uit elkaar en bereiden een vaste plek voor. Er is een toename in kaakbotten van voren naar achteren.

Op dit moment domineert de kauwfunctie, en de onderkaak groeit actief, verschuift naar voren, de snijvlakken van de snijtanden ondergaan een proces van fysiologisch wissen:

Dan komt de periode van het veranderen van tijdelijke tanden naar permanente tanden - het begint met de uitbarsting van permanente eerste kiezen.

De onderstaande tabel toont de volgorde en tijd van uitbarsting van permanente tanden:

Permanente tanden	Tandjes tijd
Eerste kiezen (6)	6-7 jaar
Centrale snijtanden (1)	7-8 jaar
Zijsnijders (2)	8-9 jaar
Premolaren (4)	9-11 jaar oud
Fangs (3)	10-12 jaar
Tweede premolaren (5)	11-12 jaar oud
Tweede kiezen (7)	12-13 jaar oud

Meestal merken ouders in deze periode de aanwezigheid van verdikking van de tanden in de baby, vooral de lagere snijtanden. Dit compenserende verschijnsel wordt veroorzaakt door het feit dat permanente tanden groter zijn en meer ruimte voor zichzelf vereisen. Speelt een rol en een arrangement - de lagere laterale snijtanden bevinden zich bijvoorbeeld meer heidenachtig en bereiden een plek voor massieve permanente hoektanden voor.

De snijtanden aan de voorkant kunnen zich over de tong buigen of langs de as draaien, dat wil zeggen zijwaarts enigszins zijwaarts staan. Sommige verdringing is te zien in het gebied van de bovenste centrale snijtanden.

Orthodontisten noemen dit stadium het "lelijke eendje" -stadium, maar dit is niettemin het normale stadium van bijtvorming. Na de uitbarsting van de hoektanden worden de snijtanden uitgelijnd en verdwijnen de drie tussen de tanden vanzelf.

Op een briefje

Als het risico bestaat dat het kind een tand inslikt vanwege de voortijdige mobiliteit, moet een dergelijke tand worden verwijderd (er is ook een risico op blokkering van de luchtwegen). Na het verwijderen van dergelijke tanden, is een zorgvuldige controle van de orthodontist nodig om omstandigheden te creëren voor de verdere normale ontwikkeling van het gebit van de baby. Het is noodzakelijk om een ​​plaats in de rij "vast te houden" zodat deze niet door de "buren" kan worden bezet en een permanente kan losbarsten op de plaats van een neergelaten tand. Hiervoor kan de arts verwijderbare laminaire apparaten met een kunsttand maken.

 

Moet orthognathic bite worden behandeld?

Zelfs met orthognatische occlusie is het soms nog mogelijk om afwijkingen te ontdekken, in sommige gevallen vereist een orthodontische behandeling.

De meest voorkomende occlusie-afwijkingen zijn:

• De discrepantie tussen de grootte van de tanden en de kaken, wat de ontwikkeling van de overvolle positie van de tanden met zich meebrengt. Klinische ervaring toont aan dat anatomisch kiezen vrij massief is en meer ruimte voor zichzelf vereist - waardoor ze bij het uitbarsten druk uitoefenen op het gehele gebit en de snijtanden op hun as draaien, waardoor ze minder vrije ruimte innemen;
• Bijtanden buiten zijn normale positie - kan te wijten zijn aan onjuiste inbrenging van de tandkiem in de embryogenese of vroegtijdig verlies van melktanden;
• Trem, evenals diastema (shcherbinka tussen de eerste snijtanden van de bovenkaak). Nadat de permanente tanden in de dentitie verschijnen, sluit de diastema gewoonlijk vanzelf, maar als dit niet gebeurt, kan de tandarts-therapeut of orthodontist het kind doorverwijzen naar de chirurg om de lip frenum te corrigeren. Soms verschijnt er een diastema als gevolg van de aanwezigheid van een overtollige tand in de bovenkaak in het gebied tussen de centrale snijtanden, die alleen kan worden gedetecteerd door röntgenstraling. Wat betreft de drie lijken ze compenserend, als de tanden kleiner zijn dan ze zouden moeten zijn voor de bestaande kaakgroottes;
• Vertraging van melktanden op een rij is een fenomeen dat wordt veroorzaakt door de afwezigheid van primordia van permanente tanden of door de onjuiste positie van de rudimentatie in het bot, waardoor wordt voorkomen dat het doorsnijdt.

In al deze gevallen moet de arts mogelijk ingrijpen, ondanks de algemene fysiologie van de beet.

 

Moderne benaderingen voor de behandeling van first class bite anomalies

Met een gebrek aan ruimte in het gebit en kleine afwijkingen in de positie van individuele tanden, zal soms de meest correcte tactiek eenvoudigweg niet interfereren, omdat de behandeling in dit geval de situatie kan verergeren, langdurig en vervelend voor de patiënt.

Met een tekort aan ruimte van meer dan 4 millimeter kan de patiënt worden aangeboden om doorzichtige doppen te maken met het herschikken van afzonderlijke tanden naar een meer correcte positie. In dergelijke gevallen, op gipsmodellen van de kaak van de patiënt, de tanden die moeten worden bewogen, zaagt de arts voorzichtig uit en verplaatst deze naar een andere positie - vervolgens wordt volgens dit model een mondstuk van transparant materiaal samengeperst.

Voor meer complexe occlusieanomalieën kan de arts behandeling met een beugelsysteem aanbevelen om de eerste klassenverhouding niet te verstoren.In dit geval is een grote uitzetting niet noodzakelijk, dus ligatuursteunen worden voor dit doel als meer acceptabel beschouwd. Het zijn precies ligatuursteunen die de arts in staat stellen om de neigingen van afzonderlijke tanden nauwkeurig te volgen, en de bogen in deze systemen zijn smaller, wat de afwezigheid van overmatige expansie van het gebit garandeert.

 

Zoals je kunt zien, zelfs met orthognathic bite, is de hulp van een orthodontist soms overbodig. Zegene jou!

 

Wat is de juiste en onjuiste beet: opmerkingen van de orthodontist

 

Wat is belangrijk voor ouders om te weten over de vorming van de juiste bite bij een kind?