Οίδημα που εμφανίζεται μετά την εξόρυξη δοντιών: πώς να το αφαιρέσετε και πόσο διαρκεί

Ένα από τα συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς μετά την εξόρυξη δοντιών είναι η εμφάνιση σημαντικού πρήξιμου μαλακών ιστών κοντά στην οπή. Ένα τέτοιο οίδημα μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσης οποιουδήποτε δοντιού, αλλά πιο συχνά είναι πιο έντονο στην αφαίρεση των δοντιών μάσησης (molars), συμπεριλαμβανομένων των δοντιών σοφίας.

Περαιτέρω θα μιλήσουμε για αυτό το πρόβλημα με περισσότερες λεπτομέρειες και θα εξετάσουμε τα πιο συναρπαστικά ερωτήματα σε αυτή την περίπτωση:

• Είτε αξίζει να ανησυχείτε καθόλου και εάν είναι επείγον να τρέξετε σε γιατρό αν, μετά την αφαίρεση ενός δοντιού, τα ούλα κοντά στην τρύπα ή ακόμα και ολόκληρο το μάγουλο είναι πολύ πρησμένα.
• Πώς να αποτρέψετε την ανάπτυξη σοβαρού οιδήματος, το οποίο χωρίς πρόσθετη παρέμβαση θα μπορούσε να περιπλέξει σημαντικά την κανονική ζωή.
• Ποια συνοδευτικά συμπτώματα πρέπει να θεωρούνται πολύ ανησυχητικά, στα οποία είναι επιθυμητό να αναζητηθεί γρήγορα ιατρική βοήθεια από γιατρό.
• Πόσο κάνει το πρήξιμο συνήθως μετά την εξόρυξη δοντιών και πώς ακριβώς η κατάστασή σας ταιριάζει στην έννοια του κανόνα?
• Τι επιπλοκές μπορεί να προκύψουν εάν εστιάσετε εσφαλμένα την κατάσταση και θέσετε το πρόβλημα στην τύχη;
• Και θα δούμε επίσης, ποιες ασκήσεις θα βοηθήσουν στο δύσκολο άνοιγμα ενός στόματος (παρατηρείται συχνά μετά από δύσκολη αφαίρεση των κάτω δοντιών σοφίας).

 

Σε ποιες περιπτώσεις, μετά από την εξόρυξη δοντιών, εμφανίζεται συχνότερα οίδημα.

Για να κατανοήσετε καλύτερα πώς και πώς μπορείτε να αφαιρέσετε το πρήξιμο μετά την εξόρυξη δοντιών, είναι σημαντικό να καταλάβετε πρώτα τη φύση της εμφάνισης του ίδιου του οίδηματος.

Είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί άνθρωποι που ήρθαν να δουν έναν χειρουργό οδοντίατρο, ξεχνούν παράξενα ότι ήρθαν στο γιατρό με οίδημα, αλλά περιμένουν την άμεση εξαφάνισή του σχεδόν την πρώτη μέρα μετά την αφαίρεση ενός δοντιού. Εξάλλου, φαίνεται ότι το πρόβλημα των δοντιών έχει ήδη αφαιρεθεί, γιατί τότε το οίδημα όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε, αλλά φαίνεται να έχει αυξηθεί;

Ένα πρησμένο μάγουλο ή χείλος (ακόμη και πριν απομακρυνθεί ένα δόντι) μπορεί να προκύψει από την ανάπτυξη περιοδοντίτιδας (στην οξεία φάση), περιστομής ή οδοντογονιδιακής οστεομυελίτιδας. Αρκετά άτομα έρχονται στο γιατρό με την ήδη παραμελημένη κατάσταση του δοντιού, η οποία εκδηλώνεται από τη λεγόμενη "ροή".Από τη φύση τους, ροή - μια πυώδης φλεγμονή του περιοστέου κάτω από το φατνιακό οστό της γνάθου ή το σώμα των μολυσματικών προέλευσης, η εστίαση είναι σχεδόν πάντα βρίσκεται στην περιοχή της ρίζας του δοντιού βρίσκεται σε λειτουργία.

Σε μια σημείωση

Όταν καλά κατέστρεψε την τερηδόνα των δοντιών για πολλά χρόνια δεν αντιμετωπιστεί, συνεχίζει να σταδιακά «σήψη», και οι ρίζες του είναι εκεί φλεγμονώδεις διεργασίες. Το σώμα για κάποιο χρονικό διάστημα συγκρατήσει την παλίρροια της μόλυνσης και περιορισμό της εξάπλωσής της, που περιβάλλεται από ένα κέλυφος-κάψουλας - κοκκίωμα ή κύστη.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει το εξαγόμενο δόντι με κύστεις στις ρίζες:

Ωστόσο, το ανοσοποιητικό πόροι δεν είναι απεριόριστες, και το υπόλοιπο μπορεί να σπάσει κάτω από μία ποικιλία συνθηκών: όταν ένα υπερβολικό φορτίο στο δόντι, συνυπάρχουσες νόσους (SARS, για παράδειγμα), το άγχος - όλα από τα οποία μπορεί να ξεκινήσει η διαδικασία της μόλυνσης στον ιστό της γνάθου, η οποία θα συνοδεύεται από τη συσσώρευση αυτών των πυωδών εξιδρώματος. Και σε μια τέτοια ποσότητα που η ασυμμετρία του προσώπου λόγω οίδημα μπορεί να είναι πολύ έντονη.

Ως αποτέλεσμα, στην πράξη αποδεικνύεται ότι στις περισσότερες κλινικές περιπτώσεις στον οδοντίατρο-χειρουργό να αφαιρέσει ένα λαό θεραπεία των δοντιών, τουλάχιστον,με μόλυνση που περιβάλλει τη ρίζα, ως μέγιστο - με περιορισμένες ή διάχυτες πυώδεις φλεγμονώδεις διεργασίες (δηλαδή, στην οξεία φάση). Και παρόλο που το κύριο πρόβλημα εξαλείφεται κατά τη διάρκεια της εξόρυξης ενός δοντιού, η μολυσματική εστίαση και οίδημα μπορεί ακόμα να αισθανθούν για πολύ καιρό.

Εν τω μεταξύ, αξίζει να σημειωθεί ότι μερικές φορές η ανακούφιση έρχεται αμέσως μετά την απομάκρυνση ενός δοντιού: το αίσθημα της έκρηξης εξαφανίζεται, το πρήξιμο υποχωρεί, ο πόνος σταματά. Μετά την εξόρυξη του δυσάρεστου δοντιού με κύστεις στις ρίζες, το άτομο αρχίζει να ζει και πάλι (όπως λένε οι ασθενείς).

Από την πρακτική του οδοντιάτρου

Ορισμένοι οδοντίατροι μερικές φορές ασκούν εργασία χωρίς "τομές" για να μειώσουν το πύον στην πληγή μετά από μια εξαγωγή. Σε αυτή την περίπτωση, η συμμετρία του προσώπου λόγω διόγκωσης αποκαθίσταται με συμπίεση του υγρού από τα ούλα σε μια στείρα μπάλα γάζας. Ναι, μερικές φορές είναι οδυνηρή, αλλά είναι δυνατό να αφαιρέσετε το πρήξιμο πολύ γρήγορα - ο ασθενής μπορεί να δει αμέσως στον καθρέφτη πόσα έχουν γίνει όλα καλύτερα. Το πρησμένο διογκωμένο πρόσωπο (μάγουλο, χείλη) για περίπου 5 λεπτά θα μειωθεί στον όγκο κατά 2-3 φορές. "

Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι έναν οργανισμό μετά την απομάκρυνση των ριζών ενός δοντιού με κοκκιώματα, κύστεις ή ακόμα και χωρίς αυτά, εξίσου γρήγορα αντιμετωπίζουν μια λοίμωξη που συνεχίζει να υπάρχει στην τρύπα για αρκετό καιρό.Κανένα τσιμπιδάκι δεν μπορεί να αφαιρέσει από την πληγή εκατομμύρια βακτηρίδια, τόσο ακίνδυνα όσο και παθογόνα.

Μετά την αφαίρεση του δοντιού, το τραύμα γεμίζει με θρόμβο αίματος, το οποίο θα πρέπει να επιτρέπει στους παράγοντες ανοσίας να αντιμετωπίζουν ίχνη μόλυνσης και να ξεκινάει τον μηχανισμό ασφαλούς επούλωσης της τρύπας. Για πολλούς, ο μηχανισμός αυτός προκαλείται από μια σειρά από φλεγμονώδεις αντιδράσεις - ως αποτέλεσμα, αρκετά συχνά την 2η ημέρα μετά την εκδορά των δοντιών, ο πόνος, οίδημα, πυρετός και άλλα δυσάρεστα συμπτώματα όχι μόνο δεν απομακρύνονται, αλλά μπορούν ακόμη και να ενταθούν κάπως προκαλώντας άγχος στον ασθενή.

Συχνά αυτό παρατηρείται μετά την αφαίρεση των κατώτερων δοντιών σοφίας: με δυσκολία στην έκρηξη, επιδείνωση της χρόνιας περιοδοντίτιδας, περιαισθησία κλπ. Στην περιοχή των οδόντων της κάτω γνάθου υπάρχει ένας μεγάλος όγκος χαλαρών ιστών που τροφοδοτούνται και νευρικοί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η φλεγμονώδης αντίδραση εδώ συνοδεύεται συχνά από σοβαρό οίδημα, πυρετό και πόνο, ειδικά όταν καταπιεί.

Ένα εντελώς εύλογο ερώτημα τίθεται: μπορεί το πρόσωπο να πνίξει να αναπτυχθεί αν αφαιρεθεί ένα "ήρεμο" δόντι; Πράγματι, όχι μόνο οι κατεστραμμένοι σάπιοι χοίροι έρχονται στον χειρουργό του οδοντιάτρου,αλλά και αρκετά δυνατά δόντια χωρίς λοίμωξη στις ρίζες.

Και αφαιρέστε τα, για παράδειγμα, για τους εξής λόγους:

• Λόγω παραβίασης δαγκώματος ή τραυματισμού στο βλεννογόνο του μάγουλο.
• Λόγω παρεμβολής στην ορθοδοντική θεραπεία (για παράδειγμα, σε τιράντες).
• Λόγω παρεμβολής σε μια επιτυχημένη πρόθεση (για παράδειγμα, απαιτείται η αφαίρεση μιας περιττής ρίζας ενός δοντιού ή ενός κινητού δοντιού).
• Ή κατόπιν προσωπικού αιτήματος ασθενών που αρνούνται να θεραπεύσουν ένα δόντι κατ 'αρχήν, το οποίο θα μπορούσε ακόμα να σωθεί.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, εμφανίζεται επίσης πρήξιμο μετά από εκχύλιση δοντιών, αλλά συνήθως είναι πολύ λιγότερο έντονη σε σύγκριση με την απομάκρυνση των δοντιών στο φόντο της πυώδους παροξυσμού. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ειδικά εάν ο ασθενής ενεργεί εσφαλμένα για να φροντίσει την τρύπα, το τραύμα μπορεί να μολυνθεί με την επακόλουθη ανάπτυξη σημαντικού οίδημα, πόνο και ανατριχιαστική αναπνοή από το στόμα. Θα μιλήσουμε για αυτά τα ανησυχητικά συμπτώματα παρακάτω.

Εν τω μεταξύ, ας δούμε πώς μπορείτε να αποτρέψετε αρχικά την εμφάνιση σοβαρού οιδήματος μετά από την εξόρυξη δοντιών, καθιστώντας έτσι την μετεγχειρητική περίοδο πιο άνετη. Και τι λάθη δεν πρέπει να επιτρέπονται ...

 

Πώς μπορείτε να αποτρέψετε την εμφάνιση σοβαρού πρήξιμο μετά την εξόρυξη δοντιών;

Υπάρχουν πολλές τεχνικές που σας επιτρέπουν να κάνετε το πρήξιμο στο πρόσωπο αφού η εκχύλιση του δοντιού δεν εμφανίζεται καθόλου - το προκύπτον οίδημα θα είναι μικρό και θα επηρεάσει μόνο τα ούλα μέσα στο πηγάδι.

Θα πρέπει να σημειωθούν τρία κύρια σημεία που δίνουν μια καλή επίδραση στο συγκρότημα:

• Η χρήση του κρύου την πρώτη ημέρα μετά την εξόρυξη δοντιών.
• Άρνηση ζεστού, σκληρού και πικάντικου φαγητού, καθώς και έντονης σωματικής δραστηριότητας και θέρμανσης (μπάνιο, σάουνα, ατμόλουτρο, σολάριουμ, ζεστό μπάνιο).
• Λαμβάνοντας φάρμακα (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντιισταμινικά, μερικές φορές - αιμοστατικά).

Για να αποφύγετε το σοβαρό διόγκωμα μετά την εξόρυξη των δοντιών, οι περισσότεροι οδοντίατροι συστήνουν την εφαρμογή κρύου στην περιοχή των μάγουλων στην πλευρά όπου βρίσκεται η τρύπα. Και πάλι, όλοι οι οδοντίατροι δεν συμβουλεύουν αυτή τη μέθοδο, καθώς γνωρίζουν καλά ότι οι ασθενείς μπορούν να εκτελέσουν την ίδια οδηγία με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Εάν ο γιατρός λέει στο άτομο στην πίστα: "Για να μην έχετε πρησμένο μάγουλο, χρησιμοποιήστε κρύο κατά τη διάρκεια της ημέρας", τότε οτιδήποτε αναμένεται.

Ως αποτέλεσμα, το χειμώνα, το χιόνι μπορεί να γίνει ότι εξοικονομεί "κρύο": στην καλύτερη περίπτωση, 1-2 λεπτά στο χειρότερο, μια ώρα ή περισσότερο στο χειρότερο. Το καλοκαίρι ένας τέτοιος ασθενής θα προσελκύεται από τον καταψύκτη και από την κατάψυξη (κοτόπουλο, μούρα, ζυμαρικά), τα οποία, όπως το χιόνι, μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό κρυοπαγήματα στο πρόσωπο.

Όχι κάθε οδοντίατρος για περιορισμένο χρονικό διάστημα θα μπορεί να μεταφέρει στον ασθενή ότι πρόκειται για ψυχρή συμπίεση. Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να παγώσει το πρόσωπο μέχρι την λεύκανση, αλλά είναι σημαντικό να υπάρξει ελαφρά επίδραση του κρύου στο δέρμα. Αν υπάρχει πακέτο κατεψυγμένων ζυμαρικών, τότε θα πρέπει να τυλίγεται σε μια πετσέτα, αν η πετσέτα είναι λεπτή - σε πολλά στρώματα. Και ούτω καθεξής Δηλαδή, η κοινή λογική είναι σημαντική.

Μία φιάλη κρύου νερού είναι η καλύτερη επιλογή. Και πάλι, εάν το νερό είναι πάγος - πρέπει να τυλίξετε ένα θερμαντήρα με μια πετσέτα, και όταν το νερό θερμαίνει - αφαιρέστε την πετσέτα ή να αλλάξετε το νερό. Χρόνος συγκράτησης - 15-20 λεπτά κάθε 2 ώρες.

Το κρύο, ως τοπικό αποσυμφορητικό, είναι σίγουρα αποτελεσματικό, αλλά μόνο σε συνδυασμό με την κοινή λογική και τις λεπτομερείς οδηγίες.

Σημαντικό να το ξέρετε!

Η χρήση του κρύου είναι σημαντική μόνο την πρώτη μέρα μετά την εξόρυξη των δοντιών. Για να αφαιρέσετε το κρύο πρήξιμο τη δεύτερη μέρα θα είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματική.

Εάν το κρύο συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και μειώνει τη ροή του αίματος στην περιοχή του τραύματος, τότε όλα όσα σχετίζονται με τη θέρμανση του σώματος συμβάλλουν στην ανάπτυξη ισχυρών οιδήματος (ζεστό φαγητό και ποτά, φυσική δραστηριότητα, μπάνιο κ.λπ.). Είναι απαραίτητο να απορρίψετε τις διαδικασίες θέρμανσης για 3-4 ημέρες μετά την εξόρυξη των δοντιών.

Σε μια σημείωση

Είναι πολύ πιθανό να κάνετε ντους και να πλύνετε τα μαλλιά σας, αλλά θα πρέπει να ρυθμίσετε το νερό σε θερμοκρασία περίπου 36-37 ° C έτσι ώστε το νερό να είναι ζεστό, όχι ζεστό.

Τι άλλο μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση οίδημα μετά από την εξόρυξη δοντιών;

Αυτοί οι ασθενείς που πάσχουν από ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος θα πρέπει να παρακολουθούν στενά την αρτηριακή πίεση και να λαμβάνουν τα φάρμακα που συνιστά ο γιατρός σας, μειώνοντάς τα. Μετά από όλα, το οίδημα και το αιμάτωμα, που συμβαίνουν μετά από την εξαγωγή των δοντιών σε τέτοιες περιπτώσεις, οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην κυψελιδική αιμορραγία σε σχέση με την αιωρούμενη πίεση. Η σταθερή αρτηριακή πίεση αποτελεί εγγύηση για άνεση στην μετεγχειρητική περίοδο.

Όσο για τα ναρκωτικά, υπάρχουν αρκετά διορθωτικά μέτρα που αποτρέπουν το έντονο οίδημα και ακόμη και τα μειώνουν εάν έχουν ήδη σχηματιστεί. Αυτά περιλαμβάνουν αντιισταμινικά.Οι άνθρωποι τα γνωρίζουν, πρώτα απ 'όλα, ως αντιαλλεργικά φάρμακα, αλλά μπορούν επίσης να ονομάζονται αντι-οίδημα.

Κατά την επιλογή ενός φαρμάκου, να λαμβάνονται υπόψη οι αντενδείξεις για τη χρήση του (για παράδειγμα, εγκυμοσύνη, γαλουχία, παιδική ηλικία, ορισμένες ασθένειες κ.λπ.), καθώς και αλληλεπιδράσεις με τα ναρκωτικά, ενώ χρησιμοποιείται με άλλα φάρμακα. Αντιμετωπίστε με ποιο τρόπο αυτό ή το αντιισταμινικό φάρμακο στην περίπτωσή σας θα είναι αποτελεσματικό και ασφαλές, θα πρέπει να έχει ένα γιατρό στη ρεσεψιόν.

Το ίδιο ισχύει και για τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τους αιμοστατικούς παράγοντες, τα γλυκοκορτικοειδή και άλλα φάρμακα, από τα οποία εξαρτάται πόσο άνετα είναι η μετεγχειρητική περίοδος. Η φαρμακευτική αγωγή πρέπει να γίνεται υπό την επίβλεψη ιατρού.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη μείωση της σοβαρότητας του οιδήματος, μπορεί να εμφανιστεί και να προκαλέσει δυσφορία. Συχνά αυτό παρατηρείται μετά την αφαίρεση των οδόντων σοφίας που έχουν προσβληθεί από την κάτω γνάθο. Η μετατραυματική φλεγμονώδης διαδικασία σε σχέση με την ανατομία και τις ιδιαιτερότητες της θέσης των δοντιών σοφίας, ακόμα και παρά τις προσπάθειες του γιατρού και του ασθενούς, συχνά οδηγεί στην εμφάνιση αρκετά έντονου οίδηματος.

Η παρακάτω εικόνα δείχνει ένα δόντι σοφίας πολυουρεθάνης:

Μην πανικοβληθείτε αμέσως. Συνήθως, το πρήξιμο φτάνει το μέγιστο εντός 2-3 ημερών μετά την αφαίρεση ενός δοντιού σοφίας, και εδώ είναι σημαντικό να παρακολουθείται η κατάσταση στο σύνολό της και όχι μόνο ένα σύμπτωμα. Εάν υπάρχει σοβαρή υποβάθμιση της υγείας (αύξηση της θερμοκρασίας σε υψηλές τιμές, απαράδεκτος πόνος, μη ανακούφιση από αναλγητικά, εξάντληση ή αιμορραγία από την τρύπα), τότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

Τώρα μερικά λόγια για την εμφάνιση μετά την αφαίρεση μώλωπα σε ολόκληρο το μάγουλο, το λαιμό ή τη γνάθο.

Μην πανικοβάλλεστε όταν εμφανίζεται ένας τέτοιος μώλωπος, ακόμα και αν φαίνεται δυσοίωνο. Μετά την αφαίρεση των κατώτερων γομφίων, παρατηρείται συχνά εκπαίδευση μαζί με πρήξιμο ενός εκτεταμένου αιματώματος (ειδικά σε ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση) - πρώτα το αιμάτωμα μπορεί να έχει ένα μπλε χρώμα, μετά από 3-5 ημέρες γίνεται κίτρινο και στη συνέχεια εξαφανίζεται εντελώς χωρίς ίχνος. Η εμφάνιση ενός αιμάτωματος μετά την εκδορά δοντιών δεν υποδηλώνει επιπλοκές ή σφάλματα του χειρουργού οδοντιάτρου, που είναι ένα κοινό φαινόμενο.

Είναι ενδιαφέρον

Το αιμάτωμα μπορεί να συμβεί ακόμη και λόγω των βελόνων που διαπερνούν τα ούλα κατά τη διάρκεια της ένεσης αναισθητικών.Για να αποφύγετε την εμφάνιση ανεπιθύμητου μελανιού μετά την αναισθησία, πριν από την αφαίρεση του δοντιού, πολλοί οδοντίατροι σας ζητούν να πιέσετε το σημείο της ένεσης με το χέρι σας για 1-2 λεπτά μέσα από το μάγουλο. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα λείψανο του παρελθόντος: οι σύγχρονες τεχνικές εργασίας με τα εισαγόμενα αναισθητικά δεν έχουν σχεδόν κανένα κίνδυνο ανάπτυξης εκτεταμένων αιματοσωμάτων όταν τα αγγεία τραυματίζονται. Ωστόσο, αν υπάρχει κίνδυνος αιματώματος λόγω των επιμέρους χαρακτηριστικών του ασθενούς, αυτή η τεχνική "πίεσης του σημείου της ένεσης" μπορεί να θεωρηθεί σχετική στην εποχή μας.

 

Ποια συμπτώματα μπορεί να ακολουθήσει οίδημα, και πότε αξίζει να λειτουργήσει το συντομότερο δυνατόν σε γιατρό

Ακόμη και αν, χάρη στις μεθόδους που περιγράφηκαν παραπάνω, είναι δυνατόν να αφαιρεθεί σημαντικά το οίδημα μετά από την εξαγωγή των δοντιών, αυτό δεν αποτελεί ακόμη πλήρη εγγύηση για μια ασφαλή μετεγχειρητική περίοδο.

Οι συχνότερες εκδηλώσεις που συνοδεύουν το οίδημα είναι:

• Πυρετός.
• Βλάβη της ευημερίας.
• Η εμφάνιση του πόνου (ειδικά κατά την κατάποση, το μάσημα και ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας).
• Δύσκολο άνοιγμα στο στόμα.
• Παραισθησία.

Η αυξημένη θερμοκρασία του σώματος συμβαίνει συχνότερα την πρώτη μέρα μετά την εξόρυξη των δοντιών.Αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδραση του σώματος ως απάντηση στην χειρουργική επέμβαση, αλλά μόνο στο πλαίσιο αυτό: το βράδυ είναι όσο το δυνατόν ψηλότερο (έως 38,5 ° C) και το πρωί είναι είτε 36,6 είτε ελαφρώς υψηλότερο (όχι περισσότερο από 37,5 ° C ). Σε αυτή την περίπτωση, μπορούμε να πούμε ότι το σώμα καταπολεμά τον κανονικό τρόπο, αντιμετωπίζοντας τη φλεγμονώδη διαδικασία.

Όσο περισσότερα δόντια απομακρύνθηκαν ταυτόχρονα, τόσο ισχυρότερη είναι η ανταπόκριση του σώματος.

Στην παρακάτω φωτογραφία - φρέσκες τρύπες μετά την αφαίρεση δύο δοντιών ταυτόχρονα:

Έτσι, μια αυξημένη θερμοκρασία 1-2 ημέρες μετά την αφαίρεση δεν θα πρέπει να θεωρείται ως παθολογία, αλλά θα πρέπει να παρακολουθείται 2 φορές την ημέρα ταυτόχρονα (για παράδειγμα, νωρίς το πρωί στις 8 το μεσημέρι και αργότερα το βράδυ στις 20:00). Εάν η θερμοκρασία είναι πάνω από 38.5 ° C, ή διαρκεί περισσότερο από 2 ημέρες, έχοντας υψηλές τιμές πρωινού, τότε αυτός είναι ένας λόγος για να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Ο βαθμός υποβάθμισης της υγείας μετά την εξόρυξη δοντιών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα ατομικά χαρακτηριστικά του οργανισμού κάθε ατόμου. Εάν το σώμα αποδυναμωθεί σε σχέση με άλλες ασθένειες, υπάρχουν παθολογίες του ανοσοποιητικού συστήματος ή μια μεγαλύτερη ηλικία, τότε η κατάσταση της υγείας μπορεί να επιδεινωθεί σημαντικά και θα χρειαστεί η βοήθεια ενός γιατρού.Σχετικά με οποιαδήποτε ομιλία αναπηρίας και δεν μπορεί να είναι. Ο γιατρός είναι σε θέση να αξιολογήσει την κατάσταση μετά την εξέταση και, αν χρειαστεί, θα εκδοθεί ένας άρρωστος κατάλογος για τον απαιτούμενο αριθμό ημερών ώστε ο ασθενής να μπορέσει να ανακτήσει τη δύναμή του στο σπίτι.

Σε μια σημείωση

Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο "πρόθυμοι να πολεμήσουν" (δηλαδή να πάρουν δουλειά το συντομότερο δυνατόν) ότι δεν θέλουν να περάσουν μερικές μέρες στο σπίτι θεραπεία. Αφαιρέστε γρήγορα το πρήξιμο, καταπιείτε ένα χάπι ζευγαριού αναισθητικό, αν η τρύπα είναι επώδυνη - και πηγαίνετε! Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι μετά από χειρουργική επέμβαση (και η αφαίρεση ενός δοντιού είναι μια πράξη), ο οργανισμός πρέπει να δοθεί χρόνος για να αναρρώσει. Διαφορετικά, η μη συμμόρφωση με τις συστάσεις του γιατρού μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά προοδευτικών σοβαρών επιπλοκών.

Η εμφάνιση σοβαρών πόνων στο υπόβαθρο του αναπτυγμένου οιδήματος είναι ένα συχνό και ίσως το πιο δυσάρεστο φαινόμενο, ειδικά όταν ο πόνος δεν ανακουφίζεται από αναλγητικά. Οι γιατροί σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν παυσίπονα στις συστάσεις για να αντιμετωπίσουν την οδυνηρή περίοδο στις πρώτες ημέρες μετά την εξόρυξη δοντιών. Ωστόσο, με την ανάπτυξη του οιδήματος των ιστών, μπορεί να προκύψουν πόνοι τόσο χαλαρότητας όσο και τόξου, να σχιστούν και να μην ανακουφιστούν τα παυσίπονα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν από μόνοι τους.

Με την ανάπτυξη οξείας πόνου για 2-3 ημέρες και την επόμενη μετά την αφαίρεση του δοντιού από υπόβαθρο πυρετού, σοβαρή διόγκωση, ανατριχιαστική αναπνοή και άλλα ανησυχητικά συμπτώματα, πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με το γιατρό σας για βοήθεια.

Το οίδημα μπορεί να συνοδεύεται από δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος (συχνά παρατηρείται κατά την αφαίρεση του κάτω δοντιού σοφίας). Μερικές φορές πονάει να ανοίξει το στόμα σας ακόμη και μερικά εκατοστά. Υπάρχει μια παράξενη αίσθηση του πόνου κατά την κατάποση, όπως με τον πονόλαιμο, και από τη μία πλευρά. Αυτό οφείλεται στην ανατομική θέση του όγδοου δοντιού: η εξάπλωση του οιδήματος συλλαμβάνει τους μαστούς μύες της γνάθου.

Μια βελτίωση συνήθως έρχεται μέσα σε 3-4 ημέρες - ο πόνος κατά το άνοιγμα του στόματος μειώνεται, και άλλα συμπτώματα (εάν υπάρχουν) επίσης σταδιακά εξαφανίζονται, δηλαδή, θετική δυναμική καθορίζονται. Αν αυτό δεν συμβεί και το στόμα είναι ακόμα ανοιχτό ή έχει γίνει χειρότερο, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό.

Πιο σπάνια, παρουσιάζονται νευρολογικά προβλήματα - ειδικότερα η παραισθησία, δηλαδή η απώλεια αίσθησης στην περιοχή του εξαγόμενου δοντιού, καθώς και στην περιοχή του χείλους, μάγουλο, πηγούνι. Αυτό ισχύει συχνά για περιπτώσεις απομάκρυνσης των κάτω δοντιών σοφίας (οκτώ), λιγότερο συχνά - του κατώτερου έκτου και του έβδομου.

Ο λόγος μπορεί να είναι η υπερβολική διείσδυση στη ζώνη παρέμβασης με βλάβη στο νεύρο των κάτω γνάθων, λιγότερο συχνά η παραισθησία είναι συνέπεια της ανάπτυξης οίδημα, στο οποίο συμβαίνει συμπίεση του νευρικού κορμού. Στην τελευταία περίπτωση, η απώλεια της ευαισθησίας εξουδετερώνεται αυτομάτως καθώς μειώνεται το οίδημα (αιμάτωμα) στην περιοχή του εξαγόμενου δοντιού.

Οι όροι αποκατάστασης του κατεστραμμένου νευρικού κορμού είναι αρκετά μεγάλοι: από 2-3 εβδομάδες έως 1-2 χρόνια, ανάλογα με τη σοβαρότητα της παραβίασης. Ωστόσο, είναι πιθανό να επιταχυνθεί κάπως η διαδικασία αυτή - είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν γιατρό με αυτό το πρόβλημα, να προσδιορίσετε εγκαίρως την αιτία της παραισθησίας και να αρχίσετε τις διαδικασίες ανακατασκευής (φυσιοθεραπεία).

Σχόλια:

"Διαγράφηκα πριν από 3 μήνες ένα δόντι σοφίας που δεν μπορούσε να κόψει τα ούλα. Μου είπαν αμέσως ότι μετά από μια τέτοια περίπλοκη αφαίρεση θα υπάρξει οίδημα και μπορεί να γίνει πολύ άρρωστος τις πρώτες μέρες. Μετά την απομάκρυνση, μου δόθηκε αντιβιοτικά και στόμα με αντισηπτικό, και επίσης λεβομεκόλη με το κόμμι. Διαγράψαμε την Τετάρτη και το μεγαλύτερο πρήξιμο πέταξε την Παρασκευή, και αυτό για το Σαββατοκύριακο.Νόμιζα ότι δεν θα πάω στη δουλειά, αλλά την Κυριακή εξαφανίστηκε τελείως, μόνο ένα μικρό κιτρινωπό μώλωμα έμεινε στο μάγουλό του ... "

Οξάνα, Αγία Πετρούπολη

 

Πόσο οίδημα συνήθως διαρκεί μετά την εξόρυξη δοντιών;

Εάν ο γιατρός, μετά την εξόρυξη του δοντιού, δεν έδωσε αρκετή προσοχή στον ασθενή και δεν τον ενημέρωσε για τις βασικές συστάσεις για τη φροντίδα της τρύπας (αυτό συμβαίνει συχνά στην πολυκλινική), τότε εμφανίζονται και μικρά προβλήματα, ένα άτομο συχνά φοβίζει τον πανικό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την εμφάνιση οιδήματος και σοβαρού πόνου: εξαιτίας του στρες που παρατηρείται μετά από σοβαρή εκσπερμάτωση των δοντιών, ο ασθενής απλά φοβάται να πάει ξανά στον γιατρό, δεν γνωρίζει αν η τρέχουσα κατάσταση είναι επικίνδυνη και τι πρέπει να κάνει.

Έτσι, σε αυτή την περίπτωση είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε πόσο διαρκεί το πρήξιμο του πεδίου εξόρυξης δοντιών κατά μέσο όρο, καθώς και πόσο καιρό εμφανίζονται άλλα δυσάρεστα συμπτώματα.

Σύμφωνα με την έρευνα, αποδείχθηκε ότι το οίδημα μπορεί να φτάσει το μέγιστο κατά 2-3 ημέρες και αυτό δεν αποτελεί απόκλιση από τον κανόνα, καθώς και ελαφρά αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, κάποιες επιδείνωση της γενικής κατάστασης, εμφάνιση πόνου.Όλα αυτά είναι εντελώς φυσικές και τακτικές εκδηλώσεις της μετατραυματικής φλεγμονώδους διαδικασίας.

Ωστόσο, οι ασθενείς συχνά δεν μπορούν να αποφασίσουν ανεξάρτητα πόσες ημέρες μπορούν να ανεχθούν πρήξιμο ή πρήξιμο του προσώπου ενώ υποχωρεί και όταν ο οδοντίατρος εξακολουθεί να διαταραχθεί. Εν τω μεταξύ, αρκετοί οδοντίατροι επιμένουν ότι οι ασθενείς τους ενοχλούν ακόμη και με μικρές αποκλίσεις από την κανονική υγεία (με την εμφάνιση οίδημα, πόνο στον πόνο, αύξηση της θερμοκρασίας στους 38 ° C).

Λοιπόν, τι πρέπει να κάνετε - πηγαίνετε αμέσως στον γιατρό εάν κάτι ξεκινά να ενοχλεί μετά από την εξόρυξη δοντιών ή να περιμένει; Η απάντηση είναι: μην παρεμβαίνετε ποτέ στην αντασφάλιση και δεν πρέπει να περιμένετε να εξαπλωθεί το πρήξιμο στον λαιμό ή να πάρει το μισό πρόσωπο (μερικές φορές ακόμη και τα μάτια που οφείλονται σε πρήξιμο δεν μπορούν να ανοιχτούν). Εάν κάτι ενοχλεί, τότε είναι λογικό, τουλάχιστον, να καλέσετε τον γιατρό και να ζητήσετε συμβουλές ή να κλείσετε ραντεβού για εξέταση.

Ωστόσο, όταν υπάρχει μια σαφής θετική τάση (το οίδημα είναι ασήμαντο και άρχισε να λαμβάνει χώρα για 3-4 ημέρες, δεν υπάρχει σχεδόν καμία θερμοκρασία, σοβαρός πόνος, μειωμένο άνοιγμα στο στόμα, παραισθησία, σάπια αναπνοή), είναι κατανοητό ότι δεν πρέπει να πηγαίνετε τακτικά κάθε δύο ημέρες στον γιατρό με ερωτήσεις γιατί η θερμοκρασία είναι 37,2 και τα ούλα λίγο πόνο.

Η μετεγχειρητική περίοδος διαρκεί κατά μέσο όρο από 3 έως 10 ημέρες. Τα κύρια συμπτώματα (οίδημα, πόνος) μπορεί να προκληθούν σοβαρά έως και 3-4 ημέρες. Συνήθως όλα τα δυσάρεστα φαινόμενα περνούν σε μια εβδομάδα, και σε δύσκολες περιπτώσεις - σε δύο εβδομάδες. Και ο βασικός κανόνας εδώ δεν είναι η αυτοθεραπεία χωρίς συστάσεις και έλεγχος από τον οδοντίατρο.

 

Σχετικά με πιθανές επιπλοκές

Τώρα ας δούμε τις περιπτώσεις όπου το οίδημα συνοδεύει πιθανές επιπλοκές μετά την εξόρυξη των δοντιών. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το οίδημα δεν υποχωρεί μέχρι να εξαλειφθεί η υποκείμενη νόσο.

Ας ξεκινήσουμε με την πιο συνηθισμένη επιπλοκή - την κυψελίδα. Η κυψελίτιδα είναι συνέπεια της μόλυνσης του πηγαδιού, δηλαδή, απλά είναι η φλεγμονή του. Ο βαθμός οίδημα μπορεί να είναι μεγαλύτερος. Συχνά, κατά τη διάρκεια της κυψελίτιδας, η επώαση των ούλων συμβαίνει γύρω από την οπή του εξαγόμενου δοντιού, μερικές φορές η υπερφόρτωση αναπτύσσεται υπό πίεση.

Ανεξάρτητα θεραπεία της κυψελίτιδας δεν αξίζει τον κόπο, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις κύριες αιτίες αυτής της παθολογίας:

• Θραύσματα ενός δοντιού ή της ρίζας του θα μπορούσαν να παραμείνουν στην τρύπα.
• Ένα κοκκίωμα ή κύστη παραμένει στον πυθμένα της κοιλότητας.
• Η λεγόμενη "ξηρή τρύπα" (δηλαδή, χωρίς θρόμβο αίματος που την προστατεύει)?
• Η κατάποση υπολειμμάτων τροφίμων και η σήψη τους.
• Μια βαριά παραβίαση των συστάσεων του γιατρού (προσπάθειες να πάρει μια τρύπα με μια οδοντογλυφίδα, ζεστό, κ.λπ.)

Μια πιο σοβαρή εκδοχή της επιπλοκής είναι η περιορισμένη οστεομυελίτιδα της κοιλότητας των δοντιών. Σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν παραμελείται η κυψελίτιδα ή η θεραπεία της είναι ανεπιτυχής, αναπτύσσεται πυώδης-νεκρωτική φλεγμονή των οστών των οπών - οστεομυελίτιδα.

Τα συμπτώματά του είναι έντονα έντονα: μπορεί να εμφανιστεί ένας παλλόμενος πόνος στην τρύπα, που εκτείνεται στα γειτονικά δόντια, το άτομο σταματά να κοιμάται κανονικά, το φαγητό, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Η θερμοκρασία φτάνει σε υψηλές τιμές, αναπτύσσεται ένα έντονο οίδημα, κινείται πάνω στο ούλα που συνορεύει με τα γειτονικά δόντια, καθώς και στους μαλακούς ιστούς του προσώπου. Μια φευγαλέα μυρωδιά από το στόμα αρχίζει να διαταράσσει το άτομο, εμφανίζεται μια αύξηση στους λεμφαδένες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, κατά κανόνα, απαιτείται εξειδικευμένη βοήθεια από την άποψη της γναθοπροσωπικής χειρουργικής.

Μεταξύ των πιθανών επιπλοκών μετά την αφαίρεση του δοντιού αξίζει επίσης να σημειωθεί ένα απόστημα και το φλέγμα.

Ένα απόστημα είναι μια περιορισμένη πυώδης φλεγμονή και ο φλεγμαίνος είναι διάχυτος (και μπορεί ακόμη και να απειλήσει τη ζωή του ασθενούς). Συχνά, με τέτοιες σοβαρές επιπλοκές, τα παιδιά επισκέπτονται χειρούργους χειρουργούς.

Σε ένα παιδί (ειδικά ένα αποδυναμωμένο), λίγες μέρες μπορούν να περάσουν από την ανάπτυξη οίδημα σε ένα απόστημα και phlegmon. Σε αντίθεση με τους ενήλικες, τα παιδιά δεν είναι πάντα διαμορφωμένοι παράγοντες προστασίας από τη φλεγμονώδη μόλυνση. Επομένως, οι γονείς πρέπει να θυμούνται ότι ο σχηματισμός έντονα οίδημα σε ένα παιδί μετά την αφαίρεση ενός δοντιού (ακόμη και του γάλακτος) είναι ένας λόγος για να ακούγεται ο συναγερμός και να τρέχει επειγόντως σε γιατρό.

 

Ειδικές ασκήσεις για δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος μετά την αφαίρεση των μοριακών δοντιών

Μετά την αφαίρεση ενός μοριακού δοντιού (συχνά στην κάτω γνάθο, ειδικά στο δόντι σοφίας), πολλοί άνθρωποι ανησυχούν σοβαρά για το γεγονός ότι είναι απλώς αδύνατο να ανοίξουν το στόμα τους κανονικά. Προβλήματα με το άνοιγμα του στόματος (trizm) μπορούν να παρατηρηθούν τόσο στο υπόβαθρο του έντονου οίδηματος, όσο και χωρίς αυτό. Μερικές φορές το στόμα αδυνατεί να ανοίξει ακόμη και 1-2 εκατοστά, γεγονός που δημιουργεί μεγάλα προβλήματα όχι μόνο με την ομιλία αλλά κυρίως με την πρόσληψη τροφής.

Τι μπορείτε να κάνετε για να πλησιάσετε γρήγορα την κατάσταση του κανόνα;

Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να έχετε κατά νου ότι η αφαίρεση του οιδήματος δεν εγγυάται μια επιτυχημένη λύση στο πρόβλημα του ανοίγματος του στόματος. Αν το τρισμ είναι "φρέσκο", τότε πρέπει να αναπτυχθεί η σιαγόνα, διαφορετικά μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Οι όροι της εξαφάνισης του τρισισμού είναι καθαρά ατομικοί - από μία εβδομάδα έως 1-2 μήνες (εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο δύσκολη ήταν η εξαγωγή των δοντιών).

Από τις πρώτες μέρες μετά την εξόρυξη του δοντιού, είναι δυνατό να διεξάγεται ανεξάρτητα η γυμναστική, χρησιμοποιώντας μια τσίχλα ή χωρίς αυτήν. Συχνές και δευτερεύουσες κινήσεις τσίχυνσης επιταχύνουν την ανάπτυξη μιας άρθρωσης ακόμα και ενάντια στο φόντο της φλεγμονώδους διαδικασίας στην περιοχή των μυϊκών μυών. Είναι σημαντικό να ασκείται χωρίς φανατισμό, με το αίσθημα του ελαφρού πόνου, αλλιώς αυτές οι ασκήσεις θα είναι μόνο επιζήμιες.

Όσον αφορά το πιο περίπλοκο σύνολο ασκήσεων, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν οδοντίατρο που ασχολείται με ασθένειες του TMJ. Θα χρειαστεί φυσική θεραπεία - θεραπευτική φυσική κουλτούρα για την περιοχή της γναθοπροσωπικής.

Εδώ είναι παραδείγματα αρκετών ασκήσεων για τη βελτίωση του ανοίγματος στο στόμα:

1. Χωρίς μυϊκή ένταση, ήρεμο άνοιγμα του στόματος (όσο το δυνατόν περισσότερο) με αργό ρυθμό σε θέση με το κεφάλι να ρίχνεται πίσω.
2. Μειώνοντας τη σιαγόνα και με λίγη προσπάθεια σπρώχνοντάς την προς τα εμπρός.
3. Με ένα ανοιχτό στόμα (όσο το δυνατόν περισσότερο), αυξάνοντας τη φωνή με την προφορά του ήχου "a".
4. Ελαφρώς τραβώντας προς τα κάτω την κάτω σιαγόνα και με τα δύο χέρια, χρησιμοποιώντας τους αντίχειρες του πηγουνιού με το κεφάλι να ρίχνεται πίσω.

Η εναλλαγή της έντασης και της χαλάρωσης των μυών της περιοχής της γναθοπροσωπικής περιοχής έχει σημαντικό θεραπευτικό αποτέλεσμα με σωστή και συστηματική απόδοση κάθε άσκησης.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, ειδικά όταν ο τρισισμός έχει περάσει αρκετούς μήνες ή περισσότερο, απαιτείται μηχανική θεραπεία - ένα σύνολο ασκήσεων με τη χρήση ειδικών συσκευών. Τις περισσότερες φορές, η μηχανική θεραπεία πραγματοποιείται σε συνδυασμό με φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες (ηλεκτροφόρηση, υπεριώδης ακτινοβολία, λουτρά θερμικής οδού, θεραπεία με παραφίνη και άλλα).

 

Τι χρειάζεστε και δεν χρειάζεται να κάνετε μετά την εξόρυξη δοντιών

 

Ανασκόπηση βίντεο των συνεπειών της εξαγωγής των δοντιών σοφίας (κατά ημέρα)