Τι είναι οι ανωμαλίες του τσιμπήματος και πώς αντιμετωπίζονται σήμερα;

Οι ανωμαλίες του δαγκώματος είναι διάφορα είδη αποκλίσεων από την κανονική διάταξη των σειρών δοντιών σε σχέση με την άλλη. Τέτοιες αποκλίσεις μπορούν να εμφανιστούν τόσο σε ενήλικες (για παράδειγμα, μετά την έκρηξη των δοντιών σοφίας ή ως αποτέλεσμα τραυματισμού), και στα παιδιά κατά την περίοδο της ανάπτυξης και του σχηματισμού του οδοντιατρικού συστήματος.

Η σοβαρότητα της μη φυσιολογικής απόφραξης μπορεί να διαφέρει σημαντικά - ανάλογα με τη σοβαρότητα της παθολογίας, διακρίνονται οι βαθμοί I, II και III. Ωστόσο, ακόμη και πολύ ασήμαντη κακή συμπεριφορά δημιουργεί μερικές φορές πολύ σοβαρά προβλήματα για την κανονική ζωή ενός ατόμου, που κυμαίνεται από ψυχο-συναισθηματικά έως προβλήματα φαγητού.

Επομένως, ας μιλήσουμε για το είδος των ανωμαλιών τσίμπημα είναι γενικά και ποιες μέθοδοι θεραπείας σύγχρονη οδοντιατρική προσφέρει σε μια δεδομένη κατάσταση. Και, σημαντικό, Θα δούμε τι προληπτικά μέτρα μπορούν να λάβουν οι γονείς για να προστατεύσουν το παιδί τους από τα προβλήματα μαστίγας στο μέλλον..

 

Ποιες είναι οι ανωμαλίες τσίμπημα;

Οι ορθοδοντικοί στην πρακτική τους χρησιμοποιούν την ταξινόμηση της γωνίας.Ο ίδιος ξεχώρισε 3 τύπους δαγκωμάτων, ανάλογα με το πώς οι πρώτοι γομφίοι (δηλαδή οι λεγόμενοι γομφίοι) ενώνονται.

Η πρώτη κατηγορία γωνίας θεωρείται ο κανόνας της απόφραξης, ένα είδος προτύπου, το οποίο ο ορθοδοντικός προσπαθεί να επιτύχει, αν υπάρχουν αποκλίσεις από την κανονική αναλογία των δοντιών. Διαπιστώθηκε ότι το κλείσιμο των δοντιών σύμφωνα με την πρώτη τάξη της γωνίας είναι το πιο φυσιολογικό για όλο το οδοντιατρικό σύστημα του ατόμου.

Η δεύτερη και η τρίτη κατηγορία ανωμαλιών δαγκώματος γωνιών θα συζητηθούν λεπτομερώς παρακάτω.

Σε μια σημείωση

Σήμερα, οι ορθοδοντικοί ταξινομούν τις ανωμαλίες κλεισίματος στο πλευρικό μέρος των δοντιών ως ανωμαλίες σαγίτα και τις αποκλίσεις στο πρόσθιο τμήμα της οδοντοστοιχίας ως κατακόρυφες ανωμαλίες δαγκώματος.

Τέτοιες παθολογίες οφείλονται επίσης σε ανωμαλίες της απόφραξης, όταν, κατά τη διάρκεια του κανονικού κλεισίματος των δοντιών, υπάρχουν τα ακόλουθα ελαττώματα στο πλευρικό μέρος:

• Μεσαίο διάσταιμα - το κενό μεταξύ των πρώτων κοπτών της άνω γνάθου. Στο πρώιμο εναλλάξιμο δάγκωμα (2,5 έως 4,5 έτη), το διαστεμείο είναι μια φυσιολογική κατάσταση όταν ο χείλος του άνω χείλους περνά ανάμεσα στους προσωρινούς κεντρικούς κοπτήρες.Κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της έκρηξης των πλευρικών κοπίδων και σκύλων, αυτό το κενό κλείνει και η προσκόλληση του χαλιού μετατοπίζεται και συνενώνεται στην βλεννογόνο μεμβράνη του άνω χείλους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αιτία του διαστήματος μπορεί να είναι η παρουσία υπεράριθμου δοντιού στην περιοχή απόκλισης των κεντρικών δοντιών της άνω γνάθου (αυτή η παθολογία μπορεί να αναγνωριστεί με ακτινοσκόπηση).
• Η συσσώρευση των δοντιών - αυτή η ανωμαλία του δαγκώματος συμβαίνει όταν το μέγεθος των δοντιών και των οδοντικών τόξων δεν ταιριάζουν. Περίπου το 60% των παιδιών στον ευρωπαϊκό πληθυσμό παρουσιάζουν κάποιο βαθμό γεμάτου δοντιού. Σε μια τέτοια κατάσταση, η απώλεια ενός μόνιμου ή προσωρινού δοντιού μπορεί να προκαλέσει τη μετατόπιση των γειτονικών δοντιών στην περιοχή του ελαττώματος για να γεμίσει το κενό. Η συσσώρευση των κάτω δοντιών στην εφηβεία οφείλεται κυρίως στην έκρηξη των δοντιών σοφίας και στην πίεση που ασκούν στην οδοντοστοιχία.
• Tremes - κενά ανάμεσα στα δόντια. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι στο αντικαταστάσιμο δάγκωμα η παρουσία τριών είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, που προκαλείται από το γεγονός ότι τα δόντια του γάλακτος αποκλίνουν και προετοιμάζουν ένα χώρο για μόνιμα μεγαλύτερα δόντια.Tremors μπορεί να εμφανιστεί με microdentia - το μικρό μέγεθος των δοντιών οι ίδιοι. Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς του παιδιού θα πρέπει να δίνουν προσοχή σε τέτοια κενά μεταξύ των δοντιών, καθώς τα τρόφιμα φράσσονται μέσα τους, τα οποία, με κακή υγιεινή, μπορούν να οδηγήσουν σε τερηδόνα και φλεγμονή των ούλων.
• Μεταφορά ή δυστοπία των δοντιών - αυτοί οι όμοιοι όροι αναφέρονται στην έκρηξη ενός δοντιού σε ένα ασυνήθιστο μέρος γι 'αυτό. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό το φαινόμενο. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να είναι η ανώμαλη θέση των οδοντικών βλαστών λόγω κληρονομικών παραγόντων, εμβρυϊκές ανωμαλίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μητρική ασθένεια κατά τα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης, τραύμα τοκετού, επιβολή λαβίδων κατά τη διάρκεια της μαιευτικής βοήθειας κλπ. τους προκαλεί να εκραγούν έξω από την οδοντιατρική αψίδα: τα μάγουλα, τα χείλη, προκαλώντας τραυματισμό στο παιδί κατά το μάσημα και σχηματίζοντας κέντρο φλεγμονής, γιατί μερικές φορές είναι δύσκολο να φτάσουμε σε ένα τέτοιο δόντι όταν καθαρίζουμε.

Οι παρακάτω ανωμαλίες τσιμπήματος θα εξεταστούν με περισσότερες λεπτομέρειες.

 

Άπω δάγκωμα

Το άπω δάγκωμα είναι η πιο συνηθισμένη παθολογία του τσιμπήματος στον ευρωπαϊκό πληθυσμό.Πολλοί συσχετίζουν την εμφάνισή του με τη φύση της πρόσληψης τροφής - αρχίσαμε να τρώμε πιο μαλακά τρόφιμα, σε σχέση με τα οποία εξαφανίζεται η ανάγκη για μάσημα και εφαρμογή προσπαθειών. Η κάτω γνάθο μειώνεται σε μέγεθος, δεν πιέζεται πλέον προς τα εμπρός, και η άνω γνάθο υπερισχύει της κάτω γνάθου. Άπω δάγκωμα είναι μια ανωμαλία της κατηγορίας II σύμφωνα με την Engl.

Η φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα του μακρινού δαγκώματος:

Στην περιφερική απόφραξη, υπάρχουν δύο υποκατηγορίες, ανάλογα με την κλίση των κοπίδων της άνω γνάθου.

Κατηγορία II, υποκατηγορία Ι - οι άνω κοπτήρες είναι κεκλιμένοι προς το άνω χείλος. Οι λόγοι για το σχηματισμό αυτού του φαινομένου μπορεί να είναι αντίχειρα-πιπίλισμα συνήθεια, παρατεταμένη πιπίλισμα θηλές συνήθεια να ορίσει τη γλώσσα ανάμεσα στα δόντια, καθώς και υπερδραστηριότητα των μυών του άνω χείλους και των κυκλικών μυών του στόματος.

Τα χαρακτηριστικά του προσώπου αυτού του τύπου απόφραξης είναι ένα κοίλο προφίλ, ανοικτά χείλη, αντισταθμιστικό τέντωμα του κάτω χείλους προς τα εμπρός και προς τα πάνω. Μερικές φορές υπάρχουν περιπτώσεις υπερβολική δραστηριότητα του κάτω χείλους (για παράδειγμα, η συνήθεια του δαγκώματος το κάτω χείλους), ενώ οι άνω κοπτήρες ωθείται προς τα εμπρός και ο πυθμένας πέσει κάτω προς τα πίσω από την κανονική θέση.

Κατηγορία II, υποκλάση ΙΙ - οι ανώτεροι κοπτήρες έχουν κλίση προς τον ουρανό. Ο αιτιολογικός παράγοντας μπορεί να είναι η συνήθεια του δαγκώματος του άνω χείλους, καθώς και του παιδικού, δηλαδή του παιδικού τύπου κατάποσης με την ένταση των μυών των χειλιών και των μάγουλων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν εξετάζετε έναν ασθενή, τα χείλη είναι κλειστά, το κάτω χείλος είναι παχιά, μια βαθιά πτυχή στο πηγούνι απελευθερώνεται.

Το άπω δάγκωμα συχνά συνοδεύεται από διαταραχή ομιλίας, αδυναμία ή δυσκολία στο δάγκωμα των τροφών, δυσκολία στην αναπνοή, καθώς και πόνο και δυσλειτουργία στον κροταφογναθικό σύνδεσμο.

Παρατηρήστε πώς αλλάζει το σχήμα της σιαγόνας μετά από τη θεραπεία της απόμακρης τσίμπημα:

 

Μεσημβρινό δάγκωμα

Σε σύγκριση με το μακρινό δάγκωμα, η αντίθετη κατάσταση παρατηρείται στο μεσημβρινό - όταν η άνω γνάθο υστερεί πίσω από την κάτω γνάθο σε μέγεθος. Αυτή είναι η τρίτη κατηγορία ανωμαλιών τσιμπήματος σύμφωνα με την ταξινόμηση του Angle.

Οι λόγοι για την ανάπτυξη του μεσάλικου δαγκώματος μπορεί να είναι:

• βλάβη κατά τη γέννηση
• πρώιμη αφαίρεση των δοντιών της άνω γνάθου,
• γενετική προδιάθεση - για παράδειγμα, το παιδί πήρε μια τεράστια κάτω γνάθο από τον πατέρα του και μια μικρή άνω γνάθο από τη μητέρα του.

Συχνά, με αυτή την ανωμαλία απόφραξης, μπορεί κανείς να δει ένα τέτοιο φαινόμενο όπως η περιοδοντική αποζημίωση: τα δόντια στην άνω γνάθου είναι γεμάτα, ενώ στην μεγάλη κάτω γνάθο βρίσκονται ακριβώς, μπορεί να υπάρχουν κενά μεταξύ τους (τρία).

Σημάδια προσώπου μεσημβρινής απόφραξης: κυρτό περίγραμμα, προεξέχοντα πηγούνι, πτύχωση του άνω χείλους και προεξοχή του κάτω χείλους.

Εγγύς δάγκωμα προωθεί διαταραχές της κροταφογναθικής άρθρωσης - λόγω της προς τα εμπρός θέση του επικεφαλής της άνω γνάθου στην glenoid βοθρίο της ΚΓΔ είναι μια σταθερή τέντωμα των συνδέσμων, τονίζουν χρονική και μασητικών μυών μπορεί να αναπτυχθεί πόνο όταν τρώει, καθώς και πονοκεφάλους. Μερικές φορές οι ασθενείς παραπονιούνται για τραυματισμό στο άνω χείλος με τα δόντια της κάτω γνάθου κατά τη διάρκεια των γευμάτων.

 

Ανοιχτό δάγκωμα

Ένα ανοιχτό δάγκωμα είναι το μη φράξιμο των δοντιών στην πρόσθια περιοχή, γεγονός που προκαλεί ένα κενό μεταξύ τους. Κανονικά, οι άνω κοπτήρες πρέπει να επικαλύπτουν τους χαμηλότερους κοπτήρες κατά το ένα τρίτο της κορόνας. Με την ανοικτή επικάλυψη δάγκωμα απουσιάζει εντελώς, ή ελάχιστη.

Υπάρχουν οι εξής τύποι ανοιχτών δαγκωμάτων:

• μπροστινό ανοιχτό δάγκωμα - καμία επικάλυψη στο πρόσθιο τμήμα της οδοντοστοιχίας με κλειστά πλευρικά δόντια.
• πλευρικό ανοιχτό δάγκωμα - όταν τα δόντια επικαλύπτονται στο πρόσθιο τμήμα, τα πλευρικά δόντια δεν κλείνουν.

Μεταξύ των αιτιών αυτής της ανωμαλίας περιγράφονται:

• κληρονομικό παράγοντα.
• αναπνοή στο στόμα - σε αυτή την περίπτωση, το παιδί πρέπει να συμβουλευτεί έναν γιατρό της ΕΝT, επειδή είναι σημαντικό να καταλάβουμε γιατί το παιδί αναπνέει από το στόμα. Ίσως υπήρξε ένας τραυματισμός και υπάρχει μια καμπυλότητα του ρινικού διαφράγματος, ή η παρουσία αδενοειδών. Μερικές φορές εξασθενεί η ανοσία και τα συχνά κρυολογήματα μπορούν επίσης να εμποδίσουν τη ρινική αναπνοή ενός παιδιού.
• συνήθεια ταΐσματος των δακτύλων, μακρύς θηλές πιπίλισμα και άλλα αντικείμενα?
• ο παιδικός τύπος κατάποσης και η συνήθεια της τοποθέτησης της γλώσσας μεταξύ των δοντιών.
• συγγενείς δυσπλασίες - σχισμή της κυψελιδικής διαδικασίας του χείλους και του ουρανού.
• ενδοκρινικές διαταραχές.
• γναθοπροσωπικούς όγκους.

Σημάδια προσώπου ανοιχτό δάγκωμα: το στόμα είναι μισονοικτό, αλλά αν είναι δυνατό να κλείσει το στόμα, τότε το πρόσωπο είναι τεταμένο.

Οι ασθενείς διαμαρτύρονται για την ανικανότητα να δαγκώνουν και να καταπιούν πλήρως τα τρόφιμα, συχνά παρατηρώντας την αποτυχία.

Υπάρχουν 3 βαθμοί σοβαρότητας του ανοιχτού δαγκώματος, ανάλογα με το μέγεθος του κάθετου χάσματος: I βαθμός - μέχρι 5 mm, βαθμός II - από 5 έως 9 mm, βαθμός III - περισσότερο από 9 mm.

Επίσης δώστε προσοχή σε ό, τι δόντια είναι κλειστά στα πλευρικά τμήματα. Αυτή η ταξινόμηση κατά βαρύτητα χρησιμοποιείται από τους οδοντιάτρους στην επιλογή των στρατιωτών που υποβάλλονται σε ιατρική εξέταση.

 

Βαθιά δάγκωμα

Ονομάζεται βαθύ δάγκωμα στο οποίο τα άνω δόντια επικαλύπτουν τα κάτω δόντια. Μερικές φορές τα κατώτερα δόντια στηρίζονται με κοπτικές άκρες πάνω στη βλεννογόνο μεμβράνη του ουρανού, και στη συνέχεια μιλούν για ένα τραυματικό βαθύ δάγκωμα.

Πιθανές αιτίες (αιτιολογία) της εμφάνισης μιας βαθιάς δάγκωσης:

• πρώιμη απώλεια των δοντιών μάσησης (λόγω τραύματος ή επιπλοκών της τερηδόνας που οδηγούν στην αφαίρεσή τους, ή η πρωταρχική απουσία τους είναι adentia).
• παραβίαση της ρινικής αναπνοής.
• ακατάλληλη κατάποση.
• παραβίαση της λειτουργίας ομιλίας.
• κακή συνήθεια να πιπιλίζουν διάφορα αντικείμενα.
• παραβίαση των όρων οδοντοφυΐας, ειδικά στα πλευρικά τμήματα της οδοντοστοιχίας.
• πρόωρη τριβή των προσωρινών δοντιών.

Όπως και στην περίπτωση ενός ανοιχτού δαγκώματος, διακρίνονται επίσης τρεις βαθμοί μιας βαθιάς τσιμπήματος, ανάλογα με τη σοβαρότητα της ανωμαλίας (δηλαδή την ποσότητα επικάλυψης της κατώτερης οδοντοστοιχίας και της ανώτερης).

Σημάδια του προσώπου από βαθιά δάγκωμα:

• αναστροφή του κάτω χείλους έξω?
• τη σοβαρότητα της πτυχής του πηγσού ·
• μείωση του κατώτερου τρίτου του προσώπου (μερικές φορές οι γιατροί χρησιμοποιούν τον όρο "πρόσωπο πτηνού").

Κατά κανόνα, με αυτή την ανωμαλία του δαγκώματος, οι ασθενείς παραπονιούνται για δυσκολία δαγκώματος και μάσησης τροφής και συχνά υπάρχει πόνος στην κροταφογναθική άρθρωση και είναι δυνατοί οι πονοκέφαλοι. Πολύ συχνά εμφανίζεται ένα ελάττωμα ομιλίας - οι ασθενείς μιλούν μέσα από τα δόντια τους.

 

Σταυροειδής δάγκωμα

Όπως υποδηλώνει το όνομα, όταν το σταυρό δάγκωμα, τα δόντια τέμνονται μεταξύ τους.

Όταν υπάρχει σταυροειδής απόφραξη, υπάρχει διαφορά στο μέγεθος των σιαγόνων στην πλευρική διαίρεση. Οι ορθοδοντικοί αναφέρονται σε αυτό το είδος τσιμπήματος σε εγκάρσιες ανωμαλίες και η παθολογία μπορεί να είναι μονόπλευρη και αμφίπλευρη.

Το σταυροειδές δάγκωμα εμφανίζεται τόσο σε πρόσθια όσο και σε πλευρική διαίρεση.

Με τον τύπο της πλευρικής δαγκώματος, οι ορθοδοντικοί διακρίνουν τους παρακάτω τύπους αυτής της ανωμαλίας:

• με μετατόπιση της κατώτερης σιαγόνας προς την κατεύθυνση της γλώσσας - γλωσσική διασταυρούμενη δάγκωμα.
• προς την κατεύθυνση του μάγουλου - στοματικό σταυροειδές δάγκωμα.
• και προς τον ουρανό - ένα παλατινό σταυρό.

Αιτίες ανωμαλιών:

• κακές συνήθειες (που αναφέρονται παραπάνω).
• τραύμα ή βλάβη της γνάθου, συμπεριλαμβανομένου τραύματος γέννησης.
• η τοποθέτηση λαβίδων κατά τον τοκετό.
• έλλειψη μεμονωμένων δοντιών.
• διαταραχές της κροταφογναθικής άρθρωσης (TMJ) - αγκύλωση, συνηθισμένη εξάρθρωση της άρθρωσης, υποπλασία της άρθρωσης στη μία πλευρά,
• την ανεξίτηλα των επιφανειών των δοντιών του γάλακτος.
• παραβίαση της ακολουθίας και χρονισμού της οδοντοφυΐας.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα σταυροειδούς δαγκώματος σε έναν ενήλικα:

Συχνές καταγγελίες από ασθενείς και γονείς:

• την παρουσία αισθητικού ελαττώματος με αισθητή διαφορά μεταξύ του μεγέθους και της θέσης των σιαγόνων,
• δυσκολία στην κατανάλωση
• παραβίαση της προφοράς ήχου ·
• ασθένεια των ούλων λόγω πιθανού τραυματισμού κατά το μάσημα και την ομιλία.
• προβλήματα με το γαστρεντερικό σωλήνα.

Κατά κανόνα, οι ανωμαλίες κατακόρυφης απόφραξης συνδυάζονται με ανωμαλίες στην οσφυϊκή κατεύθυνση.

 

Το πρώτο ραντεβού με τον ορθοδοντικό - ως συνήθως

Συχνά, όταν οι γονείς με παιδιά έρχονται σε διαβούλευση με έναν ορθοδοντικό, η πρώτη ερώτησή τους είναι κάτι σαν: "Γιατρός, δεν καθυστερούμε με τη θεραπεία;" Πράγματι, είναι πολύ σημαντικό να φτάσουμε εγκαίρως, αφού οι μέθοδοι ορθοδοντικής θεραπείας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την συγκεκριμένη ηλικία του παιδιού. .

Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι εάν το παιδί πειθαρχηθεί και εγκατασταθεί για θεραπεία, η τσίμπημα συνήθως διορθώνεται γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα από ό, τι στην ενηλικίωση.

Η πρώτη μέθοδος είναι καλύτερα να σχεδιάσετε σε 6-7 χρόνια, δεδομένου ότι σε αυτή την ηλικία τα πρώτα μόνιμα δόντια της άνω και κάτω γνάθου ξεσπούν. Ωστόσο, μπορείτε να κάνετε αίτηση πριν, αν δείτε ότι τα δόντια σας αυξάνονται λίγο διαφορετικά από τα αναμενόμενα - για να ασφαλίσετε τον εαυτό σας και να μην ενεργοποιήσετε την κατάσταση.

Είναι σημαντικό να προετοιμαστείτε σωστά το παιδί πριν πάτε στο γιατρό, εξηγώντας ότι ο γιατρός θα κοιτάξει μόνο τα δόντια (έτσι ώστε το παιδί να μην φοβάται και ήταν πρόθυμο να συνεργαστεί με τον γιατρό).

Κατά την αρχική διαβούλευση από την ηλικία των 4-5 ετών και άνω, όταν τα παιδιά είναι ήδη πιο συνειδητά, ο γιατρός μπορεί να σας παραπέμψει στην εικόνα του ορθοφαντογράμματος. Αυτό θα βοηθήσει στην εκτίμηση της κατάστασης του οδοντικού συστήματος, της παρουσίας ή της απουσίας ενός παιδιού από τα βασικά στοιχεία όλων των μόνιμων δοντιών, τη θέση των ριζών των προσωρινών δοντιών, καθώς και το στάδιο ανάπτυξης των δοντιών.Μερικές φορές τα προσωρινά δόντια παραμένουν στο σαγόνι και αποτελούν εμπόδιο για τη μόνιμη έξοδο.

Επίσης, με τη χρήση ορθοτομαντογράμματος, μπορεί κανείς να αξιολογήσει την παρουσία των carious κοιλοτήτων, το βάθος τους, να δει τις εστίες της φλεγμονώδους διαδικασίας στη ρίζα του δοντιού, να δει την κατάσταση των υποκείμενων οστικών δομών της άνω και κάτω γνάθου. Όλα αυτά βοηθούν στο σωστό σχεδιασμό της πορείας της θεραπείας των ανωμαλιών τσιμπήματος.

Κατά την πρώτη εισαγωγή, ο ορθοδοντικός μπορεί να τραβήξει φωτογραφίες του προσώπου και της οδοντοστοιχίας του ασθενούς και μπορεί επίσης να τραβήξει φωτογραφίες από την άνω και κάτω γνάθο για να αξιολογήσει πλήρως το δάγκωμα του παιδιού.

Σε μια σημείωση

Μερικές φορές οι γιατροί σκοπεύουν να πάρουν τις εντυπώσεις ως ξεχωριστή επίσκεψη (συνήθως το πρωί). Οι εντυπώσεις αφαιρούνται χρησιμοποιώντας ειδικά οδοντικά κουτάλια σε μέγεθος και σχήμα των σιαγόνων.

Είναι καλύτερο να πραγματοποιηθεί αυτή η διαδικασία με άδειο στομάχι ή μετά από 2 ώρες μετά το φαγητό, επειδή ένα συγκεκριμένο ξένο σώμα μπορεί να προκαλέσει εμετικό αντανακλαστικό όταν έρχεται σε επαφή με τους μαλακούς ιστούς της στοματικής κοιλότητας. Αυτό, με τη σειρά του, θα αφήσει μια δυσάρεστη εντύπωση στο παιδί και μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της εντύπωσης.

 

Τι πρέπει να προσέχει ένας ορθοδοντικός;

Πρώτα απ 'όλα, ο ορθοδοντικός εφιστά την προσοχή στις καταγγελίες του ίδιου του παιδιού και των γονέων του. Επίσης έχει βαθμολογηθεί:

• την αρμονική ανάπτυξη του προσώπου.
• προσκόλληση του άνω χείλους και του γλουτού του γλώσσας.
• βάθος του προθάλαμου του στόματος.
• κατάσταση του στοματικού βλεννογόνου.
• την ομιλία του ασθενούς (ίσως το παιδί θα χρειαστεί παρέμβαση λογοθεραπείας).

Όπως και όλοι οι γιατροί, ένας ορθοδοντικός συλλέγει ένα ιστορικό της ζωής και της υγείας ενός παιδιού. Ο γιατρός θα είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζει τη φύση της πορείας της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Επιπλέον, ο τύπος διατροφής παίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία σχηματισμού οδοντικών ανωμαλιών.

Εάν υπάρχουν καταγγελίες για πόνο ή τάση των μυών στην κροταφογναθική άρθρωση, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει πρόσθετες μελέτες - μια ακτινογραφία του κροταφογναθικού συνδέσμου κατά το άνοιγμα και το κλείσιμο του στόματος, η ηλεκτρομυογραφία είναι μια μέθοδος για την αξιολόγηση της συντονισμένης εργασίας και του τόνος των μυών μάσησης και του χρονισμού.

Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται υπολογιστική τομογραφία (για την αξιολόγηση πληρότητας των δομών της περιοχής της γναθοπροσωπικής περιοχής).

Στην ηλικία των 12-14 ετών και αργότερα, το κύριο κριτήριο για τη σωστή διάγνωση είναι η μελέτη της ακτινογραφίας του κεφαλιού στην πλευρική προβολή.Αυτός ο τύπος έρευνας επιτρέπει στον γιατρό να πάρει μια ιδέα της φύσης της ανάπτυξης των οστών των γνάθων σε σχέση μεταξύ τους και της βάσης του κρανίου. Και επίσης για τη μορφή της παθολογίας του τσιμπήματος - είτε μια ανωμαλία του τσιμπήματος σχηματίστηκε μόνο λόγω της έλλειψης χώρου για τα δόντια στο οδοντικό τόξο, είτε οφείλεται σε υποανάπτυξη και λανθασμένη θέση των σιαγόνων, η οποία είναι διορθωτική, αλλά μερικές φορές απαιτεί την επέμβαση του γναθοπροσωπικού χειρουργού.

 

Μέθοδοι θεραπείας ανωμαλιών τσίμπημα

Στη θεραπεία των ανωμαλιών τσιμπήματος στα παιδιά, ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει τους πιο ποικίλους συνδυασμούς λειτουργικών συσκευών.

Για παράδειγμα, μπορεί να είναι αφαιρούμενες συσκευές πλάκας με μια επεκτεινόμενη βίδα και συνδυασμούς πρόσθετων στοιχείων. Το καθήκον αυτών των συσκευών είναι να εξομαλύνει την ανάπτυξη των σιαγόνων σε σχέση μεταξύ τους. Οι πλάκες, φυσικά, ασκούν πίεση στα δόντια με τη βοήθεια στοιχείων τόξου ή βρόχων (για παράδειγμα, ένας βρόχος Reinbach για να κλείσουν το diastema), αλλά δεν μπορούν να ενεργήσουν επαρκώς για το χαρακτήρα της κλίσης των δοντιών.

Συνεπώς, με μια σημαντική συσσώρευση και εσφαλμένη τοποθέτηση των δοντιών, ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη χρήση ενός συστήματος βραχίονα, καθώς οι τιράντες μπορούν να επηρεάσουν πλήρως τη θέση και την κλίση των δοντιών.

Είναι σημαντικό

Ο τρόπος με τον οποίο φορούν αφαιρούμενες πλάκες επέκτασης που έχουν συνταγογραφηθεί από γιατρό. Ο βασικός κανόνας είναι αν θέλετε να επιτύχετε αποτελέσματα από τη θεραπεία, τότε θα πρέπει να φοράτε τη συσκευή όσο το δυνατόν περισσότερο ημέρα και νύχτα. Μερικές φορές οι ασθενείς, αλλά κυρίως οι γονείς των παιδιών, διαμαρτύρονται ότι εδώ, λένε, πληρώσαμε χρήματα, αλλά δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα. Ο γιατρός αρχίζει να ρωτάει: "Πώς φοβάστε;". Απάντηση: "Λοιπόν, μετά το σχολείο δύο ώρες, το βράδυ το παιδί αρνείται να κοιμηθεί με ρεκόρ ..."

Υπάρχουν επίσης αφαιρούμενες συσκευές που διορθώνουν την ανώμαλη απόφραξη με την ομαλοποίηση της εργασίας των μυών της περιοχής της γναθοπροσωπικής περιοχής - για παράδειγμα, της λειτουργικής ρυθμιστικής συσκευής του Frenkel. Η σχεδίασή του περιλαμβάνει ειδικά στοιχεία: πλευρικές ασπίδες για τα μάγουλα και λαβίδες που στερεώνονται μαζί με μεταλλικό τόξο.

Ο ρυθμιστής Frenkel χωρίζεται σε τρεις τύπους, ανάλογα με την ανωμαλία του τσιμπήματος του παιδιού. Επηρεάζει το κλείσιμο των χειλιών, την αναπνοή και τη θέση της γλώσσας.

Εάν υπάρχουν καταγγελίες σχετικά με την κροταφογναθική άρθρωση, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει τη χρήση ενός αρθρικού νάρθηκα σιλικόνης.Τώρα παράγεται ένας μεγάλος αριθμός διαφορετικών συνδυασμών αυτών των συσκευών, τόσο εγχώριων όσο και ξένων κατασκευαστών. Η επιλογή του τύπου μιας τέτοιας συσκευής εξαρτάται επίσης από τον τύπο ανωμαλίας απόφραξης και την ηλικία του παιδιού.

Το καθήκον των ελαστικών αρθρικής σιλικόνης είναι να εκφορτώσουν τους μυς που περιβάλλουν την άρθρωση και ένα είδος "επαναπρογραμματισμού" της εργασίας τους για να εξομαλύνουν τις λειτουργίες της άρθρωσης, μειώνοντας το φορτίο στα δομικά στοιχεία (κάψουλα, συνδέσμους). Είναι επίσης σημαντικό να παρατηρήσετε τη συνταγή φθοράς που προδιαγράφεται από το γιατρό, έτσι ώστε η θεραπεία να μην χαθεί.

Σε μια σημείωση

Ένας ορθοδοντικός μπορεί να σας συστήσει μυογυνανική - αυτό είναι ένα σύνολο φυσιοθεραπευτικών ασκήσεων που εξασφαλίζουν το συντονισμένο έργο ορισμένων μυών. Το σύμπλεγμα μπορεί να ανατεθεί ως ξεχωριστή επιλογή θεραπείας ή με σκοπό την αποτροπή του σχηματισμού ακατάλληλου τσιμπήματος. Η μυογυναμική απαιτεί πειθαρχία και ενδιαφέρον από το παιδί, αλλά και επισκέπτονται τον γιατρό για να ελέγχουν την άσκηση κάθε δύο εβδομάδες, έτσι ώστε όλοι οι ορθοδοντικοί να μην χρησιμοποιούν αυτή την μέθοδο στην καθημερινή τους πρακτική, αν και είναι πολύ αποτελεσματική.

Η χρήση ενός συστήματος βραχίονα στη θεραπεία των ανωμαλιών τσιμπήματος είναι η μέθοδος επιλογής (συμπεριλαμβανομένης της ενηλικίωσης).Τι είναι ένα σύστημα βραχίονα; Με απλά λόγια, τα τιράντες είναι σταθερές συσκευές που στερεώνονται στα δόντια, με κλειδαριές, οι οποίες έχουν ειδικό πρόγραμμα για τη μετακίνηση των δοντιών. Η κίνηση πραγματοποιείται από το τόξο, το οποίο στερεώνεται σε αυτές τις κλειδαριές, το τόξο κινείται και φτάνει στο ιδανικό σχήμα της οδοντικής καμάρας.

Ο μέσος χρόνος θεραπείας σε τιράντες είναι 1,5-2 έτη.

Σήμερα υπάρχουν πολλές τροποποιήσεις των συστημάτων αγκύλης. Για παράδειγμα:

• που συνδέεται με το στήριγμα με τη βοήθεια ειδικών μεταλλικών ή ελαστικών συνδέσμων. Οι λουρίδες παρέχουν ένα σκληρό τόξο λαβής με ένα βραχίονα και περιορίζουν την ολίσθηση κατά μήκος του οδοντικού τόξου. Το μειονέκτημα αυτού του εξοπλισμού είναι η ανάγκη συχνών επισκέψεων στο γιατρό - μία φορά το μήνα (και μερικοί γιατροί συνταγογραφούν ασθενείς κάθε δύο εβδομάδες). Οι επισκέψεις είναι απαραίτητες για την αντικατάσταση των δεσμών, επειδή τείνουν να αποδυναμωθούν.
• Τα αυτοκόλλητα συστήματα αγκίστρων διαφέρουν από τα προηγούμενα, καθώς στο σχεδιασμό ενός βραχίονα υπάρχει ένα καπάκι που κρατά το τόξο μέσα στην κλειδαριά. Αυτό παρέχει μια πιο ελεύθερη ολίσθηση του μεταλλικού τόξου κατά μήκος της οδοντοστοιχίας, η οποία είναι πιο άνετη για τον ασθενή, μειώνει τον αριθμό επισκέψεων στο γιατρό και το χρόνο θεραπείας. Αλλά τέτοια παρένθεση είναι πιο ακριβά από τα συστήματα απολιθωμάτων.

Τα συστήματα στήριξης διαφέρουν επίσης στο υλικό από το οποίο κατασκευάζονται:

• Τα πιο απλά και πιο αξιοσημείωτα είναι τα μεταλλικά τιράντες. Επιπλέον, είναι ότι είναι πολύ ανθεκτικά. Αν το βραχίονα αποκολληθεί, μπορεί να επικολληθεί ξανά. Η πρακτική δείχνει ότι οι μεταλλικές θωρακίσεις εγγυώνται μείωση των όρων θεραπείας της ανώμαλης απόφραξης.
• Τα πλαστικά τιράντες είναι πιο αισθητικά, καθώς συμπίπτουν με το φυσικό χρώμα των δοντιών. Από τα μείγματα - είναι ζωγραφισμένα από τρόφιμα και δεν είναι τόσο ανθεκτικά όσο τα μεταλλικά, γεγονός που μερικές φορές αναγκάζει τον γιατρό να κολλήσει ένα νέο βραχίονα λόγω της αρχικής αποτυχίας, γεγονός που αποτελεί πρόσθετη δαπάνη για τον ασθενή.
• Κεραμικά στηρίγματα - δεν είναι ορατά στα δόντια, πιο ανθεκτικά από το πλαστικό. Από τα μειονεκτήματα - λόγω του υψηλού βαθμού τριβής τόξου στο κάστρο, ο συνολικός χρόνος θεραπείας αυξάνεται. Το κόστος τέτοιων τιράντες είναι υψηλότερο από το μέταλλο και το πλαστικό.
• Sapphire τιράντες - το πιο διαφανές και αόρατο στα δόντια, αλλά πολύ πιο ακριβά από τα ανάλογα.
• Γλωσσικά τιράντες - ο γιατρός καθορίζει αυτό το είδος των στηριγμάτων στην γλωσσική πλευρά των δοντιών. Έτσι, δεν είναι ορατά σε άλλους. Ωστόσο, όταν φορούν τέτοιου είδους τιράντες, δημιουργούνται ορισμένες δυσκολίες: συνεχής ερεθισμός της γλώσσας, διαταραγμένη δήλωση.Τα γλωσσικά τιράντες απαιτούν πιο προσεκτική φροντίδα και υγιεινή από ό, τι στην περίπτωση χρήσης συμβατικών τιράντες. Ο γιατρός παραγγέλλει ολόκληρο το σετ για κάθε ασθενή και, συνεπώς, εάν το βραχίονα ή το τόξο σπάσει, θα υπάρξουν δυσκολίες στην επισκευή και την αντικατάσταση, καθώς τα τόξα και τα τιράντες από άλλα συστήματα δεν θα λειτουργήσουν στην περίπτωση αυτή. Το κόστος θεραπείας με γλωσσικά τιράντες είναι πολύ υψηλότερο από ό, τι στα συμβατικά συστήματα.

Σε μια σημείωση

Είναι σημαντικό να διατηρείτε ένα καλό επίπεδο υγιεινής κατά τη θεραπεία με τιράντες, να βουρτσίζετε τα δόντια σας μετά από κάθε γεύμα και χρησιμοποιώντας βούρτσες βούρτσας επιπλέον της βούρτσας για να καθαρίσετε την περιοχή γύρω από το βραχίονα ανάμεσα στην καμάρα και τα δόντια. Εάν παραμελούμε την υγιεινή, τότε είναι δυνατόν να σχηματιστούν λευκές κηλίδες στα δόντια - οι εστίες αποσυναρμολόγησης σμάλτου στη θέση των στηριγμάτων, οι λεκέδες αυτοί δεν περνούν αργότερα και απαιτούν θεραπεία.

 

Μέθοδοι για την πρόληψη των ανωμαλιών δαγκώματος

Είναι γνωστό ότι είναι πάντα καλύτερο να προλαμβάνεται η ανάπτυξη της νόσου παρά να θεραπεύονται τα αποτελέσματά της.

Για να αποφύγετε την εμφάνιση κακομεταχείρισης, θα πρέπει να προσαρμόσετε τις κακές συνήθειες του παιδιού. Για παράδειγμα, εγκαίρως για να διαχωρίσετε το παιδί από τις θηλές.Εάν είναι αδύνατον να επηρεάσετε το παιδί μόνος του, τότε μπορείτε να αγοράσετε ένα ειδικό σύνολο συσκευών για την πρόληψη των ανωμαλιών απόφραξης, το οποίο είναι κατάλληλο για την ηλικία του παιδιού (γι 'αυτό προτιμάτε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για να βρείτε τον κατάλληλο εξοπλισμό για εσάς).

Μεταξύ του συνόλου των διατάξεων για την πρόληψη του σχηματισμού ανωμαλιών του δαγκώματος μπορούν, για παράδειγμα, τα ακόλουθα:

• Το αιθουσαίο έλασμα του Karbitz - μοιάζει με θηλή, είναι δίπλα στην αιθουσαία επιφάνεια των δοντιών, με αποτέλεσμα να απογαλακτιστεί το παιδί από την κακή συνήθεια να πιπιλίζει τα δάχτυλα, τις πιπίλες, τα χείλη, να βάζει τη γλώσσα μεταξύ των δοντιών κλπ.
• Η αιθουσαία πλάκα του Kraus - εμφανίζεται όταν υπάρχει η συνήθεια της αναρρόφησης της γλώσσας και έχει μειωθεί η λειτουργία της κατάποσης.
• Το Propsor του Mulleman - η συσκευή αυτή παρεμβαίνει στην στοματική αναπνοή, ενδείκνυται για τη θεραπεία και την πρόληψη της απόμακρης απόφραξης και του ανοιχτού δαγκώματος, διατηρεί τη σιαγόνα στην εκτεταμένη θέση και χωρίζει τα δόντια μάσησης.

Υπάρχουν και άλλοι τύποι συσκευών για την πρόληψη του σχηματισμού ανωμαλιών δαγκώματος και για κάθε τύπο απόφραξης.

Η παρακολούθηση της υγείας του παιδιού προϋποθέτει την συμπερίληψη τόσο των οδοντιάτρων όσο και των γενικών ιατρών για την παρακολούθηση της σωστής ανάπτυξης όλων των οργάνων και συστημάτων.Οι τακτικές επισκέψεις σε παιδίατρο, γενικό ιατρό, ωτορινολαρυγγολόγο και λογοθεραπευτή θα βοηθήσουν να εντοπιστούν τα προβλήματα του οδοντικού συστήματος.

Φυσικά, η ορθοδοντική θεραπεία συνήθως δεν εκτελείται για ζωτικούς λόγους, αλλά εξαρτάται μόνο από την επιθυμία του ατόμου να βελτιώσει την εμφάνισή του (ή την εμφάνιση του παιδιού). Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε έναν τόσο σημαντικό παράγοντα όπως η ψυχοεξουσική κατάσταση του παιδιού με μια ανώμαλη τσίμπημα: ακόμα και αν υπάρχει ένα φαινομενικά ασήμαντο ελάττωμα, το παιδί δεν αισθάνεται ήδη όπως όλοι οι άλλοι, συχνά απογοητεύεται και απομακρύνεται. Με τη σειρά του, αυτό αντικατοπτρίζεται στην επικοινωνία του με τους άλλους και στην αυτοεκτίμηση, η οποία συχνά αφήνει ένα αποτύπωμα για το υπόλοιπο της ζωής του.

Όποια και αν είναι η μέθοδος θεραπείας που επιλέγετε, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διάθεση σας και του παιδιού σας για μακροχρόνια θεραπεία σύμφωνα με τις συγκεκριμένες συστάσεις του τρόπου θεραπείας, καθώς και την εμπιστοσύνη σας στον γιατρό και τον συντονισμό των ενεργειών σας μαζί του.

Να είστε υγιείς και προσεκτικοί στην υγεία των παιδιών σας!

 

Ενδιαφέρουσα εικόνα σχετικά με την ταξινόμηση των ανωμαλιών τσίμπημα και των μεθόδων θεραπείας σε κατάλληλες καταστάσεις

 

Ένας ορθοδοντικός λέει για τις σημαντικές αποχρώσεις της διόρθωσης του λάθους δαγκώματος