Vorming van permanente beet en behandeling van de anomalieën

Permanente beet is de relatie van het gebit van de permanente tanden met de bovenste en onderste kaken volledig gesloten. Als het eenvoudiger is om te zeggen, is dit een volledig gevormde beet, wanneer alle melktanden worden vervangen door permanente tanden.

In vergelijking met een tijdelijke beet, wordt een constante gekenmerkt door een aantal belangrijke kenmerken - dan zullen we in detail de stadia van zijn vorming, interessante nuances van de overgang van een melkbeet naar een permanente, alsook moderne technieken voor de behandeling van bijtafwijkingen en een situatie beschouwen waarin een dergelijke behandeling moeilijk is ...

 

Belangrijke nuances van de overgang van een melkbeet naar een gemengde

Orthodontisten besteden speciale aandacht aan de periode van late melkbeten, wanneer voorbereidingen worden getroffen om tijdelijke tanden te veranderen in permanente tanden. Reeds in deze tijd, bij het onderzoek van de mondholte van een kind, kunnen voor een aantal tekenen (niet altijd voor de hand liggend) toekomstige problemen met de positie van de tanden worden vermoed.

Normaal valt de vorm van melktanden samen met de vorm van de tanden in het permanente gebit, maar de kronen van de tijdelijke tanden moeten proportioneel breder zijn, in het bijzonder in het gebied van tijdelijke kiezen (d.w.z. kauwtanden met nummer 5 en 6). In dit geval bereiden brede kronen tegelijk een plaats voor twee toekomstige permanente tanden - premolaren.

Op hun beurt hebben tijdelijke snijtanden (voortanden) meer prominente contouren en zijn ze normaal gesproken licht naar het gehemelte toe, omdat de wortels van permanente tanden in het bot druk uitoefenen op hun wortels.

De grootte van de tanden en tandbogen van het kind is veel kleiner dan in de periode van constante beet. Bij kinderen jonger dan 4 jaar neemt de onderkaak een achterste positie in, maar wanneer de periode van actieve groei van de kaken en hoofden van het temporomandibulair gewricht begint, beweegt de onderkaak naar voren (tot op zekere hoogte komt dit door de aard van de voeding van het kind - het stoppen met zuigen en actief kauwen van voedsel). Met de normale groei van de kaken verschijnen gaten (tremes) tussen de tijdelijke tanden van het kind - dit geeft de juiste ontwikkeling van het tandheelkundig systeem aan, en op geen enkele manier zouden ouders moeten worden beschouwd als een pathologie (zoals soms gebeurt).

Op een briefje

Als er openingen zijn tussen de tanden bij een volwassene of een adolescent, is dit inderdaad een zeker teken van pathologische beet of ziekten van de weefsels van de mondholte (bijvoorbeeld gingivitis of parodontitis).

De wortels van melktanden lossen met de tijd op en vallen eruit, waardoor plaats wordt gemaakt voor nieuwe permanente tanden. Maar soms gebeurt het dat de melktanden op hun plaats blijven, en ondanks het feit dat het kind groeit, gebeurt de verandering van individuele tanden niet.

Dit kan verschillende oorzaken hebben:

• Het kind mist mogelijk de kiem van een permanente tand in het bot. In de praktijk is het bij het interviewen van ouders meestal mogelijk om erachter te komen dat er een dergelijk patroon in het gezin is en dat de familieleden mogelijk geen afzonderlijke tanden of zelfs tandengroepen hebben. Het is duidelijk dat in dergelijke gevallen de pathologie geassocieerd is met erfelijkheid;
• Ofwel een permanente tand kan niet uit het bot komen vanwege de onjuiste positie of interferentie van aangrenzende tanden.

Op de onderstaande röntgenfoto zijn permanente tanden in de botten, gevormd onder de melktanden en klaar om ze naar buiten te duwen, duidelijk zichtbaar:

In elk geval kan alleen de tandarts na het onderzoek de oorzaak van de vertraging in het verwisselen van tijdelijke tanden begrijpen - een röntgenfoto zal worden gemaakt.Na evaluatie van de momentopname, bespreekt de orthodontist behandelingsopties.

Als er bijvoorbeeld geen primordium is, wordt de neva-melktand na het bevestigen van het beugelsysteem vastgehouden totdat de orthodontist voldoende ruimte in de rij creëert voor verdere protheses van de gewenste tand.

Als er een permanente tand in het bot zit, maar er is weinig ruimte voor kinderziekten, of het is te diep of ligt in de verkeerde positie, dan wordt na het bevestigen van het beugelsysteem en het creëren van ruimte voor de gewenste tand, nadat deze door de chirurg is geopend, de tand geleidelijk "getrokken", bevestiging daarop eerst de orthodontische knop en vervolgens de orthodontische boog.

 

Kenmerken van permanente beet en welke factoren dit kunnen beïnvloeden

Een belangrijke fase in de vorming van permanente beet begint lang voordat de uitbarsting van permanente tanden begint - zelfs in het stadium van mineralisatie van hun knoppen. Mineralisatie met de vorming van hoogwaardige harde weefsels vindt plaats in het tandvlees, daarom is het slechts een arts die kan beoordelen hoe dit proces verloopt, na een radiologisch onderzoek van het kind. Zoutgehalte begint in de eerste maanden van het leven van de baby, en zelfs nadat de tand verschijnt, houdt dit proces niet onmiddellijk op, maar het duurt nog een 1-1,5 jaar om de wortel van de permanente tand volledig te "rijpen".

De periode van gemengde beet begint met de uitbarsting van de eerste permanente tand. Er is een bepaalde volgorde en voorwaarden voor de uitbarsting van permanente tanden:

• in de regel komen kiezen uit - 6 tanden op de leeftijd van 5-6 jaar;
• in de leeftijd van 6-8 jaar barsten snijtanden afwisselend (eerst de eerste snijtanden op de onderkaak en daarna de bovenste);
• Binnenkort verschijnen de laterale snijtanden van de onder- en bovenkaak.

De bovenste snijtanden bevinden zich meestal met een geringe linguale helling en zijn groter dan tijdelijke tanden. Hun uiterlijk valt samen met de groeiperiode van de bovenkaak en ze bevinden zich in het begin stevig en zonder spleten op hun plaats.

Wanneer de laterale snijtanden uitbarsten, oefenen ze druk uit op de al verschenen centrale boventanden, waardoor de centrale snijtanden uiteenlopen, een fysiologische diastema (shcherbina) vormen en naar de lippen leunen. Normaal sluit de diastema zich echter na de uitbarsting van permanente hoektanden in de bovenkaak. Deze ontwikkelingsfase van het gebit wordt vaak het stadium van het "lelijke eendje" genoemd, maar na de uitbarsting van de hoektanden bij een kind zijn de tanden van zowel de onder- als de bovenkaak uitgelijnd.

Na het verschijnen van snijtanden in beide kaken begint een periode van fysiologische rust, die 1-1,5 jaar duurt.

Tussen de leeftijd van 9 en 12 begint de tweede fase van de uitbarsting van permanente tanden. Op dit moment worden hoektanden vervangen, premolaren verschijnen - "vieren" en "vijven" op de onderkaak (de uitbarstingsvolgorde is 3-4-5, en op de bovenkaak, integendeel, verschijnt eerst 4 tanden, gevolgd door een hoektand en daarna 5 tanden).

De voorlaatste tweede kiezen verschijnen - 7, en achter hen verstandskiezen (derde kiezen, dat is 8-ki).

Het is belangrijk om te begrijpen dat hoewel er min of meer duidelijke perioden van tandjes in de permanente beet zijn, ze relatief zijn, en in de praktijk kunnen er afwijkingen van hen zijn die niet tot ernstige gevolgen leiden.

De figuur hieronder toont de leeftijdskarakteristiek voor de uitbarsting van bepaalde tanden:

Dus, in de permanente dentitie, een persoon heeft 28-32 tanden, de vorm van die lijkt op die van een melktand. Naast de hoofdgroepen van tanden die al aanwezig zijn in de tijdelijke beet, verschijnen er 4 nieuwe - premolaren.

We zouden ook apart moeten praten over de laatste "achten", die vaak veel problemen veroorzaken vanwege de negatieve impact op de beet ...

 

Over verstandskiezen en hun mogelijke impact op de beet

Omdat verstandskiezen het laatst verschijnen in de mondholte, kunnen ze met uitbarsting de positie van de overblijvende permanente tanden veranderen, hun "buren" naar beneden drukken en ze verplaatsen, waardoor ze een plaats voor zichzelf krijgen.

Op een briefje

De aard van menselijke voeding sinds de tijd van primitieve voorouders is aanzienlijk veranderd. Molaren, met name verstandskiezen, waren vroeger door de mens nodig voor het malen van harde botten en het kauwen van hard rauw vlees. De belasting op de kauwinrichting was zeer significant en daarom was de afmeting van de tanden en kaakbotten groter. Tegenwoordig eten mensen meestal zacht, thermisch verwerkt voedsel, de kauwbelasting is kleiner geworden, dus de grootte van de kaakbotten is afgenomen. Als gevolg daarvan is er aanvankelijk niet genoeg ruimte in de kaak voor verstandskiezen.

Wetende dat dit een feit is, adviseren veel pediatrische tandartsen en orthodontisten om verstandskiezen te verwijderen nog voordat hun uitbarsting begint, zodat ze de blijvende beet van de tiener in de toekomst kunnen bederven. Statistieken van studies over dit onderwerp tonen aan dat de uitbarsting van verstandskiezen problemen veroorzaakt zoals verdringing, tandenwisseling, verplaatsing van de eerste kiezen en de vorming van een pathologische beet in 35-40% van de gevallen!

Het verwijderen van onschuldige en zelfs "achten" die nog niet zijn uitgebarsten, is echter een controversieel onderwerp en sommige deskundigen keuren deze praktijk niet goed. Inderdaad, voor veel mensen leiden verstandskiezen niet tot problemen, ze voeren regelmatig hun kauwfunctie uit en bovendien zijn ze op latere leeftijd handig als ze prothetische tanden nodig hebben.

In ieder geval moet de beslissing om verstandskiezen te verwijderen door de orthodontist samen met de patiënt worden gemaakt na het onderzoek. Zelfs in het stadium van het opstellen van een behandelplan, bespreekt de arts de kwestie van het verwijderen van "achten" - het is vaak beter om in dit stadium te beginnen, en na genezing en herstel, ga door met het bijten van de beet.

Aan de andere kant, het gebeurt dat de orthodontist, die de dynamiek al ziet, aanbeveelt om verstandskiezen te verwijderen, al tijdens het behandelingsproces. Er is een techniek om de eerste beginselen van nog steeds ongevormde verstandskiezen te verwijderen - deze optie is in veel gevallen minder traumatisch dan het verwijderen van reeds volledig gevormde tanden, maar vereist enige vaardigheid van de chirurg.

Op een briefje

De ondubbelzinnige indicatie voor het verwijderen van verstandskiezen is hun onjuiste locatie in het kaakbot - wanneer ze naar de wortels van de aangrenzende permanente tanden of wangen worden gekanteld,vanwege wat niet kan doorsnijden, en vaak tegelijkertijd ontsteking van de omringende weefsels veroorzaken.

Hoe te begrijpen dat er iets mis is met de G8? Het proces van hun uiterlijk, zelfs normaal, kan bepaalde ongemakken met zich meebrengen: het tandvlees kriebelt (vooral 's nachts), de speekselvloed neemt toe, sommige volwassenen klagen over lichte pijn in het gebied waar de tand wordt doorgesneden. Al deze verschijnselen zijn een variant van de norm.

Maar er zijn ook storende symptomen die niet mogen worden genegeerd:

• Aanhoudende temperatuurstijging boven 37,5 graden;
• Zwelling en roodheid in het gebied van de snijtand;
• Intense pijn, moeite met kauwen en slikken.

In al deze gevallen, vooral als de dynamiek negatief is en alleen maar erger wordt met de tijd (de pijn is sterker, de temperatuur hoger), wacht niet langer - neem zo snel mogelijk contact op met uw arts! In gevorderde gevallen kan een ontsteking in het aangezicht van een belemmerd uitbreken van de verstandskies het leven van de patiënt bedreigen.

 

Typen permanente beet: wat wordt als de norm beschouwd en wat is pathologie?

Het is gebruikelijk om verschillende soorten fysiologische occlusie te onderscheiden, dat wil zeggen om de kauwfunctie volledig uit te voeren:

1. Orthognathic bite wordt beschouwd als de meest esthetische en meest gunstige voor het behoud van de gezonde toestand van de zachte weefsels van de mondholte en temporomandibulaire gewrichten. De orthognatische beet heeft de volgende kenmerken: de tanden in het laterale deel zijn gesloten volgens de eerste klasse van de hoek, namelijk de voorste-buccale tuberkel van de bovenste "zes" bevindt zich in de intertuberculaire fossa van de onderste 6e tand. De voortanden van de bovenkaak overlappen de snijtanden van de onderkaak niet meer dan een derde. Alle tanden op beide kaken staan ​​in nauw contact met elkaar. Tegelijkertijd hebben ze een bepaalde helling, waardoor hun gelijke en correcte positie wordt gewaarborgd;
2. Directe beet - in dit geval wordt de verhouding van de achterste tanden behouden in de eerste klasse van de hoek en komen de tanden in het voorste deel van het gewricht in het gewricht (dit kan na verloop van tijd tot wissen leiden);
3. Eerder werd een progene beet ook toegeschreven aan de fysiologische (pro - forward, genus - kin). Dat wil zeggen, met dit type beet, wordt de kin naar voren geduwd. In het voorste gedeelte van de dentitie is er een omgekeerde incisale overlap, dat wil zeggen, ofwel wordt de onderkaak naar voren geduwd, waardoor een abnormale verhouding van staande kiezen wordt waargenomen, of de tanden van de onderkaak zelf hellen naar de kin toe.Tegelijkertijd kan deze positie van de kaakbotten echter abnormaal worden genoemd, wat overeenkomt met de mesiale beet;
4. Prognatische beet - in dit geval, de bovenkaak bevindt zich voor de onderkaak, de snijtanden van de bovenkaak worden voorwaarts gekanteld met hun snijkanten waardoor de snijtanden van de onderkaak ermee worden gesloten op het meest achterste punt, de zijtanden zijn abnormaal gesloten: de anterieurwangzijde van de eerste bovenmolaar bevindt zich voor de interdubrale fossa van de kies van de onderkaak. Deze verhouding van de eerste molaren kan ook abnormaal worden genoemd - het komt overeen met de distale beet;
5. Biprognatisch bijten - beide kaken worden naar voren verplaatst ten opzichte van de basis van de schedel, in het voorste gedeelte worden de snijtanden gesloten door snijkanten en om deze sluiting te bereiken, buigen de snijtanden van de boven- en onderkaak naar voren.

Op een briefje

Met progene, prognatische en biprognathische beten, kan de kauwfunctie heel normaal zijn, hoewel de beet pathologisch is en later tot extra problemen kan leiden - daarom kan de orthodontist suggereren dit te corrigeren.

Bij het beoordelen van een permanente beet bij een volwassen patiënt, let een orthodontist op hoe een persoon zijn tanden sluit tijdens een gesprek, wanneer de onderkaak naar de zijkant en naar voren wordt bewogen. Deze sluiting van de tanden met verschillende bewegingen van de onderkaak ten opzichte van de bovenste wordt occlusie genoemd.

Wijs anterieure en laterale occlusie toe. Beoordeling van occlusie is belangrijk om te begrijpen of er sprake is van storingen in het normale kauwproces. Hiermee kunt u anticiperen op vroegtijdig wissen van tanden, overbelasting van de spieren van het maxillofaciale gebied, losraken en, in ernstige gevallen, tandenverlies.

De onderstaande foto laat zien wat de oorzaak is van het wissen van de tanden als gevolg van onjuiste occlusie in het anterieure gebied:

Normaal gesproken mogen de zijtanden van de boven- en onderkaken niet in hetzelfde vlak blijven bij het sluiten. Dat wil zeggen, de kiezen moeten een bepaalde helling hebben, zodat bij verschillende bewegingen van de onderkaak de zijtanden het contact met elkaar niet verliezen. In aanwezigheid van de juiste inclinatie van de tanden, worden voorwaardelijk getrokken lijnen gevormd - occlusale curven:

Rekening houdend met de vorm van de occlusale krommen, kan de orthodontist tekenen van een abnormale permanente occlusie vertonen bij zorgvuldig onderzoek van het gebit van de patiënt.

De voortanden kunnen ook verkeerd sluiten. Het is bijvoorbeeld niet ongebruikelijk dat de snijtanden van de bovenkaak de snijtanden van de onderkaak overmatig overlappen - soms zo erg dat de onderste tanden hun randen in het gehemelte snijden en verwonden. Een dergelijke overlap in de voorste sectie wordt een diepe beet genoemd:

De tegenovergestelde situatie - wanneer in het voorste gedeelte de tanden helemaal niet sluiten, of hun overlapping minimaal is. Zo'n bite heet open:

Open beet is vaak te vinden in het zijgedeelte van het gebit:

Een ander type onregelmatige permanente beet is een kruisbeet en de kruissluiting kan zich aan de voorkant of in de zijafdeling bevinden. Deze afwijking treedt op vanwege inconsistenties in de afmetingen van de bovenste en onderste kaken of hun afzonderlijke segmenten:

In de regel combineert de verkeerde beet de pathologische sluiting van de zij- en voortanden, waardoor het opstellen van een behandelplan voor een bepaalde patiënt soms een moeilijke taak voor de arts wordt.

 

Vorming van bijten in de adolescentie

Adolescentie is een test voor het hele lichaam van een kind, en het dentofaciale systeem is geen uitzondering.Onder invloed van geslachtshormonen treedt een natuurlijke golf van groei van het lichaam op, waarna de groei vertraagt ​​en geleidelijk stopt.

De puberteit bij jongens en meisjes gaat anders:

• Meisjes beginnen ongeveer twee jaar eerder op te groeien dan jongens. Het begin van de puberteit bij meisjes is het begin van borstvorming en het verschijnen van het eerste schaamhaar. De piekgroei bij meisjes wordt waargenomen 1-1,5 jaar na de eerste tekenen van puberteit. Na nog eens anderhalf jaar begint de laatste fase van rijping van het meisje - het begin van de menstruatiecyclus, waarna de groei vertraagt ​​en eindigt in nog eens anderhalf jaar;
• Jongens hebben, in tegenstelling tot meisjes, niet zo'n duidelijke scheiding van de veranderingen die plaatsvinden. Het is bekend dat actieve groei bij jongens ongeveer 3-3,5 jaar later begint dan bij meisjes, en ook later eindigt. Het eerste teken van het begin van de puberteit bij jongens wordt beschouwd als een snelle gewichtstoename. De groeispurt begint een jaar na het bereiken van gewicht - op dit moment is de jongen aan het afvallen, zijn haar verschijnt in de liesstreek. In de derde fase van rijping vindt in 8-12 maanden de groei van spieren en botten plaats, de vorm van het lichaam verandert.Twee jaar later vindt de laatste fase van rijping plaats, de groei stopt, de eerste haar op het gezicht verschijnt.

Al deze veranderingen beïnvloeden op de een of andere manier de vorming van een permanente beet, en niet altijd ten goede.

Ervaren orthodontisten proberen meestal de beetbehandeling te starten tijdens de piek van de groei van het kind, omdat de groei van de kaakbotten als geheel samenvalt met de groeifasen van het hele skelet en op het hoogtepunt van de groei is de behandeling het meest effectief en kan het resultaat sneller worden bereikt.

Op een briefje

Om te begrijpen hoe een kind wordt gevormd en of hij een groeiachter heeft, kan een orthodontist hem naar een röntgenfoto van een hand leiden om te zien of de zogenaamde groeizones op de arm zijn gesloten of niet.

Dus als er problemen zijn met een beet in de puberteit, moet je het bezoek aan de orthodontist niet uitstellen - het is beter om het probleem in deze periode op te lossen.

 

Bijtcorrectie bij volwassen patiënten

Volwassen patiënten hebben hun eigen specifieke kenmerken, en dit kan niet alleen samenhangen met de fysiologie. Volwassenen willen bijvoorbeeld een mooie glimlach, maar tegelijkertijd willen ze vaak niet dat anderen braces en andere apparaten op hun tanden zien.Hoewel er de laatste tijd mode is voor beugels, wordt hun aanwezigheid niet als een teken van imperfectie gezien, maar als een teken van welzijn en welvaart.

Tot op heden zijn er drie gebieden van esthetische orthodontische apparaten, die het mogelijk maken om de anomalieën van permanente beet bij volwassenen te corrigeren.

De meest populaire optie is vestibulaire beugel (dat is geplakt op de tanden vanaf de zijkant van de lippen), gemaakt van materialen die qua kleur vergelijkbaar zijn met het tandglazuur, waardoor het beugelsysteem onopvallend is.

Aesthetic vestibular braces zijn gemaakt van drie soorten materialen:

• plastic;
• keramiek;
• Sapphire.

Op een briefje

Plastic beugels zijn het minst duur, maar ze zijn kwetsbaar, breken gemakkelijk, hebben de neiging om te worden geverfd. Dus als u bijvoorbeeld van thee, koffie en sigaretten houdt, worden deze accolades snel geel.

In vergelijking met metalen beugels, esthetische beugels zijn veeleisender van de arts precisie fixatie. Het vasthouden of afpellen van de sloten tijdens het behandelingsproces kan het rooster beschadigen, wat de hechting van de beugel aan de tand verzekert, en het zal niet vasthouden, wat betekent dat in elke ongewone situatie de patiënt zal moeten betalen voor de nieuwe beugel.

Bovendien zijn dergelijke systemen duurder dan metalen tegenhangers met ongeveer 20-30 duizend roebels. Een set "eenvoudige" metalen beugels, die met ligaturen aan de boog zijn bevestigd, kost gemiddeld 20.000 roebel en de esthetische optie, afhankelijk van het gebruikte materiaal, kan 40 tot 50 duizend roebel kosten.

Opgemerkt moet worden dat saffier accolades de meest duurzame zijn en hun esthetische en functionele eigenschappen niet verliezen, keramische die zich een beetje erger gedragen - in sommige gevallen kunnen ze worden geverfd.

De onderstaande foto toont saffieren accolades:

Voor degenen die bij het corrigeren van bijten niet willen dat anderen braces in hun mond zien, zijn er 2 systeemopties.

De eerste optie: linguale beugel - een orthodontist kleeft ze op de tanden vanaf de zijkant van het gehemelte en de tong en anderen vermoeden dan ook niet dat de persoon een beugel draagt.

Er zijn twee soorten van dergelijke systemen - standaard linguale beugels, de zogenaamde 2D-systemen. Ze worden vervaardigd door de fabriek, hebben een standaard vorm en grootte en kunnen tanden verplaatsen in een tweedimensionale ruimte.De arts verbindt de boog die de tanden naar de sloten beweegt met metalen of rubberen ligaturen.

Van de praktijk van de orthodontist

Kansen voor de beweging van tanden met behulp van dergelijke systemen zijn beperkt vanwege hun standaard convexe vorm en onvolledige pasvorm van de actieve boog. Zoals veel orthodontisten, die deze beugels gebruiken, zeggen, wanneer ze complexe orthodontische pathologieën behandelen, is het moeilijk om een ​​ideale beet te bereiken, omdat het effect hoofdzakelijk op het kruingedeelte van de tand is en de positie van de wortels vrijwel onveranderd blijft.

De tweede optie: individuele 3D-linguale beugels - gemaakt van goudlegering in het laboratorium, individueel voor elke patiënt, rekening houdend met de vorm van elke tand en zijn helling. Samen met beugels bestelt de arts een reeks actieve bogen voor de gehele periode van bijtcorrectie. Deze benadering zorgt voor een goede pasvorm van de boog aan de tanden en het vermogen om hun positie samen met de wortels aan te passen.

Op een briefje

Wanneer een individuele linguale beugel breekt, en dit gebeurt soms bij patiënten, is de orthodontist gedwongen om een ​​nieuwe te bestellen, omdat bogen van andere systemen niet geschikt zijn.Dit verlengt de behandeltijd, aangezien beugels en bogen worden gemaakt in Duitsland of in de VS (afhankelijk van het specifieke systeem). Otkleyki beugels en breakdowns van bogen worden in de extra kosten voor de patiënt gegoten met zo behoorlijk indrukwekkende systeemkosten - in sommige klinieken bereiken de kosten van individuele linguale systemen 150 duizend roebel en hoger (dit zijn de kosten van het systeem en de installatie ervan).

Een andere optie voor het nivelleren van permanente beet bij volwassenen is het gebruik van orthodontische doppen (aligners) - in tegenstelling tot beugels zijn dit verwijderbare apparaten.. Ze worden individueel gemaakt na ontvangst van de afdruk van de tanden en het gips van het gipsmodel. Vervolgens wordt een set transparante doppen voorbereid, die achter elkaar moeten worden gedragen, de een na de ander en worden vervangen als het vereiste tussenresultaat, gecontroleerd door de arts, wordt bereikt.

Hoe groter het volgnummer van de dop in de set, hoe dichter het overeenkomt met de juiste locatie van de tanden in de beet. Lees hier meer over in het artikel. Orthodontische doppen voor bijtcorrectie

In het algemeen is het vermeldenswaard dat de timing voor de correctie van permanente beet bij volwassen patiënten gemiddeld 2-2,5 jaar is, soms langer (afhankelijk van de complexiteit van orthodontische pathologie).Geschatte termen voor elk specifiek geval kunnen alleen door een orthodontist worden aangeroepen na een volledig onderzoek van de patiënt. Het behandelplan kan het stadium van verwijdering van afzonderlijke tanden omvatten - kiezen of premolaren, om de benodigde ruimte in de rij te creëren.

 

Behandeling van patiënten met een "moeilijke" toestand van de mondholte

Soms klagen volwassen patiënten niet alleen over de "kromming" van de tanden, maar ook over andere problemen met de mondgezondheid. Bijvoorbeeld aanhoudende geur van de mond, bloeding en zwelling van het tandvlees. Deze symptomen zijn de eerste tekenen van gingivitis of parodontitis.

Bij parodontitis is er sprake van een recessie (afname) van het tandvleesweefsel, waardoor de tandwortel geleidelijk zichtbaar wordt. De tanden zelf verwerven mobiliteit, divergeren onderling.

Bijtcorrectie bij patiënten met tandvleesontsteking is geen gemakkelijke taak voor een orthodontist, omdat een orthodontische behandeling de situatie alleen maar kan verergeren. Dergelijke patiënten hebben noodzakelijkerwijs een consult nodig van een parodontoloog die zal beoordelen in welk stadium het ontstekingsproces is en de noodzakelijke behandeling zal selecteren. De behandeling kan 3 tot 6 maanden duren, afhankelijk van de ernst van de ziekte, en tot die tijd kan de orthodontist niet werken met de beet van de patiënt.

Bovendien is een gemeenschappelijk probleem voor volwassen patiënten de afwezigheid van bepaalde tanden. Bij het plannen van bijtcorrectie in dergelijke gevallen, kan de orthodontist twee oplossingen voor het probleem bieden:

• Prothese van een ontbrekende tand op een implantaat (titaniumimplantaat plus, bijvoorbeeld, een kroon van zirkonia);
• Of u kunt uw beugels gebruiken om uw bestaande tanden in de richting van het defect te verplaatsen en deze te sluiten.

In beide gevallen moet de patiënt orthodontisch worden voorbereid: er moet voldoende ruimte worden gecreëerd in de dentitie voor het implantaat dat moet worden geïmplanteerd en om de openingen in de rij te sluiten, moeten de tanden in een boog worden uitgelijnd.

Het is interessant

Na het begin van de orthodontische behandeling worden de tanden mobiel en bij patiënten met tandvleesaandoeningen kan deze mobiliteit excessief zijn. Daarom kan de orthodontist vóór het begin van de behandeling de zogenaamde "blokkerende" contacten verwijderen, die een onnodige belasting vormen voor praten en kauwen. Deze procedure wordt selectief malen genoemd. Nadat de contacten tussen de tanden zijn genormaliseerd, zou hun mobiliteit moeten afnemen.

 

Orthognathische chirurgie als een permanente occlusiebehandeling

Soms zijn de inspanningen van een orthodontist alleen niet genoeg om de perfecte orthognatische beet te bereiken. Bij het opstellen van een behandelplan kan de orthodontist zijn patiënt onmiddellijk vertellen dat hij een interventionele maxillofaciale chirurg nodig heeft. Als de patiënt akkoord gaat met deze fase, wordt het behandelplan aangepast aan wat de chirurg precies nodig heeft voor de operatie. Vervolgens werken deze artsen samen, en wanneer de orthodontist alle noodzakelijke voorwaarden voor de operatie creëert, voert de chirurg de operatie uit.

Indicaties voor chirurgische behandeling zijn ernstige skeletachtige vormen van bijtafwijkingen. Dat wil zeggen, wanneer de oorzaken van bijtproblemen niet alleen de onjuiste positie van de permanente tanden zijn, maar ook de onjuiste positie of afmeting van de kaakbotten ten opzichte van de basis van de schedel.

Om voor de hand liggende redenen zijn veel patiënten echter categorisch tegen chirurgie. Vervolgens voert de orthodontist orthodontische camouflage uit van de verkeerde beet, dat wil zeggen, plaatst alle tanden precies langs de boog, is van plan om afzonderlijke tanden te verwijderen en verplaatst de rest naar de verwijderde, op zoek naar een acceptabele optie voor de beet.Tegelijkertijd kunnen pathologische contacten tussen de tanden worden gehandhaafd, en het profiel van de patiënt volgens de gezichtskenmerken geeft meestal nog steeds een abnormale positie van de kaakbotten.

Wees in feite niet bang voor orthognatische chirurgie. De chirurg maakt alle snijwonden en botuitsnijdingen alleen in de mond, dat wil zeggen, er zijn geen littekens in het gezicht. Na de operatie schrijft de chirurg het dragen van speciale elastische lokken voor om de nieuwe positie van de kaakbotten te beveiligen en de spieren te laten wennen aan de veranderingen.

De herstelperiode na orthognatische chirurgie is ongeveer 1 maand. Gedurende deze tijd moet de patiënt een strikt dieet volgen, niet om vast voedsel te eten (de eerste twee weken moet al het voedsel vloeibaar zijn). In het ziekenhuis brengt de patiënt na de operatie 5-7 dagen door, dan mag hij naar huis en na 2 weken kan de persoon weer aan het werk gaan volgens de instructies van de arts.

Na 3-4 weken onderzoekt de orthodontist, samen met de chirurg, de patiënt en als het resultaat tevreden is met de artsen, wordt de verwijdering van het beugelsysteem aangewezen.

 

Mogelijke complicaties van orthodontische behandeling

Elke behandeling is een ingreep in het werk van het menselijk lichaam, hetzelfde geldt voor de orthodontische behandeling van permanente beet.Het lijkt misschien vreemd voor sommigen, maar de belangrijkste stap hierin is de eerste voorbereiding van een behandelplan voor een bepaalde patiënt. Hiervoor:

• De orthodontist voert een gedetailleerde analyse uit van diagnostische modellen van de kaken van de patiënt, berekent minutieus het beschikbare ruimtetekort;
• Onderzoekt een panoramisch beeld van de kaken om de positie van de tanden te beoordelen, de helling van de wortels van de tanden, beoordeelt de toestand van de aangrenzende weefsels - de maxillaire sinus, het alveolaire proces van de bovenkaak, het mandibulaire kanaal, is ook een belangrijke analyse van de botplaat, die een laag is tussen de tanden en kaakbotten;
• Analyseert een momentopname van de schedel in de laterale projectie - telerogentogram, volgens een bepaalde methode kan de orthodontist de lengte van de kaken en hun positie ten opzichte van de schedelbasis schatten, het type kaakgroei, de inclinatie van de voortanden beoordelen en begrijpen wat de oorzaak is van de abnormale beet.

Nadat de orthodontist alle ontvangen informatie heeft vergeleken, moet hij het plan voor verdere actie gedetailleerd beschrijven. Afhankelijk van de diagnose van de patiënt en de kenmerken van zijn beet, kiest de orthodontist beugels met een specifiek tandheelkundig programma,selecteert bepaalde bogen en omvat het gebruik van aanvullende elementen - bochten op de boog, het verbinden van extra apparaten in specifieke stadia van de behandeling om de best mogelijke beet te bereiken.

Soms klagen patiënten dat de tijd tikt en de beet niet eens uitvalt, of merken dat hun tanden te veel gebogen hebben in de ene of de andere richting. Bovendien kan voor tandvleesaandoeningen na het fixeren van beugels een excessieve beweeglijkheid van de tanden optreden.

De redenen voor al deze verschijnselen kunnen onjuiste berekeningen zijn van de orthodontist, die bestaan ​​in de verkeerde keuze van beugels, of onjuiste positionering van de beugels op de tanden, of een te sterke boog zetten aan het begin van de behandeling, wat overbelasting van de tanden en de weefsels kan veroorzaken die ze vasthouden.

Om dergelijke complicaties te voorkomen, is het belangrijk om de juiste arts te kiezen. Veel patiënten bezoeken verschillende orthodontisten en verzamelen hun mening over hun probleem voordat ze een keuze maken, een specialist vertrouwen en een langdurige behandeling starten. Dit is het geval wanneer het beter is om niet naar een kliniek te zoeken, niet "waar is goedkoper", maar het is de moeite waard om een ​​zeer professionele ervaren arts te zoeken.die, stap voor stap, samen met u helemaal tot prachtige tanden zal gaan, waarvan de duur meerdere jaren kan zijn.

 

Handige video: fasen van het wisselen van melktanden naar permanente tanden

 

Wat is een correcte en foute beet bij een kind en waarom is het zo belangrijk om op tijd een orthodontist te raadplegen