Τι πρέπει να κάνετε εάν ένα παιδί έχει πονόδοντο: πώς να το μούδιασμα;

Τα δόντια μπορούν να βλάψουν το παιδί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμη και στην ηλικία των 1,5-2, όταν, όπως φαίνεται, είχαν μόλις λίγο χρόνο να ξεσπάσουν. Η πιο συνηθισμένη αιτία πονόδοντου είναι η τερηδόνα, η οποία συχνά αναπτύσσεται απαρατήρητη από τους γονείς του μωρού, έως ότου μια μέρα το παιδί αρχίσει να παραπονιέται για οξύ ή γκρίνια πόνο.

Συχνά, το πρόβλημα αυτό καθιστά τους γονείς αβλαβείς: μερικές φορές τη νύχτα, μερικές φορές τα σαββατοκύριακα, όταν δεν υπάρχει η ευκαιρία να μεταβούν αμέσως στον οδοντίατρο. Σε αυτή την περίπτωση, είναι σημαντικό να δώσετε σωστά στο παιδί την πρώτη βοήθεια, είναι πολύ πιθανό να απαλλαγείτε από ένα δόντι στο σπίτι - είναι σημαντικό μόνο να το προσεγγίσετε σωστά για να μην επιδεινώσετε την κατάσταση.

Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την αιτία του πονόδοντου, οι μέθοδοι ανακούφισης του πόνου μπορεί να διαφέρουν σημαντικά. Τα περισσότερα φάρμακα που είναι καλά για ενήλικες δεν μπορούν να χορηγηθούν σε παιδιά κάτω των 12 ετών. Για να ανακουφίσει τον πονόδοντο στα μωρά, χρησιμοποιούνται ειδικά παιδικά φάρμακα - λίγο πιο κάτω τα εξετάζουμε λεπτομερέστερα.

Σε μια σημείωση

Μην υποτιμάτε το συνήθη στοματικό διάλυμα - ζεστό καθαρό νερό.Με βαθιά τερηδόνα, το σύνδρομο πόνου συμβαίνει συχνά λόγω της ερεθιστικής επίδρασης των συντριμμιών που εισέρχονται στην κοιλότητα. Αρκεί να ξεπλύνετε το στόμα σας για να ανακουφίσετε ουσιαστικά τον πονόδοντο ή ακόμα και να το εξαλείψετε τελείως (αν το θέμα δεν έχει φτάσει ακόμα στον κονδυλίτη).

 

Γιατί ένα παιδί μπορεί να έχει πονόδοντο

Είναι χρήσιμο να λάβετε υπόψη ότι αν και η πιο κοινή αιτία πονόδοντου είναι η τερηδόνα, άλλες παθολογίες μπορεί επίσης να προκαλέσουν πόνο στο στόμα του μωρού:

• Τσιπ και καταστροφή του σμάλτου των δοντιών (εάν το μωρό πέσει πρόσφατα και μπορεί να υποστεί βλάβη ένα ή και περισσότερα δόντια).
• Πουλίτιδα και περιοδοντίτιδα (συνήθως συνοδεύεται από οξύ αυθόρμητο πόνο, το οποίο δεν μπορεί να απομακρυνθεί μόνο με το ξέπλυμα του στόματος).
• Ροή (πυώδης φλεγμονή στο περιόστεο του δοντιού - εμφανίζεται οπτικά σαν χτύπημα στο κόμμι).
• Απουσία (μπορεί να διογκωθεί ολόκληρο το μάγουλο).
• Επιπλοκές μετά την πλήρωση των δοντιών (εάν επισκεφθήκατε πρόσφατα έναν οδοντίατρο που έφτιαξε ένα δόντι) ...

Εκτός από την έκρηξη ενός νέου δοντιού, ουλίτιδας, στοματίτιδας και άλλων παραγόντων.

Όσον αφορά την τερηδόνα, προκαλεί πόνο ή αιχμηρό παροξυσμικό άλγος.Στην αρχή εμφανίζεται ως αντίδραση στο κρύο, ζεστό ή γλυκό και υποχωρεί σε μερικά λεπτά (για παράδειγμα, το δόντι ενός παιδιού μπορεί να πονάει αμέσως μετά το φαγητό και στη συνέχεια ο πόνος ξεφεύγει μόνος του).

Με βαθιά βλάβη στο δόντι, ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί ανεξάρτητα από τη δράση των ερεθιστικών και δεν παραμένει μακριά για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι κακοήθεις βλάβες των δοντιών μπορούν να αναγνωριστούν από τα χαρακτηριστικά σκούρα (κίτρινα, καφέ, μαύρα) σημεία στα δόντια. Ακόμη και αν το σκοτεινό σημείο φαίνεται μικρό, μπορεί να υπάρχει μια εκτεταμένη καριώδης κοιλότητα που φτάνει στο θάλαμο πολτού του δοντιού (υπάρχει ένα οδοντικό «νεύρο» σε αυτό το θάλαμο), που προκαλεί έντονο πόνο.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα βαθιάς τερηδόνας σε ένα παιδί:

Η τερηδόνα μπορεί να αναπτυχθεί στα δόντια του μωρού, ακόμη και στα βρέφη. Η αποκαλούμενη "μπουκάλι" τερηδόνα εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας 0 έως 4 ετών λόγω ανεπαρκούς στοματικής υγιεινής. Αρχίζει με λευκές κηλίδες στη βάση του δοντιού (στο κόμμι) και απλώνεται γρήγορα σε όλα τα δόντια.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει πώς μπορεί να φαίνεται η τερηδόνα στο αρχικό στάδιο:

Και έτσι τα δόντια του μωρού μπορούν να δουν αν ξεκινά η κατάσταση:

Σε μια σημείωση

Η τερηδόνα στα δόντια του μωρού συνήθως αναπτύσσεται πολύ πιο γρήγορα από ό, τι σε γομφίους (μόνιμα). Σε μόλις 2-3 μήνες, η τερηδόνα της επιφάνειας μπορεί να πάει βαθιά.

Η βαθιά τερηδόνα, αν δεν θεραπευτεί εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη πνευμόνων - φλεγμονή των μαλακών ιστών του δοντιού. Εάν η λοίμωξη δεν εξαλειφθεί ακόμη και σε αυτό το στάδιο, τότε μπορεί να πάει στη ρίζα του δοντιού με την ανάπτυξη της περιοδοντίτιδας. Και οι δύο αυτές ασθένειες συνοδεύονται από πολύ έντονο οξεία, παλλόμενο πόνο που μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη γνάθο, τον λάρυγγα και το αυτί. Χαρακτηριστική αντίδραση σε ερεθίσματα θερμοκρασίας και επιδείνωση το βράδυ και τη νύχτα.

Μερικές φορές, ο πόνος στο δόντι εμφανίζεται μετά από θεραπεία στον οδοντίατρο. Οι λόγοι για αυτό μπορεί να είναι αρκετοί και οι πιο συνηθισμένοι:

• Βλάβη στον πολτό των δοντιών (για παράδειγμα, υπερθέρμανση κατά την προετοιμασία, παρόλο που σήμερα είναι πολύ σπάνιο).
• Αλλεργία στο υλικό πλήρωσης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος μπορεί να απομακρυνθεί από μόνη της σε λίγες μέρες ή εβδομάδα, σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να ανοίξετε εκ νέου το δόντι και να αντικαταστήσετε το γέμισμα. Επομένως, αν δεν παρατηρηθεί θετική δυναμική, τότε είναι σημαντικό να επαναλάβετε το παιδί στο γιατρό.Για την αποσαφήνιση της διάγνωσης μπορεί να απαιτείται ακτινογραφία.

Επίσης, οι πυώδεις ασθένειες - ροή, αποστήματα - μπορούν να προκαλέσουν ισχυρό πονόδοντο. Είναι εύκολα αναγνωρίσιμα από το πρήξιμο των ούλων και το σχηματισμό κώνων κοντά στο άρρωστο δόντι. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το πρόσωπο του μωρού μπορεί να γίνει ασύμμετρο, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται - σε μια τέτοια επικίνδυνη κατάσταση είναι σημαντικό να δούμε αμέσως έναν γιατρό.

Σε μια σημείωση

Εάν ένα παιδί έχει μώλωμα που είναι πρησμένο, αλλά δεν έχει αρρωστήσει ούτε ένα δόντι, αυτό μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα της ουλίτιδας, της λεμφαδενίτιδας, της φλεγμονής του νεύρου του προσώπου ή των σιελογόνων αδένων, μιας αλλεργικής αντίδρασης και κάποιων άλλων ασθενειών. Και εδώ, επίσης, είναι σημαντικό να αναφερθούμε γρήγορα στον παιδίατρο.

 

Σχετικά με τον κίνδυνο τέτοιων καταστάσεων

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η τερηδόνα στα δόντια του μωρού θα πρέπει να αντιμετωπίζεται, ακόμη και αν αυτά πρέπει να πέσουν σύντομα. Κατ 'αρχάς, η φρικτή διαδικασία μπορεί να εμβαθύνει και να φτάσει στο "νεύρο" - αυτό θα οδηγήσει σε έντονο πόνο. Δεύτερον, μια λοίμωξη (με περιοδοντίτιδα, για παράδειγμα) μπορεί να εξαπλωθεί στα βασικά στοιχεία των γομφίων που δεν έχουν ακόμη εκραγεί και να τα βλάψει ανεπανόρθωτα.

Επιπλέον, η πρόωρη απώλεια των δοντιών του γάλακτος οδηγεί σε δάκρυα στην οδοντοστοιχία και μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό ανώμαλης δαγκώματος.Μην ξεχνάτε τα συνοδευτικά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία συνοδεύουν συχνά τα παιδιά με κακά δόντια (το παιδί είναι ντροπαλός για τα «σάπια» δόντια του, φοβάται να χαμογελάει για χρόνια, οι συμπαίκτες του συνεχώς τον πειράζουν).

Ο ευκολότερος τρόπος θεραπείας της τερηδόνας στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξής της. Με βαθιά τερηδόνα και ειδικά πνευμονία και περιοδοντίτιδα απαιτείται πιο πολύπλοκη θεραπεία.

Με πυώδεις παθολογίες (ροή, απόστημα, φλέγμα) χωρίς θεραπεία, η ασθένεια μπορεί να εξαπλωθεί σε γειτονικά υγιή δόντια, οδηγώντας στην κινητικότητά τους. Σε σοβαρές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια δοντιών.

Σε μια σημείωση

Εάν ένας πονόδοντος βασάνισε ένα παιδί για αρκετές ημέρες και στη συνέχεια σταμάτησε απότομα, αυτό δεν σημαίνει ότι η ασθένεια έχει περάσει. Κατά κανόνα, η ανακούφιση οφείλεται στο γεγονός ότι ο πολτός του δοντιού («νεύρο») πεθαίνει - συνεπώς, η ευαισθησία εξαφανίζεται. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η λοίμωξη δεν έχει εξαφανιστεί οπουδήποτε - η νεκρωμένη νευροβλαστική δέσμη μέσα στο θάλαμο πολφού αρχίζει να αποσυντίθεται με το σχηματισμό πύου, το οποίο θα αποτελέσει το επίκεντρο της φλεγμονής στη ρίζα του δοντιού.

Όχι λιγότερο επικίνδυνο είναι μια ασθένεια όπως η ουλίτιδα (ασθένεια των ούλων). Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, πολλοί θεωρούν το πρόβλημα ασήμαντο και αρνούνται να επισκεφτούν το γιατρό, προτιμώντας τη θεραπεία του παιδιού στο σπίτι.Με τη λανθασμένη θεραπεία της ουλίτιδας, μπορεί να μετατραπεί σε μια χρόνια μορφή, προκαλώντας το σχηματισμό αποστημάτων στα ούλα και τα οστά των σαγονιών. Εν τω μεταξύ, με σωστή θεραπεία, η ασθένεια εξαφανίζεται σε 1-2 εβδομάδες.

Ακολουθούν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες το μωρό πρέπει να παρουσιαστεί στο γιατρό:

• Η φαινομενική καταστροφή των τερηδόνων των δοντιών.
• Οξεία πόνου στο δόντι ή στην τσίχλα.
• Αγχώδης πόνος στο δόντι, που δεν περνάει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• Οίδημα των ούλων ή εμφάνιση κώνων πάνω σε αυτό.
• Η εμφάνιση των ελκών στο στόμα.
• Οίδημα στο μάγουλο (ακόμη και χωρίς πόνο).

Δεν πρέπει να καθυστερήσετε με μια επίσκεψη στο γιατρό, πιστεύοντας ότι χρειάζεται μόνο να περιμένετε λίγο - και τα δόντια του μωρού θα πέσουν οι ίδιοι. Στα παιδιά, το σμάλτο των δοντιών είναι πιο λεπτό από ότι στους ενήλικες και, επιπλέον, είναι λιγότερο μεταλλοποιημένο, οπότε η φθορά των δοντιών συχνά αναπτύσσεται γρήγορα, οδηγώντας γρήγορα σε επιπλοκές. Επομένως, ήδη όταν τα δόντια του μωρού εμφανίζονται λευκά σημεία ή μικρές καφέ κουκίδες, είναι επιτακτικό να βλέπετε τον οδοντίατρο.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει την τερηδόνα των δοντιών του γάλακτος στο αρχικό στάδιο:

Η πρακτική δείχνει ότι μερικές φορές οι γονείς δίνουν ένα αναισθητικό φάρμακο στο παιδί με την προσδοκίαότι το φάρμακο θα ανακουφίσει τον πόνο και θα εξαλείψει την ανάγκη να επισκεφθεί τον οδοντίατρο (άλλωστε, είναι ένα ισχυρό άγχος για το παιδί). Μετά τη λήψη του φαρμάκου, το μωρό μπορεί πραγματικά να βελτιωθεί, ωστόσο, τα παυσίπονα δεν θεραπεύουν την ασθένεια, αλλά μόνο προσωρινά μειώνουν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.

Επομένως, εάν τα δόντια του μωρού αντιδράσουν σε ζεστό και κρύο, ή συχνά παραπονιέται για πόνο σε ένα δόντι, τότε το ταξίδι στον οδοντίατρο είναι καλύτερο να μην αναβληθεί. Στα αρχικά στάδια της τερηδόνας, είναι πολύ πιο εύκολη η θεραπεία από ό, τι εμφανίζονται οι επιπλοκές της.

 

Πρώτες βοήθειες για ένα παιδί με πονόδοντο

Στο σπίτι, είναι αδύνατο να θεραπευτεί η τερηδόνα ή ο παλλιτικός, αλλά είναι πολύ πιθανό να μειωθεί το σύνδρομο του πόνου που συνοδεύει. Η επιλογή των μέσων εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού - μερικά φάρμακα είναι κατάλληλα για παιδιά από 3 μήνες, ενώ άλλα αντενδείκνυται έως και 12 έτη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά ο πονόδοντος μπορεί να αφαιρεθεί με το ξέπλυμα του στόματος με ζεστό καθαρό νερό. Όταν ένα παιδί γερνάει και μπορεί να ξεπλύνει το στόμα σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ειδικές λύσεις.

Όταν επιλέγετε ένα παυσίπονο, θα πρέπει να μελετήσετε προσεκτικά τις οδηγίες για τη χρήση του, να προσέξετε τις αντενδείξεις και τις παρενέργειες.Εάν δεν είναι δυνατό να πάρετε αμέσως το παιδί στη ρεσεψιόν, τότε, αν είναι δυνατόν, είναι προτιμότερο να συμβουλευτείτε τουλάχιστον έναν γιατρό μέσω τηλεφώνου.

Έτσι, εξετάστε τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως για την ανακούφιση του πονόδοντου στα παιδιά ...

 

Πώς να βοηθήσετε ένα παιδί από 3 μηνών έως 12 ετών

Για τον πονόδοντο και την ασθένεια των ούλων σε παιδιά ηλικίας 3 μηνών έως 12 ετών, τα μέτρα ασθενοφόρων συνήθως χρησιμοποιούνται ως:

• Παρασκευάσματα με παρακεταμόλη: Panadol, Efferalgan, Cefecon και ορισμένα άλλα.
• Φάρμακα με ιβουπροφαίνη: Νουροφαίνη (σε σιρόπι και υπόθετα), ιβουπροφαίνη.

Η παρακεταμόλη παρέχει αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και αντιπυρετικά αποτελέσματα. Ισχύει μετά από περίπου 20 λεπτά και η επίδραση διαρκεί έως και 6 ώρες.

Τα φάρμακα με ιβουπροφαίνη είναι επίσης δημοφιλή. Για παράδειγμα, παιδιά ηλικίας από 3 μηνών χωρίς αντενδείξεις, επέτρεψαν τη χορήγηση του Nurofen σε σιρόπι ή υπόθετα (τα δισκία Nurofen χρησιμοποιούνται σε παιδιά ηλικίας άνω των 12 ετών).

Είναι πολύ σημαντικό να παρατηρήσετε τις δοσολογίες που συνιστώνται στις οδηγίες και να μην τις υπερβείτε, ακόμα και αν ο πονόδοντος δεν περάσει. Είναι επίσης αδύνατο να χρησιμοποιηθούν παράλληλα διαφορετικά μέσα που βασίζονται στο ίδιο δραστικό συστατικό, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει υπερβολική δόση.

Σε μια σημείωση

Στα παιδιά, μόνο 20 δόντια γάλακτος μεγαλώνουν.Το πρώτο εμφανίζεται μετά από 6 μήνες, και το τελευταίο - από 3-4 χρόνια. Ξεδιπλώνονται και πέφτουν ξεκινούν σε 5-6 χρόνια. Αυτή η ηλικία αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο αριθμό περιπτώσεων πονόδοντου, τερηδόνας και επισκέψεις σε οδοντιάτρους.

Πολλά προβλήματα μπορεί επίσης να προκαλέσουν οδυνηρή οδοντοφυΐα σε ένα μωρό. Στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιούνται συνήθως:

• Οδοντικές αλοιφές και πηκτές με βάση τη λιδοκαΐνη: Kamistad, Kalgel και άλλοι.
• Ομοιοπαθητικά πηκτώματα: Holisal, Traumel-S, κλπ.
• Οδοντόκρεμες για παιδιά: Dantinorm Baby, Fenistil κλπ.

Ορισμένες γέλες και αλοιφές είναι κατάλληλες για παιδιά από 3 μήνες, χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου όταν οδοντοφυΐας. Στην περίπτωση της τερηδόνας ή της πνευμονίας, είναι αναποτελεσματικές, αν και παρουσία λιδοκαΐνης βοηθούν να μειωθεί ελαφρά ο οξύς πόνος. - Η επίδραση συνήθως παραμένει για μισή ώρα. Τέτοιες γέλες χρησιμοποιούνται μερικές φορές για να βοηθήσουν γρήγορα το μωρό σας πριν επισκεφτείτε τον οδοντίατρο.

Με οδυνηρή οδοντοφυΐα για βρέφη, το gel Kamistad είναι κατάλληλο. Τα κύρια συστατικά του είναι το εκχύλισμα λιδοκαΐνης και χαμομηλιού. Χρησιμοποιείται σε ασθένειες της στοματικής κοιλότητας και οδοντοφυΐας. Εφαρμόστε το τζελ στα ούλα μπορεί να είναι 3 φορές την ημέρα.

Στις φλεγμονώδεις ασθένειες των ούλων σε παιδιά ηλικίας άνω των 3 ετών, η οδοντιατρική γέλη Holisal, της οποίας το δραστικό συστατικό είναι σαλικυλική χολίνη, είναι δημοφιλής. Λόγω της παχύτητάς του, διαρκεί περισσότερο στα ούλα, πνίγει βαθιά στον ιστό και παρέχει αναλγητικό αποτέλεσμα για περίπου 2 ώρες. Μπορείτε να το εφαρμόσετε μέχρι και 3 φορές την ημέρα. Με πονόδοντο κατά της τερηδόνας ή της πνευμίνης, το Holisal είναι απολύτως αναποτελεσματικό.

Οι σταγόνες Dantinorm Baby Tooth είναι μια ομοιοπαθητική θεραπεία. Χρησιμοποιείται για οδυνηρή οδοντοφυΐα στα μωρά, αλλά δεν ανακουφίζει τον πόνο κατά τη διάρκεια της τερηδόνας ή της πνευμονίας.

Κατά την επιλογή του βέλτιστου φαρμάκου συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

 

Ανακούφιση πονόδοντου σε παιδιά ηλικίας άνω των 12 ετών

Μετά από 12 χρόνια, τα παιδιά μπορούν να πάρουν πολλά φάρμακα για ενήλικες, μόνο σε χαμηλότερη δόση. Για παράδειγμα, όταν συνήθως χρησιμοποιείται πονόδοντος: Nurofen (σε δισκία ή κάψουλες), Nise (δισκία), Tempalgin, Ketanov, Ketorol, η ίδια παρακεταμόλη (δισκία). Ibuprofen et αϊ.

Μερικές φορές, όταν χρησιμοποιείται ασθενής πόνου, το Analgin χρησιμοποιείται ακόμα, αν και σε πολλές χώρες του κόσμου απαγορεύεται αυτό το φάρμακο λόγω της πιθανότητας σοβαρών παρενεργειών.Βεβαιωθείτε ότι δεν εφαρμόζετε το δισκίο Analgin στο δόντι του ασθενούς, όπως συνιστάται στη λαϊκή ιατρική, επειδή το φάρμακο μπορεί να καταστρέψει το σμάλτο (το ίδιο ισχύει και για την ασπιρίνη).

Η ασπιρίνη και το Baralgin βοηθούν με αδύναμο ή μέτριο πονόδοντο.

Η παρακεταμόλη χρησιμοποιείται συχνά σε παιδιά, έχει λιγότερες αντενδείξεις και επίσης έχει αντιφλεγμονώδη και αντιπυρετικά αποτελέσματα. Εντούτοις, αξίζει να σημειωθεί ότι, ως αναλγητικό, η παρακεταμόλη δεν είναι πολύ αποτελεσματική και, για παράδειγμα, σε οξύ οδοντικό πόνο στο φόντο της κονδυλίτιδας, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι σαφώς ανεπαρκές.

Τα φάρμακα με ιβουπροφαίνη είναι πολύ δημοφιλή σήμερα: Nurofen, Ibuprofen, Solpaflex και άλλοι. Έχουν γρήγορη και ισχυρή επίδραση, αλλά έχουν έναν αρκετά ευρύ κατάλογο αντενδείξεων και παρενεργειών. Στα παιδιά, αυτά τα εργαλεία και άλλα φάρμακα που βασίζονται σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) πρέπει να χρησιμοποιούνται με μεγάλη προσοχή.

Τα φάρμακα που βασίζονται στη νιμεσουλίδη βοηθούν επίσης στην ανακούφιση του πονόδοντου γρήγορα: Naiz, Nimesil, Nimid και άλλοι. Παράγονται με τη μορφή δισκίων και φακελίσκων, τα οποία διαλύονται σε νερό.Αυτά τα φάρμακα παρέχουν σημαντική μείωση ακόμη και σε έντονο πόνο σε περίπου μισή ώρα. Επιτρέπεται σε παιδιά από 12 ετών.

Ο Ketanov (ή το ανάλογο του Ketorol) βοηθά επίσης να απαλλαγούμε από έντονο πόνο, αλλά αντενδείκνυται για παιδιά κάτω των 15 ετών. Ο Κετάνοφ αρχίζει να ενεργεί για 1 ώρα και η επίδραση διαρκεί έως και 6 ώρες και υπερβαίνει όλα τα μέσα που αναφέρονται παραπάνω στην επίδρασή του. Εκτός από το αναλγητικό αποτέλεσμα, έχει επίσης αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα. Η συνιστώμενη δόση για ενήλικες είναι 1 δισκίο την ημέρα · σε περίπτωση έντονου πόνου, η χορήγηση μπορεί να επαναληφθεί μία φορά 6 ώρες μετά την πρώτη.

Σε μια σημείωση

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, λόγω των μεμονωμένων χαρακτηριστικών του οργανισμού και των ιδιοτήτων της παθολογίας, μερικές φορές φαίνεται ότι ένα ισχυρό φάρμακο δεν μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και ένα πιο αδύναμο, αντίθετα, είναι πιο αποτελεσματικό. Αυτό συμβαίνει σπάνια, αλλά αν το φάρμακο είναι σαφές ότι δεν λειτουργεί, τότε δεν πρέπει να αυξήσετε τη δοσολογία του και να προσπαθήσετε να το χρησιμοποιήσετε ξανά και ξανά - είναι καλύτερα να δοκιμάσετε μια άλλη θεραπεία.

Μερικές φορές οι γέλες και οι αλοιφές λιδοκαΐνης βοηθούν στην ανακούφιση του πονόδοντου - έχουν πολύ γρήγορη αναλγητική δράση, αλλά δεν διαρκούν πολύ (συνήθως όχι περισσότερο από 30 λεπτά).Η λιδοκαΐνη απελευθερώνεται επίσης με τη μορφή ψεκασμού που ψεκάζεται γύρω από ένα επώδυνο δόντι ή εφαρμόζεται σε ένα κομμάτι βαμβακιού και εφαρμόζεται στο κόμμι ή το δόντι (ανάλογα με το τι πονάει). Είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη ότι το παιδί μπορεί να είναι αλλεργικό στη λιδοκαΐνη, συνεπώς, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε τέτοιους παράγοντες, ειδικά για πρώτη φορά, με τη μέγιστη προσοχή.

 

Τι είναι χρήσιμο να λάβετε υπόψη όταν χρησιμοποιείτε λαϊκές θεραπείες

Υπάρχουν πολλές παραδοσιακές συνταγές ιατρικής που χρησιμοποιούνται για να μειώσουν τον πονόδοντο. Ορισμένα εργαλεία είναι πραγματικά αποτελεσματικά, ενώ δύσκολα μπορείτε να περιμένετε αποτελέσματα από άλλους.

Σε περίπτωση πονόδοντου και φλεγμονής στην στοματική κοιλότητα, είναι πραγματικά δυνατό να ανακουφιστεί η κατάσταση με έκπλυση με αφέψημα βοτάνων. Ελλείψει αλλεργιών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παιδιά από νεαρή ηλικία. Το κύριο πράγμα είναι ότι το μωρό ξέρει πώς να ξεπλύνει το στόμα του και δεν καταπιεί τη λύση. Τα ίδια ίδια μικρά παιδιά μπορούν να δοθούν για να κρατήσουν ζεστό νερό στα στόματά τους. Όπως σημειώνεται παραπάνω, συχνά βοηθά στην απαλότητα του πόνου.

Το κλασικό διάλυμα έκπλυσης στο στόμα παρασκευάζεται από νερό και αλάτι (λιγότερο συχνά μαγειρική σόδα). Ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι θα πρέπει να αναδεύεται σε ένα ποτήρι ζεστό βραστό νερό.Αυτό σημαίνει (ζεστό) να ξεπλύνετε τη στοματική κοιλότητα περίπου μία φορά κάθε μισή ώρα. Το άλας έχει αντιμικροβιακή δράση, βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και την πρόληψη της εξάπλωσης των βακτηριδίων.

Στην παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιείτε επίσης φασκόμηλο, χαμομήλι, φλοιό βελανιδιάς ή ασβέστη. Οι γιατροί βοτάνων μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μικρά παιδιά, αν όχι αλλεργικά. Πριν από την προετοιμασία ενός ή του άλλου αφέψημα, θα πρέπει να διαβάσετε τις οδηγίες για τη χρήση των βοτάνων. Αξίζει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι αυτά τα κεφάλαια δεν απαλλάσσουν από οξεία πονόδοντο, χρησιμοποιούνται συχνότερα σε πολύπλοκη θεραπεία για τη θεραπεία φλεγμονωδών διεργασιών εκτός από άλλα μέσα.

Σε μια σημείωση

Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά για κάποιο λόγο, ορισμένες αμφίβολες λαϊκές μέθοδοι ανακούφισης του πονόδοντου εξακολουθούν να είναι δημοφιλείς. Για παράδειγμα, συνιστάται να τοποθετήσετε μια ρίζα πλαντάν στο αυτί, να τοποθετήσετε ένα κομμάτι από πρόπολη στην καριέρα, να δέσετε ένα σκελίδες σκόρδου στον καρπό, κλπ. Περιττό να πούμε ότι στην πράξη τέτοιες μέθοδοι δεν λειτουργούν. Και επίσης δεν πρέπει να περιμένετε να θεραπεύσετε το δόντι ενός παιδιού με οικόπεδα - μια επίσκεψη στον οδοντίατρο θα είναι μια πολύ πιο σωστή και αποτελεσματική επιλογή.

 

Τι να μην κάνει με πονόδοντο

Παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τα δόντια βλάπτουν τα παιδιά λόγω της τερηδόνας, αλλά πολλές άλλες ασθένειες μπορούν επίσης να προκαλέσουν πόνο. Προσδιορίστε με ακρίβεια την αιτία στο σπίτι είναι αρκετά προβληματική, γι 'αυτό θα πρέπει να ασχοληθεί με το γιατρό. Και το καθήκον των γονέων είναι να βοηθήσουν το παιδί στο σπίτι πριν επισκεφτούν την οδοντιατρική κλινική, ενώ δεν επιτρέπει γενικά σφάλματα, τα οποία όχι μόνο μπορούν να αυξήσουν τον πόνο αλλά και να προκαλέσουν περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου.

Έτσι, με πονόδοντο:

• Μην ξαπλώνετε στο πλάι του άρρωστου δοντιού.
• Μην ξαπλώνετε στο πρησμένο μάγουλο σας.
• Μην θερμαίνετε το εξωτερικό σημείο (επιτρέπονται θερμές ξεβγάλματα, αλλά δεν συνιστάται να τοποθετείτε ένα μαξιλάρι θέρμανσης στο μάγουλο στο μέρος του δοντιού του ασθενούς).
• Δεν πρέπει να δώσετε στο παιδί σας πολύ ζεστό ή κρύο, γλυκό και σκληρό φαγητό. Είναι καλύτερα να τροφοδοτείτε το μωρό με μαλακό φαγητό σε θερμοκρασία δωματίου.
• Απαγορεύεται να χορηγούνται μικρά παιδιά Analgin, Citramon, Ketanov και άλλα φάρμακα που αντενδείκνυται έως 12 έτη.
• Δεν μπορείτε να δώσετε στο παιδί ένα αναισθητικό για μεγάλο χρονικό διάστημα, ελπίζοντας ότι το δόντι σύντομα θα πέσει από μόνο του.
• Δεν μπορείτε να αναβάλλετε την επίσκεψη στον οδοντίατρο,αν ο οξύς πονόδοντος του παιδιού έχει μειωθεί ή και εξαφανιστεί. Η ίδια η Caries δεν περνάει και οι φλεγμονώδεις ασθένειες μπορεί να γίνουν χρόνια.

 

Τι περιμένει το μωρό στη ρεσεψιόν του οδοντιάτρου

Είναι γνωστό ότι τα παιδιά, όταν επισκέπτονται γιατρούς, συχνά συμπεριφέρονται μακριά από τον τρόπο που θα ήθελαν οι γονείς τους: ένα παιδί μπορεί να φωνάξει, να ουρλιψει, να ξεσπάσει, να δαγκώσει ...

Ορισμένες τεχνικές μπορούν να μειώσουν το επίπεδο πίεσης στο μωρό και να αποτρέψουν το σχηματισμό ψυχολογικού τραύματος.

Πριν επισκεφθείτε την κλινική, το μωρό πρέπει να ενημερωθεί ότι ο γιατρός θα εξετάσει τα δόντια, θα τα καθαρίσει και θα τα μεταχειριστεί, αλλά είναι καλύτερα να παραλείψουμε όλες τις λεπτομέρειες. Περιττό να πούμε ότι δεν θα βλάψει, γιατί ακόμη και μια ένεση αναισθησίας μπορεί να φαίνεται επώδυνη για το παιδί, και τότε θα αισθανθεί εξαπατημένη.

Είναι επιτακτικό να οδηγείτε ένα παιδί σε έναν παιδοδοντίατρο που γνωρίζει πώς να βρει μια προσέγγιση και να ηρεμήσει το μωρό (αν και αυτό δεν λειτουργεί πάντα). Στο γραφείο του μπορεί να είναι πολλά παιχνίδια, και στον τοίχο μπροστά από την καρέκλα - μια οθόνη με κινούμενα σχέδια. Για να μετριάσει το άγχος του παιδιού, συνήθως η λήψη δεν αρχίζει αμέσως με τη θεραπεία. Το παιδί έχει την ευκαιρία να κοιτάξει γύρω και να συναντηθεί με τον γιατρό.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε

Εάν ένα παιδί αρχίσει να ενεργεί και δεν μπορεί να τον ηρεμήσει, τότε δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε βίαια τη θεραπεία, έτσι ώστε να μην προκύψει ψυχολογικό τραύμα και δεν δημιουργείται σταθερός φόβος. Είναι καλύτερα να φύγετε και, στη συνέχεια, να κλείσετε ραντεβού για επανεισδοχή.

Σε μερικές οδοντιατρικές κλινικές των παιδιών οι ψυχολόγοι εργάζονται που μπορούν να βοηθήσουν ένα παιδί να προετοιμαστεί ηθικά για οδοντιατρική θεραπεία.

Σε δύσκολες περιπτώσεις, όταν το παιδί είναι πολύ ανήσυχο ή υπάρχει μια μακρά και δύσκολη θεραπεία, μπορεί να γίνει υπό γενική αναισθησία ή καταστολή.

Η καταστολή πραγματοποιείται, για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας ένα μείγμα οξυγόνου και υποξειδίου του αζώτου, το οποίο εισπνέεται μέσω μίας μάσκας. Με ήπια καταστολή, το παιδί παραμένει συνειδητό, αλλά χαλαρώνει και χαλαρώνει, και με βαθιά καταστολή, βυθίζεται στον ύπνο. Η καταστολή χρησιμοποιείται για παιδιά από τρία χρόνια.

Εάν η καταστολή δεν είναι κατάλληλη, μπορεί να δοθεί γενική αναισθησία στο παιδί, εάν υποδεικνύεται. Τα σύγχρονα φάρμακα έχουν πολύ λιγότερες αντενδείξεις και παρενέργειες από εκείνες που χρησιμοποιήθηκαν πριν. Η χρήση της αναισθησίας ή της καταστολής δεν επηρεάζει τη σωματική ή ψυχολογική υγεία του μωρού. Ανακτά τη συνείδηση ​​αμέσως μετά τη διαδικασία.

Τα αναισθητικά χρησιμοποιούνται για την τοπική αναισθησία. Επιπλέον, πριν από την ένεση, ο γιατρός μπορεί να αναισθητοποιήσει τα ούλα του παιδιού με ένα σπρέι ή πηκτή νεονοκαΐνης, προκειμένου να αποκλείσει τυχόν οδυνηρές αισθήσεις ακόμη και από την εισαγωγή της βελόνας.

Σε μια σημείωση

Ασημένια δόντια χρησιμοποιούνται μερικές φορές στα δόντια του γάλακτος. Η ασημοποίηση δεν θεραπεύει την τερηδόνα, αλλά αυτή η προφυλακτική διαδικασία στα αρχικά στάδια βοηθάει σε κάποιο βαθμό στην πρόληψη της εξάπλωσης της τερηδόνας πάνω από την επιφάνεια του σμάλτου ή μεταξύ γειτονικών δοντιών. Το δόντι επεξεργάζεται με παράγοντα νιτρικού αργύρου, με αποτέλεσμα να γίνει γκρίζο ή μαύρο. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται 3-5 φορές.

Η ασημοποίηση είναι ανώδυνη και ανεκτή από τα παιδιά, αλλά με ανεπαρκή επίπεδα στοματικής υγιεινής, η διαδικασία αυτή θα έχει ουσιαστικά καμία επίδραση - τα δόντια θα συνεχίσουν να επιδεινώνονται δραματικά.

 

Πρόληψη της τερηδόνας στα παιδιά

Η φροντίδα για την υγεία των δοντιών του παιδιού πρέπει να γίνεται αμέσως μετά την έκρηξή τους. Χωρίς την κατάλληλη φροντίδα, τα μωρά αναπτύσσουν πολύ γρήγορα «τερηδόνα», η οποία αναπτύσσεται ενεργά και συχνά εξαπλώνεται σε όλα τα δόντια. Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει να σκουπίσετε τα δόντια σας με ένα ειδικό άκρο δακτύλων (που πωλείται σε φαρμακείο).

Είναι πολύ σημαντικό να διδάξετε ένα παιδί να βουρτσίζει τα δόντια από νεαρή ηλικία.Σήμερα υπάρχουν πολλές οδοντόβουρτσες και οδοντόκρεμες με διαφορετικά γούστα και ολόκληρη η διαδικασία μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε ένα διασκεδαστικό παιχνίδι. Το παιδί πρέπει να βουρτσίζει τα δόντια δύο φορές την ημέρα και να ξεπλένει το στόμα με καθαρό νερό - μετά από κάθε γεύμα.

Κατά τη γνώμη πολλών γονέων, είναι δυνατόν να διδάξετε ένα παιδί να βουρτσίζει τα δόντια του ανεξάρτητα και να το εισάγει σε μια συνήθεια ήδη από 2-4 ετών.

Για να καθαρίσετε τα κενά μεταξύ των δοντιών χρειάζεστε ένα νήμα ή ένα πότισμα. Υπάρχουν ειδικά παιδικά νήματα, τα οποία το μωρό θα είναι εύκολο στη χρήση από μόνο του.

Μην ξεχνάτε ότι η υγεία των δοντιών είναι σημαντική όχι μόνο για την υγιεινή τους, αλλά και για τη σωστή διατροφή. Με έλλειψη βιταμινών και μετάλλων, το σμάλτο των δοντιών μπορεί να γίνει πιο λεπτό, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση και ανάπτυξη της τερηδόνας.

Ως προληπτικό μέτρο, πρέπει να επισκεφθείτε τον οδοντίατρο με παιδί κάθε 6 μήνες. Στα αρχικά στάδια της τερηδόνας, οι εστίες του στο σμάλτο φαίνονται μόνο κατά τη διάρκεια επαγγελματικής εξέτασης. Επομένως, όσο νωρίτερα το παιδί επισκέπτεται τον οδοντίατρο, τόσο λιγότερο θα είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης σοβαρών παθολογιών.

Σας ευλογεί!

 

Πώς να προετοιμάσετε ένα παιδί για να επισκεφθείτε τον οδοντίατρο

 

Χρήσιμο βίντεο: γιατί είναι τόσο σημαντικό να αντιμετωπίζετε έγκαιρα τα δόντια του γάλακτος