Στην οξεία φλεγμονή του λεγόμενου οδοντικού «νεύρου» (πολτός) ως αποτέλεσμα μολύνσεως στον κλειστό θάλαμο πολτού από την καριώδη κοιλότητα διαγιγνώσκεται μια οξεία μορφή πνευμονίας.
Με τη σειρά του, η οξεία πολίτιδα, ως ασθένεια, χωρίζεται σε δύο μορφές: εστιακή και διάχυτη. Η εστιακή πνευμονίτιδα ονομάζεται επίσης serous, επειδή εμφανίζεται ως το αρχικό στάδιο οξείας φλεγμονής της νευροβλαστικής δέσμης στο εσωτερικό του δοντιού, το οποίο συνοδεύεται από τη συσσώρευση ορρού υγρού στα κανάλια. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το αποτέλεσμα της ανοσοποιητικής αντίδρασης του σώματος στην εισβολή των βακτηρίων σε ένα προηγουμένως στείρο θάλαμο πολτού.
Καθώς η ανοσολογική απόκριση εντείνεται, το πυώδες εξίδρωμα αρχίζει να συσσωρεύεται στα κανάλια - το αποτέλεσμα του θανάτου των λευκοκυττάρων και των παθογόνων βακτηριδίων. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται πυώδης πνευρίτιδα (ονομάζεται επίσης οξεία διάχυτη πνευρίτιδα), η οποία προκαλεί ένα άτομο έντονο πόνο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο θάλαμος πολτού δεν έχει ένα μήνυμα με μια carious κοιλότητα, δηλαδή, είναι κλεισμένο σφιχτά, έτσι ώστε το υγρό που συσσωρεύεται μέσα στο δόντι αρχίζει να κυριολεκτικά πιέζει το "νεύρο". Αυτό όχι μόνο οδηγεί στην εμφάνιση έντονου πόνου, αλλά επιπλέον η οξεία πυώδης πολίτιδα συχνά εκδηλώνεται με συμπτώματα που καθιστούν πολύ δύσκολη τη διάγνωση και την παρακολούθηση της θεραπείας στο γραφείο του οδοντιάτρου.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ένας γιατρός απλά δεν μπορεί να βρει ένα κακό δόντι και δεν ξέρει ποια να θεραπεύσει - ως αποτέλεσμα, η θεραπεία των υγιεινών αθώων δοντιών πραγματοποιείται μία προς μία. Και, δυστυχώς, σε μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση, ο καθένας μπορεί πλέον να πάρει με έντονα συμπτώματα πυώδους πούλπι.
Για να μην εμφανιστούν ανάμεσα σε αυτά τα "τυχερά", ας εξοικειωθούμε με το πρόβλημα με περισσότερες λεπτομέρειες και να το εξετάσουμε, όπως λέμε, από όλες τις γωνίες του ...
Γιατί ο πυώδης (διάχυτος) πνευμονίτης είναι τόσο δύσκολο να βρει ένα κακό δόντι;
Η πρώτη και ίσως η πιο σημαντική πτυχή του προβλήματος είναι η δυσκολία στον προσδιορισμό ενός ασθενούς δοντιού από έναν οδοντίατρο. Και εδώ ο ασθενής μπορεί να έχει μια αρκετά λογική ερώτηση: γιατί ο γιατρός,ο οποίος έχει σπουδάσει το επάγγελμά του για περισσότερα από 5 χρόνια, δεν μπορεί να βρει ένα συνηθισμένο, φαινομενικά πολτοποιητικό δόντι που πονάει τρομερά και απαιτεί άμεση θεραπεία;
Το γεγονός είναι ότι από τις οξείες μορφές της πνευμονίτιδας, η πυώδης (διάχυτη) είναι η πιο απρόβλεπτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι με αυτή τη διάγνωση έρχονται στο γιατρό με παράπονα ότι "όλα πονάνε". Υπάρχει ένας τόσο έντονος πόνος που καθίσταται δύσκολο να υποδείξουμε ακριβώς το πονεμένο δόντι.
Η φωτογραφία που ακολουθεί δείχνει ένα παράδειγμα του πώς φαίνεται η οδοντοστοιχία, στην οποία ένα από τα δόντια επηρεάζεται από πυώδη πνευρίτιδα. Αλλά ποιο;
Γιατί υπάρχουν τέτοιες δυσκολίες στη διάγνωση; Το γεγονός είναι ότι, όπως σημειώθηκε παραπάνω, η συσσώρευση πυώδους εκκρίματος οδηγεί σε ισχυρή συμπίεση ευαίσθητου χαρτοπολτού μεταξύ των τοιχωμάτων των καναλιών. Οι ωθήσεις κατά μήκος των νευρικών ινών μεταδίδονται στον εγκέφαλο, ανταποκρινόμενες στον πόνο. Σε κάποιο σημείο, τα σήματα από τον συμπιεσμένο "νευρικό" ιστό καθίστανται τόσο έντονες ώστε ο πόνος αρχίζει να "πυροβολείται" κατά μήκος των κλαδιών του νεύρου του τριδύμου, με άλλα λόγια σε διαφορετικές περιοχές της περιοχής της γνάθου (μερικές φορές το αυτί, μέρος του προσώπου, του κεφαλιού και του λαιμού μπορεί να πονάει) .
Μια περίπτωση από την πρακτική του οδοντιάτρου
Όταν εργάστηκα πριν από 5 χρόνια στο Ryazan, ένας ασθενής (37 ετών) με πλησίασε με έναν οξύ πόνο στο δόντι που την βασανίζει για 5 ημέρες, αλλά την ημέρα της επίσκεψης έγινε τόσο ανυπόφορη ότι δεν ήταν πλέον δυνατό να περιμένουμε. Έχω δει περιπτώσεις πριν όταν ένας ασθενής δείχνει ένα υγιές δόντι, αλλά αντιμετωπίζετε κάποιον που στέκεται δίπλα κακή κοιλότητα και πάντα μαντέψτε, αλλά υπήρξε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Η γυναίκα παραπονέθηκε για έναν οξύ πόνο στο δόντι, που "δίνει" στο κεφάλι. Ταυτόχρονα, τόσο η άνω και κάτω γνάθο βλάπτει και ο ασθενής δείχνει το άνω δόντι στα δεξιά, αν και δεν έχω δει σημεία τουλάχιστον ενός σπασμένου δοντιού στην περιοχή. Δεδομένου ότι υπήρχε μια σφραγίδα στο τελευταίο δεξιό ανώτερο δόντι, ξεκίνησα με αυτό: αφαιρέσα το νεύρο από τα κανάλια και τα σφράγισε στην πρώτη επίσκεψη.
Την επόμενη φορά που μια γυναίκα ήρθε με τους ίδιους έντονους πόνους. Ταυτόχρονα, με ώθησε να θεραπεύσω το κοντινό δόντι, καθώς δεν θα υποφέρει άλλη μια «νύχτα με τους κύκλους της κόλασης». Μετά τη θεραπεία του καναλιού, το επόμενο ραντεβού συνταγογραφήθηκε, αλλά θα προτιμούσα να μην έρχομαι σε αυτό, καθώς η γυναίκα, εξαντλημένη από τον ισχυρότερο πόνο στο δόντι, έσπευσε πάνω μου σχεδόν με τις γροθιές της. Έπρεπε να την καθησυχαστώ για πολύ καιρό: δεν πίστευε πλέον στην επιτυχία της νέας επερχόμενης διαδικασίας.
Μετά από λεπτομερή εξέταση όλων των δοντιών στην κάτω γνάθο στα αριστερά, βρέθηκε ένα δόντι σοφίας που επηρεάστηκε από τερηδόνα (το όγδοο). Η γυναίκα συνέχισε να επιμένει ότι τον τελευταίο καιρό ο πόνος έχει ενταθεί στα ανώτερα δόντια, αλλά με την αναισθησία, μου επετράπη να θεραπεύσω τουλάχιστον την καριώδη κοιλότητα στο δόντι της σοφίας και να βάλω πάστα αρσενικού σε αυτό για να αφομοιώσω το νεύρο. Την επόμενη μέρα, μου έφερε μια δέσμη δώρων για το γεγονός ότι ο πόνος έπαυσε τελείως: ούτε το κεφάλι ούτε το σαγόνι μου θυμίζουν τον εαυτό μου.
Έτσι συναντήθηκα για πρώτη φορά μια από τις πιο δύσκολες να διαγνώσω ασθένειες του δοντιού - οξεία πυώδη πνευρίτιδα (διάχυτη). Το αποτέλεσμα ήταν η άχρηστη θεραπεία δύο αθώων δοντιών.
Στο μέλλον, έπρεπε να ασχοληθώ με τέτοιες περιπτώσεις περισσότερο από μία φορά, ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη εμπειρία μου, δεν υπήρχαν πάντα βλάβη των δοντιών, που στέκονταν κάπου μακριά από την τοποθεσία που υποδεικνύει ο ασθενής. Υπήρχαν περιπτώσεις όπου όλα τα δόντια στη σειρά αποδείχθηκαν πλήρη και (ή) με γέμισμα, και πάλι έπρεπε να βρούμε ένα πολφικό δόντι χρησιμοποιώντας την επιστημονική μέθοδο "δόρυ", καθώς ήταν δυνατόν να ονειρευτούμε σύγχρονες διαγνωστικές μεθόδους και συσκευές στην κλινική μας ...
Συμπτώματα οξείας πυώδους πνευρίτιδας
Συγκρίνοντας τα ιστορικά περιστατικά της οξείας έρπης (εστιακής) και της οξείας πυώδους πνευμονίας (διάχυτη), μπορεί να βρεθεί μόνο μια ελαφρά ομοιότητα, για παράδειγμα: και στις δύο περιπτώσεις, οξύς παροξυσμικός πόνος που μπορεί να συμβεί χωρίς ερεθισμό και χειρότερος τη νύχτα. Και με τις δύο αυτές οξείες μορφές πνευμονίτιδας, μπορεί να προκαλέσει σχεδόν οποιοδήποτε ερεθιστικό (γλυκό, ζεστό) τα συμπτώματα μακροχρόνιο πόνο στο δόντι, ακόμη και παρά την εξάλειψη του ερεθίσματος. Ωστόσο, με οξεία έρπητα κονδυλίτιδα, οι κρίσεις συνήθως δεν διαρκούν πολύ (όχι περισσότερο από 20 λεπτά) και με πυώδη - μπορούν να διαρκέσουν για ώρες.
Η οξεία εστιακή κονδυλίτιδα διαρκεί όχι περισσότερο από 2 ημέρες, περνώντας στην πυώδη φάση οξείας διάχυτης πνευρίτιδας, η οποία διαρκεί έως 2 εβδομάδες. Ο οδοντίατρος διεξάγει εύκολα μια διαφορική διάγνωση αυτών των δύο μορφών οξείας πνευμονίας με βάση μόνο ένα σύμπτωμα - την ικανότητα να προσδιορίζει επακριβώς ένα άρρωστο δόντι:
- αν ο ασθενής δείχνει εύκολα στο δόντι που τον ενοχλεί, αυτή είναι η serous μορφή του pulpitis?
- αν ο ασθενής δυσκολευτεί να πει ακριβώς πού εντοπίζεται ο πόνος και παραπονείται για μακροχρόνιες επιθέσεις που ακτινοβολούν στην περιοχή της γνάθου και στην περιοχή της κεφαλής, τότε αυτό είναι με μεγάλη πιθανότητα την πυώδη φάση της πνευμονίας.
Από τα ανώτερα δόντια, ο πόνος "πυροβολεί" στο ναό, τα φρύδια και τα ζυγωματικά, καθώς και στα δόντια της κάτω γνάθου. Με τη διάχυτη πνευμονίτιδα στην κάτω γνάθο, ο πόνος "δίνει" στο πίσω μέρος του κεφαλιού, στο υπογνάθινο τμήμα και μερικές φορές στο ναό και τα δόντια της άνω γνάθου. Σε περίπτωση πυώδους κονδυλίτιδας των μπροστινών δοντιών, το σύμπτωμα του ακτινοβολούμενου πόνου δημιουργεί αισθήσεις "άρρωστων δοντιών" στην αντίθετη πλευρά της γνάθου.
Ανατροφοδότηση
Κυριολεκτικά αυτή την εβδομάδα, στράφηκα σε έναν οδοντίατρο με ισχυρές κρίσεις πόνου στο κατώτερο γέμισμα, κάτι που δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό. Σε γενικές γραμμές, δεν μου αρέσει να πηγαίνω στους γιατρούς, ειδικά για να επισκεφθώ τον οδοντίατρο, αλλά την τρίτη ημέρα από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων στο δόντι, τέτοια πράγματα είναι πέρα από τα λόγια.
Αν η μέρα πριν ήξερα ακριβώς πού πονάει και ότι πονάει, τότε σε εκείνη την ασήμαντη μέρα έπρεπε να πιω χάπια με χούφτες, γιατί ο πόνος βγήκε πέρα από το σαγόνι και άρχισε να "τρυπάς" το κεφάλι μου, τότε ολόκληρο το σαγόνι και έπειτα τα ανώτερα δόντια.Όταν δεν μπορούσα να ανεχτώ αυτόν τον εφιάλτη, έτρεξα κυριολεκτικά στον γιατρό. Είναι καλό που θυμήθηκα ακόμη και από πού πήγαν τα πάντα και έδειξε τον γιατρό στο δόντι που είχε αρχίσει να κάνει κακό πριν από μερικές μέρες. Και ήταν το γεγονός ότι ο φίλος μου, κατά λάθος, ο χειρουργός αφαιρέθηκε το λάθος δόντι. Αυτό είναι μόνο επειδή, όπως και εγώ, είχε πόνους παντού, και ο beater δεν ήταν πολύς για να καταλάβει: όπου απεδείχθη, τράβηξε.
Και μόλις αφαιρέσαμε το νεύρο και βάζουμε μια σφραγίδα. Τώρα όλα είναι καλά. Ελπίζω ότι δεν θα υπάρχει πια τέτοιος εφιάλτης.
Innokentiy, Oryol
Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης της πυώδους πνευμονίας
Είναι σπάνιο για οποιονδήποτε να υπομείνει έντονο πόνο με πυώδη πνευρίτιδα - συνήθως μετά από μερικές ημέρες ταλαιπωρίας ο καθένας αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι χωρίς τη βοήθεια ενός οδοντιάτρου, μόνο χάπια πόνου δεν μπορεί να κάνει. Και όσο νωρίτερα έρχεται μια τέτοια κατανόηση, τόσο το καλύτερο, δεδομένου ότι αυτή η οξεία μορφή του pulpitis αντιμετωπίζεται επιτυχώς και εύκολα με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων και προσεγγίσεων.
Σχολία οδοντιάτρου
Αν κάποιος εξακολουθεί να είναι μπερδεμένος με τη λέξη "purulent" σε συνδυασμό με τον pulpitis, τότε επισπεύδει να χαίρομαι με το γεγονός ότι το περιεχόμενο των ριζικών καναλιών σε αυτό το στάδιο της νόσου είναι γεμάτο με ένα αρκετά ζωντανό και "μετρίως χονδροειδές" νεύρο.Και το ίδιο πύον που πρέπει να ρέει από το κανάλι είναι μια ελαφρώς διαφορετική ιστορία σχετικά με μια άλλη ασθένεια.
Το κύριο πράγμα που πρέπει να καταλάβει τη διαφορά: σε οξεία πυώδη πολφίτιδα ζουν πολτού (ιστών) που περιβάλλεται από διακριτικές μάτι (με σπάνιες εξαιρέσεις), υγρό, και στην οξεία πυώδη περιοδοντίτιδα «νεύρο» έχει από καιρό χαθεί και αρκετά αποσυντίθεται, έτσι ώστε όταν το άνοιγμα του πολφικού θαλάμου υπήρχε μία ή περισσότερες σταγόνες πύον από την οπή .
Γι 'αυτό είναι καλύτερο να θεραπεύεται ένα άλλο ζωντανό δόντι με οξεία πνευμονίτιδα, μέχρις ότου έχει συσσωρευτεί τόση πύον ώστε να μπορεί να επιλεγεί αθώος κόμμι ως δεξαμενή, η οποία θα διογκωθεί.
Η θεραπεία της οξείας ορώδες (εστιακή) άμβωνας μπορεί να γίνει βιολογική δοκιμασία φυλάκια σε όλο τον πολτό σε ένα βιώσιμο κράτος, αλλά στην οδοντιατρική σε διάφορα επίπεδα είναι σχεδόν πάντα καταφεύγουν σε απομάκρυνση πολτού από κανάλια, την επακόλουθη πλύση και σφράγιση. Αυτό, από τη μία πλευρά, είναι πιο εύκολο (ο γιατρός δεν χρειάζεται να καθορίσετε το στάδιο της «φλεγμονή» του χαρτοπολτού και διεξάγουν πολύπλοκες διαγνωστικά), και από την άλλη πλευρά - είναι πιο ασφαλές για την υγεία του ασθενούς και καλύτερα για την τσέπη του. Σχετικά με τα οικονομικά θέματα στη θεραπεία της οξείας κονδυλίτιδας θα εξακολουθούν να είναι λεπτομερήπου παρατίθενται παρακάτω.
Η οξεία πυώδης πνευρίτιδα αντιμετωπίζεται με κοινές μεθόδους εξαντλητικής ζωτικής και πνευματικής. Η εξάντληση του διαβήτη προϋποθέτει τη δημιουργία μιας αφύσικης πάστας για την πρώτη επίσκεψη σε ένα δόντι που σκοτώνει το «νεύρο» σε λίγες μέρες.
Στη φωτογραφία - "νεύρο" που αφαιρείται από το δόντι:
Μερικοί άνθρωποι φοβούνται τη τρομακτική λέξη «αρσενικό», αλλά στην πραγματικότητα, στα χέρια ενός επαγγελματία, η πάστα του αρσενικού δεν οδηγεί στις τρομερές συνέπειες που είναι ευρέως γνωστές στους ανθρώπους: ο έντονος πόνος, η τερηδόνα μερικών μηνών πριν την ίδρυση, τα εγκαύματα των ούλων κλπ. δ. Ωστόσο, αυτοί οι ίδιοι επαγγελματίες έχουν μετατραπεί από καιρό σε εναλλακτικές πάστες που δεν περιέχουν ανυδρίτη του αρσενικού.
Επιπλέον, στη θεραπεία της οξείας πνευμονίας, προτιμάται συχνά η ζωτική εξώθηση του πολτού, όταν η νευροβλαστική δέσμη δεν χρειάζεται να θανατωθεί εκ των προτέρων:
- Η τοπική αναισθησία υψηλής ποιότητας γίνεται με εγχώρια ή εισαγόμενη (πιο συχνά) αναισθησία.
- Ο θάλαμος πολτού ανοίγει, πραγματοποιείται ακρωτηριασμός του στεφανιαίου τμήματος "νεύρου" και εξαγωγή (εξόρυξη) της ρίζας.
- Τα κανάλια εκκενώνονται με αποτελεσματικά αντισηπτικά (υποχλωριώδες νάτριο, υπεροξείδιο του υδρογόνου, χλωρεξιδίνη, κλπ.).
- Στη συνέχεια τα κανάλια επεκτείνονται στο μέγεθος και την κωνικότητα που απαιτούνται στο πλαίσιο της μελλοντικής "πλήρωσης ρίζας".
- Στο επόμενο στάδιο της θεραπείας, τα κανάλια σφραγίζονται σε μια φυσιολογική στένωση (κορυφή), δηλαδή, χωρίς να φθάσουν στην ακτινολογική κορυφή. Η επιλογή υλικού για την πλήρωση των καναλιών είναι η δημιουργική προσέγγιση κάθε ιατρού, βάσει της κλινικής εμπειρίας, της κλινικής κατάστασης κατά τη διάρκεια της εργασίας, των οικονομικών δυνατοτήτων του πελάτη και άλλων παραγόντων.
- Προσωρινή αποκατάσταση ή επιβολή προσωρινής σφραγίδας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό το στάδιο παραλείπεται και εφαρμόζεται μόνιμα πλήρωση, παρόλο που εξακολουθούν να υπάρχουν συζητήσεις σχετικά με το θέμα της εφικτότητας μιας αποκατάστασης δοντιών ενός σταδίου αμέσως μετά από ενδοκρανιακή θεραπεία.
Γιατί είναι αδύνατο να θεραπεύσετε τα πυρετώδη παλλιτικά φάρμακα
Η απάντηση είναι απλή: γιατί μια τέτοια θεραπεία με μεγάλη πιθανότητα θα οδηγήσει σε απώλεια δοντιών. Οι πρόγονοί μας κατάλαβαν καλά ότι δεν είναι πάντα δυνατό να ανακουφίσει κάποιον από τα βάσανα με τη βοήθεια λοσιόν και συνωμοσιών.
Παρόλο που υπήρχαν πολλές περιπτώσεις όπου, μετά τη χρήση της παραδοσιακής ιατρικής, ένα φθαλικό δόντι δεν είχε και πάλι αποτέλεσμα σάπια στη ρίζα, η οποία σταδιακά άρχισε να χαλαρώνει και έπεσε όχι χειρότερα από ένα δόντι μωρών.
Οδοντίατρος
Πολλοί γιατροί ενδιαφέρονται για το αίνιγμα των προσευχών και μερικές λαϊκές θεραπείες για πονόδοντο: γιατί μερικές φορές τα οικόπεδα γιαγιά πραγματικά βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου, τι συμβαίνει σε ένα δόντι αυτή τη στιγμή και πόσο καιρό δεν εκδηλώνεται ξανά.
Από τη δική μου άποψη, τέτοιες μέθοδοι εναλλακτικής ιατρικής συνδέονται με τη μετάβαση της οξείας διαδικασίας σε χρόνια μορφήκαι η τελευταία συχνά προχωρεί χωρίς συμπτώματα οξείας πνευμονίας, η οποία έχει ευεργετική επίδραση στη συναισθηματική κατάσταση ενός ατόμου. Είναι ωραίο όταν το δόντι δεν κάνει κακό, ακόμα κι αν αρχίσει να καταρρέει αργά.
Ως εκ τούτου, εξακολουθούν να υπάρχουν παλιές γυναίκες που χαμογελούν κατά λάθος όταν μιλάνε με τον οδοντίατρο και περνούν το δώρο τους από γενιά σε γενιά, ενώ παράλληλα εκτοξεύονται με ριζικές ρίζες, οι οποίες γενικά βρίσκονται σε κατάσταση θανάτου. Μου φαίνεται ότι για τη σύγχρονη κοινωνία η σήψη των δοντιών που δεν βλάπτουν είναι, τουλάχιστον, άγρια.
Οι οδοντίατροι προσφέρουν μια καλή λύση σε αυτήν την κατάσταση: να μην θεραπεύουν οξεία πνευμονίτιδα με παραδοσιακές μεθόδους, ελπίζοντας για πραγματική επούλωση και μόνο προσωρινά να απαλλαγούμε από τον πόνο με διαθέσιμα παυσίπονα όταν είναι δύσκολο να πάρετε γιατρό στο εγγύς μέλλον.
Είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι μια έγκαιρη έκκληση προς έναν επαγγελματία οδοντίατρο για βοήθεια έσωσε πολλά δόντια από τις λαβίδες του χειρουργού. Επιπλέον, κάθε χρόνο υπάρχουν περιπτώσεις όπου, χωρίς την ειδική βοήθεια ενός οδοντιάτρου, οι άνθρωποι απλά πέθαναν από οδοντογενείς λοιμώξεις. Μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το σώμα, με αποτέλεσμα τη σήψη (μόλυνση του αίματος) ή, για παράδειγμα, την οδοντογονική μεσολιστίνη (φλεγμονή του μεσοθωράκιου).
Μερικές φορές, οι σοβαρές επιπλοκές είναι μόνο αποτέλεσμα αδικαιολόγητης καθυστέρησης και θεραπείας οξείας πνευμονίας με παραδοσιακές μεθόδους που δεν βοήθησαν. Όχι πάντα οι συνωμοσίες, η πρόπολη, το σκόρδο ή τα τεύτλα είναι εξίσου αποτελεσματικά όπως κάποια παραδοσιακά θεραπευτές τα τοποθετήσουν ...
Όταν η θεραπεία της πυώδους κονδυλίτιδας μπορεί να αδειάσει το πορτοφόλι σας
Σε μια ιδιωτική κλινική, είναι συχνά επωφελές για έναν γιατρό να θεραπεύει τα κανάλια των δοντιών με οποιαδήποτε μορφή κονδυλίτιδας, δεδομένου ότι η επεξεργασία κάθε καναλιού χρεώνεται χωριστά. Διατηρώντας τον ίδιο πολτό σε μια βιώσιμη κατάσταση, ο οδοντίατρος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει όλες τις γοητείες πολλών αντικειμένων του τιμοκαταλόγου και, επιπλέον, σε λάθος διάγνωση και τεχνική αυτής της μεθόδου θεραπείας, ο ασθενής έχει επίσης επιπλοκές με τη μορφή επαναλαμβανόμενου πόνου και φωνής: "Επιστρέψτε τα λεφτά μου!"
Γενικά, η οξεία πυώδης πνευμίνη έχει τέτοια συμπτώματα που δεν επιτρέπουν στους πλέον ευσυνείδητους γιατρούς σε ιδιωτικές κλινικές να θεραπεύουν τα κανάλια σε πολλά δόντια, ακόμη και υγιή, αμέσως.
Φανταστείτε μια κατάσταση: ένα πρόσωπο αντιμετωπίζει σοβαρά αιχμηρά πόνους που κάνουν ολόκληρο το σαγόνι κακό. Ο γιατρός βρίσκει ήρεμα το δόντι του άμβωνα (το όφελος του σύγχρονου εξοπλισμού στις περισσότερες ιδιωτικές κλινικές το καθιστά εύκολο να το κάνει αυτό) και ταυτόχρονα αναφέρει ότι δίπλα του υπάρχει επίσης ένα πρόβλημα στο δόντι, το οποίο σε αμοιβαία σχέση δίνει τέτοιες "απολαύσεις της ζωής".
Το γεγονός είναι ότι στο παρακείμενο δόντι μπορεί να είναι μόνο Μικρή κηλίδα λεκέτα οποία μπορούν είτε να υποστούν επεξεργασία με άμμο ή να υποστούν σφράγιση. Αλλά η θεραπεία του καναλιού είναι 2-3 φορές πιο ακριβή, ειδικά αφού στο τέλος της ενδοκρανιακής θεραπείας υπάρχει η ίδια πλήρωση που είχε αρχικά προβλεφθεί.Μερικές φορές φθάνει στο σημείο ότι ακόμη και περισσότερα από 3 δόντια υποβάλλονται σε ενδοκρανιακή θεραπεία ταυτόχρονα και ο λόγος είναι ο οξεία πυώδης πνευμονία ενός δοντιού και η ανεξέλεγκτη επιθυμία ενός ιδιωτικού οδοντιάτρου (συχνά όχι από μια καλή ζωή) να κερδίσει τον εαυτό του και την οικογένειά του ένα επιπλέον κομμάτι ψωμιού.
Τι μπορείτε να κάνετε όταν οι τιμές της θεραπείας του καναλιού για την πνευμονίτιδα και την περιοδοντίτιδα σε ιδιωτικές κλινικές αυξάνονται σταθερά κάθε χρόνο και η ενδοκυψέλη υψηλής ποιότητας, αν και άχρηστη για ένα δεδομένο δόντι, σας επιτρέπει να κρατάτε ένα δόντι για ζωή, αν και σε νεκρή κατάσταση .
Σε ένα κρατικό ίδρυμα, ένα «διαζύγιο» για τα χρήματα εμφανίζεται με διαφορετικό τρόπο, αλλά σχεδόν πάντοτε δεν συνδέεται με πολλαπλή άχρηστη θεραπεία των δοντιών του καναλιού, επειδή ο γιατρός, λόγω συνεχούς βιασύνης, μερικές φορές δεν έχει καν χρόνο να κάνει ό, τι απαιτείται από αυτόν σε αυτή την κλινική κατάσταση. Το αποτέλεσμα είναι συχνά η θεραπεία των δοντιών, όχι πλέον στην πολιτεία, αλλά στην ίδια αθλιότατη ιδιωτική κλινική. Ένας φαύλος κύκλος.
Για να μην συγχέεται με την επιλογή της κλινικής και του γιατρού, είναι χρήσιμο να ερευνήσετε αρχικά τους γνωστούς, τους φίλους και τους συγγενείς σας, να διαβάσετε κριτικές σε ιστοσελίδες, να μάθετε την εργασιακή εμπειρία του γιατρού και τον βαθμό εξοπλισμού της κλινικής.Και αν βρεθεί καλός γιατρός, κρατήστε τον δίπλα του, μην επιτρέπετε στους περιστασιακούς οδοντιάτρους σε τυχαίες κλινικές να "κρεμάσουν" στα δόντια σας.
Σας ευλογεί!
Ενδιαφέρουσες εικόνες βίντεο: Τι σας περιμένει στη θεραπεία της κονδυλίτιδας στην κλινική
Τα συμπτώματα της πνευμονίας και γιατί μπορεί να βλάψει ολόκληρο το πρόσωπο
Πρώτα απ 'όλα, παρατηρούμε ότι η τιμή για τη θεραπεία της πνευμονίας ενός δοντιού τριών καναλιών εξαρτάται πραγματικά από τον αριθμό αυτών των ριζικών καναλιών σε αυτό ...
Η χρόνια πνευρίτιδα μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της οξείας φάσης της φλεγμονής των μαλακών ιστών στο εσωτερικό του δοντιού, ή μια ανεξάρτητη ασθένεια, αλλά ανεξάρτητα ...
Συχνά τα δόντια αρχίζουν να βλάπτουν το πιο ακατάλληλο χρόνο - πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν καλά αυτό με τον σκληρό τρόπο. Συχνά τα συμπτώματα είναι πισίνα ...
Γεια σαςΈχω μια συγκεκριμένη ερώτηση: πείτε μου, εάν το νεύρο υπερθερμανθεί κατά την προετοιμασία και, χωρίς να το παρατηρήσει, αμέσως γεμίσει, τότε τουλάχιστον μετά από κάποιο χρονικό διάστημα μπορεί να αναπτυχθεί πύλο στο δόντι και έξω από το δόντι, δηλ. στην περιοδοντική; Το γεγονός είναι ότι ένας αδελφός είχε βάλει σφραγίδα πριν από μία εβδομάδα χωρίς να αφαιρέσει τον πολτό. Εδώ, σε μια εβδομάδα το πρόσωπο ήταν πρησμένο. Ο γιατρός υποστήριξε ότι πριν από αυτόν κάποιος δεν είχε απομακρύνει εντελώς το νεύρο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το δόντι έτρεξε.
Γεια σας! Εάν ένα δόντι έχει υποβληθεί σε θεραπεία για τερηδόνα (μέτρια ή βαθιά) και ο γιατρός έχει ασχοληθεί με ένα «ζωντανό» δόντι, τότε μιλάμε για την εμφάνιση περιοδοντίτιδας. Και όχι πάντα ο λόγος είναι υπερθέρμανση - υπάρχει επίσης ένα χημικό αποτέλεσμα του υλικού κατά παράβαση της τεχνικής της εργασίας με αυτό και των υπερβολικών κραδασμών όταν εργάζεστε με μια κακή άκρη. Η υπερθέρμανση είναι επίσης συχνά η αιτία θανάτου του πολτού, ειδικά όταν εργάζεστε χωρίς ψύξη του νερού. Για να παρατηρήσετε την υπερθέρμανση του δοντιού κατά τη διάρκεια της εργασίας είναι σχεδόν αδύνατη.
Όσον αφορά το ελάχιστο χρονικό διάστημα: γενικά, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα σε τέτοιες καταστάσεις. Θα έλεγα ότι το μέσο πρόβλημα αναπτύσσεται μέσα σε 1-2 μήνες, αν και όλα είναι ατομικά - μπορεί να προκύψουν ακόμη και σε λίγες μέρες.
Δεν ξέρω πόσο δικαιολογεί τον γιατρό, αλλά γνωρίζω αρκετές περιπτώσεις όπου οι οδοντίατροι αντιμετωπίζουν τη φθορά των δοντιών, η οποία στην πραγματικότητα έχει ήδη μια φλεγμονώδη διαδικασία στον πολτό, αλλά σε μια δεδομένη χρονική στιγμή συμπεριφέρεται σχετικά ήρεμα. Μόλις μια εβδομάδα από τον κονδυλίτη, η οποία αντιμετωπίστηκε λάθος ως τερηδόνα, το πρόβλημα μπορεί επίσης να μετατραπεί σε πυώδη περιοδοντίτιδα.
Εάν ένα δόντι στο κανάλι στον γιατρό που αναφέρατε δεν θεραπεύεται, σημαίνει ότι ο οδοντίατρος προσπαθεί να δικαιολογηθεί, μιλώντας για την μερική απομάκρυνση του νεύρου μπροστά του. Αλλά και πάλι, επαναλαμβάνω ότι ανέφερα παραπάνω μερικές αποχρώσεις που δεν επιτρέπουν την εξέταση του θέματος τόσο απλά και χωρίς αμφιβολία στο πλαίσιο μόνο μιας υπερθέρμανσης του φαινομένου των δοντιών.
Γεια σας, πείτε μου, είναι δυνατόν να θεραπεύσετε ένα υγιές μοριακό δόντι, γύρω από το οποίο έχει σχηματιστεί μια πυώδης τσέπης; Ίσως μπορείτε να κάνετε μια περικοπή στα ούλα και να θεραπεύσετε από εκεί;
Γεια σας! Πρώτα πρέπει να μάθετε ακριβώς τι κάνατε να ονομάσετε "πυρετώδη τσέπη". Αν μιλάμε για πυώδη φλεγμονώδη διαδικασία λόγω περιοδοντίτιδας, τότε ο οδοντίατρος-θεραπευτής καθορίζει την τακτική της πιθανής θεραπείας.Σε περίπτωση που η "πυώδης τσέπη" είναι η ίδια παθολογική τσέπη των ούλων με υπερένταση στο φόντο της περιοδοντίτιδας στο οξύ στάδιο ή παροξυσμό, τότε είναι καλύτερα να αναλύσουμε την τακτική με έναν περιοδοντικό οδοντίατρο. Εάν δεν διαθέτετε αυτόν τον ειδικό στην περιοχή σας, τότε θα γίνει ένας χειρουργός οδοντίατρος ή ένας γναθοπροσωπικός χειρουργός. Εάν η θεραπεία είναι δυνατή, διεξάγεται με σύνθετο τρόπο: από την απολέπιση των περιοδοντικών θυλάκων, έως τα πλαστικά κόμμεα, τον νάρθηκα με την κινητικότητα, την επιλεκτική άλεση και τη χρήση παστών, αλοιφών και πηκτών για την εξάλειψη του μικροβιακού παράγοντα και της φλεγμονής. Δεν μιλάω για την προκαταρκτική επαγγελματική υγιεινή της στοματικής κοιλότητας: την αφαίρεση πέτρας και πλάκας από όλα τα δόντια. Μερικές φορές σε τέτοια δόντια είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το "νεύρο" και να αντιμετωπίσετε τα κανάλια - αυτό είναι ανάλογα με την κατάσταση.
Εάν η θεραπεία περιορίζεται σε μία μόνο τομή, χωρίς πολύπλοκη θεραπεία, τότε θα είναι είτε αναποτελεσματική είτε απλά αναβάλει το τελικό μέρος της αφαίρεσης των δοντιών.
Γεια σας! Αντιμετώπισαν τον πολφίτη, είπαν ότι θα μπορούσε να βλάψει για κάποιο χρονικό διάστημα. Έχουν περάσει σχεδόν 2 εβδομάδες, και πονάει. Ο γιατρός είναι σε διακοπές, περιμένοντας. Πες μου, παρακαλώ, τι θα μπορούσε να είναι ο λόγος;
Γεια σας! Ο πόνος για σχεδόν 2 εβδομάδες σε επεξεργασμένο δόντι δεν είναι ο κανόνας. Ωστόσο, με μικρά σφάλματα του γιατρού κατά τη διάρκεια της θεραπείας των καναλιών του πόνου κατά τη διάρκεια της μαστίγας περνούν μερικές φορές μόνο μέσα σε ένα μήνα (όταν πρόκειται για ασήμαντη αφαίρεση υλικού για την κορυφή της ρίζας του δοντιού, που συνήθως βασίζεται σε εποξική ρητίνη, η οποία είναι πλέον δημοφιλής ως σφραγιστικό). Είναι δυνατόν να κατανοήσουμε πώς ελαφρώς το σφραγιστικό προέρχεται από την εικόνα, το όφελος είναι ότι αυτό το υλικό αντιπαραβάλλεται.
Από τις επιπλοκές μετά τη θεραπεία της πνευμονίτιδας, όταν ένα δόντι πονάει για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορούν να σημειωθούν τα εξής:
1. Αποτυχημένο κανάλι ή κανάλια.
2. Διάτρηση του τοιχώματος του δοντιού.
3. Σημαντική απομάκρυνση υλικού για κορυφή (επίσης γουταπερόχα).
4. Αποσυνδέστε το εργαλείο στο κανάλι.
5. Δημιουργία ενός ψευδούς καναλιού.
Υπάρχουν και άλλα προβλήματα. Για να μάθετε κατά προσέγγιση τι είναι λάθος με το δόντι σας, είναι σημαντικό να έχετε στα χέρια σας μερικές εικόνες σε διαφορετικές προβολές
Γεια σας! Πριν από ένα χρόνο, το δόντι σοφίας σφραγίστηκε (έκτη, κάτω γνάθο). Μετά από λίγο, το δάπεδο του δοντιού με τη γέμιση έσπασε και πριν από πέντε μέρες άρχισε να βλάπτει.Ο πόνος αυξήθηκε, ακόμη και τα παυσίπονα δεν βοήθησαν, εμφανίστηκε φλεγμονή. Πήγα στο γιατρό σε ιδιωτική κλινική και ο οδοντίατρος είπε ότι ήταν απαραίτητο να αφαιρεθεί, επειδή το δόντι δεν θεραπεύθηκε σωστά. Η διαδικασία διεξήχθη, αλλά μετά από μια μέρα η φλεγμονή παραμένει, η αριστερή κάτω γνάθο πονάει, το μάγουλο είναι ελαφρώς πρησμένο. Ξεπλένω με χλωρεξιδίνη και εφαρμόζω το Metrogil Denta Gel σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Ο οδοντίατρος προειδοποίησε ότι ο πόνος θα παραμείνει για αρκετό καιρό. Πες μου, πόσο καιρό συνεχίζει η φλεγμονή μετά την εξόρυξη δοντιών και γιατί παραμένει ο πόνος;
Γεια σας! Η φλεγμονώδης διαδικασία στο πλαίσιο του τραυματισμού συνήθως διαρκεί 1-2 εβδομάδες και όλο αυτό το χρονικό σημείο μπορεί να παρατηρηθεί σε διαφορετικούς βαθμούς σοβαρότητας. Αν μιλάμε για οξύ πόνο μετά από την εξόρυξη δοντιών, τότε σταματάνε τις πρώτες μέρες με αναλγητικά. Αν και συχνά ο οξεία πόνος δεν συμβαίνει. Οι πόνοι του πόνου είναι ο κανόνας στο στάδιο της επούλωσης της τρύπας και είναι ατομικής φύσης. Όλα εξαρτώνται από την ποιότητα της αφαίρεσης, την άμυνα του σώματος και το όριο πόνου. Το γεγονός ότι συμμορφώνεστε με τις υποδείξεις του γιατρού είναι αξιέπαινη, αλλά μην ξεχνάτε επίσης ότι είναι χρήσιμο να κάνετε μια επιθεώρηση ελέγχου της τρύπας από το γιατρό 3-4 ημέρες μετά την εξόρυξη του δοντιού.