Σχηματισμός μόνιμης δαγκώματος και αντιμετώπιση των ανωμαλιών της

Το μόνιμο δάγκωμα είναι η σχέση της οδοντοστοιχίας των μόνιμων δοντιών με την άνω και κάτω γνάθου πλήρως κλειστή. Αν είναι πιο απλό να πούμε, αυτό είναι ένα πλήρως σχηματισμένο δάγκωμα, όταν όλα τα δόντια του γάλακτος αντικαθίστανται από μόνιμα.

Σε σύγκριση με την προσωρινή απόφραξη, μόνιμη χαρακτηρίζεται από αρκετά σημαντικά χαρακτηριστικά - τότε θα εξετάσουμε λεπτομερώς τα στάδια του σχηματισμού του, τα ενδιαφέροντα αποχρώσεις της μετάβασης από το γάλα σε μόνιμη απόφραξη, καθώς και τις σύγχρονες μεθόδους θεραπείας των ανωμαλιών σύγκλεισης και περιπτώσεις όπου τέτοια θεραπεία είναι περίπλοκη ...

 

Σημαντικές αποχρώσεις της μετάβασης από μια μπουκιά γάλακτος σε μια μικτή

Οι ορθοδοντικοί αποδίδουν ιδιαίτερη προσοχή στην περίοδο καθυστέρησης του γάλακτος, όταν γίνονται προετοιμασίες για την αλλαγή των προσωρινών δοντιών σε μόνιμες. Ήδη αυτή τη στιγμή, όταν εξετάζουμε μια στοματική κοιλότητα ενός παιδιού, για μια σειρά σημείων (όχι πάντα προφανείς), μπορεί να υποψιαστούν μελλοντικά προβλήματα με τη θέση των δοντιών.

Η κανονική μορφή του νεογιλών δοντιών συμπίπτει με το σχήμα των δοντιών σε μόνιμη απόφραξη, αλλά προσωρινή οδοντιατρικές γέφυρες πρέπει να είναι αναλογικά μεγαλύτερη, ειδικά στις προσωρινές γομφίων (δηλ οπίσθια σε αριθμούς 5 και 6). Στην περίπτωση αυτή, τα ευρύ στέμματα προετοιμάζουν μια θέση ταυτόχρονα για δύο μελλοντικά μόνιμα δόντια - πρόπολα.

Με τη σειρά τους, οι προσωρινοί κοπτήρες (μπροστινά δόντια) έχουν πιο προεξέχοντα περιγράμματα και είναι συνήθως ελαφρώς κεκλιμένα προς τον ουρανίσκο, καθώς οι ρίζες των μόνιμων δοντιών που βρίσκονται στο κόκκαλο ασκούν πίεση στις ρίζες τους.

Το μέγεθος των δοντιών και των οδοντικών τόξων του παιδιού είναι πολύ μικρότερο από ό, τι στην περίοδο της σταθερής δαγκώματος. Παιδιά κάτω των 4 ετών της κάτω γνάθου κρατά πίσω θέση, αλλά όταν η περίοδος αρχίζει ενεργή ανάπτυξη των σιαγόνων και επικεφαλής της κροταφογναθικής άρθρωσης, η κάτω γνάθος κινείται προς τα εμπρός (σε κάποιο βαθμό αυτό οφείλεται στη φύση των τροφίμων του παιδιού - την παύση της ενεργού μυζητικών και μασητικών τροφίμων). Στην κανονική ανάπτυξη των γνάθων μεταξύ του χρόνου τα δόντια του μωρού εμφανίζονται διαστήματα (τριών) - λέει τη σωστή ανάπτυξη του οδοντιατρικού συστήματος, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί ως γονείς παθολογία (όπως συμβαίνει μερικές φορές).

Σε μια σημείωση

Εάν υπάρχουν κενά μεταξύ των δοντιών σε έναν ενήλικα ή έναν έφηβο, αυτό είναι πράγματι ένα σίγουρο σημάδι παθολογικού τσιμπήματος ή ασθενειών των ιστών της στοματικής κοιλότητας (για παράδειγμα, ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας).

Οι ρίζες των δοντιών του γάλακτος διαλύονται με το χρόνο, και πέφτουν έξω, δίνουν τη θέση τους σε νέα μόνιμα δόντια. Αλλά μερικές φορές συμβαίνει ότι τα δόντια του γάλακτος παραμένουν στη θέση τους και παρά το γεγονός ότι το παιδί μεγαλώνει, η αλλαγή των μεμονωμένων δοντιών δεν συμβαίνει.

Αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους:

• Το παιδί μπορεί να λείπει το μικρόβιο ενός μόνιμου δοντιού στα οστά. Στην πράξη, κατά τη συνέντευξη των γονέων, είναι συνήθως πιθανό να διαπιστωθεί ότι υπάρχει ένα τέτοιο μοτίβο στην οικογένεια και οι συγγενείς μπορεί να μην έχουν ξεχωριστά δόντια ή ακόμη και ομάδες δοντιών. Προφανώς, σε τέτοιες περιπτώσεις, η παθολογία συνδέεται με την κληρονομικότητα.
• Είτε ένα μόνιμο δόντι δεν μπορεί να βγει από το οστό λόγω της λανθασμένης τοποθέτησής του ή παρεμβολής από γειτονικά δόντια.

Στην εικόνα ακτίνων Χ παρακάτω, μόνιμα δόντια στα οστά, που σχηματίζονται κάτω από τα δόντια του γάλακτος και είναι έτοιμα να τα σπρώξουν έξω, είναι σαφώς ορατά:

Σε κάθε περίπτωση, μόνο ο οδοντίατρος μετά την εξέταση μπορεί να καταλάβει το λόγο για την καθυστέρηση στην αλλαγή των προσωρινών δοντιών - μια εικόνα ακτίνων Χ θα ληφθεί.Μετά την αξιολόγηση της στιγμιότυπου, ο ορθοδοντικός συζητά τις επιλογές θεραπείας.

Για παράδειγμα, εάν δεν υπάρχει primordium, τότε μετά τη στερέωση του συστήματος βραχίονα, το νεύρο γάλακας neva διατηρείται μέχρι ο ορθοδοντικός να δημιουργήσει αρκετό χώρο στη σειρά για περαιτέρω προσθετικά του επιθυμητού δοντιού.

Εάν υπάρχει ένα μόνιμο δόντι στα οστά, αλλά υπάρχει μικρός χώρος για οδοντοφυΐα ή είναι πολύ βαθιά ή βρίσκεται σε λάθος θέση, τότε μετά το στέγνωμα του συστήματος βραχίονα και τη δημιουργία χώρου για το επιθυμητό δόντι, αφού ανοιχτεί από τον χειρουργό, το δόντι βαθμιαία τραβιέται σε αυτό το πρώτο ορθοδοντικό κουμπί και έπειτα συνδέοντας με την ορθοδοντική αψίδα.

 

Χαρακτηριστικά μόνιμης δάγκωσης και ποιοι παράγοντες μπορεί να την επηρεάσουν

Ένα σημαντικό στάδιο στο σχηματισμό μόνιμης τσίμπης ξεκινάει πολύ πριν από την έναρξη της έκρηξης μόνιμων δοντιών - ακόμα και στο στάδιο ανοργανοποίησης των μπουμπουκιών τους. Η εξόρυξη με το σχηματισμό σκληρών σκληρών ιστών υψηλού βαθμού συμβαίνει μέσα στα ούλα, ως εκ τούτου, είναι μόνο ένας γιατρός που μπορεί να εκτιμήσει τον τρόπο με τον οποίο αυτή η διαδικασία πηγαίνει μετά από ακτινολογική εξέταση του παιδιού. Η αλατότητα ξεκινάει τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού και ακόμα και μετά την εμφάνιση του δοντιού, η διαδικασία αυτή δεν τελειώνει αμέσως, αλλά συνεχίζεται για άλλα 1-1,5 χρόνια για να "ωριμάσει" πλήρως τη ρίζα του μόνιμου δοντιού.

Η περίοδος μικτής τσίμπης αρχίζει με την έκρηξη του πρώτου μόνιμου δοντιού. Υπάρχει μια ορισμένη σειρά και όροι για την έκρηξη των μόνιμων δοντιών:

• κατά κανόνα, οι molars ξεσπούν πρώτα - 6 δόντια σε ηλικία 5-6 ετών.
• μεταξύ των ηλικιών 6-8 ετών, οι κοπτήρες εκλείπουν εναλλακτικά (πρώτοι οι πρώτοι κοπτήρες στο κάτω σιαγόνα, στη συνέχεια στους ανώτερους).
• σύντομα εμφανίζονται οι πλευρικοί κοπτήρες των κάτω και άνω γνάθων.

Οι άνω κοπτήρες είναι συνήθως τοποθετημένοι με ελαφριά γλωσσική κλίση και είναι μεγαλύτεροι από τα προσωρινά δόντια. Η εμφάνισή τους συμπίπτει με την περίοδο ανάπτυξης της άνω γνάθου και αρχικά βρίσκονται στη θέση τους σφιχτά και χωρίς κενά.

Όταν οι πλευρικοί κοπτήρες εκρήγνυνται, ασκούν πίεση στα κεντρικά ανώτερα δόντια που έχουν ήδη εμφανιστεί, γι 'αυτό και οι κεντρικοί κοπτήρες διαφέρουν, σχηματίζοντας ένα φυσιολογικό διάστιγμα (shcherbina) και κλίνει προς τα χείλη. Εντούτοις, κανονικά, μετά την έκρηξη μόνιμων κυνόδοντων στην άνω γνάθο, το διαστεμείο κλείνει. Αυτό το στάδιο ανάπτυξης της οδοντοστοιχίας ονομάζεται συχνά το στάδιο του "άσχημου πάπιας", αλλά μετά την έκρηξη των κυνών σε ένα παιδί, τα δόντια τόσο της κάτω όσο και της άνω γνάθου ευθυγραμμίζονται.

Μετά την εμφάνιση των κοπίδων και στα δύο σαγόνια, αρχίζει μια περίοδος φυσιολογικής ανάπαυσης, που διαρκεί 1-1,5 χρόνια.

Μεταξύ των ηλικιών 9 και 12, αρχίζει το δεύτερο στάδιο της έκρηξης μόνιμων δοντιών. Αυτή τη στιγμή, οι κυνόδοντες αντικαθίστανται, εμφανίζονται πρόδρομοι - «τέσσερα» και «πετάρια» στην κάτω γνάθο (η σειρά της έκρηξης είναι 3-4-5, και στην άνω γνάθο, αντίθετα, εμφανίζονται πρώτα 4 δόντια, ακολουθούμενα από κυνικό και μετά 5 δόντι).

Οι προτελευταίοι γομφίοι εμφανίζονται - 7, και πίσω τους δόντια σοφία (τρίτοι γομφίοι, δηλαδή, 8-ki).

Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι παρόλο που υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο συγκεκριμένες περίοδοι οδοντοφυΐας στο μόνιμο δάγκωμα, είναι σχετικές και στην πράξη μπορεί να υπάρξουν αποκλίσεις από αυτές που δεν οδηγούν σε σοβαρές συνέπειες.

Το παρακάτω σχήμα δείχνει την ηλικία που χαρακτηρίζει την έκρηξη ορισμένων δοντιών:

Έτσι, στη μόνιμη οδοντοφυΐα, ένα άτομο έχει 28-32 δόντια, το σχήμα του οποίου μοιάζει με το σχήμα των δοντιών του γάλακτος. Εκτός από τις κύριες ομάδες δοντιών που υπάρχουν ήδη στο κροταφικό δάγκωμα, εμφανίζονται 4 νέα - πρόδρομοι.

Θα πρέπει επίσης να μιλήσουμε ξεχωριστά για τα τελευταία "οκτώ", προκαλώντας συχνά πολλά προβλήματα λόγω των αρνητικών επιπτώσεων στο δάγκωμα ...

 

Σχετικά με τα δόντια σοφίας και την πιθανή επίδρασή τους στο δάγκωμα

Δεδομένου ότι τα δόντια σοφίας εμφανίζονται πιο πρόσφατα στην στοματική κοιλότητα, μπορούν, με την έκρηξη, να αλλάξουν τη θέση των υπόλοιπων μόνιμων δοντιών, πιέζοντας τους «γείτονές» τους και μεταθέτοντάς τους, εξασφαλίζοντας έτσι μια θέση για τους εαυτούς τους.

Σε μια σημείωση

Η φύση της ανθρώπινης διατροφής από την εποχή των πρωτόγονων προγόνων έχει αλλάξει σημαντικά. Τα Molars, ειδικά τα δόντια σοφίας, χρειάστηκαν από τον άνθρωπο νωρίτερα για την άλεση σκληρών οστών και για το μάσημα σκληρού ωμού κρέατος. Το φορτίο της συσκευής μάσησης ήταν πολύ σημαντικό και λόγω αυτού, το μέγεθος των οστών και των οστών των γνάθων ήταν μεγαλύτερο. Σήμερα, οι άνθρωποι τρώνε κυρίως μαλακά, θερμικά επεξεργασμένα τρόφιμα, το φορτίο μάσησης έχει γίνει μικρότερο, έτσι το μέγεθος των οστών των γνάθων έχει μειωθεί. Ως αποτέλεσμα, αρχικά δεν υπάρχει αρκετός χώρος στη γνάθο για δόντια σοφίας.

Γνωρίζοντας αυτό το γεγονός, πολλοί παιδοδοντίατροι και ορθοδοντικοί, συνιστούν την αφαίρεση των δοντιών σοφίας ακόμη και πριν αρχίσει η έκρηξή τους, έτσι ώστε να μπορούν να χαλάσουν το μόνιμο δάγκωμα του έφηβου στο μέλλον. Οι στατιστικές των μελετών πάνω σε αυτό το θέμα δείχνουν ότι η έκρηξη των δοντιών σοφίας προκαλεί προβλήματα όπως η συσσώρευση, η περιστροφή των δοντιών, η μετατόπιση των πρώτων γομφίων και ο σχηματισμός μιας παθολογικής δαγκώματος σε 35-40% των περιπτώσεων!

Ωστόσο, η απομάκρυνση των αθώων ή ακόμα και των "οχτώ" που δεν έχουν ακόμη εκραγεί είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα και ορισμένοι εμπειρογνώμονες δεν εγκρίνουν αυτήν την πρακτική. Πράγματι, για πολλούς ανθρώπους, τα δόντια σοφίας δεν οδηγούν σε προβλήματα, εκτελούν τακτικά τη λειτουργία μάσησης και, επιπλέον, σε ηλικία γίνονται χρήσιμα όταν χρειάζονται προσθετικά δόντια.

Εν πάση περιπτώσει, η απόφαση για την αφαίρεση των δοντιών σοφίας πρέπει να γίνει από τον ορθοδοντικό μαζί με τον ασθενή μετά την εξέταση. Ακόμη και στο στάδιο της κατάρτισης ενός σχεδίου θεραπείας, ο γιατρός συζητά για το θέμα της απομάκρυνσης των «οκτώ» - είναι συχνά καλύτερο να ξεκινήσετε σε αυτό το στάδιο και μετά την επούλωση και την αποκατάσταση προχωρήστε στο επίπεδο της δαγκώματος.

Από την άλλη πλευρά, συμβαίνει ότι ήδη στη διαδικασία θεραπείας ο ορθοδοντικός, βλέποντας τη δυναμική, συνιστά την αφαίρεση των δοντιών σοφίας. Υπάρχει μια τεχνική για την απομάκρυνση των βασανισμών ακόμα μη μορφοποιημένων δοντιών σοφίας - αυτή η επιλογή είναι σε πολλές περιπτώσεις λιγότερο τραυματική από την αφαίρεση των ήδη πλήρως σχηματισμένων δοντιών, αλλά απαιτεί κάποια ικανότητα από τον χειρούργο.

Σε μια σημείωση

Η αναμφισβήτητη ένδειξη για την απομάκρυνση των δοντιών σοφίας είναι η ακατάλληλη τοποθέτησή τους στο οστό των γνάθων - όταν γέρνουν προς τις ρίζες των γειτονικών μόνιμων δοντιών ή μάγουλων,λόγω του τι δεν μπορεί να περικόψει, και συχνά ταυτόχρονα προκαλούν φλεγμονή των γύρω ιστών.

Πώς να καταλάβετε ότι κάτι συμβαίνει με το G8; Η διαδικασία της εμφάνισής τους, ακόμη και φυσιολογική, μπορεί να προκαλέσει ορισμένες δυσκολίες: τα ούλα φαγούρα (ειδικά τη νύχτα), η σιελόρροια αυξάνεται, μερικοί ενήλικες παραπονιούνται για ελαφρύ πόνο στην περιοχή όπου κόβεται το δόντι. Όλα αυτά τα φαινόμενα είναι μια παραλλαγή του κανόνα.

Αλλά υπάρχουν και ενοχλητικά συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοηθούν:

• Συνεχής αύξηση θερμοκρασίας πάνω από 37,5 μοίρες.
• Οίδημα και ερυθρότητα στην περιοχή του δοντιού κοπής.
• Έντονος πόνος, δυσκολία μάσησης και κατάποσης.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ειδικά εάν η δυναμική είναι αρνητική και επιδεινώνεται μόνο με το χρόνο (οι πόνοι είναι ισχυρότεροι, η θερμοκρασία είναι υψηλότερη), δεν χρειάζεται να περιμένετε - επικοινωνήστε με το γιατρό σας το συντομότερο δυνατόν! Σε προχωρημένες περιπτώσεις, η φλεγμονή μπροστά στην παρεμπόδιση της έκρηξης των δοντιών σοφίας μπορεί να απειλήσει τη ζωή του ασθενούς.

 

Είδη μόνιμης δάγκωμα: τι θεωρείται ο κανόνας, και ποια είναι η παθολογία;

Είναι συνηθισμένο να διακρίνουμε διάφορους τύπους φυσιολογικής απόφραξης, δηλαδή επιτρέποντας την πλήρη εκτέλεση της λειτουργίας μάσησης:

1. Το ορθογναθικό δάγκωμα θεωρείται το πλέον αισθητικό και πιο ευνοϊκό για τη διατήρηση της υγιούς κατάστασης των μαλακών ιστών της στοματικής κοιλότητας και των κροταφογναθικών αρθρώσεων. Η ορθογναθική τσίμπημα έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: τα δόντια στο πλευρικό μέρος είναι κλειστά σύμφωνα με την 1η τάξη της γωνίας, δηλαδή, ο εμπρόσθιος στοματικός σωλήνας του ανώτερου "έξι" βρίσκεται στο εσωτερικό του φυματιώδους βόθρου του κατώτερου 6ου δοντιού. Τα μπροστινά δόντια της άνω γνάθου αλληλεπικαλύπτονται με τους τομές του κάτω σιαγόνου κατά το ένα τρίτο. Όλα τα δόντια και στις δύο σιαγόνες βρίσκονται σε στενή επαφή μεταξύ τους. Ταυτόχρονα, έχουν μια συγκεκριμένη κλίση, εξασφαλίζοντας την ομοιόμορφη και σωστή θέση τους.
2. Άμεση δάγκωμα - σε αυτή την περίπτωση, ο λόγος των οπίσθιων δοντιών διατηρείται στην πρώτη κατηγορία της γωνίας και τα δόντια στο πρόσθιο τμήμα της άρθρωσης ενώνουν τον αρμού (με το χρόνο, αυτό μπορεί να οδηγήσει στη διαγραφή τους).
3. Προηγουμένως, ένα προγενές δάγκωμα αποδόθηκε επίσης στο φυσιολογικό (pro - forward, γένος - πηγούνι). Δηλαδή, με αυτό το είδος τσίμπημα, το πηγούνι ωθείται προς τα εμπρός. Στο εμπρόσθιο τμήμα της οδοντοστοιχίας υπάρχει μια αλληλοεπικαλυπτόμενη επικάλυψη, δηλαδή είτε η κάτω σιαγόνα ωθείται προς τα εμπρός, λόγω της οποίας παρατηρείται μια ανώμαλη αναλογία μόνιμων γομφίων, είτε τα δόντια της κάτω γνάθου έχουν κλίση προς το πηγούνι.Ωστόσο, την ίδια στιγμή, μια τέτοια θέση των οστών γνάθου μπορεί να ονομάζεται ανώμαλη, που αντιστοιχεί εγγύς δάγκωμα?
4. Προγναθικός δάγκωμα - σε αυτήν την περίπτωση η άνω γνάθος είναι μπροστά από τα κάτω τομέων της άνω γνάθου είναι κεκλιμένες με κοπή τους ακμές προς τα εμπρός, λόγω των οποίων οι κόπτες κάτω γνάθο συγχωνεύονται μαζί τους στο πιο πίσω σημείο των πλευρικών οδόντων αλληλοσυνδέονται ασυνήθως: πρόσθια στοματική φύματος άνω πρώτου γομφίου της άνω γνάθου είναι μπροστά intertubercular βόθρου κάτω γομφίων. Μια τέτοια αναλογία των πρώτων γομφίων μπορεί επίσης να κληθεί ανώμαλες - αντιστοιχεί στο περιφερικό απόφραξη?
5. Biprognatichesky δαγκώσει - και οι δύο σιαγόνες μετατοπίζεται προς τα εμπρός σε σχέση με τη βάση του κρανίου, στα πρόσθια κοπτήρες είναι κλειστές ακμές κοπής, και για να επιτευχθεί αυτό είναι σύσφιξης κοπτήρες άνω και κάτω γνάθου κλίση προς τα εμπρός.

Σε μια σημείωση

Όταν progenicheskom, προγναθικός δάγκωμα biprognaticheskom και μάσημα λειτουργία μπορεί να είναι απολύτως φυσιολογικό, αν και το δάγκωμα δεν είναι φυσιολογική στο μέλλον μπορεί να οδηγήσει σε πρόσθετα προβλήματα - τόσο ο ορθοδοντικός μπορεί να προσφέρει για να το φτιάξω.

Κατά την αξιολόγηση μιας μόνιμης δαγκώματος σε έναν ενήλικα ασθενή, ένας ορθοδοντικός δίνει προσοχή στο πώς ένα άτομο κλείνει τα δόντια του κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας, όταν η κάτω γνάθο μετακινείται προς τα πλάγια και προς τα εμπρός. Αυτό το κλείσιμο των δοντιών με διαφορετικές κινήσεις της κάτω γνάθου σε σχέση με την άνω μία ονομάζεται απόφραξη.

Κατανομή πρόσθιας και πλευρικής απόφραξης. Η αξιολόγηση της απόφραξης είναι σημαντική για να καταλάβουμε αν υπάρχουν δυσλειτουργίες στη φυσιολογική διαδικασία μάσησης. Αυτό σας επιτρέπει να προβλέπετε την πρόωρη διαγραφή των δοντιών, την υπερβολική πίεση των μυών της περιοχής της γνάθου, τη χαλάρωση και, σε σοβαρές περιπτώσεις, την απώλεια των δοντιών.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει τι προκαλεί τη διαγραφή των δοντιών λόγω ακατάλληλης απόφραξης στην πρόσθια περιοχή:

Κανονικά, τα πλευρικά δόντια των άνω και κάτω σιαγόνων δεν πρέπει να παραμένουν στο ίδιο επίπεδο κατά το κλείσιμο. Δηλαδή, οι γομφίοι πρέπει να έχουν κάποια κλίση έτσι ώστε με διαφορετικές κινήσεις της κάτω γνάθου τα πλευρικά δόντια να μην χάνουν επαφή μεταξύ τους. Με την παρουσία της σωστής κλίσης των δοντιών σχηματίζονται υπό συστάδες γραμμές - περιφερικές καμπύλες:

Δεδομένου του σχήματος των περιφερικών καμπυλών, ένας ορθοδοντικός μπορεί να αποκαλύψει ενδείξεις μη φυσιολογικής μόνιμης απόφραξης μετά από προσεκτική εξέταση της οδοντοστοιχίας του ασθενούς.

Τα μπροστινά δόντια μπορούν επίσης να κλείσουν εσφαλμένα. Για παράδειγμα, δεν είναι ασυνήθιστο οι κοπτήρες της άνω γνάθου να επικαλύπτουν υπερβολικά τους κοπτήρες της κάτω γνάθου - μερικές φορές τόσο πολύ ώστε τα κάτω δόντια να κόβουν τις άκρες τους στον ουρανίσκο, τραυματίζοντάς το. Μια τέτοια επικάλυψη στο πρόσθιο τμήμα ονομάζεται βαθύ δάγκωμα:

Η αντίθετη κατάσταση - όταν στο μπροστινό τμήμα τα δόντια δεν κλείνουν καθόλου, ή η επικάλυψή τους είναι ελάχιστη. Μια τέτοια μπουκιά αποκαλείται ανοικτή:

Το ανοιχτό δάγκωμα βρίσκεται συχνά στο πλευρικό μέρος της οδοντοφυΐας:

Ένας άλλος τύπος ακανόνιστου μόνιμου δαγκώματος είναι η διασταύρωση, και η σταυροειδής μπορεί να είναι είτε στο μπροστινό είτε στο πλευρικό τμήμα. Αυτή η ανωμαλία οφείλεται σε ασυνέπειες στα μεγέθη των άνω και κάτω γνάθων ή των επιμέρους τμημάτων τους:

Κατά κανόνα, το λανθασμένο δάγκωμα συνδυάζει το παθολογικό κλείσιμο των πλευρικών και των μπροστινών δοντιών, οπότε η κατάρτιση ενός σχεδίου θεραπείας για έναν συγκεκριμένο ασθενή γίνεται μερικές φορές ένα δύσκολο καθήκον του γιατρού.

 

Ο σχηματισμός τσίμπημα στην εφηβεία

Η εφηβεία είναι μια δοκιμή για ολόκληρο το σώμα ενός παιδιού και το σύστημα οδοντοφυΐας δεν αποτελεί εξαίρεση.Υπό την επίδραση των ορμονών φύλου, εμφανίζεται μια φυσική αύξηση της σωματικής ανάπτυξης, μετά την οποία η ανάπτυξη επιβραδύνεται και βαθμιαία σταματά.

Η εφηβεία σε αγόρια και κορίτσια πηγαίνει διαφορετικά:

• Τα κορίτσια αρχίζουν να μεγαλώνουν περίπου δύο χρόνια νωρίτερα από τα αγόρια. Η έναρξη της εφηβείας στα κορίτσια είναι η αρχή του μαστού και η εμφάνιση των πρώτων ηβικών τριχών. Η μέγιστη ανάπτυξη των κοριτσιών παρατηρείται 1-1,5 χρόνια μετά την εμφάνιση των πρώτων σημείων εφηβείας. Μετά από ενάμιση χρόνο, ξεκινά η τελική φάση της ωρίμανσης του κοριτσιού - η αρχή του εμμηνορρυσιακού κύκλου, μετά την οποία η ανάπτυξη επιβραδύνεται και τελειώνει μέσα σε ενάμιση χρόνο.
• Τα αγόρια, σε αντίθεση με τα κορίτσια, δεν έχουν τόσο σαφή διαχωρισμό των αλλαγών που λαμβάνουν χώρα. Είναι γνωστό ότι η ενεργός ανάπτυξη στα αγόρια ξεκινά περίπου 3-3,5 χρόνια αργότερα από ό, τι στα κορίτσια, και τελειώνει αργότερα. Το πρώτο σημάδι της έναρξης της εφηβείας στα αγόρια θεωρείται ένα γρήγορο κέρδος βάρους. Ο ρυθμός ανάπτυξης αρχίζει ένα χρόνο μετά την αύξηση του σωματικού βάρους - αυτή τη στιγμή το αγόρι χάνει βάρος, τα μαλλιά του εμφανίζονται στην περιοχή των βουβώνων. Στο τρίτο στάδιο της ωρίμανσης, στους 8-12 μήνες γίνεται η ανάπτυξη μυών και οστών, αλλάζει η μορφή του σώματος.Δύο χρόνια αργότερα, εμφανίζεται το τελευταίο στάδιο της ωρίμανσης, η ανάπτυξη σταματά, εμφανίζονται τα πρώτα μαλλιά στο πρόσωπο.

Όλες αυτές οι αλλαγές, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επηρεάζουν το σχηματισμό ενός μόνιμου δαγκώματος, και όχι πάντα προς το καλύτερο.

Οι έμπειροι ορθοδοντικοί συνήθως προσπαθούν να ξεκινήσουν τη θεραπεία δαγκώματος κατά τη διάρκεια της κορυφής της ανάπτυξης του παιδιού, επειδή η ανάπτυξη των οστών των γνάθων συνολικά συμπίπτει με τα στάδια ανάπτυξης ολόκληρου του σκελετού και στο μέγιστο της ανάπτυξης η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική και το αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί γρηγορότερα.

Σε μια σημείωση

Για να κατανοήσει πώς σχηματίζεται ένα παιδί και αν έχει ένα αναπτυσσόμενο απόθεμα, ένας ορθοδοντικός μπορεί να τον κατευθύνει σε μια ακτινογραφία ενός χεριού για να δει αν οι λεγόμενες ζώνες ανάπτυξης στον βραχίονα έχουν κλείσει ή όχι.

Έτσι, αν υπάρχουν προβλήματα με ένα τσίμπημα στην εφηβεία, τότε δεν πρέπει να καθυστερήσετε την επίσκεψη στον ορθοδοντικό - είναι καλύτερα να ξεκινήσετε την επίλυση του προβλήματος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

 

Διόρθωση δαγκώματος σε ενήλικες ασθενείς

Οι ενήλικες ασθενείς έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες και αυτό μπορεί να σχετίζεται όχι μόνο με τη φυσιολογία. Για παράδειγμα, οι ενήλικες θέλουν να έχουν ένα όμορφο χαμόγελο, αλλά ταυτόχρονα, συχνά δεν θέλουν άλλους να βλέπουν τιράντες και οποιεσδήποτε άλλες συσκευές στα δόντια τους.Αν και πρόσφατα υπήρξε μια μόδα για τιράντες - η παρουσία τους δεν γίνεται αντιληπτή ως σημείο ατέλειας, αλλά ως ένδειξη ευημερίας και ευημερίας.

Μέχρι σήμερα, υπάρχουν τρεις περιοχές αισθητικών ορθοδοντικών συσκευών, που επιτρέπουν τη διόρθωση των ανωμαλιών μόνιμης δαγκώματος στους ενήλικες.

Η πιο δημοφιλής επιλογή είναι τα αιθουσαία στηρίγματα (δηλαδή, επικολλημένα στα δόντια από την πλευρά των χειλιών), κατασκευασμένα από υλικά παρόμοια χρώματα με το σμάλτο των δοντιών, γεγονός που καθιστά το σύστημα βραχίονα μη διακριτικό.

Τα ασημικά αιθουσαία στηρίγματα είναι κατασκευασμένα από τρεις τύπους υλικών:

• Πλαστικά;
• Κεραμική.
• Sapphire.

Σε μια σημείωση

Τα πλαστικά τιράντες είναι τα λιγότερο ακριβά, αλλά είναι εύθραυστα, σπάνε εύκολα, τείνουν να είναι βαμμένα. Έτσι, για παράδειγμα, αν θέλετε τσάι, καφέ, τσιγάρα, τότε αυτά τα τιράντες θα γίνουν γρήγορα κίτρινα.

Σε σύγκριση με τα μεταλλικά τιράντες, τα αισθητικά τιράντες είναι πιο απαιτητικά από τη σταθεροποίηση της ακρίβειας του ιατρού. Η κόλληση ή αποκόλληση των κλειδαριών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επεξεργασίας μπορεί να προκαλέσει βλάβη στη μάσκα, γεγονός που εξασφαλίζει την πρόσφυση του βραχίονα στο δόντι και δεν θα συγκρατεί, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε ασυνήθιστη κατάσταση ο ασθενής θα πρέπει να πληρώσει για το νέο στήριγμα.

Επιπλέον, τέτοια συστήματα είναι πιο ακριβά από τα αντίστοιχα μέταλλα κατά περίπου 20-30 χιλιάδες ρούβλια. Για παράδειγμα, ένα σύνολο "απλών" μεταλλικών τιράντες, που συνδέονται με την αψίδα με συνδέσμους, κοστίζει κατά μέσο όρο 20 χιλιάδες ρούβλια, και η αισθητική επιλογή, ανάλογα με το υλικό που χρησιμοποιείται, μπορεί να κοστίσει 40-50 χιλιάδες ρούβλια.

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα ζαφείρια είναι τα πιο ανθεκτικά και δεν χάνουν τις αισθητικές και λειτουργικές τους ιδιότητες, τα κεραμικά συμπεριφέρονται λίγο χειρότερα - σε μερικές περιπτώσεις μπορούν να βαφτούν.

Η φωτογραφία παρακάτω δείχνει τα ζαφείρια τιράντες:

Για όσους, όταν διορθώνουν το δάγκωμα καθόλου, δεν θέλουν άλλους να δουν τιράντες στο στόμα τους, υπάρχουν 2 επιλογές συστήματος.

Η πρώτη επιλογή: τα γλωσσικά τιράντες - ένας ορθοδοντικός τους κολλάει στα δόντια από την πλευρά του ουρανίσκου και της γλώσσας και έτσι άλλοι δεν υποψιάζονται ότι το άτομο φορούσε τιράντες.

Υπάρχουν δύο τύποι τέτοιων συστημάτων - τα τυποποιημένα γλωσσικά τιράντες, τα λεγόμενα 2D-συστήματα. Κατασκευάζονται από το εργοστάσιο, έχουν ένα τυποποιημένο σχήμα και μέγεθος, είναι σε θέση να μετακινούν τα δόντια σε έναν δισδιάστατο χώρο.Ο γιατρός συνδέει το τόξο που κινεί τα δόντια στις κλειδαριές με μεταλλικά ή ελαστικά προσδέματα.

Από την πρακτική του ορθοδοντικού

Οι ευκαιρίες για την κίνηση των δοντιών που χρησιμοποιούν τέτοια συστήματα είναι περιορισμένες λόγω του τυπικού κυρτού τους σχήματος και της ατελούς προσαρμογής του ενεργού τόξου. Όπως λένε πολλοί ορθοδοντικοί, που χρησιμοποιούν αυτά τα τιράντες, όταν αντιμετωπίζουν σύνθετες ορθοδοντικές παθολογίες, είναι δύσκολο να επιτευχθεί ένα ιδανικό δάγκωμα, αφού το αποτέλεσμα είναι κυρίως στο στέμμα του δοντιού και η θέση των ριζών παραμένει σχεδόν αμετάβλητη.

Η δεύτερη επιλογή: ατομικά τρισδιάστατα τιράντες - κατασκευασμένα από χρυσό κράμα στο εργαστήριο χωριστά για κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη το σχήμα κάθε δοντιού και την κλίση του. Μαζί με τα τιράντες, ο γιατρός παραγγέλλει ένα σύνολο ενεργών τόξων για ολόκληρη την περίοδο διόρθωσης δαγκωμάτων. Αυτή η προσέγγιση παρέχει μια άνετη προσαρμογή του τόξου στα δόντια και την ικανότητα προσαρμογής της θέσης τους μαζί με τις ρίζες.

Σε μια σημείωση

Όταν μια μεμονωμένη γλωσσική αγκύλη σπάει τόξο, και αυτό συμβαίνει μερικές φορές σε ασθενείς, ο ορθοδοντικός αναγκάζεται να διατάξει ένα νέο, δεδομένου ότι τόξα από άλλα συστήματα δεν είναι κατάλληλα.Αυτό επεκτείνει τον χρόνο θεραπείας, αφού οι εγκοπές και τα τόξα κατασκευάζονται στη Γερμανία ή στις ΗΠΑ (ανάλογα με το συγκεκριμένο σύστημα). Τα τιράντες Otkleyki και οι βλάβες των τόξων χύνεται σε επιπλέον κόστος για τον ασθενή με τόσο εντυπωσιακό κόστος συστήματος. Σε μερικές κλινικές το κόστος των ατομικών γλωσσικών συστημάτων φθάνει τα 150.000 ρούβλια και πάνω (αυτό είναι το κόστος του συστήματος και της εγκατάστασης του).

Μια άλλη επιλογή για ισοπέδωση μόνιμης δαγκώματος σε ενήλικες είναι η χρήση ορθοδοντικών καπακιών (ευθυγραμμιστών) - σε αντίθεση με τα τιράντες, αυτές είναι αφαιρούμενες συσκευές.. Έχουν γίνει μεμονωμένα μετά την παραλαβή της εντύπωσης των δοντιών και της χύτευσης του μοντέλου γύψου. Στη συνέχεια προετοιμάζεται ένα σύνολο διαφανών καπακιών, το οποίο πρέπει να φοριέται διαδοχικά, το ένα μετά το άλλο, αντικαθιστώντας ως το απαιτούμενο ενδιάμεσο αποτέλεσμα, που ελέγχεται από τον γιατρό.

Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός σειράς του καπακιού στο σετ, τόσο πιο κοντά αντιστοιχεί στη σωστή θέση των δοντιών στο δάγκωμα. Διαβάστε περισσότερα σχετικά με αυτό στο άρθρο. Ορθοδοντικά καλύμματα για διόρθωση δαγκωμάτων

Γενικά, αξίζει να σημειωθεί ότι ο χρόνος για τη διόρθωση του μόνιμου δαγκώματος σε ενήλικες ασθενείς είναι κατά μέσο όρο 2-2,5 έτη, μερικές φορές μεγαλύτερος (ανάλογα με την πολυπλοκότητα της ορθοδοντικής παθολογίας).Οι κατά προσέγγιση όροι για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση μπορούν να καλούνται από έναν ορθοδοντικό μόνο μετά από πλήρη εξέταση του ασθενούς. Το σχέδιο θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνει το στάδιο της αφαίρεσης μεμονωμένων δοντιών - molars ή premolars, για να δημιουργηθεί ο απαραίτητος χώρος στη σειρά.

 

Θεραπεία ασθενών με «δύσκολη» κατάσταση της στοματικής κοιλότητας

Μερικές φορές ενήλικες ασθενείς παραπονιούνται όχι μόνο για την "καμπυλότητα" των δοντιών, αλλά και για άλλα προβλήματα της στοματικής υγείας. Για παράδειγμα, επίμονη οσμή από το στόμα, αιμορραγία και πρήξιμο των ούλων. Αυτά τα συμπτώματα είναι τα πρώτα σημάδια της ουλίτιδας ή της περιοδοντίτιδας.

Με περιοδοντίτιδα, υπάρχει ύφεση (μείωση) του ιστού των ούλων, εξαιτίας της οποίας η ρίζα των δοντιών είναι σταδιακά ορατή. Τα ίδια τα δόντια αποκτούν κινητικότητα, αποκλίνουν μεταξύ τους.

Η διόρθωση των δαγκωμάτων σε ασθενείς με ασθένεια των ούλων δεν είναι εύκολο έργο για έναν ορθοδοντικό, επειδή η ορθοδοντική θεραπεία μπορεί μόνο να επιδεινώσει την κατάσταση. Αυτοί οι ασθενείς χρειάζονται αναγκαστικά μια διαβούλευση από έναν περιοδοντία που θα αξιολογήσει σε ποιο στάδιο της διαδικασίας της φλεγμονής και θα επιλέξει την απαραίτητη θεραπεία. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει από 3 έως 6 μήνες, ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου, και μέχρι τότε, ο ορθοδοντικός δεν θα είναι σε θέση να αρχίσει να εργάζεται με το δάγκωμα του ασθενούς.

Επιπλέον, ένα κοινό πρόβλημα για τους ενήλικες ασθενείς είναι η απουσία ορισμένων δοντιών. Κατά τον σχεδιασμό διόρθωσης δαγκώματος σε τέτοιες περιπτώσεις, ο ορθοδοντικός μπορεί να προσφέρει δύο λύσεις στο πρόβλημα:

• Προσθετική του χαμένου δοντιού σε εμφύτευμα (εμφύτευμα τιτανίου συν, για παράδειγμα, κορώνα ζιρκονίας).
• Ή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα τιράντες σας για να μετακινήσετε τα υπάρχοντα δόντια σας προς την κατεύθυνση του ελαττώματος, κλείνοντας έτσι.

Και στις δύο περιπτώσεις, ο ασθενής θα πρέπει να είναι ορθοδοντικός: θα πρέπει να δημιουργηθεί αρκετός χώρος στο οδοντοστοιχίο για εμφύτευση του εμφυτεύματος και για να κλείσουν τα κενά στη σειρά, τα δόντια πρέπει να ευθυγραμμιστούν σε ένα τόξο.

Είναι ενδιαφέρον

Μετά την έναρξη της ορθοδοντικής θεραπείας, τα δόντια γίνονται κινητά και σε ασθενείς με ασθένεια των ούλων η κινητικότητα αυτή μπορεί να είναι υπερβολική. Ως εκ τούτου, πριν από την έναρξη της θεραπείας, ο ορθοδοντικός μπορεί να αφαιρέσει τις αποκαλούμενες επαφές "μπλοκαρίσματος", οι οποίες δημιουργούν περιττό βάρος στην ομιλία και τη μάσηση. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται επιλεκτική λείανση. Μετά την ομαλοποίηση των επαφών μεταξύ των δοντιών, η κινητικότητά τους θα πρέπει να μειωθεί.

 

Ορθογναθική χειρουργική ως μόνιμη θεραπεία απόφραξης

Μερικές φορές, για να επιτευχθεί το τέλειο ορθογναθικό δάγκωμα, οι προσπάθειες ενός ορθοδοντικού μόνο δεν είναι αρκετές. Κατά την προετοιμασία ενός σχεδίου θεραπείας, ο ορθοδοντικός μπορεί να πει αμέσως στον ασθενή του ότι θα χρειαστεί ένα επεμβατικό γναθοπροσωπικό χειρούργο. Εάν ο ασθενής συμφωνεί με αυτό το στάδιο, τότε το πρόγραμμα θεραπείας προσαρμόζεται ανάλογα με το τι ακριβώς χρειάζεται ο χειρουργός για τη λειτουργία. Στη συνέχεια οι γιατροί αυτοί συνεργάζονται μαζί και όταν ο ορθοδοντικός δημιουργεί όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη λειτουργία, τότε ο χειρουργός εκτελεί τη χειρουργική επέμβαση.

Οι ενδείξεις για τη χειρουργική θεραπεία είναι σοβαρές μορφές σκελετικών ανωμαλιών τσίμπημα. Δηλαδή, όταν τα αίτια των προβλημάτων τσιμπήματος δεν είναι μόνο η λανθασμένη θέση των μόνιμων δοντιών, αλλά και η λανθασμένη θέση ή το μέγεθος των οστών των γνάθων σε σχέση με τη βάση του κρανίου.

Ωστόσο, για προφανείς λόγους, πολλοί ασθενείς κατηγοριοποιούνται ενάντια στη χειρουργική επέμβαση. Στη συνέχεια, ορθοδοντικό διεξάγει ορθοδοντικών ανωμαλιών σύγκλεισης καμουφλάζ, δηλαδή, βάζει όλα τα δόντια ακριβώς στο τόξο προγραμματισμένη κατάργηση των ατομικών δόντια και κινείται προς την κατεύθυνση του άλλου εξ αποστάσεως, την επίτευξη αποδεκτών δάγκωμα επιλογή.Ταυτόχρονα, οι παθολογικές επαφές μεταξύ των δοντιών μπορούν να διατηρηθούν και το προφίλ του ασθενούς σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του προσώπου εξακολουθεί να δίνει μια ανώμαλη θέση στα οστά των γνάθων.

Στην πραγματικότητα, μην φοβάστε την ορθογναθική χειρουργική επέμβαση. Ο χειρουργός κάνει όλες τις περικοπές και τα κομμάτια οστών μόνο στο στόμα, δηλαδή, δεν υπάρχουν ουλές στο πρόσωπο. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο χειρουργός προδιαγράφει τη χρήση ειδικών ελαστικών κλώνων για να εξασφαλίσει τη νέα θέση των οστών των γνάθων και να δώσει στους μυς να συνηθίσουν τις αλλαγές.

Η περίοδος ανάρρωσης μετά από ορθογναθική χειρουργική επέμβαση είναι περίπου 1 μήνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ασθενής πρέπει να ακολουθήσει μια αυστηρή δίαιτα, να μην φάει στερεά τρόφιμα (τις πρώτες δύο εβδομάδες, όλα τα τρόφιμα θα πρέπει να είναι υγρά). Στο νοσοκομείο μετά από χειρουργική επέμβαση, ο ασθενής περνάει 5-7 ημέρες, κατόπιν του επιτρέπεται να πάει στο σπίτι, και μετά από 2 εβδομάδες το άτομο μπορεί να επιστρέψει στην εργασία, ακολουθώντας τις οδηγίες του γιατρού.

Μετά από 3-4 εβδομάδες, ο ορθοδοντικός, μαζί με τον χειρουργό, εξετάζει τον ασθενή και αν το αποτέλεσμα ικανοποιηθεί με τους γιατρούς, διορίζεται η αφαίρεση του συστήματος βραχίονα.

 

Πιθανές επιπλοκές της ορθοδοντικής θεραπείας

Οποιαδήποτε θεραπεία είναι μια παρέμβαση στο έργο του ανθρώπινου σώματος, το ίδιο ισχύει για την ορθοδοντική θεραπεία μόνιμης δαγκώματος.Μπορεί να φαίνεται περίεργο σε μερικούς, αλλά το πιο σημαντικό βήμα σε αυτό είναι η αρχική προετοιμασία ενός σχεδίου θεραπείας για έναν συγκεκριμένο ασθενή. Για αυτό:

• Ο ορθοδοντικός διεξάγει μια λεπτομερή ανάλυση των διαγνωστικών μοντέλων των σιαγόνων του ασθενούς, υπολογίζει σχολαστικά το διαθέσιμο κενό στο διάστημα.
• Learning πανοραμική σιαγόνες εικόνα για να αξιολογηθεί η θέση των δοντιών, κλίση τις ρίζες των δοντιών, αξιολογεί την κατάσταση των παρακείμενων ιστών - ιγμόρειο, άνω γνάθου φατνιακού οστού, του γναθιαίου πόρου, επίσης σημαντικό είναι η ανάλυση της πλακός οστών, το οποίο είναι ένα ενδιάμεσο στρώμα μεταξύ των δοντιών και των οστών σαγόνι?
• Αναλύσεις εικόνα κρανίο σε πλάγια όψη - telerentgenogrammu σε ορισμένα μέθοδος ορθοδοντικό μπορεί να εκτιμήσει το μήκος των σιαγόνων και η θέση τους σε σχέση με τη βάση του κρανίου, της γνάθου αξιολογήσουν τον τύπο ανάπτυξης, την κλίση των μπροστινών δοντιών και να καταλάβουν ότι είναι η βασική αιτία της μη φυσιολογικής απόφραξης.

Αφού ο ορθοδοντικός συγκρίνει όλες τις πληροφορίες που λαμβάνει, πρέπει να περιγράψει λεπτομερώς το σχέδιο για περαιτέρω δράση. Ανάλογα με τη διάγνωση του ασθενούς και τα χαρακτηριστικά του δάγκωτός του, ο ορθοδοντικός επιλέγει τιράντες με ένα συγκεκριμένο οδοντιατρικό πρόγραμμα,επιλέγει ορισμένα τόξα και περιλαμβάνει τη χρήση επιπρόσθετων στοιχείων - στροφές στο τόξο, συνδέοντας πρόσθετες συσκευές σε συγκεκριμένα στάδια της θεραπείας για να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό τσίμπημα.

Μερικές φορές, οι ασθενείς διαμαρτύρονται ότι ο χρόνος τικνεύει και το δάγκωμα δεν εξαντλείται ούτε παρατηρούν ότι τα δόντια τους έχουν λυθεί υπερβολικά προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Επιπλέον, για τις ασθένειες των ούλων μετά την στερέωση των στηριγμάτων, μπορεί να εμφανιστεί υπερβολική κινητικότητα των δοντιών.

Οι λόγοι για όλα αυτά τα φαινόμενα μπορεί να είναι εσφαλμένοι υπολογισμοί από τον ορθοδοντικό, που συνίστανται στην λανθασμένη επιλογή των τιράντες ή στην λανθασμένη τοποθέτηση των στηριγμάτων στα δόντια ή στην υπερβολική φόρτιση των δοντιών και των ιστών που τα συγκρατούν.

Για να αποφευχθούν τέτοιες επιπλοκές, είναι σημαντικό να επιλέξετε το σωστό γιατρό. Πολλοί ασθενείς επισκέπτονται διαφορετικούς ορθοδοντικούς και συλλέγουν τις απόψεις τους για το πρόβλημά τους προτού κάνουν μια επιλογή, εμπιστεύονται έναν ειδικό και αρχίζουν μακροχρόνια θεραπεία. Αυτό συμβαίνει όταν είναι καλύτερο να μην ψάχνετε για μια κλινική, όχι "όπου είναι φθηνότερη", αλλά αξίζει να αναζητήσετε έναν άκρως επαγγελματικό έμπειρο γιατρόη οποία, βήμα προς βήμα, μαζί με σας, θα πάει μέχρι τα όμορφα δόντια, η διάρκεια των οποίων μπορεί να είναι αρκετά χρόνια.

 

Χρήσιμο βίντεο: τα στάδια της αλλαγής των δοντιών γάλακτος σε μόνιμα

 

Τι είναι ένα σωστό και εσφαλμένο δάγκωμα σε ένα παιδί και γιατί είναι τόσο σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν ορθοδοντικό εγκαίρως