Είναι δυνατή η εμφύτευση των δοντιών με περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο;

Στη συνέχεια θα μάθετε:

• Υπάρχει οδοντική εμφύτευση για περιοδοντίτιδα και ποιες δυσκολίες μπορεί να παρατηρηθούν στην περίπτωση αυτή;
• Τι ακριβώς συμβαίνει στην στοματική κοιλότητα κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας και της περιοδοντικής νόσου και πώς αυτές οι διαδικασίες επηρεάζουν την επιτυχία της διαδικασίας εμφύτευσης.
• Ποιες είναι οι επιλογές για προσθετικά ανάλογα με τις διαφορετικές κλινικές καταστάσεις;
• Ποιοι τύποι εμφυτευμάτων μπορούν να εφαρμοστούν σε περίπτωση που ο ασθενής έχει περιοδοντίτιδα (περιοδοντική νόσος);
• Τι είναι σημαντικό να δοθεί προσοχή μετά την εμφύτευση των δοντιών ήδη στο σπίτι, προκειμένου να αποφευχθεί η περιοδοντίτιδα να συνεχίσει την καταστροφική εργασία.

Η περιοδοντίτιδα σήμερα είναι σχεδόν η ίδια κοινή ασθένεια με την τερηδόνα και συχνά οδηγεί σε κινητικότητα και πολλαπλή εξαγωγή των δοντιών. Το ερώτημα κατά πόσο είναι δυνατόν να τοποθετηθούν εμφυτεύματα στην περιοδοντίτιδα έχει ωριμάσει από την στιγμή που η τεχνολογία των οδοντικών εμφυτευμάτων έχει μόλις λάβει την επιστημονική δικαιολογία και έχει αρχίσει σταδιακά να κερδίζει δημοτικότητα.Υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με τη σκοπιμότητα εμφύτευσης ιατρών σε σχέση με τέτοιες ασθένειες όπως η περιοδοντική νόσο (η οποία εμφανίζεται σε περίπου 1-3% των ασθενών).

Σε γενικές γραμμές, οι οδοντίατροι χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα: ορισμένοι πιστεύουν ότι τα οδοντικά εμφυτεύματα για περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο είναι ένα πολύ αμφίβολο γεγονός. Ωστόσο, άλλοι, αντίθετα, σημειώνουν την υψηλή αποτελεσματικότητα της προσθετικής στα εμφυτεύματα, ακόμη και στην παρουσία αυτών των ασθενειών.

Ταυτόχρονα, η προσέγγιση του προβλήματος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, οι γναθοπροσωπικοί χειρουργοί και οι εμφυτευματολόγοι θεωρούν ότι είναι χάσιμο χρόνου και χρημάτων για να "ενισχύσουν" τα απελπισμένα δόντια στο φόντο της περιοδοντίτιδας και ακόμη περισσότερο στην περιοδοντική νόσο, ενώ οι περιοδοντολόγοι εισάγουν τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τη διατήρηση των δοντιών από την απομάκρυνση αυτών των ασθενειών υποστηρίζουν έντονα το γεγονός ότι τέτοια δόντια θα πρέπει να σωθούν.

Σε μια σημείωση

Η οδοντιατρική εμφύτευση είναι μια πρωτοποριακή προσθετική τεχνική που επιτρέπει την αντικατάσταση των χαμένων ή προβληματικών δοντιών με την εμφύτευση μεταλλικών "ριζών" στο σαγόνι με επακόλουθη σταθεροποίηση κορωνών πάνω τους.Τέτοια κορώνες για εμφυτεύματα δεν μπορεί μόνο να προσομοιώνουν τα φυσικά δόντια αισθητικά, αλλά και να επανακτήσει τη χαμένη λειτουργία (μάσηση) με την αποκατάσταση της πλήρους δάγκωμα.

Έτσι, είναι δυνατόν να τεθεί εμφυτεύματα σε περιοδοντίτιδα και η περιοδοντίτιδα, και σε ποιες περιπτώσεις να προτιμούν αυτή την προσέγγιση; Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα συγκεκριμένα προβλήματα και τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν στην περίπτωση αυτή, ας δούμε πρώτα τι ακριβώς συμβαίνει κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας και της περιοδοντικής νόσου με τους ιστούς που περιβάλλουν το δόντι ...

 

Τι συμβαίνει στο στόμα με περιοδοντίτιδα και της περιοδοντικής νόσου

Ένας πρόδρομος για περιοδοντική νόσος συχνά είναι ουλίτιδα - φλεγμονή των ούλων, προχωρεί χωρίς να καταστρέφεται η ακεραιότητα της περιοδοντικής σύνδεσης. Η ουλίτιδα μπορεί να εμφανιστεί στην παιδική ηλικία και την εφηβεία οφείλεται σε συσσώρευση στα δόντια για να βακτηριακής πλάκας στο φόντο της λανθασμένης ορθοδοντική θεραπεία, το άγχος, το κάπνισμα, διαταραχές του ανοσοποιητικού, από οξείες και χρόνιες ασθένειες, υποσιτισμό, κατά Angle, ανεπαρκής στοματική υγιεινή, η έλλειψη της κατάλληλης επεξεργασίας των δοντιών και t .d Βακτήρια (λιγότερο μύκητες και ιούς) είναι η άμεση αιτία της την έναρξη της φλεγμονής στα ούλα, το οποίο αργά ή γρήγορα να μετατραπεί σε περιοδοντίτιδα.

Η περιοδοντίτιδα είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες της απώλειας δοντιών ως αποτέλεσμα της εξέλιξης της νόσου είναι κυριολεκτικά η καταστροφή των «κυττάρων» δόντι στο οποίο συγκρατείται το δόντι. Στα αρχικά στάδια της περιοδοντικής νόσου συμπτώματα είναι ήσσονος σημασίας: ενάντια βαρύ οδοντική πλάκα (πέτρα πλάκα) συμβαίνει αιμορραγία των ούλων, μερικές φορές μπορεί να υπάρχει ακόμη και μια μικρή κινητικότητα των δοντιών.

Αλλά η επιδείνωση της νόσου εκδηλώνονται πολύ σοβαρά από την άποψη των συμπτωμάτων και την ψυχολογική κατάσταση ενός ανθρώπου: εκτός από την έντονη αιμορραγία από τα ούλα, αρχίζει διαπύηση των οδοντιατρικών τσέπες, έντονη κινητικότητα των δοντιών με μετατόπιση, τον πόνο και αίσθημα καύσου στα ούλα, κακή αναπνοή και την ενεργό μείωση των οστών της γνάθου ιστού . Όλα αυτά συνολικά, στην πραγματικότητα, μπορούν να δημιουργήσουν ορισμένα προβλήματα για την εφαρμογή της οδοντικής εμφύτευσης.

Σε αντίθεση με την περιοδοντίτιδα, η περιοδοντική νόσος δεν είναι φλεγμονώδης νόσος. Ως εκ τούτου, όταν υπάρχει περιοδοντική νόσος των ούλων, διαπύηση, και την κινητικότητα των δοντιών, αλλά στο πλαίσιο μιας καλής καθήλωσης συμβαίνει ακάλυπτο το λαιμό των δοντιών με την προηγμένη οστική απώλεια. Η μείωση του ύψους του μεσοδόντιου διαφράγματος στο υπόβαθρο της εστίας οστεοπόρωσης συχνά οδηγεί στην εξαγωγή των δοντιών και δεδομένου ότι η περιοδοντική νόσος δεν είναι τοπική, αλλά γενικευμένη ασθένεια, σχεδόν όλα τα δόντια που έχουν χάσει την υποστήριξη των οστών αφαιρούνται.

Είναι ενδιαφέρον

Ορισμένοι οδοντίατροι (κυρίως οι γναθοπροσωπικοί χειρουργοί) πιστεύουν ότι μια ασθένεια όπως η περιοδοντική νόσος δεν υπάρχει καθόλου, προτιμώντας να κατανείμει μόνο περιοδοντίτιδα ως ακραία μορφή φλεγμονής των ούλων, οδηγώντας σε απώλεια των δοντιών. Ωστόσο, υποστηρικτές της παραδοσιακής προσέγγισης δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τις απόψεις τους ως παρωχημένες και μέχρι σήμερα στην οδοντιατρική πρακτική χρησιμοποιούν την ταξινόμηση των ασθενειών ICD-10, όπου η περιοδοντική νόσο υποδεικνύεται από τον κώδικα Κ05.4 και η χρόνια περιοδοντίτιδα αναφέρεται ως K05.3.

 

Έτσι είναι δυνατόν να τοποθετήσετε εμφυτεύματα για τέτοια προβλήματα με τα ούλα;

Φαίνεται ότι η εμφύτευση των δοντιών κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας ή της περιοδοντικής νόσου σε σχέση με την εξασθένηση των δοντιών και την χαλάρωση των δοντιών μπορεί να βοηθήσει πραγματικά όχι μόνο στην αποκατάσταση της οδοντοστοιχίας αλλά και στην αποτροπή περαιτέρω καταστροφής του οστού (το φορτίο στον οστικό ιστό εμποδίζει την απώλεια του).

Ας δούμε τις πιο κοινές κλινικές καταστάσεις:

1. Όλα τα δόντια κατά της περιοδοντίτιδας θα πρέπει να αφαιρεθούν.
2. Ένα σημαντικό μέρος των δοντιών με περιοδοντίτιδα μπορεί ακόμα να σωθεί.
3. Ο ασθενής έχει γενικευμένη περιοδοντική νόσο.

 

Κατάσταση 1: Όλα τα δόντια στο φόντο της περιοδοντίτιδας που πρέπει να αφαιρεθούν

Στην πραγματικότητα, η πρώτη κατάσταση, παρά την τραγωδία της, εξακολουθεί να είναι ένας αρκετά συνηθισμένος λόγος για τους ασθενείς να πάνε στον οδοντίατρο. Το γεγονός είναι ότι η σοβιετική οδοντιατρική σε μια στιγμή δημιούργησε σε πολλούς ανθρώπους έναν ισχυρό φόβο οδοντιάτρων, και η προσέγγιση για τη θεραπεία της περιοδοντίτιδας έμεινε πολύ επιθυμητή. Ως εκ τούτου, μέχρι σήμερα, άνθρωποι ηλικίας 45-60 ετών στρέφονται προς τους οδοντιάτρους με σημάδια σοβαρής περιοδοντίτιδας, όταν είναι ήδη αδύνατο να σωθούν τα υπόλοιπα κινητά δόντια.

Μετά τον καθαρισμό της στοματικής κοιλότητας των απελπισμένων δοντιών σε ένα άτομο, υπάρχουν μόνο δύο τρόποι: είτε να φοράτε αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες είτε να κάνετε προσθετικά σε εμφυτεύματα.

Η παραλλαγή με πλήρως αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες, φυσικά, είναι πολλές φορές φθηνότερη από τα οδοντικά εμφυτεύματα, ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες χαρακτηρίζονται από ορισμένα μειονεκτήματα:

• Δεν σταματούν την ατροφία του ιστού οστικής γνάθου και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και επιδεινώνουν αυτή τη διαδικασία.
• Το δεύτερο μειονέκτημα είναι μια μακρά περίοδος να συνηθίσετε σε αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες.
• Επιπλέον, σε 60-70% των περιπτώσεων, οι αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες δεν ικανοποιούν ούτε τις αισθητικές ούτε τις λειτουργικές παραμέτρους (με άλλα λόγια, δεν χρωματίζουν πολύ το άτομο και δεν είναι πολύ άνετα να φορούν και να μασούν).

Ως αποτέλεσμα, μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι οδοντίατροι τείνουν να υποστηρίζουν ότι η εγκατάσταση οδοντικών εμφυτευμάτων για περιοδοντίτιδα είναι η μόνη σωστή και ελπιδοφόρα λύση, ειδικά με την πλήρη απώλεια των δοντιών.

Επιπλέον, υπάρχει μια επιστημονική τεκμηρίωση αυτής της προσέγγισης: δόντια στο στόμα συνδέονται με το οστό των κυψελίδων μέσω του συνδέσμου του δοντιού (περιοδοντικός ιστός). Στον μηχανισμό των συνδέσμων υπάρχει μια μόλυνση που οδηγεί σε προοδευτική απώλεια οστικού ιστού στην περιοδοντίτιδα. Μετά την αφαίρεση όλων των δοντιών μαζί με τη μολυσμένη συσκευή συνδέσεως, η οστεοενσωμάτωση του εμφυτεύματος, δηλαδή η πρόσκρισή του με το οστό της γνάθου, θα λάβει χώρα πλήρως, και λόγω του φορτίου μάσησης, θα αποφευχθεί περαιτέρω απώλεια οστού.

 

Κατάσταση 2: ένα σημαντικό μέρος των δοντιών με περιοδοντίτιδα μπορεί ακόμα να σωθεί

Εξετάστε τη δεύτερη περίπτωση, όταν τα περισσότερα από τα δόντια με περιοδοντίτιδα μπορούν ακόμα να σωθούν. Εδώ όλα δεν είναι τόσο σαφή. Το γεγονός είναι ότι πολύ πριν από την εμφύτευση στην οδοντιατρική υπήρξαν πολλές εξελίξεις όσον αφορά την ενίσχυση των κινητών δοντιών - για παράδειγμα, το νάρθηκα τους.

Η κλασική εκδοχή εκείνης της εποχής συνδέθηκε με την τεχνική της "δέσμευσης" των δοντιών μεταξύ τους με συγκολλημένα στέμματα. Η κατανόηση αυτής της τακτικής είναι εύκολη: μια ομάδα κινητών δοντιών συγκεντρώθηκαν, μετατρέποντας σε ένα ενιαίο σύνολο, γεγονός που τους καθιστούσε πιο ανθεκτικούς στη μηχανική καταπόνηση και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Επί του παρόντος, οι δημοφιλείς παραλλαγές των δοντιών νάρθηκας είναι "δεσμευτικές" με τη βοήθεια νήματος αραμιδίου και υαλοβάμβακα.

Συνεπώς, αν όλα τα δόντια (ή σχεδόν όλα) διατηρούνται στην στοματική κοιλότητα με την αρχική μορφή περιοδοντίτιδας, είναι δυνατή η διεξαγωγή περιεκτικής θεραπείας των περιοδοντικών ιστών με τη χρήση σύγχρονων συσκευών (υπερήχων, λέιζερ κλπ.) Και τις τελευταίες τεχνολογίες.

Σε μια σημείωση

Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι η περιοδοντίτιδα, σύμφωνα με τους σύγχρονους επιστήμονες, είναι μια ανίατη ασθένεια, αν και μπορεί να μεταφραστεί σε σταθερή ύφεση με τη διατήρηση των δοντιών της για πολλά χρόνια. Ωστόσο, ειδικά σε προηγμένες περιπτώσεις, θα χρειαστεί πολύς χρόνος και χρήματα για την πραγματοποίηση πολύπλοκων χειρισμών στον οδοντίατρο-περιοδοντίτη με συνεχή παρακολούθηση (2-4 φορές το μήνα) και διορθώσεις για τις ενδείξεις της περιοδοντικής θεραπείας.

Εάν η θεραπεία με κόμμι γίνει αναποτελεσματική για οποιονδήποτε λόγο, τότε πραγματοποιείται η αφαίρεση των δοντιών, η οποία απαιτεί άμεση αντικατάσταση του ελαττώματος. Ο κίνδυνος να παραμείνει το "κενό" που προκύπτει μεταξύ των δοντιών είναι ότι τα δόντια που έφυγαν χωρίς τους γείτονές τους στο φόντο της χρόνιας περιοδοντίτιδας σιγά σιγά αλλά σίγουρα αρχίζουν να "χωρίζουν", πράγμα που οδηγεί σε παραβίαση του τσιμπήματος και πολλαπλή απώλεια των υπόλοιπων δοντιών σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Εδώ είναι απαραίτητο να καθοριστεί σωστά το σχέδιο για την αποκατάσταση της οδοντοφυΐας, χωρίς να καθυστερήσει αυτό το θέμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά εδώ είναι αυτό που είναι καλύτερο να επιλέξουμε σε σχέση με την υπάρχουσα περιοδοντίτιδα: να βάζουμε συνηθισμένες «γέφυρες» (προσθέσεις) ή να ξοδεύουμε πιο δαπανηρή προσθετική γιαεμφυτεύματα;

Φυσικά, το περαιτέρω σχέδιο της θεραπείας που είναι κατάλληλο σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση επιλέγεται από τον γιατρό αυστηρά μεμονωμένα. Εντούτοις, αξίζει να θυμηθούμε ότι στο σοβαρό στάδιο της περιοδοντίτιδας, ακόμη και μετά από μια μακρά πορεία θεραπείας, παραμένουν σοβαροί κίνδυνοι εξασθενημένης περιοδοντικής προσκόλλησης στην περιοχή των δοντιών που μπορεί να πάρει ο οδοντίατρος κάτω από τη γέφυρα (υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις).

Κάθε χρόνο, από 30 έως 40% των περιπτώσεων απώλειας δοντιών καταγράφονται μαζί με τις "γέφυρες" μέσα σε 1-2 χρόνια μετά την προσθετική. Δηλαδή, δεν υπάρχει καμία απόλυτη εγγύηση ότι μετά την παρέμβαση ενός περιοδοντικού και μια πορεία θεραπείας που διαρκεί από 2-3 μήνες έως 1-2 χρόνια, η καταστροφή του οστού των σιαγόνων δεν θα συνεχιστεί περαιτέρω. Η απώλεια οστού στο μέλλον συνεπάγεται σοβαρά προβλήματα, που κυμαίνονται από την εκχύλιση πολλαπλών δοντιών και τελειώνουν με πρόσθετες δυσκολίες στην προσθετική και την εμφύτευση.

Ως εκ τούτου, οι οδοντίατροι τηρούν μια λογική τακτική επιλογής: εάν υπάρχει ένα αρχικό στάδιο της περιοδοντίτιδας, τότε διεξάγετε μια ολοκληρωμένη αντιβακτηριδιακή και αντιφλεγμονώδη θεραπεία σε σχέση με αξιόπιστα δόντια και στη θέση των ελλειπόντων δοντιών εγκαθίστανται εμφυτεύματα.Ο κύριος κανόνας εδώ είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δόντια κοντά στα εγκατεστημένα εμφυτεύματα που έχουν παθολογικές τσέπες με κόλπα και λοίμωξη, διαφορετικά η επιτυχία της εμφύτευσης θα είναι αμφισβητήσιμη.

Εάν ο γιατρός δεν είναι σίγουρος για την προοπτική των δοντιών στο υπόβαθρο της βαριάς περιοδοντίτιδας, τότε αφαιρούνται όλα τα μη επεξεργασμένα δόντια και τοποθετούνται τα εμφυτεύματα.

Ανατροφοδότηση

"Πρόσφατα αποφάσισα να εγκαταστήσω δύο εμφυτεύματα κάτω και πάνω. Περίπου 3 χρόνια πριν, πριν από αυτό, ένα δόντι τραβήχτηκε από πίσω από μια κύστη που ξέσπασε και βγήκε με πύον και το άλλο δόντι καταστράφηκε απλά από τους γιατρούς. Επεξεργάστηκε και θεραπεύθηκε πολλές φορές σε τέτοιο βαθμό ώστε τα ούλα ανάμεσα στα δόντια άρχισαν να διογκώνονται και να αιμορραγούν όταν καθαρίζουν και ακόμη και όταν δαγκώνουν ένα μήλο. Σε ένα σημείο, μου έσπασε, έτσι ώστε να σκάσει κάτω από την τσίχλα. Στο τέλος, εγώ, επίσης, τον έσχισα με δάκρυα στα μάτια του.

Όταν ο χειρουργός οδοντίατρος με κοίταξε, ανακάλυψε ότι, κοντά στο τελευταίο μου προβληματικό δόντι, η περιοδοντίτιδα είχε προκύψει λόγω της συνεχούς κατάποσης φαγητού στο κενό, αλλά όχι σε όλα τα δόντια. Ως εκ τούτου, τα ούλα μου ήταν τόσο οδυνηρά και αιμορραγικά, και συνεχώς ένιωθα λυπηρό για τους να τα καθαρίσουν σαν ανόητος, για να μην καταστρέψουν τις πληγές ... "

Αναστασία, Μόσχα

 

Κατάσταση 3: Ο ασθενής έχει γενικευμένη περιοδοντική νόσο

Οι κλινικές περιπτώσεις στις οποίες διαγνωρίζεται η περιοδοντική νόσο είναι αρκετά απλές από την άποψη του προγραμματισμού της θεραπείας. Το γεγονός είναι ότι η περιοδοντική νόσος είναι μια ασθένεια που σχεδόν πάντα οδηγεί σε απώλεια των δοντιών. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο για ένα άτομο να έχει μια στιγμή έκθεσης των λαιμών των δοντιών με προοδευτική απώλεια οστικού ιστού των κυψελίδων. Ως εκ τούτου, η πλέον κατάλληλη στρατηγική θεραπείας για την περιοδοντική νόσο είναι η απομάκρυνση των δοντιών και η εγκατάσταση (κατά προτίμηση μονής βαθμίδας) εμφυτευμάτων.

Δεδομένου ότι η περιοδοντική νόσος δεν έχει φλεγμονώδη διεργασία, δεν υπάρχει ανάγκη να παρασκευαστεί ειδικά η στοματική κοιλότητα για εμφύτευση, επομένως οι περισσότεροι εμφυτευματολόγοι τηρούν την τακτική της εκχύλισης των δοντιών και της τοποθέτησης των εμφυτευμάτων ταυτόχρονα. Έτσι είναι δυνατόν να σταματήσει η προοδευτική καταστροφή του οστικού ιστού λόγω της επιστροφής του συνηθισμένου φορτίου. Μερικές φορές σε σοβαρές περιπτώσεις, πρέπει πρώτα να αποκαταστήσετε το χαμένο οστό (ανελκυστήρα κόλπων), και μόνο τότε - εμφύτευση.

Μερικά και πλήρη αφαιρούμενα προσθετικά χωρίς εμφύτευση για περιοδοντική νόσο δεν σταματούν τις διαδικασίες της ατροφίας της κυψελιδικής διαδικασίας και συχνά τα επιδεινώνουν.

Σε μια σημείωση

Η επιφάνεια του εγκατεστημένου εμφυτεύματος είναι τέτοια ώστε μετά την "συγχώνευση" του με τον οστικό ιστό, η δομή γίνεται ισχυρότερη από ό, τι στην περίπτωση του φυσικού δοντιού. Με τη σωστή επιλογή του συστήματος εμφυτεύματος και τη συμμόρφωση με την τεχνολογία εμφύτευσης, ακόμα και με περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο, τα εγκατεστημένα εμφυτεύματα μπορούν να εξυπηρετήσουν πλήρως μέχρι και 25 χρόνια ή περισσότερο.

Μια σημαντική απόχρωση, λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά της κατάστασης του οστικού ιστού των κυψελιδικών διεργασιών της σιαγόνας, είναι ο αριθμός των εγκατεστημένων εμφυτευμάτων, τα οποία θα πρέπει να εξασφαλίζουν το βέλτιστο φορτίο στον ιστό των οστών για την πρόληψη της περαιτέρω ατροφίας του. Η ανθεκτικότητα καθορίζεται όχι μόνο από τα προσόντα του εμφυτευματολόγου, ακόμα και αν κατέχει τις τελευταίες και πιο προηγμένες τεχνικές, αλλά και με την τήρηση των κανόνων υγιεινής και φροντίδας των τελικών δομών από τον ίδιο τον ασθενή (βλ. Παρακάτω για περισσότερες πληροφορίες).

 

Πώς είναι η εμφύτευση της περιοδοντίτιδας και της περιοδοντικής νόσου

Η εμφύτευση για περιοδοντίτιδα περνά συνήθως από τα ακόλουθα στάδια:

1. Προκαταρκτική προετοιμασία για εμφύτευση.
2. Η επιλογή του συστήματος εμφύτευσης.
3. Εμφυτεύματα εμφυτευμάτων.
4. Προσθετικά σε εμφυτεύματα.

Το προκαταρκτικό στάδιο είναι ένα από τα πιο σημαντικά, καθώς επιτρέπει την ελαχιστοποίηση των κινδύνων κατά τη διάρκεια και μετά την εμφύτευση. Περιλαμβάνει ένα ολόκληρο πρόγραμμα για τη θεραπεία της υποκείμενης νόσου, δηλαδή της περιοδοντίτιδας ή της περιοδοντικής νόσου. Ανάλογα με τη δυνατότητα διατήρησης των δοντιών στην στοματική κοιλότητα, καταρτίζεται ένα εξατομικευμένο σχέδιο θεραπείας.

Για παράδειγμα, εάν μιλάμε για τη διατήρηση των ομάδων δοντιών με περιοδοντίτιδα στο αρχικό στάδιο, τότε η προκαταρκτική προετοιμασία πριν από την εγκατάσταση εμφυτευμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

• Επαγγελματικός καθαρισμός δοντιών από πέτρα και πλάκα.
• Θεραπευτικές (επίδεσμοι, αλοιφές κλπ.), Χειρουργικές επεμβάσεις (συνονόμαξες, κουλουρακία κ.λπ.), ορθοπεδικές (επιλεκτική λείανση των δοντιών, νάρθηκες κλπ.) Και ορθοδοντική θεραπεία της περιοδοντίτιδας.
• Αφαίρεση των δοντιών που δεν πρέπει να διατηρηθούν.

Η κατάλληλη θεραπεία της υποκείμενης νόσου μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκές μετά την εμφύτευση (για παράδειγμα, απόρριψη οδοντικών εμφυτευμάτων).Στην περιοχή των εγκατεστημένων εμφυτευμάτων δεν πρέπει να είναι περιοχές με ενεργό φλεγμονώδη διαδικασία.

Εξίσου σημαντική είναι η γενική κατάσταση της στοματικής κοιλότητας (επίπεδο υγιεινής, φροντίδα της στοματικής κοιλότητας) και ο σχηματισμός των σωστών συνηθειών.

Αλλά η περιοδοντική νόσο δεν είναι πάντοτε επιδεκτική συντηρητικής θεραπείας και η διαδικασία της ατροφίας των οστών μπορεί να συμβαίνει όλο και περισσότερο κάθε χρόνο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επιτυχία της περαιτέρω θεραπείας εξαρτάται από την τακτική του γιατρού σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Συχνά, η προετοιμασία για την περιοδοντική νόσο μειώνεται στην αφαίρεση όλων των δοντιών που είναι ακατάλληλα για λειτουργικές και αισθητικές ενδείξεις, ακολουθούμενη από εμφύτευση και προσθετική.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιλογή μεθόδων εμφύτευσης παρουσία περιοδοντίτιδας ή περιοδοντικής νόσου. Προς το παρόν, οι εμφυτευματολόγοι συνήθως επιλέγουν τις ακόλουθες επιλογές:

• Κλασική εμφύτευση.
• Μέθοδος Express?
• Βασική εμφύτευση.

 

Ποιες τεχνολογίες και συστήματα εμφύτευσης είναι καλύτερα προσαρμοσμένα

Κάθε μία από τις παραπάνω τρεις τεχνολογίες εμφύτευσης επιλέγεται για έναν συγκεκριμένο ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της περιοδοντίτιδας ή της περιοδοντικής νόσου. Εκτός από τον βαθμό της ατροφίας του οστικού ιστού, ο γιατρός λαμβάνει επίσης υπόψη την ηλικία του ασθενούς, την ύπαρξη σχετικών ασθενειών, τα χαρακτηριστικά της περιοχής της γνάθου, κ.λπ.Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στο αρχικό στάδιο (διάγνωση) που σας επιτρέπει να επιλέξετε τον σωστό τρόπο εγκατάστασης εμφυτευμάτων.

Οι σύγχρονες κλινικές, ενόψει των παραπάνω σημείων, συχνά κλίνουν προς τη ρητή μέθοδο και τη βασική εμφύτευση. Το γεγονός είναι ότι η κλασική εμφύτευση είναι μια διαδικασία δύο σταδίων και πραγματοποιείται όχι αμέσως μετά την εξαγωγή του δοντιού. Και μετά την εμφύτευση των εμφυτευμάτων, περνάει περισσότερο από ένα μήνα προτού προχωρήσει ο γιατρός με προσθετικά.

Σε αντίθεση με την κλασσική εμφύτευση, η ρητή μέθοδος επιτρέπει ακόμη και την περιοδοντίτιδα ή την περιοδοντική νόσο (σύμφωνα με τις ενδείξεις) να πραγματοποιήσει μία εμφύτευση ενός σταδίου αμέσως μετά την εκχύλιση των δοντιών. Αυτό επιταχύνει τη διαδικασία αναγέννησης των οστών, μειώνει το επίπεδο διεισδυτικότητας της επέμβασης και τον κίνδυνο μόλυνσης από ανοικτή πληγή. Ωστόσο, για τη ρητή μέθοδο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρατηρούνται όλες οι τεχνικές αποχρώσεις, οι οποίες είναι πολυάριθμες, και να ασκείται προσεκτικός έλεγχος κατά την εγκατάσταση εμφυτευμάτων.

Όσον αφορά τη βασική εμφύτευση, χρησιμοποιείται για την ατροφία του οστικού ιστού, που συχνά συνοδεύει περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο. Μερικές φορές μόνο αυτή η τεχνική είναι κατάλληλη για σημαντική απώλεια οστικού ιστού.Τέτοια εμφυτεύματα εμφυτεύονται αμέσως με το στήριγμα (το μεταβατικό τμήμα, επί του οποίου στερεώνεται η πρόθεση ή η στεφάνη) υπό γωνία όπου ο οστικός ιστός είναι επαρκής για μέγιστη σταθερότητα.

Η δομή και το σχήμα των βασικών εμφυτευμάτων μπορεί να αντέξει τα βαριά φορτία και να σταματήσει την περαιτέρω ατροφία των οστών. Μετά από 5-7 ημέρες, είναι απαραίτητο να κάνετε προσθέσεις, οι οποίες θα πρέπει να δώσουν ένα άμεσο φορτίο. Μια τέτοια σύντομη περίοδος από την εμφύτευση στην προσθετική δίνει στα βασικά εμφυτεύματα σημαντικά πλεονεκτήματα - πολλοί ασθενείς χαίρονται πολύ να πάρουν ένα όμορφο χαμόγελο μόλις λίγες μέρες μετά την εξόρυξη των δοντιών.

Σε μια σημείωση

Οι κλασσικοί τύποι εμφύτευσης μπορούν να εκτελεστούν ακόμη και με σημαντική οστική ατροφία, αλλά με μια προκαταρκτική λειτουργία ανυψώσεως του κόλπου: αν δεν υπάρχει αρκετό κόκκαλο για να στερεωθεί το εμφύτευμα ή είναι πολύ «χαλαρό», τότε ο οδοντίατρος αρχικά συσσωρεύει τον οστικό ιστό τα εμφυτεύματα θα εγκατασταθούν στο μέλλον. Μόλις τελειώσει η περίοδος ανάρρωσης, ο γιατρός τις καθιερώνει και στη συνέχεια λειτουργεί σύμφωνα με το πρότυπο πρωτόκολλο θεραπείας, μέχρι το τελικό προσθετικό μετά από 4-9 μήνες (μερικές φορές 1-1,5 έτη), ανάλογα με την ειδική κλινική περίπτωση.

Η επιλογή ενός συστήματος εμφυτεύματος είναι ένα κρίσιμο στάδιο στο οποίο πρέπει να προσεγγίσετε σοβαρά. Σήμερα, κατά την επιλογή ενός συγκεκριμένου τύπου εμφυτεύματος, τα τρία βασικά κριτήρια καθοδηγούνται από: εγγύηση, σταθερότητα, κόστος.

Μέχρι σήμερα, υπάρχει ένα είδος βαθμολόγησης εμφυτεύματος σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια.

Για παράδειγμα, τα εμφυτεύματα premium περιλαμβάνουν τα ακόλουθα εμφυτεύματα:

• Astra Tech (Astra Tech) - σύστημα εμφύτευσης από τη Σουηδία. Σήμερα είναι ένα από τα πιο περιζήτητα λόγω των εξαιρετικών τεχνικών χαρακτηριστικών του, της ευκολίας χρήσης και, το σημαντικότερο, της μακροπρόθεσμης εγγύησης και της σταθερότητας της ενσωμάτωσης.
• Nobel Biocare - ένα από τα πιο ακριβά σχέδια, τα οποία είναι υψηλής ποιότητας. Αυτός ο τύπος εμφυτεύματος είναι κατάλληλος για διαφορετικές κλινικές καταστάσεις.
• XIVE (Ksaive, Γερμανία). Επίσης εμφυτεύματα υψηλής ποιότητας.
• Ο Anthogyr είναι το γαλλικό σύστημα.

Και μερικοί άλλοι.

Μεσαία εμφυτεύματα επιπέδου τιμής - για παράδειγμα:

• Schutz (Γερμανία) - πτυσσόμενες και μη πτυσσόμενες κατασκευές.
• Zimmer (ΗΠΑ) - μίνι εμφυτεύματα, τυποποιημένες ποικιλίες, καθώς και εμφυτεύματα για εμφύτευση σε λεπτό οστό.
• Niko - Ρωσικά συστήματα εμφύτευσης, τα οποία δημιουργούνται από γερμανικά συστατικά.

Ορισμένα συστήματα εμφύτευσης από το Ισραήλ (για παράδειγμα, το AlphaBio) ακούγονται ευρέως μεταξύ πολλών ασκούντων ιατρών και βρίσκονται σε ζήτηση μεταξύ του ρωσικού πληθυσμού λόγω της σχετικά χαμηλής τιμής. Στην ποιότητα σε ορισμένες κλινικές καταστάσεις, δεν είναι κατώτερα από τα ακριβότερα εμφυτεύματα από τη Γερμανία και τη Σουηδία.

Όσον αφορά τα κινέζικα, ορισμένα ρωσικά και ουκρανικά συστήματα εμφύτευσης, πολλοί οδοντίατροι είναι σκεπτικοί σχετικά με τα αμφίβολα χαρακτηριστικά και τη μέση σταθερότητα, αν και υπάρχουν πάνω από εκατό εμφυτευματολόγοι που εγκαθιστούν με επιτυχία χιλιάδες παρόμοιες δομές κάθε χρόνο. Όπως λένε, πόσοι άνθρωποι - τόσες πολλές απόψεις.

 

Χαρακτηριστικά της φροντίδας των εμφυτευμάτων στο σπίτι: πώς να αποτρέψει την περιοδοντίτιδα από τη συνέχιση της καταστροφικής εργασίας της

Η επιτυχία της προσθετικής στα εμφυτεύματα επηρεάζεται όχι μόνο από τα στάδια προετοιμασίας και τοποθέτησης των εμφυτευμάτων, αλλά και από την μετεγχειρητική οικιακή φροντίδα των δομών. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό με την επίμονη περιοδοντίτιδα ή την περιοδοντική νόσο, όταν η επιτυχία της εμφύτευσης εξαρτάται άμεσα από την εφαρμογή ειδικών κανόνων.

Κανόνας 1.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα χρειάζονται περισσότερη υγιεινή, καθώς ο κίνδυνος ανάπτυξης περιοδοντίτιδας στην περιοχή τους είναι σημαντικά υψηλότερος από ό, τι στην περίπτωση των φυσικών δοντιών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αντιμετωπίζεται το πίσω μέρος του εμφυτεύματος, όπου σχηματίζεται πλάκα σε μεγαλύτερο βαθμό. Η κακή υγιεινή δημιουργεί πρόσθετο κίνδυνο απόρριψης.

Κανόνας αριθ. 2.

Οι επιφάνειες επαφής (μεσοδόντια) πρέπει να καθαρίζονται με οδοντικό νήμα. Εντούτοις, ορισμένοι οδοντίατροι αντιμετωπίζουν τέτοια νήματα αρνητικά ως παράγοντες κινδύνου για μόνιμο τραυματισμό των ούλων λόγω ανεπαρκούς χρήσης και κατά συνέπεια ευνοούν προς άλλες μεθόδους καθαρισμού των κενών, για παράδειγμα χρησιμοποιώντας μεσοδόντια πινέλα ή αρδευτικά. Επιπλέον, ο ψύκτης επιτρέπει όχι μόνο να καθαριστούν με επιτυχία ακόμη και οι πιο απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές, όπου συσσωρεύονται πολλά απόβλητα τροφίμων, αλλά επίσης βελτιώνει την παροχή αίματος στα ούλα, τα οποία τα μασάζ.

Κανόνας αριθ. 3.

Είναι σημαντικό να επισκέπτεστε τον οδοντίατρο τουλάχιστον μία φορά κάθε 6 μήνες για τον επαγγελματικό καθαρισμό των δοντιών και των οδοντικών εμφυτευμάτων μαζί με τις δομές.

 

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ακολουθήσετε τις συστάσεις του γιατρού στα πρώτα μετεγχειρητικά στάδια, όταν ένα μικρό πράγμα είναι σημαντικό.Για παράδειγμα, σε όλες σχεδόν τις κλινικές περιπτώσεις, για πρώτη φορά μετά την τοποθέτηση εμφυτευμάτων (ειδικά με περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο) δεν μπορείτε να καπνίζετε, να παίρνετε αλκοόλ, να παίζετε αθλήματα και να κάνετε σκληρή σωματική εργασία. Είναι απαραίτητο να τηρήσετε μια δίαιτα διατροφής, να λάβετε τα απαραίτητα φάρμακα και να κάνετε αντισηπτικό ξεπλύμασμα της στοματικής κοιλότητας, εκτός από τον καθαρισμό των δοντιών από την πλάκα.

Όλα αυτά επιτρέπουν τη σημαντική αύξηση της διάρκειας ζωής των εμφυτευμάτων, συμπεριλαμβανομένης της διαρκούς λειτουργίας χωρίς προβλήματα.

Σας ευλογεί!

 

Ένα ενδιαφέρον βίντεο: τι να επιλέξετε, εμφύτευση ή κλασική προσθετική;

 

Σχετικά με τα στάδια και τις επιπλοκές της περιοδοντικής νόσου, καθώς και με την εμφύτευση σε αυτήν την ασθένεια