Dişlerin periodontitis ve periodontal hastalıklarla implante edilmesi mümkün mü?

Şimdi bulacaksınız:

• Periodontitis için bir dental implantasyon var mıdır ve bu durumda hangi zorluklar gözlemlenebilir;
• Periodontitis ve periodontal hastalık sırasında ağız boşluğunda tam olarak ne olur ve bu süreçlerin implantasyon prosedürünün başarısını nasıl etkilediği;
• Farklı klinik durumlara bağlı olarak protezler için seçenekler nelerdir;
• Hastanın periodontitis (periodontal hastalık) olması durumunda ne tür implantlar uygulanabilir?
• Periodontitisin yıkıcı çalışmalarına devam etmesini önlemek için, evdeki dişlerin implantasyonundan sonra dikkat edilmesi gereken hususlar.

Periodontitis günümüzde çürükler ile hemen hemen aynı hastalıktır ve genellikle hareketliliğe ve çoklu diş çekilmesine yol açar. Periodontitis'e implant yerleştirmenin mümkün olup olmadığı sorusu, dental implantların teknolojisinin bilimsel olarak haklı çıkarıldığı ve yavaş yavaş popülerlik kazanmaya başladığı andan itibaren olgunlaşmıştır.Hekimlerin implantasyonunun fizibilitesine ilişkin şüpheler, periodontal hastalık (bu hastaların yaklaşık% 1-3'ünde ortaya çıkan) gibi hastalıklarla ilgili olarak ortaya çıkmıştır.

Genel olarak, diş hekimleri iki kampa ayrılır: bazıları periodontitis ve periodontal hastalık için dental implantların çok şüpheli bir olay olduğuna inanır. Ancak, diğerleri, aksine, bu hastalıkların varlığında bile implantlarda protezlerin yüksek verimliliğini not ederler.

Aynı zamanda, probleme yaklaşım özellikle ilgi çekicidir. Örneğin, çene cerrahları ve implantologlar, periodontitis arka planında ve hatta daha çok periodontal hastalıkta ümitsiz dişleri “güçlendirmek” için zaman ve para kaybı olduğunu düşünürken, periodontologlar bu hastalıkların giderilmesinden dişlerin korunmasıyla ilgili son gelişmeleri tanıtmaktadırlar. Bu tür dişlerin hala kurtarılması gerektiği gerçeğini kuvvetle savunurlar.

Bir notta

Diş implantasyonu, çenedeki metal “kökleri” implante ederek kayıp veya problemli dişlerin değiştirilmesini sağlayan yenilikçi bir protez tekniğidir.İmplantlardaki bu tür kronlar, sadece doğal dişleri estetik açıdan taklit etmeyi değil, aynı zamanda, tam bir ısırığın geri kazanılmasıyla kayıp fonksiyonunu (çiğneme) geri getirmeyi de sağlar.

Bu nedenle periodontal hastalık ve periodontitis için implantlar koymak mümkün ve hangi durumlarda bu yaklaşım tercih edilir? Ortaya çıkabilecek sorunların ve zorlukların özelliklerini daha iyi anlayabilmek için, ilk olarak periodontitis ve periodontal hastalık sırasında dişi çevreleyen dokularla tam olarak neler olduğunu anlayalım.

 

Periodontitis ve periodontal hastalık ile ağızda ne olur

Periodontitisin selefi, sıklıkla periodontal bileşke bütünlüğünü bozmadan ortaya çıkan diş etlerinin iltihaplanması olan gingivittir. Diş eti iltihabı, uygun olmayan ortodontik tedavi, stres, sigara, bağışıklık bozuklukları, akut ve kronik hastalıklar, malnütrisyon, malokluzyon, kötü ağız hijyeni, yeterli diş tedavisinin olmaması ve dişlere karşı bakteriyel plağın birikmesi nedeniyle çocukluk ve ergenlik döneminde ortaya çıkabilir. .d. Bakteriler (daha az sıklıkla mantar ve virüsler), eritemdeki iltihaplanma sürecinin başlangıcının doğrudan sebebi haline gelir, bu da er ya da geç periodontite dönüşür.

Periodontitis, diş kaybının en sık nedenlerinden biridir, çünkü hastalık ilerlemesinin bir sonucu olarak, kelimenin içinde dişin tutulduğu diş “hücrelerinin” yok edilmesi söz konusudur. İlk aşamalarda periodontitis semptomları küçüktür: bol miktarda diş tortusu (taş, plak), dişetlerinin kanaması, bazen dişlerin küçük bir hareketliliği gözlenebilir.

Ancak hastalığın alevlenmeleri, bir kişinin semptomları ve psikolojik durumu açısından son derece ağrılıdır: diş etlerinden şiddetli kanamaya ek olarak, diş ceplerinden takviye, diş çıkıntıları ile dişlerin güçlü hareketliliği, diş etlerinde ağrı ve yanma, ağız kokusu ve aktif kemik çukuru kaybı başlar. . Bütün bunlar, aslında, diş implantasyonunun uygulanması için bazı problemler yaratabilir.

Periodontitis aksine, periodontal hastalık inflamatuar bir hastalık değildir. Bu nedenle, periodontal hastalıkta, dişlerin gingival cisimcikleri, takviyesi ve hareketliliği yoktur, fakat iyi fiksasyonlarının arka planına karşı, dişlerin boyunları ilerleyici kemik kaybıyla ortaya çıkar. Osteoporoz odakları üzerindeki interdental septanın yüksekliğinin azaltılması çoğu zaman diş çekilmesine yol açar ve periodontal hastalık lokal değil genelleşmiş bir hastalık olduğundan, neredeyse kemik desteğini kaybeden tüm dişler çıkarılır.

İlginç

Bazı dişhekimleri (esas olarak maksillofasiyal cerrahlar), periodontal hastalık gibi bir hastalığın bulunmadığına inanırlar, sadece periodontiti diş eti kaybına yol açan aşırı diş eti iltihabı olarak ayırmayı tercih ederler. Bununla birlikte, geleneksel yaklaşımın destekçileri geçmişten günümüze kadar olan görüşlerini tanımak istemezler ve şu ana kadar dişhekimliği uygulamalarında hastalığın ICD-10 çalışma sınıflandırmasını kullanırlar, burada periodontal hastalık K05.4 koduyla gösterilir ve kronik periodontitis K05.3 olarak adlandırılır.

 

Diş etleri ile bu tür sorunlara implant yerleştirmek mümkün mü?

Dişlerin periodontitis veya periodontal hastalık sırasında dişlerin takılıp çıkarılması ve dişlerin gevşemesinin arka planına karşı implantasyonunun sadece dişlerin restorasyonunda değil, aynı zamanda kemiğin daha fazla tahribatının önlenmesinde de gerçek bir yardım olabileceği görülecektir (kemik dokusundaki yük, kaybını önler).

En yaygın klinik durumlara bakalım:

1. Periodontite karşı tüm dişler çıkarılmalıdır;
2. Periodontitisli dişlerin önemli bir kısmı hala kaydedilebilir;
3. Hastada genel periodontal hastalık vardır.

 

Durum 1: kaldırılacak periodontitis arka plandaki tüm dişler

Aslında, trajediye rağmen ilk durum, hastaların dişçiye gitmesi için hala yaygın bir nedendir. Gerçek şu ki, Sovyet dişhekimliği bir zamanlar birçok insanda güçlü bir dişhekimi korkusu oluşturdu ve periodontitin tedavisine yönelik yaklaşım çok arzulanan bir şeydi. Bu nedenle, şimdiye kadar, 45-60 yaşlarındaki insanlar, en hareketli periodontitis belirtileri olan diş hekimlerine dönerek, geriye kalan hareketli dişleri kurtarmak imkansızdır.

Bir kişide umutsuz dişlerin ağız boşluğunu temizledikten sonra, sadece iki yol vardır: ya çıkarılabilir takma dişler kullanın ya da implantlarda protez kullanın.

Tam çıkarılabilir protezlerle varyant, elbette, diş implantlarından çok daha ucuzdur, ancak çıkarılabilir protezlerin bazı dezavantajlarla karakterize edildiği unutulmamalıdır:

• Çene kemiği dokusunun atrofisini durdurmazlar ve hatta bazı durumlarda bu süreci daha da şiddetlendirirler;
• İkinci dezavantaj, çıkarılabilir protezlere alışmanın uzun bir süredir;
• Ek olarak, vakaların% 60-70'inde, çıkarılabilir protezler estetik veya fonksiyonel parametreleri karşılamamaktadır (diğer bir deyişle, kişiyi çok fazla renklendirmezler ve giymek ve çiğnemek için çok rahat değildirler).

Sonuç olarak, çoğu dişhekimi, periodontitis için dental implantların yerleştirilmesinin, özellikle dişlerin tamamen yitirilmesi ile ilgili tek doğru ve umut verici çözüm olduğunu öne sürmektedir.

Dahası, bu yaklaşımın bilimsel bir kanıtı vardır: ağızdaki dişler alveollerin kemiği ile dişin bağ dokusu (periodontal doku) aracılığıyla bağlanır. Ligament aparatında periodontitisde ilerleyici bir kemik dokusu kaybına yol açan bir enfeksiyon var. Tüm dişleri enfekte ligamentöz cihazla birlikte çıkardıktan sonra, implantın osseointegrasyonu, yani çene kemiği ile birleşmesi tam olarak gerçekleşir ve çiğneme yükü nedeniyle, daha fazla kemik kaybı önlenir.

 

Durum 2: periodontitisli dişlerin önemli bir kısmı hala kaydedilebilir

İkinci olguyu düşünün, periodontitisli dişlerin çoğu hala kaydedilebilir. Burada her şey çok açık değil. Gerçek şu ki, diş hekimliğinde implantasyondan çok önce, mobil dişlerin güçlendirilmesiyle ilgili birçok gelişme vardı - örneğin, splintleri.

Bu zamanın klasik versiyonu, dişleri birbirine lehimlenen kronlarla “bağlama” tekniği ile ilişkilendirildi. Bu taktiğin anlaşılması kolaydır: Bir grup mobil diş, bir araya toplanarak, mekanik gerilime daha dayanıklı ve daha uzun bir süre boyunca tek bir bütüne dönüştü. Halen, splinting dişlerin popüler varyantları aramid iplik ve fiberglas yardımıyla "bağlayıcı" dır.

Bu nedenle, eğer tüm dişler (veya hemen hemen hepsi), ilk periodontitis formu ile ağız boşluğunda korunursa, modern cihazlar (ultrason, lazer, vb.) Ve en son teknolojiler kullanılarak periodontal dokuların kapsamlı tedavisini yapmak mümkündür.

Bir notta

Ancak, modern bilim adamlarına göre periodontitisin uzun yıllar dişlerinin korunmasıyla stabil bir remisyona dönüştürülebilmesine rağmen tedavi edilemez bir hastalık olduğu unutulmamalıdır. Bununla birlikte, bunun için, özellikle ileri vakalarda, sürekli izleme (ayda 2-4 kez) ve periodontal tedavinin endikasyonları için düzeltmelerle diş hekimi-periodontistindeki karmaşık manipülasyonları gerçekleştirmek için çok zaman ve para harcanacaktır.

Eğer sakız tedavisi herhangi bir nedenden dolayı etkisiz hale gelirse, o zaman kusurun derhal değiştirilmesini gerektiren dişlerin çıkarılması gerçekleştirilir. Dişler arasında ortaya çıkan "boşluğu" terk etme tehlikesi, dişlerin komşuları olmadan kronik periodontitin arka planına karşı bıraktığı, yavaş yavaş ama kesinlikle "parça" olmaya başlamasıdır, bu da ısırganın ihlaline ve kalan dişlerin kısa sürede çok sayıda kaybına yol açar.

Burada, bu konuyu uzun bir süre geciktirmeden, dişlerin restorasyonunun planını doğru bir şekilde belirlemek gereklidir. Ama burada mevcut periodontitis ile ilgili olarak seçim yapmak daha iyidir: sıradan “köprüler” (protezler) koymak veya daha pahalı protezleri harcamakimplantlar?

Tabii ki, her özel durumda uygun olan tedavinin daha sonraki planı doktor tarafından kesinlikle tek tek seçilir. Bununla birlikte, periodontitin şiddetli aşamasında, uzun bir tedavi sürecinden sonra bile diş hekiminin köprünün altından geçebileceği (bu gibi birçok vaka vardır) dişlerin bulunduğu alanda ciddi periodontal bağlanmanın ciddi riskleri olduğu unutulmamalıdır.

Her yıl, protez sonrası 1-2 yıl içerisinde “köprü” ile birlikte% 30-40 oranında diş kaybı vakaları kaydedilmektedir. Yani, bir periodontistin müdahalesi ve 2-3 aydan 1-2 yıla kadar süren bir tedavi sürecinin ardından çene kemiğinin tahrip edilmesinin daha fazla devam etmeyeceğine dair kesin bir garanti yoktur. Gelecekte kemik kaybı, çoklu diş çekimi ve protez ve implantasyonda ek zorluklarla sonuçlanan ciddi problemleri içerir.

Bu nedenle, dişhekimleri makul bir seçim taktiğine bağlı kalırlar: eğer periodontitin başlangıç ​​aşaması varsa, güvenilir dişlere göre kapsamlı bir anti-bakteriyel ve anti-inflamatuar tedavi uygularlar ve eksik dişlerin yerine implant yerleştirilirler.Buradaki temel kural, yerleştirilmiş implantların yakınında, irin ve enfeksiyonun olduğu patolojik sakız cepleri olan dişler olmamalıdır, aksi takdirde implantasyonun başarısı tartışmalıdır.

Doktor, şiddetli periodontitisin arka planında dişlerin perspektifinden emin değilse, o zaman tedavi edilmeyen tüm dişler çıkarılır ve yerine implantlar yerleştirilir.

hatırlama

“Son zamanlarda, aşağıdan iki implant takmaya karar verdim. Bundan yaklaşık 3 yıl önce, bir diş, bir kistin arkasından çekildi ve patlak verdi ve diğer dişler, doktorlar tarafından mahvoldu. Dişler arasındaki diş etlerinin temizlik ve hatta bir elma ısırırken bile şişmeye ve kanamaya başladığı kadar çok kez tedavi edildi ve iyileşti. Bir noktada, o bana çatladı, böylece sakız altında patladı. Sonunda, ben de onun gözlerinde gözyaşları ile onu yırttı.

Dişçi-cerrah bana baktığında, son sorunlu dişimin yakınında periodontitin aralıktaki yiyeceklerin sürekli yutulması nedeniyle ortaya çıktığını, ancak tüm dişlerde olmadığını keşfetti. Bu yüzden, diş etlerim çok acı verici ve kanamıştı ve ben onları yaraları mahvetmemek için onları aptal gibi temizlemek için üzüldüm. ”

Anastasia, Moskova

 

Durum 3: hastanın jeneralize periodontal hastalığı var

Periodontal hastalık tanısı konan klinik vakalar tedavi planlaması açısından oldukça basittir. Gerçek şu ki periodontal hastalık neredeyse her zaman diş kaybına yol açan bir hastalıktır. Bir kişinin, alveollerin ilerleyen kemik dokusu kaybıyla dişlerin boyunlarını bir anlığına maruz bırakması özellikle zordur. Bu nedenle, periodontal hastalık için en uygun tedavi stratejisi, dişlerin çıkarılması ve implantların (tercihen tek aşamalı) kurulumudur.

Periodontal hastalığın enflamatuar bir süreci olmadığı için, implantasyon için ağız boşluğunu özel olarak hazırlama gereği yoktur, bu nedenle çoğu implantolog diş çekimi ve implant yerleştirme taktiğine bir kez uymaktadır. Böylece, normal yükün geri dönüşüne bağlı olarak kemik dokusunun progresif yıkımını durdurmak mümkündür. Bazen ağır vakalarda, önce kayıp kemiği (sinüs asansörü) ve sadece o zaman - implantasyonu tekrar yapmanız gerekir.

Periodontal hastalık için implantasyon yapılmayan kısmi ve tam çıkarılabilir protezler alveoler sürecin atrofisini durdurmaz ve sıklıkla onları şiddetlendirir.

Bir notta

Yerleştirilen implantın yüzeyi, kemik dokusuyla “birleştikten” sonra, yapının yerli dişe göre daha kuvvetli hale geleceği şekildedir. İmplant sisteminin doğru seçimi ve implantasyon teknolojisine uyumu ile periodontitis ve periodontal hastalıklarda bile, takılan implantlar 25 yıla veya daha uzun süre hizmet edebilir.

Çene alveoler işlemlerinin kemik dokusu durumunun bireysel özelliklerini dikkate alan önemli bir nüans, daha fazla atrofisini önlemek için kemik dokusu üzerinde en uygun yükü sağlayan yerleştirilen implantların sayısıdır. Dayanıklılık, sadece en yeni ve en gelişmiş tekniklere sahip olsa bile, aynı zamanda implantoloğun nitelikleriyle de değil, aynı zamanda hijyen kurallarını ve bitmiş yapıların hasta tarafından bakımını gözeterek de belirlenir (aşağıya bakınız).

 

Periodontitis ve periodontal hastalıkların implantasyonu nasıldır?

Periodontitis için implantasyon genellikle aşağıdaki aşamalardan geçer:

1. İmplantasyon için ön hazırlık;
2. İmplant sisteminin seçimi;
3. İmplant İmplantları;
4. İmplantlarda protezler.

Ön aşama, implantasyon sırasında ve sonrasında risklerin en aza indirilmesine izin verdiği için en önemlilerinden biridir. Altta yatan hastalığın, yani periodontitis veya periodontal hastalığın tedavisi için bütün bir programı içerir. Dişlerin ağız boşluğunda korunma olasılığına bağlı olarak, bireyselleştirilmiş bir tedavi planı hazırlanır.

Örneğin, eğer ilk aşamada periodontitisli diş gruplarının korunmasından bahsediyorsak, implant yerleştirmeden önce ön hazırlık aşağıdaki şemaya göre gerçekleştirilebilir:

• Tartar ve plaktan profesyonel diş temizliği;
• Terapötik (bandajlar, merhemler, vb.), Cerrahi (patchwork operasyonları, küretaj vb.), Ortopedik (dişlerin seçici olarak taşlanması, splintler, vb) ve periodontitis ortodontik tedavi;
• Korunmayacak dişlerin çıkarılması.

Altta yatan hastalığın düzgün bir şekilde yapılması, riski önemli ölçüde azaltabilir implantasyon sonrası komplikasyonlar (örneğin, diş implantlarının reddi).Kurulu implantlar alanında aktif inflamatuar süreç alanları olmamalıdır.

Aynı derecede önemli olan ağız boşluğunun genel durumu (hijyen seviyesi, ağız boşluğuna bakım) ve doğru alışkanlıkların oluşmasıdır.

Ancak periodontal hastalık her zaman konservatif tedaviye uygun değildir ve kemik atrofisi her yıl daha fazla ortaya çıkabilir. Bu yüzden daha ileri tedavinin başarısı, her bir vakada doktorun taktiklerine bağlıdır. Çoğu zaman, periodontal hastalık için hazırlık, fonksiyonel ve estetik endikasyonlar için uygun olmayan tüm dişlerin çıkarılmasına indirgenir, ardından implantasyon ve protezler gelir.

Özellikle ilgi çekici olan, periodontitis veya periodontal hastalık varlığında implantasyon için yöntemlerin seçilmesidir. Şu anda implantologlar genellikle aşağıdaki seçenekleri seçmektedir:

• Klasik implantasyon;
• Ekspres yöntemi;
• Bazal implantasyon.

 

Hangi teknolojiler ve implant sistemleri daha uygundur?

Yukarıdaki üç implantasyon teknolojisinin her biri, periodontitis veya periodontal hastalığın şiddeti dikkate alınarak spesifik bir hasta için seçilir. Doktor, kemik dokusunun atrofisi derecesine ek olarak, hastanın yaşını, ilişkili hastalıkların varlığını, çene yüzeyinin özelliklerini, vb.İmplantları kurmak için doğru yolu seçmenize izin veren ilk aşamada (teşhis) entegre bir yaklaşımdır.

Modern klinikler, yukarıdaki noktalara bakıldığında genellikle ekspresyon yöntemine ve bazal implantasyona doğru eğilir. Gerçek şu ki, klasik implantasyon iki aşamalı bir süreçtir ve diş çekildikten hemen sonra gerçekleştirilmez. İmplantlar implante edildikten sonra, doktor protezler ile ilerlemeden önce bir aydan fazla geçer.

Klasik implantasyonun aksine, ekspresyon yöntemi diş çekimi sonrası hemen tek aşamalı bir implantasyon gerçekleştirmek için periodontitis veya periodontal hastalıklara (endikasyonlara göre) bile izin verir. Bu, kemik rejenerasyonu sürecini hızlandırır, müdahalenin invazivitesini ve açık bir yaranın enfeksiyon riskini azaltır. Bununla birlikte, ekspres yöntem için, sayısız olan tüm teknik nüansları gözlemlemek ve implantların kurulumu sırasında dikkatli kontrol uygulamak özellikle önemlidir.

Bazal implantasyona gelince, sıklıkla periodontitis ve periodontal hastalığa eşlik eden kemik dokusunun atrofisi için kullanılır. Bazen sadece bu teknik, önemli bir kemik dokusu kaybı için uygundur.Bu tür implantlar bir açıda (protez veya taç üzerine sabitlenen bir geçiş kısmı), dayanak ile eş zamanlı olarak implante edilir burada maksimum denge için yeterli kemik.

Bazal implantların yapısı ve şekli ağır yüklere dayanabilir ve daha fazla kemik atrofisini durdurabilir. 5-7 gün sonra, hemen yük vermesi gereken protezlerin yapılması gerekir. implantasyon protez Böyle kısa bir süre bazal implantlar önemli avantajlar elde - birçok hasta diş çekiminden sonra birkaç gün içinde güzel gülümseme olsun çok mutluyuz.

Bir notta

implantasyon Klasik tip bile önemli kemiğin atrofi, ancak ameliyat öncesi sinüs kaldırma ile yapılabilir: implantın sabitleme yeterli kemik değil veya ilk diş hekimi bu alanlarda nerede kemik büyütme (sinüs kaldırma) harcadığı da "gevşek" ise implantlar gelecekte kurulacak. İyileşme dönemi özgü klinik duruma bağlı 4-9 ay (bazen 1-1,5 yaş), ardından son protez kadar standart tedavi protokolü yer, onların setlerinin doktoru ve daha fazla uğraşmanız gerekecektir kez.

İmplant sisteminin seçimi, ciddi bir şekilde yaklaşmanız gereken önemli bir aşamadır. Günümüzde, belirli bir implant tipini seçerken, üç ana kritere rehberlik edilmektedir: garanti, istikrar, maliyet.

Bugüne kadar, bu kriterlere göre bir çeşit implant derecesi vardır.

Örneğin, primer implantlar aşağıdaki implantları içerir:

• Astra Tech (Astra Tech) - İsveç'ten implant sistemi. Günümüzde mükemmel teknik özellikleri, kullanım kolaylığı ve en önemlisi uzun süreli garanti ve enginleşmenin sağlamlığı nedeniyle en çok aranan özelliklerden biridir;
• Nobel Biocare - yüksek kalitedeki en pahalı tasarımlardan biri. Bu tip implant farklı klinik durumlar için uygundur;
• XIVE (Ksaive, Almanya). Ayrıca çok kaliteli implantlar;
• Anthogyr, Fransız sistemidir.

Ve diğerleri.

Orta fiyatlı seviye implantları - örneğin:

• Schutz (Almanya) - katlanabilir ve katlanamaz yapılar;
• Zimmer (ABD) - küçük implantlar, standart çeşitler ve ince bir kemikte implantasyon için implantlar;
• Niko - Alman bileşenlerinden üretilen Rus implant sistemleri.

İsrail'den bazı implant sistemleri (örneğin, AlphaBio) birçok doktor arasında yaygın olarak duyulmakta ve nispeten düşük fiyat nedeniyle Rus nüfusu arasında talep görmektedir. Bazı klinik durumlarda kalitelerde, Almanya ve İsveç'ten en pahalı implantlardan daha aşağı değildirler.

Çin, bazı Rus ve Ukraynalı implant sistemleri ile ilgili olarak, birçok dişhekimi, her yıl binlerce benzer yapıyı başarıyla yükleyen yüzlerce implantolog olmasına rağmen, şüpheli özellikler ve ortalama istikrar konusunda şüpheleri vardır. Dedikleri gibi, kaç kişi - çok fikir.

 

Evde implant bakımının özellikleri: periodontitisin yıkıcı çalışmasına devam etmesini nasıl önleyebiliriz?

Protezlerin implantlar üzerindeki başarısı, sadece implantların hazırlanması ve yerleştirilmesi aşamasında değil, aynı zamanda yapıların postoperatif evde bakımından da etkilenir. İmplantasyon başarısı doğrudan özel kuralların uygulanmasına bağlı olduğunda, kalıcı periodontitis veya periodontal hastalık ile bu özellikle önemlidir.

1. kural.

Diş implantları daha kapsamlı hijyene ihtiyaç duyar, çünkü kendi bölgelerinde periodontitis gelişme riski, nativ dişlere göre önemli ölçüde daha yüksektir. Plağın daha büyük bir dereceye kadar oluştuğu implantın arkasını tedavi etmek özellikle önemlidir. Kötü hijyen ek bir reddetme riski oluşturur.

2. kural.

Temas (interdental) yüzeyler diş ipi ile temizlenmelidir. Bununla birlikte, bazı dişhekimleri, bu tür iplikleri, inept kullanımdan kaynaklanan diş etlerinde kalıcı hasarlar için risk faktörleri olarak negatif olarak tedavi ederler, bu nedenle aradaki boşlukları temizlemek için başka yöntemlere eğimlidirler, örneğin, interdental fırçalar veya irrigatorlar. Ayrıca, irrigator sadece çok miktarda gıda birikintisinin biriktiği en uzak ve ulaşılması zor bölgeleri bile temizlemekle kalmaz, aynı zamanda dişetlerinde kan kaynağını geliştirir, masaj yapar.

Kural 3.

Diş ve diş implantlarının profesyonel temizliği için en az 6 ayda bir diş hekimine yapılarla birlikte gitmek önemlidir.

 

Herhangi bir küçük şey önemli olduğunda, postoperatif ilk aşamada doktor önerilerini takip etmek özellikle önemlidir.Örneğin, hemen hemen tüm klinik vakalarda, implantları (özellikle periodontitis ve periodontal hastalık) ilk kez kurduktan sonra, sigara içemezsiniz, alkol almaz, spor yapamazsınız ve fiziksel olarak zor işlerde çalışabilirsiniz. Dişlerin plaktan temizlenmesinin yanı sıra, koruyucu bir diyete uymak, gerekli ilaçları almak ve ağız boşluğunun antiseptik durulanmasını gerçekleştirmek gerekir.

Tüm bunlar, herhangi bir problem olmaksızın ömür boyu operasyon da dahil olmak üzere implantların hizmet ömrünü önemli ölçüde arttırır.

Seni korusun!

 

İlginç bir video: ne seçmek, implantasyon veya klasik protezler?

 

Bu hastalıkta implantasyonun yanı sıra periodontal hastalıkların aşamaları ve komplikasyonları hakkında