Αφαίρεση της ρίζας των δοντιών (όταν το στεφανιαίο μέρος καταστρέφεται ή υπάρχει φλεγμονή στη ρίζα)

Στη συνέχεια θα μάθετε:

• Σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να αφαιρέσετε τη ρίζα του δοντιού ή μέρος αυτού (για παράδειγμα, εκτομή της κορυφής).
• Γιατί οι "σάπιοι" ρίζες των δοντιών θα πρέπει να αφαιρεθούν το συντομότερο δυνατό και ότι μπορείτε να περιμένετε αν δεν το κάνετε έγκαιρα.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ρίζες του δοντιού μπορούν ακόμα να σωθούν (για επακόλουθη προσθετική) και με ποιες μεθόδους πραγματοποιείται αυτή η διατήρηση.
• Τυπικές κλινικές καταστάσεις όπου πρέπει να αφαιρεθεί η ρίζα ενός δοντιού (και τι είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε εάν, για παράδειγμα, ένα σημαντικό κομμάτι έσπασε ένα δόντι κατά τη διάρκεια ενός γεύματος).
• Μέθοδοι για την απομάκρυνση των ριζών των δοντιών, ξεκινώντας απλές και τελειώνοντας με σύνθετες και τραυματικές (με τη χρήση οδοντωτής σμίλης και σφυρί).
• Τι πρέπει να κάνετε αν μετά την αφαίρεση του δοντιού στην τρύπα υπάρχει ρίζα ή μικρά θραύσματα ...

Μερικές φορές το τμήμα του δοντιού στέκεται τόσο έντονα ώστε μόνο η ρίζα του δοντιού που τρώγεται από την τερηδόνα παραμένει - σε τέτοιες περιπτώσεις γίνεται συνήθως θέμα απομάκρυνσης αυτών των "σάπιων" υπολειμμάτων.Συχνά υπάρχουν ενοχλητικοί τραυματισμοί: για παράδειγμα, κατά το φαγητό, ένα κομμάτι δοντιού μπορεί να σπάσει και το τσιπ (ή ρωγμή) μερικές φορές πηγαίνει βαθιά κάτω από το κόμμι - στην περίπτωση αυτή, μπορεί επίσης να είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε τη ρίζα του δοντιού.

Μια ξεχωριστή ιστορία, όταν το δόντι μοιάζει περισσότερο ή λιγότερο λειτουργικό, αλλά η κατάσταση της ρίζας (ή των ριζών) είναι μακριά από τον κανόνα - υπάρχουν κύστεις, κοκκίωμα. Στη συνέχεια ο οδοντίατρος μπορεί να προτείνει την εκτομή της κορυφής της ρίζας ή ακόμα και τον ακρωτηριασμό ολόκληρης της ρίζας των δοντιών. Θα μιλήσουμε και για αυτό λίγο χαμηλότερα ...

Ευτυχώς, σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί η ρίζα του δοντιού και μπορεί να περιοριστεί στη θεραπεία του με επακόλουθη προσθετική ή αποκατάσταση του στεφανιαίου μέρους του δοντιού. Εντούτοις, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα υπολείμματα των δοντιών ("σάπια" ρίζες) που καταστρέφονται άσχημα από τη σκληρή διαδικασία πρέπει να χωριστούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα και χωρίς να λυπάται, αφού η διατήρησή τους προκαλεί περισσότερη βλάβη παρά καλό στην υγεία.

Ας ξεκινήσουμε με αυτό. Ας δούμε γιατί, στην πραγματικότητα, πρέπει να αφαιρέσετε τις ρίζες των δοντιών που έχουν υποστεί βλάβη όσο το δυνατόν συντομότερα ...

 

Γιατί πρέπει να αφαιρέσετε τα σάπια καταστραμμένα υπολείμματα των ριζών των δοντιών

Από την άποψη ενός οδοντιάτρου, η κατάσταση όταν κάποιος ασθενής περπατά με σάπια σάπια δόντια για χρόνια μοιάζει με αυτό: αυτός ο άνθρωπος δεν λυπάται για τον εαυτό του. Το γεγονός είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ρίζες των δοντιών πρέπει να αφαιρεθούν επειγόντως (δείτε το παράδειγμα στην παρακάτω φωτογραφία).

Ο λόγος είναι απλός: οι σάπιοι ρίζες αποτελούν έδαφος αναπαραγωγής για τη μόλυνση και τα περισσότερα από αυτά στο στόμα, τόσο σοβαρότερα είναι τα προβλήματα και δεν περιορίζονται σε μια επίμονη δυσάρεστη οσμή από το στόμα. Αυτά τα πορώδη "σάπια" ως ηλεκτρική σκούπα απορροφούν τα βακτήρια και τα σωματίδια τροφίμων από μόνοι τους. Εκτός από τη φθορά των τροφίμων, η πλάκα που είναι δύσκολο να αφαιρεθεί είναι επίσης παρούσα σε υπολείμματα δοντιών και σχεδόν πάντοτε πάνω και υπογόνιμο οδοντικό πέπλο, που επίσης προκαλεί τα ούλα.

Σχεδόν στο 100% αυτών των περιπτώσεων παρατηρείται φλεγμονώδης διαδικασία στις άκρες των σάπιων ριζών, συνοδευόμενη από κατάθλιψη οστικού ιστού, σχηματίζεται κοκκίωμα ή κύστη. Με απλά λόγια, μια πυώδης τσάντα κρέμεται στην κορυφή της ρίζας, η οποία περιμένει απλά στα φτερά για να σπάσει με το σχηματισμό μιας "ροής".

Η φωτογραφία που ακολουθεί δείχνει ένα παράδειγμα εξαγόμενων δοντιών με κύστεις στις ρίζες:

Στο πλαίσιο της ζωτικής σημασίας δραστηριότητας των μικροοργανισμών, η ασυλία ενός ατόμου πρέπει να δαπανηθεί συνεχώςτους πόρους τους για την καταπολέμηση της λοίμωξης, για να αντισταθμίσουν κάπως αυτό το πρόβλημα (συχνές ασθένειες μπορούν να παρατηρηθούν).

Εάν μια τέτοια ρίζα δοντιών δεν αφαιρεθεί, αργά ή γρήγορα θα έρθει η στιγμή που οι δυνάμεις του σώματος δεν μπορούν πλέον να αποτρέψουν την εξάπλωση της λοίμωξης - μια οξεία φλεγμονώδης διαδικασία, που συχνά συνοδεύεται από σημαντικό οίδημα. Η αγαπημένη φράση τέτοιων ασθενών: "Η ρίζα σήψη για τόσα χρόνια, δεν έβλαψε, αλλά ξαφνικά το μάγουλο ξαφνικά διογκώθηκε, και όπως πάντα, δεν υπάρχει χρόνος."

Σε μια σημείωση

Και πώς, όπως ζητάται, σε έναν τέτοιο ασθενή με μια "ροή", για την οποία η παραμικρή επαφή με το κόμμι προκαλεί έντονο πόνο, πρέπει ένας οδοντίατρος να εκτελέσει ανώδυνα μια απομάκρυνση ρίζας δοντιού; Μετά από όλα, σχεδόν πάντα η αναισθησία γίνεται στην προβολή των ριζών του δοντιού στην ούλα, και αυτή τη στιγμή συσσωρεύεται μια σημαντική ποσότητα πηκτού. Ο χειρουργός έχει μια επιλογή: με κάποιο τρόπο προσπαθεί να κάνει την αναισθητική έγχυση όσο πιο ανώδυνα γίνεται, κόβει το κόμμι, απελευθερώνει το πύον και στέλνει τον ασθενή στο σπίτι και μετά από λίγες μέρες, όταν αισθάνεται καλύτερα, αφαιρέστε ήρεμα την καταστραμμένη ρίζα των δοντιών.

Ή μπορείτε να διαγράψετε εδώ και τώρα, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, ο κίνδυνος απομάκρυνσης της ρίζας θα είναι επώδυνος.

Όπως μπορείτε να δείτε, δεν είναι απαραίτητο να καθυστερήσει την απομάκρυνση των σάπιες ρίζες των δοντιών - θα πρέπει να αφαιρεθεί, και όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο.

 

Σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να διατηρηθεί η ρίζα των δοντιών και με ποιες μεθόδους εφαρμόζεται;

Ας υποθέσουμε ότι στο στόμα έχετε ένα δόντι (ή ακόμη περισσότερο), η οποία είναι δύσκολο να καλέσετε μια πλήρη εικόνα της καταστροφής του δοντιού, αλλά και στην κατηγορία, γνωστό ως «root», πέφτει σκληρά.

Για παράδειγμα, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για νεκρά δόντια είναι μεγάλα σφραγίσματα που για κάποιο λόγο έπεσε έξω, και από το δόντι αφήνοντας μόνο «ένα ίχνος», ένα ή δύο τοίχους ή τα ερείπια των τειχών του δοντιού. Ή, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός γεύματος από μια μοριακή δόντι έσπασε ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι, και παρέμεινε μόνο ένα «κούτσουρο» με αιχμηρές άκρες.

Θα πρέπει να αφαιρέσετε τις ρίζες των δοντιών, σε τέτοιες περιπτώσεις, ή είναι δυνατόν να καταλήξουμε σε κάτι να τους σώσει με επακόλουθη προσθετική μέρος στέμμα;

Έτσι, σήμερα υπάρχουν πολλές λεγόμενες μέθοδοι zubosohranyayuschih - οι κυριότερες χωρίζονται σε συντηρητικές και συντηρητική χειρουργική.

Συντηρητικές μεθόδους διατήρηση των δοντιών δεν παρέχουν χειρουργικές επεμβάσεις,και η ρίζα διατήρηση (κολόβωμα δοντιού) διεξάγεται δια παρασκευής κανάλια (εάν είναι απαραίτητο) και η ανάκτηση τμήμα μύλης κατάλληλη μέθοδο, για παράδειγμα, μέσω της αποκατάστασης της φωτοπολυμεριζόμενη υλικό με τον πείρο ή καρτέλα και στέμμα.

Συντηρητική χειρουργική διαδικασία μπορεί να απαιτείται στην περίπτωση όταν η κορυφή υπάρχει μία φλεγμονώδης διαδικασία: μετά την πλήρωση του ριζικού σωλήνα (ως επί το πλείστον οδοντικό τσιμέντο) την ίδια ημέρα ή να περάσουν καθυστερήσει εκτομή ακρορρίζιο. Αυτή η επέμβαση, κατά κανόνα, εκτελείται με τοπική αναισθησία και μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο για δόντια μονής ρίζας όσο και για πολλαπλές ρίζες. Η λειτουργία είναι γενικά απλή και συνήθως διαρκεί 15-30 λεπτά.

Ωστόσο, μερικές φορές, όταν η φλεγμονώδης διεργασία στην κορυφή της ρίζας ή ριζών, είναι δυνατόν να κάνουμε χωρίς χειρουργικές διαδικασίες - αν είναι δυνατόν να διεξαχθεί η μεταχείριση με την εισαγωγή μέσα στο κανάλι (-α) αντι-φλεγμονώδη παράγοντα, ο οδοντίατρος τοποθετεί φάρμακα για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα (από 2-3 μήνες έως 1-2 χρόνια) με την προσδοκία αποκατάστασης των οστών γύρω από την κορυφή της ρίζας. Με σημαντική απώλεια οστικού ιστού, ο γιατρός είναι πιθανό να επιλέξει τη συντηρητική χειρουργική μέθοδο, είτε ως τον μόνο τρόπο για να σώσει ένα δόντι,ή για να μειωθεί ο χρόνος θεραπείας (όχι για ένα έτος, για παράδειγμα, αλλά 1-2 μήνες).

Σε μια σημείωση

Η επανατοποθέτηση της κορυφής της ρίζας του δοντιού πραγματοποιείται σε διάφορα στάδια. Στο πρώτο στάδιο πραγματοποιείται η προκαταρκτική προετοιμασία (συλλογή αναμνησίας, ειδικά για αλλεργίες, θεραπεία του χειρουργικού πεδίου) και αναισθησία (συνηθέστερα με φάρμακα αρθρικού τύπου).

Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει την έναρξη της ίδιας της λειτουργίας: δημιουργώντας πρόσβαση στην κορυφή της ρίζας μέσα από μια τομή ούλων, απολέπιση μαλακών ιστών, κόβοντας στα οστά ενός ειδικού μικρού "παραθύρου" και ανιχνεύοντας τη ρίζα του προβλήματος.

Στο τρίτο στάδιο, ένα τμήμα της ρίζας κόβεται με μια κύστη ή κοκκίωμα, μετά το οποίο τα παρασκευάσματα εισάγονται στο τραύμα για να διεγείρουν την ανάπτυξη οστικού ιστού και να επιταχύνουν την επούλωση. Το τραύμα ράβεται. Η συνταγογράφηση φαρμάκων για θεραπεία στο σπίτι (συμπεριλαμβανομένων των παυσίπονων) σας επιτρέπει να ελαχιστοποιήσετε πιθανές οδυνηρές αισθήσεις και να επιτρέψετε στον ασθενή να επιστρέψει στην κανονική ζωή σε λίγες μέρες.

Η αιμοποίηση και ο ακρωτηριασμός των ριζών είναι πολύ λιγότερο δημοφιλείς μέθοδοι για την αποτροπή της απομάκρυνσης ολόκληρου του δοντιού.

Κατά τη διάρκεια της ημιζωής, η ρίζα που έχει προσβληθεί αφαιρείται με ένα μέρος της σάπια στεφάνης του δοντιού και οι υγιείς ρίζες με το υπόλοιπο τμήμα του στεφάνου αφήνονται για προσθετική.

Ο ακρωτηριασμός της ρίζας του δοντιού, σε αντίθεση με την ημιζωή, δεν υποδηλώνει την εκτομή του στεφανιαίου μέρους: μόνο η ρίζα (ολόκληρη) αφαιρείται με μια κύστη ή κοκκίωμα που υπάρχει πάνω του.

Είναι ενδιαφέρον

Αποκλειστικές επιλογές για τη διατήρηση των δοντιών που υπέστησαν σοβαρές βλάβες - αυτό είναι ο διαχωρισμός των σωληναρίων και η αναμόσχευση του δοντιού (για παράδειγμα, εάν το δόντι χτυπήθηκε με μηχανική δράση).

Ο σωληναριακός διαχωρισμός πραγματοποιείται σε σχέση με τους μεγάλους γομφίους, όταν στην περιοχή της διακλαδώσεως ή της τριφθορίωσης των ριζών (όπου οι ρίζες εκτείνονται) υπάρχει ένα μη θεραπεύσιμο κέντρο φλεγμονής. Το δόντι κόβεται σε δύο μέρη και αφαιρείται ο προσβεβλημένος ιστός μεταξύ των ριζών. Στη συνέχεια, κάθε τμήμα δοντιού καλύπτεται με συγκολλημένες κορώνες με την αποκατάσταση της χαμένης λειτουργίας της οδοντοστοιχίας.

Επαναπροσδιορισμός δοντιών - με άλλα λόγια, είναι η επιστροφή στην τρύπα του δοντιού, η οποία για έναν ή τον άλλο λόγο προηγουμένως απομακρύνθηκε από αυτήν (με σκοπό, ή για παράδειγμα, χτυπήθηκε τυχαία κατά την κρούση). Ακούγεται απίστευτο, αλλά αλήθεια. Μέχρι σήμερα, τέτοιες επεμβάσεις σπάνια εκτελούνται, συνήθως σε περιπτώσεις όπου ένα δόντι μεταφέρεται στον οδοντίατρο σαν να έχει μόλις χτυπηθεί.

Κατά τους Σοβιετικούς χρόνους, όταν δεν υπήρχαν σύγχρονες μέθοδοι διατήρησης σύνθετων, κατεστραμμένων ριζών,παρόμοιες μέθοδοι ήταν περισσότερο ή λιγότερο δημοφιλείς για διάφορες ανεπιτυχείς επιλογές συντηρητικής θεραπείας. Για παράδειγμα, ο χειρουργός οδοντίατρος μπορεί να αφαιρέσει με ακρίβεια προ-δόντι, και το οδοντιάτρου αναλωμένου οπή με γέμιση της θεραπείας και (μερικές φορές) εκτομή της ρίζας (ακρωτηριασμό, ημιτομή). Το προετοιμασμένο δόντι (ή το τμήμα του) ήταν στερεωμένο πίσω στην τρύπα στην πρώην θέση του χρησιμοποιώντας νάρθηκα με αποκλεισμό από το δάγκωμα για αρκετές εβδομάδες.

Λόγω της τεχνικής πολυπλοκότητας και όχι πάντα αιτιολόγησης, σήμερα η τεχνική της οδοντικής αναφύτευσης χρησιμοποιείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

 

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ρίζα θα πρέπει να καταργηθεί

Εάν δεν μπορεί να εφαρμοστεί καμία από τις τεχνικές συντήρησης δοντιών, πρέπει να αφαιρεθούν οι ρίζες του δοντιού.

Παρακάτω είναι οι συνηθέστερες καταστάσεις στην πρακτική του οδοντιάτρου, που περιλαμβάνουν την αφαίρεση των ριζών των δοντιών:

• Για σύνθετα κατάγματα των δοντιών (για παράδειγμα, για διαμήκη - δείτε το παράδειγμα στην παρακάτω φωτογραφία).
• Στο πλαίσιο των σοβαρών φλεγμονωδών διαδικασιών κοντά στη ρίζα (μεγάλη κύστη, περιιστία, οστεομυελίτιδα, απόστημα, φλέγμα).
• Η καταστροφή του στέμματος του δοντιού είναι σημαντικά κάτω από το επίπεδο των ούλων.
• Κινητικότητα της ρίζας του βαθμού ΙΙΙ.
• Ατυπική θέση του κατεστραμμένου δοντιού (διάφορες οδοντικές ανωμαλίες).

Και μερικοί άλλοι.

Ωστόσο, όπως σημειώνεται παραπάνω, μακριά από κάθε κάταγμα του δοντιού, οι ρίζες που απομένουν πρέπει να αφαιρεθούν. Ο θρυμματισμός μπορεί να απομακρυνθεί τόσο από το ζωντανό δόντι όσο και από τους νεκρούς, δηλαδή πριν απομακρυνθεί, και οι νεκροί είναι πιο ευάλωτοι από την άποψη αυτή, καθώς γίνονται εύθραυστες με την πάροδο του χρόνου. Έτσι, εάν η ρίζα δεν έχει υποστεί σοβαρές βλάβες και έχει μια σταθερή βάση, τότε το δόντι αποκαθίσταται με συμβατικές μεθόδους: η επεξεργασία του καναλιού πραγματοποιείται (εάν ο δόντι ήταν ζωντανός) και το στεφανιαίο τμήμα αποκαθίσταται χρησιμοποιώντας αποκατάσταση ή προσθετική.

Όσον αφορά τις ρίζες των δοντιών σοφίας, υπάρχουν αποχρώσεις: πολλοί ασθενείς βιάζονται να απαλλαγούν από τέτοια δόντια το συντομότερο δυνατόν - οι λόγοι μπορεί να είναι διαφορετικοί:

• Μερικές φορές η υγιεινή των δοντιών σοφίας είναι δύσκολη και καταστρέφονται ταχέως λόγω τερηδόνας.
• Τα δόντια σοφίας που έχουν εκραγεί μπορούν να προκαλέσουν μετατόπιση των υπόλοιπων δοντιών στη οδοντοφυΐα, γεγονός που συχνά οδηγεί σε λάθος δάγκωμα.
• Μερικές φορές οκτώ φορές οδηγούν σε κανονικό δάγκωμα των μάγουλων, δηλαδή σε χρόνιο τραυματισμό της βλεννογόνου μεμβράνης και αυτό είναι ένας επικίνδυνος κίνδυνος εμφάνισης κακοήθων όγκων.

Και ούτω καθεξής.Ωστόσο, προτού σπεύσετε να αφαιρέσετε τα οκτάμηνα, αξίζει να λάβετε υπόψη ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου ακόμη και ένα φαινομενικά κακώς καταστραφεί δόντι σοφίας είναι σημαντικό για αφαιρούμενα ή μη αφαιρούμενα προσθετικά. Όλοι οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την εγκατάσταση οδοντικών εμφυτευμάτων για να "διασκορπιστούν" ακόμη και με τέτοια δόντια.

Επομένως, σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας οδοντίατρος μπορεί να σώσει τις ρίζες ενός δοντιού σοφίας, έχοντας εκτελέσει την πλήρη ενδοδοντική θεραπεία και την αποκατάσταση ενός δοντιού (για παράδειγμα, μια γλωττίδα) και στη συνέχεια να την χρησιμοποιήσει ως ένα από τα στηρίγματα, για παράδειγμα, μια γέφυρα.

Από την πρακτική του οδοντιάτρου

Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι οδοντίατροι μάλλον υπό όρους τηρούν τον κατάλογο των ενδείξεων για την εξαγωγή ενός δοντιού ή των ριζών του. Το γεγονός είναι ότι με την πάροδο των ετών ένας ασκούμενος έχει σχηματίσει τη δική του γνώμη σχετικά με τη δυνατότητα διατήρησης ενός δοντιού σε μια συγκεκριμένη κλινική κατάσταση (αυτό είναι συχνά αποτέλεσμα πολυάριθμων δοκιμών και σφαλμάτων).

Έτσι, για παράδειγμα, ένας άπειρος ορθοπεδικός οδοντίατρος μπορεί να επιμείνει στην προετοιμασία των ριζών ενός συγκεκριμένου δοντιού για μια μελλοντική προσθήκη γέφυρας, την οποία ο ικανός θεραπευτής, με μεγάλη εμπειρία, υποθέτει, αρνείται.(ή ρίζες), την καταστροφή του διαφραγματικού διαφράγματος, την απόφραξη των καναλιών λόγω της μεθόδου θεραπείας με ρεσορτίνη-φορμαλίνη που διεξήχθη πριν από πολλά χρόνια ή με σημαντική φλεγμονώδη εστίαση στην κορυφή της ρίζας. Ακόμη και ένας από αυτούς τους λόγους είναι αρκετός για να εγκαταλείψει μια τέτοια επιχείρηση.

Επιπλέον, υπάρχει μια τέτοια «λειτουργική αξία ενός δοντιού»: ακόμη και αν η ρίζα ενός δοντιού μπορεί να αποκατασταθεί τεχνικά με έναν προσιτό τρόπο, αυτό δεν σημαίνει ότι χωρίς μια λεπτομερή ανάλυση ολόκληρης της κλινικής κατάστασης, θα πρέπει αμέσως να αρχίσετε να την πάρετε. Το δόντι θα μπορεί να λειτουργεί κανονικά στο μέλλον; Αν όχι, τότε δεν έχει νόημα η διατήρηση αυτή. Για παράδειγμα, αυτό ισχύει για τις ρίζες των δοντιών που βρίσκονται εκτός της οδοντοστοιχίας, ή τα δόντια σοφίας που δεν έχουν ανταγωνιστές (δηλαδή δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν μια λειτουργία μάσησης).

 

Τρόποι για να αφαιρέσετε τις ρίζες των δοντιών: από απλό σε περίπλοκο

Σε μερικούς ασθενείς της παλιάς σοβιετικής σχολής, το γιατρό ενός μηνύματος σχετικά με την ανάγκη να αφαιρεθεί η ρίζα του δοντιού προκαλεί σχεδόν πανικό. Συνήθως μια τέτοια αντίδραση συνδέεται με έναν αριθμό από τους ακόλουθους φόβους:

• Είναι πραγματικά απαραίτητο να κόψετε τη ρίζα από την τσίχλα, επειδή είναι απλά αδύνατο να την πιάσετε με λαβίδες (μερικές φορές τα υπολείμματα του δοντιού προεξέχουν πραγματικά λίγο πάνω από την τσίχλα).
• Είτε να σφυρί μακριά στα ερείπια του δοντιού ο οδοντίατρος για να πάρετε μια ρίζα στη συνέχεια σε τεμάχια (κατά τη σοβιετική εποχή, ο διαχωρισμός των ριζών των δοντιών χρησιμοποιώντας ένα καλέμι και ένα σφυρί ήταν κοινό)?
• Ο οδοντίατρος θα κόψει το οστό για να αποκτήσει πρόσβαση στις ρίζες του δοντιού ...

Ανατροφοδότηση

"Έχω ένα molar δόντι που ξετυλίγεται από κάτω αριστερά, είπαν ότι είναι απαραίτητο να σκίσουμε τις ρίζες. Πιστέψτε με, είναι τρομερά οδυνηρό, εγώ ο ίδιος το πέρασα πρόσφατα. Και μου είπαν επίσης ότι δεν αισθανόμουν τίποτα, με παρηγορούσε για να μην φοβόμουν πολύ. Είναι φοβερό, έπεσα σε δάκρυα ακριβώς στην καρέκλα, έδωσαν μάλιστα μου ένα ηρεμιστικό. Kromsaly και κοίταξε το σαγόνι μου για μια ώρα, ο γιατρός ήδη εφίδρωσε παντού. Ο πόνος είναι άγριος, παρά τρεις ενέσεις ... "

Οξάνα, Αγία Πετρούπολη

Ο φόβος του οδοντιάτρου γραφείο οδηγεί συχνά στο γεγονός ότι ένα άτομο μπορεί να πάει για χρόνια με τα σήψη ερείπια ενός δοντιού στο στόμα: κοιτάζει στον καθρέφτη - ρίζα δεν είναι αρκετά dognil και δεν κάνει κακό, αυτό σημαίνει ότι μπορείτε ακόμα να υποφέρουν. Όλο αυτό το διάστημα, τα υπολείμματα του δοντιού θα υποστούν όλο και πιο κακή καταστροφή, η οποία στο μέλλον μπορεί να περιπλέξει περαιτέρω τη διαδικασία απομάκρυνσης ριζών.

Εν τω μεταξύ, αν δεν τραβήξετε μέχρι το τέλος, τότε θα είναι αρκετά εύκολο για τον χειρουργό οδοντίατρο να αφαιρέσει τις ρίζες του δοντιού με λαβίδες, με ειδικά προσαρμοσμένα μάγουλα. Ακόμη και αν οι ρίζες είναι μερικώς κολλημένες, δεν γίνονται κοψίματα. Επιπλέον, οι χαμένες ρίζες των ριζών έχουν γραμμή πρόσβασης, δηλαδή τα ούλα δεν μπορούν να κλείσουν τελείως το "σάπιο" με τα χρόνια, οπότε ο χειρουργός-οδοντίατρος μπορεί να τα ανοίξει μόνο με μια σπάτουλα και να τα αφαιρέσει με λαβίδα. Χρειάζεται συνήθως περίπου 3-10 λεπτά.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν δείχνουν την εξαγωγή ενός δοντιού, το στεφανιαίο μέρος του οποίου καταστρέφεται σχεδόν στο επίπεδο του κόμμεος:

Από την πρακτική του οδοντιάτρου

Σε ασθενείς σε ενήλικες (40 ετών και άνω), στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η απομάκρυνση των σάππων ριζών των δοντιών δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες, καθώς μέσα από την ατροφία των κυψελίδων, μειώνοντας το ύψος των χωρισμάτων και τη φλεγμονώδη διαδικασία κοντά στις ρίζες, ο οργανισμός «απορρίπτει» τις ρίζες, επομένως, υπάρχει συχνά ένας βαθμός κινητικότητας. Οι ασκούμενες γιατροί γνωρίζουν πολύ καλά ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ασθενής, τόσο καλύτερα, αφού η αφαίρεση μαζί με την αναισθησία διαρκεί σχεδόν πάντα μερικά λεπτά - στην απόλαυση του ασθενούς και του γιατρού.

Τώρα μερικά λόγια για τη σμίλευση των ριζών των δοντιών με τη χρήση σμίλης και σφυριού. Υπάρχουν δύσκολες περιπτώσεις όταν υπάρχει μια διαδοχή 2-3 ή περισσότερων ριζών, δηλαδή υπάρχει πλήρης διαχωρισμός μεταξύ τους και η ηλικία του ασθενούς είναι σχετικά μικρή, ο οστικός ιστός γύρω από τις ρίζες είναι γεμάτος. Με άλλα λόγια, ένα δώρο για τον χειρουργό του οδοντιάτρου δεν αναμένεται.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι λαβίδες σπάνια βοηθούν στην επίλυση του προβλήματος και ένας επαγγελματίας οδοντίατρος αναλαμβάνει ... Όχι, όχι λίγο και ένα σφυρί. Επί του παρόντος, ένας επαγγελματίας οδοντίατρος προτιμά τις σύγχρονες προσεγγίσεις για την απομάκρυνση τέτοιων ριζών: κοπή χρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι και απομάκρυνση των ριζών μεμονωμένα με ανελκυστήρα και (ή) λαβίδα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το έκτο δόντι και τα δόντια σοφίας.

Φωτογραφία του δοντιού, οι ρίζες του οποίου διαχωρίζονται με τρυπάνι πριν από την αφαίρεση:

Στη συνέχεια σε ποιες περιπτώσεις καταφεύγουν σε ένα σφυρί και μια καλέμι;

Εξαιρετικά σπάνια, σε πυκνά χωριά της κεντρικής Ρωσίας (εικονικά μιλώντας) χρησιμοποιείται αυτή η τεχνική - εξάλλου, χρησιμοποιείται ως η κύρια,αφού ο χειρουργός-οδοντίατρος δεν γνωρίζει ούτε την αφαίρεση των ριζών με τη βοήθεια ενός τρυπανιού ούτε καν τρυπά τα δόντια του με σχεδόν ολόκληρη την κορώνα ή δεν διαθέτει τρυπάνι (από το κακό εξοπλισμό των ντουλαπιών όλα συμβαίνουν).

Όσο για τις περιπτώσεις που η κοπή των ριζών του τρυπανιού δεν βοηθάει, αυτή είναι μια ξεχωριστή κατηγορία: είναι εξαιρετικά σπάνια, κυρίως στα χαμηλότερα δόντια σοφίας και τα λεγόμενα δόντια "φορμαλίνης" (δηλαδή εκείνα των οποίων τα κανάλια είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε θεραπεία με τη μέθοδο resorcin-φορμαλίνη). Για να μην αφήσει τον ασθενή να πάει με τις ρίζες που έχουν μείνει στην τρύπα, ο γιατρός με τη βοήθεια βοηθών καταφεύγει σε αυτή τη μέθοδο. Αλλά το ποσοστό τέτοιων καταστάσεων είναι περίπου το 1-2% της συνολικής ροής των ασθενών ενός καλού χειρουργού οδοντιάτρου.

Όσον αφορά τον πόνο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας: κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσης των ριζών του δοντιού είναι ακριβώς η ίδια αναισθησία στην ποιότητα και την τεχνική, όπως στην εξαγωγή των δοντιών με ένα τμήμα της στεφάνης. Εάν ο οδοντίατρος χρησιμοποιεί ένα ανενεργό αναισθητικό και, επιπλέον, δεν διαθέτει τεχνικές αναισθησίας, το αποτέλεσμα θα είναι λυπηρό, ειδικά για τον ασθενή.

Σε μια σημείωση

Ένα θέμα που είναι υπερβολικά ενεργά υπερβολικό από τον λαό - είναι δυνατόν να αφαιρέσετε ένα σπασμένο δόντι με πένσες; Ακόμα και φοβισμένοι (από επαγγελματική άποψη) δίνονται παραδείγματα απομάκρυνσης από αυτό το εργαλείο. Πρώτον, σε πολλές περιπτώσεις, ένα άρρωστο δόντι, το οποίο έχει ακόμη και βαθιά καταστροφή της τερηδόνας, δεν πρέπει να αφαιρεθεί, αλλά μπορεί να θεραπευτεί επιτυχώς από έναν οδοντίατρο-θεραπευτή. Δεύτερον, η αναισθησία απαιτείται για απομάκρυνση και χωρίς αυτήν ο πόνος θα είναι πολύ σοβαρός. Τρίτον, με μια τέτοια εξαγωγή δοντιών στο σπίτι, υπάρχει υψηλός κίνδυνος μόλυνσης στο τραύμα με την επακόλουθη ανάπτυξη επιπλοκών. Και αυτό είναι για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι πολλοί από τους γενναίους είναι απλά μια πένσα για να συντρίψει ή να σπάσει ένα μέρος του δοντιού, αφήνοντας τις ρίζες και τα συντρίμμια στο πηγάδι.

 

Σχετικά με τις περιπτώσεις που μετά την αφαίρεση ενός δοντιού, τα υπολείμματα παραμένουν στην τρύπα

Φόβοι ασθενείς συχνά δεν αφορούν μόνο τον φόβο της απομάκρυνσης των ριζών των δοντιών, αλλά και οι προοπτικές της πιθανής εγκατάλειψης της τρύπας στα απομεινάρια των δοντιών του γιατρού αμέλεια (π.χ. διακοπεί η ρίζα με μια κύστη ή θραύσματα). Πράγματι, στην πράξη, οι μη έμπειροι ειδικοί αντιμετωπίζουν μερικές φορές παρόμοια προηγούμενα. Είναι ενδιαφέρον ότι αρκετοί τέτοιοι οδοντίατροι είναι πεπεισμένοι ότι όλα θα είναι εντάξει και λένε στους ασθενείς τους: "Μην ανησυχείτε, εγκαίρως η ρίζα θα βγει από μόνη της".

Τι συμβαίνει εάν μια ρίζα δεν αφαιρεθεί εντελώς από γιατρό;

Με την περίπλοκη απομάκρυνση της ρίζας του δοντιού, ο οδοντίατρος συχνά εισέρχεται σε κατάσταση όπου η άκρη της ρίζας (άκρη) σπάει και μια ανασκόπηση για περαιτέρω δράση κλείνει την αυξημένη αιμορραγία από την τρύπα (με άλλα λόγια, η τρύπα καλύπτεται με αίμα και είναι προβληματικό να βλέπεις κάτι σε αυτό). Ο επαγγελματίας μπορεί είτε να δουλεύει τυφλά, να βασίζεται στην εμπειρία του είτε να αναβάλλει το ραντεβού, εξηγώντας σωστά στο άτομο τι πρέπει να κάνει και πότε να τον επισκεφθεί ξανά για να ολοκληρώσει το έργο.

Αλλά αν ο γιατρός δεν έχει μεγάλη εμπειρία στην απομάκρυνση των δοντιών ή προτιμά θεμελιωδώς την τακτική της «μη παρέμβασης» (μερικές φορές για να μην χάσει το χρόνο του), τότε συμβουλεύει τον ασθενή να περιμένει απλά τη ρίζα να «βγει από μόνος του». Πείτε, μην ανησυχείτε, το πρόβλημα θα επιλυθεί.

Οδοντίατρος

Η πρακτική της αποχώρησης μιας σπασμένης ρίζας δοντιών με την ελπίδα ότι όλα θα είναι εντάξει είναι ελαττωματικά. Πράγματι, σε πολλές περιπτώσεις, μια αριστερή ρίζα ή θραύσμα μπορεί να μην ενοχλεί για μεγάλο χρονικό διάστημα,και με την πάροδο των ετών, η πληγή απλώς δεν γίνεται πλήρως σφιγμένη - κάτι σαν ένα κανάλι ή ένα fistulous πέρασμα παραμένει, και η ρίζα σταδιακά μετακινείται στην επιφάνεια του ούλου. Μπορεί να διαρκέσει πολύ καιρό (έως και αρκετά χρόνια) και δεν υπάρχει τίποτα καλό για τον ιδιοκτήτη ενός τέτοιου εξαντλημένου δοντιού: η μολυσματική διαδικασία στην κορυφή της ρίζας συνεχίζει να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο σώμα.

Το χειρότερο απ 'όλα αποδεικνύεται όταν παραμένει η κορυφή ρίζας με κοκκίωμα ή κύστη. Τα προβλήματα προκύπτουν είτε αμέσως με τη μορφή πυώδους φλεγμονής στο κόμμι ("ροή"), είτε καθυστερούν, αλλά θα προκύψουν σχεδόν σίγουρα (μπορεί να συμβούν ακόμα και μετά από 10 χρόνια). Η πιο δυσάρεστη κατάσταση είναι όταν η αριστερή ρίζα σφίγγεται από το κόμμι και σχηματίζεται γύρω της ένα νέο οστό, δηλαδή το υπόλοιπο του δοντιού βρίσκεται σε ένα είδος κάψουλας που το χωρίζει από υγιή ιστό. Πόσος χρόνος θα περάσει πριν όλα αυτά αισθανθούν δεν είναι σημαντικά, αλλά όταν ακολουθείται η έκκληση προς τον οδοντίατρο, τόσο πιο πιθανό είναι ότι με την ανάπτυξη επιδείνωσης της πυώδους διαδικασίας (περιαισθησία, οστεομυελίτιδα, απόστημα, φλέγμα) νοσοκομείο στο τραπέζι χειρισμού.

Έτσι, εάν το δόντι δεν αφαιρεθεί τελείως (μετά την αφαίρεση του δοντιού, ένα κομμάτι της ρίζας παρέμεινε στην τρύπα), τότε συνιστάται να ληφθούν μέτρα για να φέρει την υπόθεση που ξεκίνησε ο γιατρός στο τέλος και αυτό θα πρέπει να γίνει σύντομα. Αυτό δεν θα αφήσει το φλεγμονώδες επίκεντρο για πολλά χρόνια, παρά τις διαβεβαιώσεις του θεράποντος ιατρού να περιμένουν τα πάντα για να φύγουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι χρήσιμο να στραφείτε σε έναν άλλο οδοντίατρο χωρίς να αφήσετε ένα ορυχείο αργής κίνησης στο σαγόνι του.

Μετά την αφαίρεση του δοντιού, μπορεί να αποδειχθεί ότι οι ρίζες του εξάγονται τελείως, αλλά στο επίπεδο του ελαστικού θα βρείτε ήδη κάποια μικρά κομμάτια στο σπίτι. Επιπλέον, ο οδοντίατρος στην εικόνα μπορεί να δηλώσει την απουσία ρίζας στην τρύπα, αλλά στο περιθώριο των ούλων δεν θα δώσει αρκετή προσοχή. Εδώ το γεγονός είναι ότι ένα δόντι που καταστρέφεται από την τερηδόνα συχνά καταρρέει κατά τη διάρκεια της αφαίρεσης και τα μεμονωμένα θραύσματα που συνδέονται με το κόμμι δεν αφαιρούνται από τον οδοντίατρο για διάφορους λόγους:

• Κακή ορατότητα λόγω αιμορραγικού τραυματισμένου ιστού.
• Απουσία του γιατρού.
• Αμέλεια.

Εάν αυτά τα σκουπίδια παραμείνουν στην τρύπα (ακόμη και μικρά κομμάτια του carious δοντιού), τότε οι κίνδυνοι ανάπτυξης της κυψελίτιδας, μια μολυσματική φλεγμονή, αυξάνουν σε κάποιο βαθμόσυνοδεύεται από πόνο, πρήξιμο, πυρετό, γενική κακουχία και άλλα δυσάρεστα συμπτώματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένας ικανός οδοντίατρος όχι μόνο απομακρύνει όλες τις ρίζες ενός δοντιού, αλλά εξετάζει επίσης το τραύμα για την παρουσία μικρών τεμαχίων του δοντιού, θραυσμάτων οστών (αν η απομάκρυνση ήταν δύσκολη), ένα υλικό πλήρωσης.

Μια καθαρή πληγή θεραπεύει, κατά κανόνα, σημαντικά ταχύτερη και πιο άνετη από μια μολυσμένη, γι 'αυτό είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν οδοντίατρο εγκαίρως και να καθαρίσετε την τρύπα αν κάτι ξένο παρατηρηθεί σε αυτό.

 

Είναι δυνατόν να αφαιρέσετε μόνοι σας τη ρίζα του δοντιού

Σήμερα, στο Διαδίκτυο, μπορείτε συχνά να παρατηρήσετε την εμφάνιση των βίντεο σχόλια για το πώς οι άνθρωποι στο σπίτι παίρνουν τα δόντια τους αφαιρεθεί. Και δεν υπάρχουν μόνο κριτικές βίντεο, όπου οι ενήλικες και, για να το θέσουν ήπια, μεθυσμένοι άνδρες τραβάνουν ανεξάρτητα τα ερειπωμένα δόντια τους, αλλά υπάρχουν και παραδείγματα ανεξάρτητης αφαίρεσης των δοντιών γάλακτος σε παιδιά.

Ας δούμε, αξίζει τον κόπο να πειραματιστούμε;

Όχι μόνο αυτό το βλέμμα δεν είναι πολύ ελκυστικό από την αισθητική άποψη (οι άνθρωποι τσαλακώνουν τον πόνο, το αίμα κυριολεκτικά αποστραγγίζεται), αλλά το κύριο μέλημα είναι κυρίως η έλλειψη στείρων συνθηκών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.Δεν μπορείτε καν να μιλήσετε για την επαγγελματική συνιστώσα: αν η απομάκρυνση ενός περισσότερο ή λιγότερο ολικού δοντιού γίνεται με κάποιο τρόπο από το δέκατο (με την προϋπόθεση ότι το τμήμα της κορώνας δεν καταρρέει σε θραύσματα), τότε τα δόντια που καταστράφηκαν εντελώς από τη ρίζα δεν μπορούν πρακτικά να αφαιρεθούν.

Επομένως, δεν πρέπει να επιχειρήσετε καν να "βγάλεις" τα δόντια σου στο σπίτι (συμπεριλαμβανομένου και του συγκλονιστικού γάλακτος).

 

Ενδιαφέρουσα εικόνα: απομάκρυνση των ριζών δύο δοντιών, ακολουθούμενη από το κλείσιμο του τραύματος

 

Μια προσιτή περιγραφή των εργαλείων που χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση των δοντιών.