ฟันผุได้รับการรักษาในปัจจุบันอย่างไร?

เป็นที่ยอมรับว่าความพยายามครั้งแรกในการรักษาโรคฟันผุสามารถทำได้ประมาณ 8,000 ปีที่แล้วซึ่งแสดงให้เห็นอย่างกะทันหันโดยกะโหลกศีรษะที่พบได้ของผู้ที่ฟันแต่ละคนได้รับการฝึกฝนด้วยเครื่องมือมืออย่างเห็นได้ชัด แต่น่าเสียดายที่ไม่มีต้นฉบับเกี่ยวกับวิธีการเก่าของการรักษาโรคฟันผุได้ถึงเรา

บันทึกแรกเกี่ยวกับการรักษาฟันที่ได้รับผลกระทบจากโรคฟันผุประสบความสำเร็จเป็นของจักรวรรดิโรมันเมื่อจักรพรรดิ Archigen ดำเนินการขั้นตอนการรักษาโดยการเจาะฟันที่เป็นโรคด้วยเครื่องมือคล้ายกับการเจาะมือในปัจจุบัน

เป็นที่น่าสนใจ

ในศตวรรษที่ 15 ในความพยายามที่จะรักษาโรคฟันผุ Giovani Arcolani เผาช่องที่มีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยทองคำ ก่อนหน้านี้เป็นเวลาหลายปีการรักษาทางทันตกรรมถูก จำกัด ไว้เฉพาะกับการกำจัดเนื้อเยื่อที่ได้รับผลกระทบซึ่งส่วนใหญ่มาจากฟันด้วยตัวเอง (ถ้าวิธีการรักษาแบบดั้งเดิมไม่สามารถทำได้)

กับการถือกำเนิดของการเจาะครั้งแรกซึ่งได้พบการประยุกต์ใช้ในทางปฏิบัติต้องขอบคุณแพทย์ฝรั่งเศส Foschar การรักษาโรคฟันผุได้กลายเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีประสิทธิผลมากในช่วงเวลานั้น

ทุกปีอุปกรณ์และวัสดุปรับปรุงวิธีการใหม่และความคิดปรากฏ เราจะพูดถึงรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับโรคฟันผุในปัจจุบันและสิ่งที่ผู้ป่วยใน Kremlin ของทันตแพทย์สามารถคาดหวังได้

 

และสิ่งที่จริงเราปฏิบัติต่อ?

โรคฟันผุเป็นกระบวนการทางพยาธิสภาพเฉพาะส่วนซึ่งมักเริ่มต้นภายใต้คราบจุลินทรีย์อันเป็นผลมาจากการหมัก (fermentation) ของอาหารคาร์โบไฮเดรตตกค้างโดยจุลินทรีย์ (บทบาทหลักคือการให้ Streptococcus mutans แบบไม่ใช้ออกซิเจนแม้แบคทีเรียชนิดอื่น ๆ จะมีส่วนร่วมด้วย) อันเป็นผลมาจากกิจกรรมที่สำคัญของแบคทีเรียกรดอินทรีย์จะถูกปลดปล่อยออกไปซึ่งจะกินเนื้อฟันและขจัดแร่ธาตุออกจากผิว นี้ demineralization โฟกัสของเคลือบฟัน (โรคฟันผุในขั้นตอนการย้อมสี) เป็นขั้นตอนแรกของการทำลาย

ถ้าไม่ทันเวลาถือ การรักษารูปแบบเริ่มต้นของโรคฟันผุ, ข้อบกพร่องของเนื้อเยื่อฟันเกิดขึ้น: ฟันผุลึกกลางและลึก ขั้นตอนดังกล่าวอาจเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องมีอาการหรือเกิดอาการปวดในระยะสั้นจากสิ่งที่ทำให้ระคายเคืองภายนอก (หวานเย็นเป็นต้น) และส่งผลให้เกิดการระคายเคืองอย่างรวดเร็ว

ดังนั้นการรักษาโรคฟันผุเกี่ยวข้องกับการฟื้นฟูสมรรถนะการทำงานของเนื้อเยื่อแข็ง: สมมติว่าผิวฟันมีสีขาวเรียบและแข็งและมีหลุมสีเข้มซึ่งเนื้อเยื่อยากสูญเสียความแข็ง ดังนั้นการรักษาจะมีจุดมุ่งหมายเพื่อขจัดหลุมนี้ออกเนื้อเยื่ออ่อนและแทนที่ด้วยโครงสร้างของแข็งเต็มเปี่ยมซึ่งจะเป็นหนึ่งเดียวกับฟัน

นี่เป็นคำอธิบายที่เรียบง่าย แต่ในความเป็นจริงมีความแตกต่างที่น่าสนใจมากมาย (ดูด้านล่าง)

 

หลักการทั่วไปของการรักษาฟันผุ

ขณะนี้มีสองวิธีที่แตกต่างกันพื้นฐานในการรักษาโรคฟันผุ:

1. การรักษาแบบอนุรักษ์โดยไม่ต้องเตรียมตัว (นั่นคือโดยไม่ต้องตัดเนื้อเยื่อด้วยการเจาะ);
2. การรักษาด้วยการจัดทำเนื้อเยื่อแข็ง (นั่นคือการคาดเดา "ฟัน" ของฟัน)

เทคนิคแบบอนุรักษ์นิยมคือการรักษาที่ไม่รุกรานสำหรับโรคฟันผุ พวกเขาจะใช้ทั้งสำหรับรูปแบบเริ่มต้นในขั้นตอนของ demineralization โฟกัส (จุด) และสำหรับฟันผุที่มีอยู่แล้ว

เป็นที่น่าสนใจ

ปัจจุบันนี้ก่อนที่จะเริ่มการรักษาทางทันตกรรมรวมถึงโรคฟันผุต้องมีการยินยอมจากผู้ป่วยตามขั้นตอนนี้โดยไม่ต้องเป็นไปไม่ได้ที่จะเริ่มต้น manipulations เป็นเอกสารก่อนอื่นจะต้องลงนามซึ่งจะอธิบายถึงผู้ป่วยด้านการแพทย์และกฎหมายที่ปกป้องผลประโยชน์ของเขา นอกจากนี้เอกสารฉบับนี้จะช่วยป้องกันแพทย์ในกรณีที่ไม่ได้รับการรักษาที่ไม่เกี่ยวข้องกับอันตรายโดยเจตนา นอกเหนือจากข้อตกลงแล้วประวัติการรักษาพยาบาลจะเต็มไปด้วยบัตรผู้ป่วยซึ่งมีการบันทึกรายละเอียดไว้อย่างละเอียดเกี่ยวกับการรักษาโรคฟันผุ

การรักษาโรคฟันผุโดยใช้เทคนิคการเตรียมเนื้อเยื่อประกอบด้วยขั้นตอนต่อไปนี้:

1. การเตรียมช่องปาก ซึ่งอาจรวมถึงการกำจัดคราบจุลินทรีย์หรือหินจากฟันที่วางแผนไว้สำหรับการรักษา แต่ยังรวมไปถึงการปฏิบัติตามหลักสุขอนามัยของฟันด้วยเช่นกัน
2. การดมยาสลบ (ตามความจำเป็น) ในกรณีส่วนใหญ่การรักษาโรคฟันผุจะดำเนินการภายใต้การดมยาสลบเฉพาะที่ แต่บางครั้งเช่นในกรณีที่มีบาดแผลหลาย ๆ อันของฟันหรืออาการตื่นตระหนกในผู้ป่วยเด็กเล็กพวกเขาจะได้รับการรักษาภายใต้การระงับความรู้สึกทั่วไปนั่นคือ "ปิด" ของจิตสำนึก นี่เป็นทางเลือกที่มีความเสี่ยงมากกว่า แต่เป็นเรื่องที่เป็นธรรมในกรณีที่มีข้อบ่งชี้ทางการแพทย์
3. การผ่าขั้นตอนนี้เกี่ยวข้องกับการกำจัดเนื้อเยื่อที่ถูกทำลายออกจากช่องที่หยาบกร้านและการรักษาทางการแพทย์ที่ตามมาด้วยโซลูชั่นฆ่าเชื้อโรคพิเศษ นี้ช่วยให้คุณสามารถสร้างเงื่อนไขทั้งหมดเพื่อให้แบคทีเรียไม่คูณภายใต้การเติมในอนาคตและไม่หลุดออกมาเนื่องจากการเกิดซ้ำของโรคฟันผุ (ที่เรียกว่าทุติยภูมิรอง)
4. การก่อตัวของโพรง ขั้นตอนนี้มีความสำคัญสำหรับการสร้างรูปร่างของโพรงซึ่งจะสร้างเงื่อนไขเพิ่มเติมสำหรับการบรรจุไส้ วัสดุหลายชนิดที่ใช้ในการรักษาฟันผุต้องมีการกำหนดค่าของโพรง อย่างไรก็ตามในวัสดุบรรจุที่ทันสมัยมีผู้ที่มีพันธะทางเคมีกับฟันและไม่จำเป็นต้องมีการสร้างวิธีเชิงกลในการยับยั้งชั่งใจ
5. การจัดเก็บแผ่นบำบัดหรือฉนวน (ตามสถานการณ์ทางคลินิก) ขั้นตอนนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับการอุดฟันซึ่งวางอยู่บนฟันผุลึกเมื่อจำเป็นต้องใช้ฤทธิ์ต้านการอักเสบและต้านเชื้อจุลินทรีย์ที่ยาวนานต่อ "ประสาท" ซึ่งอยู่ใกล้กับด้านล่างของโพรงที่สร้างขึ้นโดยใช้แผ่นรองพิเศษ ปะเก็นฉนวนภายใต้แมวน้ำจะถูกวางไว้ในกรณีส่วนใหญ่เนื่องจากวัสดุเกือบทั้งหมดจะเกิดการระคายเคืองต่อเยื่อกระดาษ
6. เติมโพรงระหว่างการติดตั้งการอุดฟันจะกำหนดสีของมัน (เมื่อทำงานกับวัสดุด้านสุนทรียศาสตร์) แยกพื้นผิวการทำงานออกจากช่องปากอื่นที่มีปลอกหุ้มกลางหรือลูกกลิ้งฝ้ายธรรมดาและใส่วัสดุลงในโพรงตามคำแนะนำของมัน มักใช้เครื่องมือเพิ่มเติมหลายอย่างเพื่อปรับปรุงคุณภาพและสภาพการทำงานการเว้นวรรคเพื่อสร้างช่องว่างระหว่างการบรรจุและฟันที่อยู่ติดกันเวดจ์เพื่อสร้างจุดติดต่อที่เหมาะสำหรับการหดตัวเพื่อแก้ไขเหงือกบริเวณพื้นที่ทำงาน ฯลฯ
7. และสุดท้ายก็จบ หลังจากติดตั้งตราประทับแล้วจำเป็นต้องแก้ไขกัดกัดและขัด สิ่งสำคัญคือการบรรจุไม่ทำให้ฟันเสียไม่ทำให้รู้สึกไม่สบายและเจ็บปวดไม่ได้มีครีบไม่สะสมแผ่นโลหะมีลักษณะส่องสว่างของฟันปกติเป็นต้นตัวอย่างเช่นใช้ดิสก์พิเศษหัวขัด finiers หรือ polishers

วิดีโอต่อไปนี้แสดงตัวอย่างการรักษาโรคฟันผุลึก:

การรักษาโรคฟันผุโดยใช้สว่าน

 

วิธีการบำบัดแบบคลาสสิกกับการเตรียมการ

นานก่อนการถือกำเนิดของวัสดุบรรจุที่ทันสมัยการรักษาโรคฟันผุได้ดำเนินการโดยใช้การเตรียม (วิธีการรุกราน) และการก่อตัวของช่องที่มีชีวิตชีวาสำหรับวัสดุที่ใช้แล้ว ในขณะเดียวกันการตรึกตรองและการเก็บรักษาแมวน้ำที่เชื่อถือได้นั้นจำเป็นต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขต่างๆที่เกี่ยวข้องกับ:

• มีพื้นที่จัดเตรียมขนาดใหญ่
• มีความจำเป็นที่จะต้องสอดคล้องกับมุมบางส่วนของการเปลี่ยนแปลงของผนังและรูปร่างของด้านล่าง;
• มีการกำหนดค่าโพรงเฉพาะ;
• กับการสร้างฟันผุเพิ่มเติมและการประมวลผลของเนื้อเยื่อฟันที่แข็งแรง;
• กับการตัดที่น่าเบื่อและ undercuts

การรักษาโรคฟันผุดังกล่าวจำเป็นต้องใช้ทักษะทักษะและเวลาที่กำหนด

ด้านล่างนี้เป็นวัสดุ "คลาสสิก" ที่ใช้ก่อนการทำทันตกรรมและยังคงใช้ในองค์กรงบประมาณสำหรับการอุดฟันแบบถาวร:

1. แร่ซีเมนต์ (Silitsin, Silidont และอื่น ๆ );
2. วัสดุอะคริลิคและอีพ็อกซี่ (ตัวอย่างเช่น Acryloxide)
3. การอุดโลหะ (อะมัลกัม)

ภาพของการอุดผ้าแอมัลกัม:

เป็นที่ชัดเจนว่าก่อนที่วิธีการรักษาโรคฟันผุปรากฏขึ้น,ใช้เวลาหลายปีในการทำงานกับการใช้วัสดุบรรจุ "คลาสสิค" - หลายคนยังคงใช้แมวน้ำดังกล่าว

ในบันทึก

ระหว่างสงครามความรักความยิ่งใหญ่ศัลยแพทย์อีวาน Shcheglov ใช้วิธีการรักษาบาดแผลที่รุนแรงที่สุดโดยใช้โลชั่นกับเกลือโซเดียมแก้ปัญหาของ hypertonic ในเวลาเพียงไม่กี่วันบาดแผลก็กลายเป็นสีชมพูชุ่มชื่นและไม่เป็นสนิมซึ่งทำให้สามารถลดอัตราการเสียชีวิตลงได้อย่างมีนัยสำคัญในหมู่ผู้บาดเจ็บ ต่อมามีหลักฐานปรากฏว่าวิธีของ Shcheglov สามารถนำมาใช้กับการรักษาโรคฟันผุที่ซับซ้อนได้อย่างแม่นยำมากขึ้นเพื่อลดอาการอักเสบและอาการปวดอย่างรุนแรงในสภาวะเหล่านั้นเมื่อไม่มีวิธีใดที่จะใช้วิธีการที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น

 

วัสดุสมัยใหม่สำหรับอุดฟัน

ไม่ได้ผ่านไปหนึ่งทศวรรษแล้วนับตั้งแต่มีการใช้ซีเมนต์และมัลกัม ทันตกรรมสมัยใหม่ต้องการโซลูชันใหม่ในการรักษาฟันผุและพวกเขาก็ปรากฏตัว

ประการแรกมีแนวโน้มที่จะนำไปสู่การปฏิเสธการรักษาช่องปากที่รุนแรงและการลดปริมาณของเนื้อเยื่อที่มีสุขภาพดีซึ่งถูกแทนที่ด้วยโบรอนซึ่งก่อนหน้านี้จำเป็นต้องใช้สำหรับการยึดเชิงกลของการอุดฟันแบบ "โบราณ" เท่านั้น

นอกเหนือไปจากวิธีการเชิงกลของการรักษาฟันกรามด้วยโบรอน (นั่นคือ "เจาะ") วิธีอื่น ๆ ได้ปรากฏขึ้น:

• เคมี - เครื่องกล (การสลายตัวของ "โรคฟันผุ" ด้วยวิธีทางเคมีและการกำจัดด้วยเครื่องมือมือ)
• อากาศ - กัดกร่อน (ทรายพ่นช่อง);
• ทำความสะอาดอัลตราโซนิกของโพรง;
• การเตรียมเลเซอร์

เทคนิคการยึดติดเกิดขึ้นซึ่งเกี่ยวข้องกับการใช้สารเคมีชนิดพิเศษ ("adhesives") ซึ่งทำให้สามารถละทิ้งวิธีการประจำของการอุดฟันและเพิ่มความต้านทานแรงดึงของวัสดุด้วยพื้นผิวฟันได้ วัสดุที่ได้รับการพัฒนาขึ้นซึ่งสามารถทำงานร่วมกับเนื้อเยื่อฟันและการยึดเกาะที่เชื่อถือได้โดยมีการเตรียมขั้นต่ำและการสร้างรูปร่างของช่องทางโดยพลการ

ชั้นเรียนที่นิยมมากที่สุดของวัสดุสำหรับการรักษาโรคฟันผุ:

• คอมโพสิต;
• แก้วไอโอเมอร์ซีเมนต์
• compomers;
• Ormokery

อย่างไรก็ตามในแต่ละชั้นของวัสดุมีอยู่แล้วประเภทที่ใช้เฉพาะบางส่วนในทันตกรรมที่ทันสมัยสำหรับการรักษาโรคฟันผุเนื่องจากการขาดประสิทธิภาพการพิสูจน์ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา วัสดุบางอย่างได้ย้ายเข้าไปอยู่ในสนามของงบประมาณทันตกรรม

วัสดุแต่ละชนิดมีคุณสมบัติเฉพาะของตัวเองซึ่งสามารถและควรรวมกันเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในการรักษาฟันผุของนมและฟันผุในระยะยาว ในขณะเดียวกันยังไม่มีการพัฒนาเทคนิคหนึ่งสำหรับการผสมผสานและการแนะนำเข้าสู่โพรง

 

แนวทางสมัยใหม่ในการรักษาโรคฟันผุลึก

โรคฟันผุลึกเกี่ยวข้องกับฟันผุอย่างรุนแรง ถ้าขั้นตอนของคราบสกปรกมักไม่จำเป็นต้องมีการรักษาทางกลของโพรง (วิธีการรักษาที่ไม่รุกราน) และด้วยฟันผุและปานกลางจะสามารถ จำกัด การใช้เทคนิคการเตรียมการอย่างประหยัดด้วยการตัดเนื้อเยื่อที่น้อยที่สุดจากนั้นโรคฟันผุลึกมักต้องการการรักษาช่องในระยะยาวจากแพทย์โหมดการเตรียมการพิเศษการจัดเก็บยารักษา และปะเก็นฉนวนภายใต้ซีล

ความสามารถในการรักษาเนื้อเยื่อที่อาศัยอยู่ ("ประสาท") จะพิจารณาจากผลการดำเนินงานของชุดการจัดการที่มีความสำคัญเพื่อที่ว่าหลังจากการรักษาโรคฟันผุไม่ปรากฏขึ้นอีกครั้งภายใต้การบรรจุ การจัดการเหล่านี้รวมถึง:

1. การทำงานที่ถูกต้องของ burs โดยคำนึงถึงกายวิภาคของฟัน
2. ทำงานสลับกับปลายความเร็วสูงและปลายสำหรับ micromotor ที่รอบต่ำที่ด้านล่างของช่องเพื่อป้องกันความเสี่ยงของการเปิดโดยไม่ตั้งใจของห้องเยื่อกระดาษ;
3. การใช้เครื่องตรวจจับฟันผุ (ตัวชี้วัด) เพื่อการรับรู้เนื้อเยื่อที่หยาบกร้านในโพรง
4. ระบายความร้อนจากอากาศน้ำเพื่อป้องกันความร้อนสูงเกินไปของฟัน
5. การใช้แผ่นบำบัดด้วยแคลเซียมไฮดรอกไซด์
6. การใช้ฉนวนปะเก็น (ส่วนใหญ่มักเป็นแก้วไอโอเมอร์ซีเมนต์)
7. การใช้เทคนิคการรักษาโรคฟันผุลึกในการเข้ารับการตรวจหลายครั้งด้วยการควบคุมผลการรักษาของการเตรียมที่ใช้โดยอาศัยแคลเซียมไฮดรอกไซด์

จากการปฏิบัติของทันตแพทย์:

วัสดุต่อไปนี้ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในตลาดวัสดุสำหรับแผ่นรองทางการแพทย์:

1. แคลเซียมไฮดรอกไซด์ที่ใช้น้ำระงับ (Calradent, Calcicur, Calasept, Calcium Hydroxide, Calcipuipe);
2. แคลเซียมไฮดรอกไซด์ (Contrail)
3. แคลเซียม - salicylate ซีเมนต์ที่ทำงานบนหลักการของการบ่มเคมี (Septocalcine Ultra, Calcesil, Dycal, ชีวิต, Calcimol, Alkaliner, Reocap);
4. วัสดุที่ใช้ในการบ่มด้วยแสงโพลิเมอร์ร่วมกับแคลเซียมไฮดรอกไซด์ (Esterfil Ca, Calcesil LC, Ultra-Blend, CalcimolLC)

การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่ายาเสพติดขึ้นอยู่กับการระงับน้ำของแคลเซียมไฮดรอกไซแสดงผลการรักษาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด แต่พวกเขาจะซ้อนทับภายใต้การบรรจุชั่วคราวและสามารถรักษาโรคฟันผุลึกเฉพาะในการเข้าชมไม่กี่,ในทางตรงกันข้ามกับแคลเซียม salicylate ซีเมนต์ซึ่งถูกซ้อนทับได้ทันทีภายใต้การบรรจุอย่างถาวร แต่ผลการรักษาของพวกเขาจะออกเสียงน้อยลง ทันตแพทย์ส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะเชื่อว่าสีรองพื้นทางการแพทย์และการบ่มด้วยแสงจะมีฤทธิ์ฆ่าเชื้อและต้านการอักเสบที่อ่อนแอต่อเนื้อเยื่อฟัน

 

การรักษาฟันผุโดยไม่ต้องเจาะ

หลายคนในปัจจุบันมีความกังวลเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของการรักษาฟันผุโดยไม่ต้องใช้สว่าน และทันตกรรมสมัยใหม่จริงๆมีอยู่ในวิธีการที่อาร์เซนอลที่อนุญาตให้ทำ

เรารายชื่อหลัก:

• การรักษาพื้นผิวของฟันด้วยสารปรับสภาพผิว
• การใช้เทคโนโลยี ICON;
• ART เทคนิค

Remineralization บำบัดคือในความเป็นจริงการฟื้นฟูของชิ้นส่วนเคลือบขัดแตะทำลายบางส่วนการเติมเต็มของแร่ธาตุในช่วง demineralization โฟกัส ที่บ้านเป็นเรื่องยากที่จะเลือกชุดยาที่ต้องการและความเข้มข้นของตัวเองเพื่อการรักษาโรคฟันผุอย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพในขั้นตอนการย้อมสีจึงขอแนะนำให้ปรึกษากับทันตแพทย์เป็นพิเศษ

การบำบัดแบบ Remineralizing ประกอบด้วยมาตรการทั้งระบบและระดับท้องถิ่น ระบบรวมถึงการแต่งตั้งเกลือฟลูออไรด์นมกล่องฟลูออรีนเป็นต้น และการรักษาพื้นผิวฟันโดยเฉพาะด้วยโซลูชั่นพิเศษหรือเจลที่มีส่วนผสมของแคลเซียมฟลูออรีนและฟอสฟอรัสและบางครั้งก็เป็นแร่ธาตุที่มีความสำคัญอื่น ๆ ในชุดผสมต่างๆเพื่อช่วยในการเคลือบแร่

ตัวอย่างของยาเสพติดในการรักษาโรคฟันผุในขั้นตอนของจุดสีขาว:

• Multiflyuorid;
• Biflyuorid;
• Belak F;
• Gluftored;
• ของเหลวเคลือบซีล
• Belagel Ca / P, Belagel F.

สำหรับเทคโนโลยี ICON เป็นหนึ่งในแนวโน้มที่ดีที่สุดในการรักษาโรคฟันผุในขั้นตอนการย้อมสี นอกจากนี้ตัวอย่างเช่นเมื่อสวมใส่อุปกรณ์เสริมอย่างถาวรอาจทำให้เกิดการเคลือบสีบางส่วนของเคลือบฟันเช่นในกรณีนี้จะต้องมีการรักษาหลังจากถอดอุปกรณ์จัดฟัน

สาระสำคัญของเทคโนโลยี ICON: หลังจากที่หลอดอินฟราเรดใช้หลอด UV ของเคลือบฟันพื้นผิวเคลือบฟันจะได้สีเดิมเนื่องจากของเหลวที่ขึ้นอยู่กับเม็ดพลาสติกโพลีเมอร์ "จะไหล" เข้าสู่บริเวณที่เกิดการขัดเกลาเคลือบฟันเคลือบฟันและ "จุ่ม" microporesวิธีการแทรกซึมของโครงสร้างเคลือบที่ได้รับผลกระทบด้วยสารประกอบที่รวมอยู่ใน ICON ช่วยให้สามารถบรรลุผลในการเข้าชมครั้งแรกได้

เงื่อนไขหลักสำหรับการรักษาโรคฟันผุกับ ICON คือการใช้เฉพาะบนเคลือบฟันเนื่องจากไม่สามารถแทรกซึมเนื้อฟันได้

ในภาพถ่ายด้านล่างคุณสามารถสังเกตขั้นตอนบางอย่างของการรักษาโรคฟันผุโดยใช้เทคโนโลยี ICON:

ตอนนี้มีคำไม่กี่คำเกี่ยวกับวิธีการรักษาโรคฟันผุที่เรียกว่า ART

เทคนิค "คลาสสิก" ART เป็นวิธีการรักษาฟื้นฟูหรือวิธีการไม่รุกรานในการรักษาโรคฟันผุ ได้รับการพัฒนาขึ้นในประเทศเนเธอร์แลนด์ แทนที่จะเป็นเครื่องเจาะเครื่องขุดที่ใช้ในการรักษาโรคฟันผุ - เครื่องมือมือพิเศษที่แท้จริง "ขูด" เนื้อเยื่อที่ติดเชื้อจากด้านล่างและผนังของโพรง จากนั้นโพรงถูกปิดผนึกด้วยไอโอโนเมอร์แก้วซึ่งจะปล่อยฟลูออรีนเข้าไปในเนื้อเยื่อและหยุดโรคฟันผุ

ไม่ประจบตัวเองและมองหาหมอที่พร้อมจะรักษาคุณด้วยโรคฟันผุด้วยเทคนิค ART เครื่องมือมือมักจะไม่สามารถลบเนื้อเยื่อสีและเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อทั้งหมดออกจากโพรงซึ่งมักนำไปสู่ความจำเป็นในการรักษาฟันมากกว่าWHO ขอแนะนำวิธี ART สำหรับการใช้งานอย่างจริงจังสำหรับผู้อาศัยในพื้นที่ยากจนผู้อพยพผู้ลี้ภัยเป็นต้น

ในบางกรณีคุณสามารถใช้เทคนิคนี้กับคนที่ประสบกับความหวาดกลัวในการเจาะได้

 

ตัวเลือกที่น่าสนใจสำหรับการรักษาโรคฟันผุ: เทคนิคการทำแซนด์วิช

วันนี้ทันตแพทย์ผู้มีอำนาจทุกคนมีข้อมูลเกี่ยวกับวัสดุบรรจุที่ทันสมัยสำหรับการรักษาโรคฟันผุ ความเป็นไปได้ในการประกอบวัสดุที่แตกต่างกัน 2-3 ชนิดระหว่างการใช้งานให้ผลประโยชน์อันล้ำค่าเนื่องจากช่วยให้คุณได้รับประโยชน์สูงสุดจากแต่ละตัวเลือก

หนึ่งในตัวเลือกที่มีแนวโน้มมากที่สุดสำหรับการรักษาโรคฟันผุคือเทคนิคแซนวิชหรือในความเป็นจริงเทคนิคแซนด์วิช

เป็นที่น่าสนใจ

เหตุผลในการใช้เทคโนโลยีแซนวิชเป็นผลมาจากข้อเท็จจริงที่ว่าวัสดุคอมโพสิตที่มีการบ่มด้วยแสงหรือวัสดุอุดอื่น ๆ ที่ "เบา" มีข้อเสียหลายประการ:

• อัตราการหดตัวหรือการเสียรูปที่สูงซึ่งจะนำไปสู่การปรากฏตัวของ "หลุม" ที่บริเวณบรรจุ
• ไม่มีผลป้องกันโรคฟันผุ
• เนื้อเยื่อฟันไม่เพียงพอต่อความเข้ากันได้กับเนื้อเยื่อฟัน (มีผลกระทบต่อเนื้อเยื่อกระดาษทิชชูจากด้านล่างของโพรง)

ข้อเสียทั้งหมดเหล่านี้ได้รับการชดเชยโดยไอออนไนเซอร์แก้ว (JRC) นอกจากนี้ภายใต้เทคนิคแซนวิชเข้าใจการรวมกันของคอมโพสิตและ compomers เช่นเดียวกับมัลกัมและคอมโพสิต แต่พวกเขาจะใช้น้อยบ่อย

ตัวอย่างเช่นอัลกอริธึมต่อไปนี้สำหรับการใช้แถบไอโอโนเมอร์ซีเมนต์ในการรักษาโรคฟันผุโดยใช้วิธีแซนวิชเป็นไปได้:

1. แซนด์วิชที่ปิด: ปะเก็นไม่ถึงขอบของโพรงซึ่งหมายความว่าจะไม่สัมผัสกับของเหลวในช่องปาก
2. เปิดแซนวิช: ปะเก็นซ้อนทับกับผนังด้านหนึ่งและสัมผัสกับสภาพแวดล้อมในช่องปาก

ข้อดีของเทคนิค:

• ความเป็นไปได้ในการวาง JRC เป็นเวลานานในการจัดสรรฟลูออไรด์ในเนื้อเยื่อฟันซึ่งจะช่วยลดความเสี่ยงต่อโรคฟันผุรอง
• ลดการหดตัวของเม็ดพลาสติกคอมโพสิตเนื่องจาก JRC สามารถชดเชยได้อย่างน่าเชื่อถือ
• ปรับปรุงลักษณะสีตามธรรมชาติของบรรจุในอนาคตเนื่องจากสีของ JRC เลียนแบบเนื้อฟันคล้ำที่ด้านล่าง
• ความสามารถของ JRC ในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์ cariogenic;
• การใช้เทคนิคนี้เป็นวิธีเดียวที่น่าเชื่อถือในการปิดผนึกข้อบกพร่องของปากมดลูกและข้อต่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ โรคฟันผุ. เนื่องจากการยึดเกาะที่ไม่ดีของวัสดุผสมกับเนื้อฟันเพียงอย่างเดียวความสามารถในการสร้างผิวแห้งที่สมบูรณ์แบบของการบูรณะเหงือกและใต้วงศ์ JRC ช่วยสร้างรากฐานที่ดีเยี่ยมสำหรับพวกเขารวมถึงการเชื่อมต่อระหว่างการบรรจุหลักและเนื้อเยื่อฟันผ่านไอออนของแก้วไอโอเมอร์

ภาพด้านล่างแสดงฟันก่อนและหลังการรักษาฟันผุด้วยแซนด์วิช:

 

ภาวะแทรกซ้อนที่เป็นไปได้ของการรักษาโรคฟันผุ: บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ควรรู้แก่ผู้ป่วยที่มีความรู้สึกไวมาก

ในระหว่างการรักษาโรคฟันผุด้วยปัจจัยหนึ่งหรือหลายปัจจัย (อุปกรณ์ที่ไม่ดีวัสดุระดับการฝึกอบรมบุคลากรกายวิภาคศาสตร์ที่ซับซ้อนของฟันช่องที่มีความชำรุดบกพร่อง ฯลฯ ) บางครั้งภาวะแทรกซ้อนเกิดขึ้น เรารายการคนที่นิยมมากที่สุด:

• สูญเสียการเติมหรือการเกิดโรคฟันผุรอบ ๆ ตัว ส่วนใหญ่มักเป็นข้อผิดพลาดทางการแพทย์ที่ทำให้สูญเสียการอุดฟัน เนื่องจากการทำความสะอาดช่องเก็บของเนื้อเยื่อจากเนื้อเยื่อที่ไม่ดีทำให้ไม่สามารถขจัดคราบสกปรกและเนื้อเยื่อเคลือบฟัน
• การเกิดอาการปวดฟัน เพื่อที่จะรักษาโรคฟันผุ (ลึกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง) แพทย์จะต้องปฏิบัติตามคำแนะนำทั้งหมด,เริ่มต้นจากการระบายความร้อนด้วยน้ำเย็นที่ดีเมื่อเตรียมฟันเบา ๆ ให้แห้งเนื้อฟัน (เนื้อฟันควรเป็น "ประกาย" หรือชุ่มชื้นเล็กน้อย) และทำงานได้ดีกับแผ่นรองทางการแพทย์ ความร้อนสูงเกินไปของฟันการอบแห้งของเนื้อฟันโดยไม่ตั้งใจการเปิดช่องเยื่อกระดาษขาด แผ่นบำบัดสำหรับโรคฟันผุลึก และข้อผิดพลาดอื่น ๆ นำไปสู่ความเจ็บปวดในฟันของธรรมชาติที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการเกิดโรคเยื่อกระดาษแข็งหรือโรคปริทันต์อักเสบเนื่องจากการเสียชีวิตของ "เส้นประสาท" ที่เสียหาย
• ขาดจุดติดต่อ ในบางกรณีในการรักษาโรคฟันผุแพทย์บางคนไม่สามารถฟื้นฟูหรือฟื้นฟูสภาพช่องว่างระหว่างฟันได้โดยไม่ต้องมีการทำงานตามปกติของฟันเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันมีผลต่อเหงือกเหงือกในช่องว่างระหว่างฟันซึ่งถูกบีบอัดโดยการเติมที่ผิดปกติและมีเลือดออกอย่างต่อเนื่องซึ่งจะนำไปสู่โรคปริทันต์อักเสบในท้องถิ่น - resorption ของกระดูกกะบังลมของ alveoli ในฟันที่อยู่ติดกับการบรรจุ ความเป็นจริงนี้สามารถนำไปสู่การเกิดขึ้นของการเคลื่อนไหวของฟันที่มีความเสี่ยงของการกำจัดของพวกเขา

รูปด้านล่างนี้แสดงตัวอย่างของข้อผิดพลาดที่เกิดจากแพทย์ในการรักษาโรคฟันผุ (และไม่เลวร้ายที่สุด):

เพื่อที่คุณจะได้ไม่ต้อง "เจ็บอย่างเจ็บปวด" ฟันของคุณเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องให้ความสำคัญกับการป้องกันการเกิดฟันผุ ในกรณีส่วนใหญ่ก็จะเพียงพอที่จะปฏิบัติตามจำนวนของกฎง่ายๆในการกำจัดโรคฟันผุตลอดไป:

• ทำความสะอาดฟันด้วยแปรงยาสีฟันที่มีฟลูออไรด์และช่องว่างระหว่างฟันด้วยไหมขัดฟันแช่ด้วยสารฟลูออไรด์และหลังจากรับประทานอาหารทุกมื้อ
• สังเกตเทคนิคการทำความสะอาดฟันที่ถูกต้องและถ้าจำเป็นให้ปรับความชำนาญนี้กับทันตแพทย์
• ถ้าเป็นไปได้ให้ จำกัด การบริโภคคาร์โบไฮเดรต (ขนมเค้ก ... )
• อย่างน้อย 1 ครั้งใน 6 เดือนเพื่อทำความสะอาดฟันจากคราบจุลินทรีย์หินและจัดทำแผนเฉพาะตามสภาพฟันผุของช่องปากและระดับความต้านทานโรคฟันผุ (สถานะของเคลือบฟันและแร่ธาตุองค์ประกอบของน้ำลายและปริมาณ)

ในบันทึก

ไม่ทุกคนสามารถตัดสินใจแปรงฟันด้วยยาสีฟันได้ทันทีหลังจากรับประทานอาหาร คนส่วนใหญ่ต้องการที่จะยืดความรู้สึกของความสุขจากอาหารอร่อยให้นานที่สุด นอกจากนี้วัฒนธรรมของพฤติกรรมที่ก่อตั้งขึ้นตั้งแต่ครั้งของสหภาพโซเวียต,เคยชินกับกฎเกณฑ์ที่ไม่สมควร: แปรงฟันในตอนเช้าและตอนเย็นลืมไปว่ายังมีอาหารกลางวันและอาหารว่างในระหว่างวันเมื่อมีความสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องลบคราบจุลินทรีย์ที่ก่อตัวขึ้นและลดปัญหา cariogenic ในช่องปาก

เมื่อสังเกตกฎง่ายๆเหล่านี้คุณจะได้รับโอกาสที่ดีในการรักษาสุขภาพฟันให้แข็งแรงจนถึงวัยชราและช่วยชีวิตตัวเองให้พ้นจากโรคฟันผุเพื่อชีวิต

 

วิดีโอที่น่าสนใจ: ดูเหมือนว่าการรักษาโรคฟันผุภายใต้กล้องจุลทรรศน์

 

การฟื้นฟูด้วยโรคฟันผุลึกบนฟันหน้าบน